سلام دوستان. نزدیک 3 ماهه با دختر خانمی آشنا شدم و هدفمون هم جدی و ازدواج بوده. البته الان در مرحله آشنایی هستیم. خانواده ها هم در جریان هستند اما هنوز نظری ندادند و به عهده خودمون گذاشتند
من 27 ساله لیسانس. ایشون 25 ساله و فوق لیسانس
هم دیگه رو خیلی دوست داریم. اینو مطمئنم
اشتراکات فکری و اهداف خیلی زیاد داریم و کاملا با هم منطبق هستیم
وقتی با هم هستیم واقعا خوش می گذره
ایشون واقعا دختر خانواده دار و نجیب و اهل زندگی هستند
خانواده ها از نظر فرهنگی و اقتصادی کاملا در یک سطح هستند
اما مواردی که منو به تردید می ندازه اینها هستند:
1- ایشون قدشون کوتاهه. ایشون 155 هستند و من 180. من همیشه خانومم رو تو ذهنم خوش اندام و بلندتر تصور می کردم
2- ایشون ورزش نمی کنند. خودم ورزشکار هستم و خیلی اهمیت میدم و یکی از ملاکهای مهمم از قدیم این بوده که خانم هم اهل ورزش باشن که حتی بچه هامون هم در آینده به ورزش تشویق کنند.
3- ایشون یه مقداری لوس هستند فکر می کنم. سر هر چیزی کوچیکی قهر می کنند و من حتما باید دنبال ایشون بدوم و منت کشی که آشتی کنیم.
الان در حال حاضر انقدر به ایشون علاقه دارم و انقدر اشتراکات و محاسن دیگه در ایشون می بینم که هیچ مشکلی با این 3 مورد ندارم. اما ترسم از آینده هست. ممکنه الان چون اوایل آشنایی مون هست و من سرم داغه اینها به چشمم نیان و برام مهم نباشه. به نظرتون ممکنه در آینده اینها باعث سردی من و مشکل ساز بشن؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)