سلام
نیاز به همدم و ابراز عواطف به یک انسان دیگه از این نوع در طبیعت همه ی انسانها نهاده شده .اما ببین این خاصیت و نیاز رو در کجا و چطور میخوای مصرف کنی.
علاقه در کنار تعهد هست که معنا ومفهوم پیدا میکند .زمانی دوست داشتن باعث آرامش ورضایت بخشی ولذت میشود که هر دو فرد از دوام رابطه اطمینان داشته باشند و خیالشون راحت باشه که طرف مقابل در تعهد او باقی خواهد ماند .این تعهد جز با ازدواج رسمی و ضمانتهای شرعی و عرفی اون ایجاد نمیشود.
قبل از این تعهد،ایجاد رابطه عاطفی نهایتا به به استرس و وابستگی وفشار روحی وافسردگی یکی از طرفین یا هردو(غالبا یکی )منجر میشود.
اگر از یک بعد دیگه هم به این رابطه نگاه کنی سرنخ های به نتیجه نرسیدن و فرجام نداشتنش از همون ابتدا مشخص بوده.
اما حالا،اسیر روحی وفکری بودن این رابطه ادامه همان مسیر اشتباست.
همه راههای ارتباطی احتمالی با او رو مسدود کن و سعی کن دیگه پروفایلهای او رو چک نکنی. احیای حس ارزشمندی خودت بسیار به تو کمک میکند که زودتر او رو فراموش کنی و این تجربه رو به شکلهای دیگه در آینده تکرار نکنی
ای بامن وپنهان چودل ،از دل سلامت میکنم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)