علتی که منو بخاطرش مسخره میکنن...

[رودخانه]

سلام
من 34 سالمه. اجازه بدین عنوان نکنم مرد یا زن, اینطور راحتم.
من از کودکی از برخی چیزها ترس داشتم, از مرضی ها, از ارتفاع و ...
الان چیزی که باعث تمسخرم شده این هست که بنده با پله برقی مشکل دارم همینم شده عامل تمسخر من.
از نوجوانی از پله برخی میترسیدم و وقتی میرفتم روی پله نمیتونستم تعادلمو حفظ کنم .
هر وقت میرم روش تپق میخورم انگار میخوام بیافتم و زانوهام سست میشه و عرق میکنم و حس میکنم بقیه بهم میخندن. از این بدتر ازمانی هست که بخوام پایین بیام و دوباره ترس از ارتفاع و افتادن منو کلافه میکنه ..بازم تپق خردن همش میترسم مسخرم کنن...
آدم بروزی هستم ولی خب...
چکار کنم.. اگر سوال من مسخرست منو ببخشین

[zolal]

سلام راستش اصلا مسخره و خنده دار نیست. من متخصص نیستم اما فکر میکنم نوعی فوبیا محسوب میشه.فوبیا و ترس انواع خیلی زیادی در دنیا داره. فوبیاهایی شاید خیلی ساده و شاید در نظر کسانی که درگیرش نیستند عجیب باشه.مثلا در سایت همشهری آنلاین چنداشون رو گفته مثل ترس از رنگ زرد، ترس از پنیر، ترس از ریش و...، حالا ترس شما که خیلی دور از ذهن نیست.
من فکر میکنم روش حساسیت زدایی تدریجی میتونه کمکتون کنه. مثلا هر موقع پله برقی خراب بود حرکت نداشت خودت بری از پایین به بالا یا بالعکس. بعد هر موقع که روشن بود با یک نفر همراه که دستش رو گرفتی از پله برقی استفاده کنی البته یه جای خلوت که راحت تر باشی.. مثلا اینکه با یک همراه باشید و تا قبل از پیاده شدن چشماتونو ببندید البته موقع سوار شدن و پیاده شدن نه چون باید جلو پاتون رو حتما ببینید.
من دقیق نمیدونم مراحل چطور باشه که شما ترس کمتری رو تجربه کنی اگر دیدی خودت با کمک یک دوستی و .... نمی تونی کم کم ترست رو از بین ببری، شاید بهتر باشه با یک روان درمانگر یا روانشناس مشورت کنید.
ضمن اینکه در ابتدا ببین واقعا چه اتفاقی ممکنه بیفته که شما رو میترسونه،و اصلا چقدر امکان داره این اتفاق بیفته؟ اگر نترسی چه خوبی هایی برات داره؟
و بعد روبه رو شدن تدریجی با اون چه که می ترسی و همینطور تکرار و تکرار در موقعیت های خلوت و مسیر کوتاه تر و بعد موقعیت های شلوغ تر و ...به مرور متوجه میشوید که کاملا به پله برقی مسلط شدید و هیچ جای نگرانی نیست و اصلا اینقدر عادت میکنید بهش که جاهایی که پله برقی نیست و خسته هستید یا بار دستتونه و ... نبودش احساس میشه.