سلام
خسته نباشید
من یک پسر ۱۷ ساله هستم که امسال در شهر تبریز تحصیلم در پایه دهم آغاز کردم و سال های قبل در شهر دیگه ای بودم و دانش اموز خیلی زرنگ بودم (نوبت اول ۱۹.۹۷)ولی اخیرا دیگه کنترل این موضوع از دستم بالکل خارج شده و حتی در زمان امتحانات پایان ترم به مشکل جدی برخورد کردم!
خدمتتون عرض کنم که الآن بنده سریعا به تجربیات و راهنمایی های شما نیاز دارم.
با توجه به اینکه من کلا یا یک فرد افراطی هستم یا تفریطی فکر کنم به همین خاطر با این مشکل روبرو شدم.
من شاید عاشق یکی از همکلاسی هام شدم.
راستش من قبلا به یکی از روانشناس های مطرح شهر هم مراجعه کردم اما نتونستم جواب بگیرم.
راستش فک کنم تمایلات و گرایشات من از یک طرف هم بروز کرده و چون قبلا خیلی متدین بودم (و البته بلد نبودم چطور متدین باشم) از راه اشتباهش بروز کرده و نوعی حالات همجنسگرایانه به خودش گرفته.
همه چیز از اونجا شروع شد که من اومدم تبریز و با دیدن بعضی پسر های سن خود به نوعی تحریک میشدم به همین دلیل چندین مرتبه به روانپزش و نهایتا روانشناس مراجعه کردم و از کارکرد درست دستگاهای هورمونیم مطمئن شدمو متوجه شدم فعلا نمیتونم گرایش جنسی (oriention) ام رو مشخص کنم.بنابر این فعلا این موضوع رو کنار میذارم
اما مشکل اصلی من اینه که به یک پسر که الان صمیمی شدیم و فک کنم تقصیر خودم بود که خودم رو تو این چاه انداختم به شدت وابسته شدم و شاید بتونم بگم عاشق!
کاملا مشخصه که عشق پسر به پسر امر طبیعی نیست
الان چند روز مونده امتحانات تموم بشه و من نمیدونم چیکار کنم.از یک طرف ما هر دومون به یک کلاس زبان میریم و اولین سوال من اینه که آیا من کباسم رو در تابستون تغییر بدم و رابطه ام رو باهاش قطع کنم؟ لطفا راهنمایی کنید
من مطمئن هستم که اون به اندازه من نمیتونه بهم وابسته بشه و در ضمن من تمایل جنسی به ایشون ندارم (خیلی کم) و این تمایلات من عاطفی و روانی هستن و به خاطر همین خیلی وابسته شدم مثلا مثلا اگه قرار باشه امروز ببینمش حالم خوبه و بعد از دیدنش و زمانی که قراره چن روزی نبینمش کلا داغونم)
نمیدونم چی کار کنم از یه طرفی هم هر چقدر تلاش کردم رابطم رو ضعیف کنم نتونستم اخه چون اون نمیدونه من چی میکشم بنابراین بی اهمیت به این موضوع خیلی ساده میشینه حرف نیزنه و میگه و میخنده و راحتم خدافظی میکنه و میره!
نمیدونم گیج موندم چیکار کنم) من قبلا خیلی نماز خون بودم اما به خاطر این مشکلات اخیر که احتمالا به خاطر محدوده سنی من هستش یه جورایی کلا بی خیال این حرف ها شدم)
سوال دومم اینکه لطفا اگه جواب سوال یک بله هست یه راهکار بدین من بتونم خیلی راحت رابطمو باهاش قطع کن شاید یه جوری اونو از خودم متنفر کنم و .... که بعد از جدایی دیگه دلتنگی وجود نداشته باشه
خیلی ممنون میشم کمک کنین به خدا خیلی ثواب داره اجرتون با خدا.
علاقه مندی ها (Bookmarks)