تصمیم برای داشتن فرزند سوم...دو راهی خیلی بدیه خواهش می کنم کمکم کنید

[Aina]

سلام به همگی دوستان....خیلی خوشحالم که با این سایت آشنا شدم و می تونم مشکلم رو مطرح کنم...من ۳۴ سال دارم دو تا بچه دارم پسرم ۸ ساله و دخترم ۵ سالشه...از اول دوست داشتم سه تا بچه داشته باشم...دلایلم هم ایناست : همسرم تک فرزنده و ما توی شهری که هستیم تقریبا غریب هستیم و از خانواده هامون دوریم.تنها کسی که توی این شهر داریم برادر منه...دوم این که من فکر می کنم دو تا بچه کمه و در آینده پشیمون میشیم که کاش سه تا بچه داشتیم...البته همسرم از اول سه تا بچه می خواست ولی الان اونم مردد هست و نگران آینده بچه هاست...خیلی دوست دارم نظر کسانی رو که در این زمینه تجربه داشتن بدونم تا بتونم تصمیمی بگیرم که در آینده پشیمون نشم...در ضمن تحصیلات همسرم کارشناسی ارشد هست و من کارشناسی ...و من خانه دار هستم...همسرم اخلاق تندی داره و کلا زود عصبانی میشه...اما به جز مواقعی که عصبانی میشه و گاهی اوقات سر بچه ها داد میزنه در کل پدر خوب و مهربونی هست

[kataioon]

سلام
با اومدن بچه ی سوم چه چیز تازه ای بدست میارید که الان ندارید ؟
یا چه چیزی تقدیم جامعه میکنید که جامعه با کمبودش مواجه است؟
با نیومدن بچه چطور ؟

[Aina]

فکر می کنم اگه سه تا بچه داشته باشیم در آینده خانواده ی بزرگ تری خواهیم داشت...وبچه هامون هم با داشتن یک خواهر یا برادر دیگه کمتر تنها میشن ووقتی پیر بشیم خیالمون راحت تره که بچه هامون همدیگه رو دارن

[Hildaa]

من اصلا متوجه نمیشم دلیل شما برای تردید در بچه دار شدن و این تاپیک چیه؟ خب خودتون و همسرتون که از ابتدا سه بچه می خواستید؛ از نظر عاطفی و مالی هم به احتمال زیاد می تونید ساپورتشون کنید‌... خب؟
فقط به صرف اینکه همسرتون گاهی موقع عصبانیت سر بچه ها داد می زنه از داشتن بچه سوم امتناع می کنید؟ خب این کار ِهمسرتونو شصت هفتاد درصد مردها انجام میدن! منم بچه بودم وقتی شیطنتای غیر قابل کنترل یا اذیت نا به جا می کردم چند بار پیش اومد که پدرم سرم داد می زد اما در کل عاشق پدرم هستم و جونم به جونش بسته است...
تصمیم به بچه دار شدن یه مساله کاملا شخصیه و حتی پدر مادر آدم هم نمی تونن دخالت کنن که بچه دار شو یا نشو.
شما که یه خانوم بالغ و مادر دو فرزندین باید کمتر در این زمینه منفعل و چشم به دهان دیگران دوخته باشید!
خودتون هم می گید اگه اقدام نکنید ممکنه پشیمون شید!
اگه از نظر روحی آمادگی بارداری رو در خودتون می بینید خیلی هم خوبه‌. چی بهتر از بچه دار شدن که تو جامعه مذهبی بهش توصیه می کنن؟
والا من از خدام بود یه خواهر تو زندگی داشتم که باهاش درد دل کنم!!!
همیشه دوست داشتم فامیل شلوغ و پرجمعیتی داشته باشیم اما خواست بزرگترای فامیلمون چیز دیگه ای بود و همه شون به یکی دو بچه رضایت دادن:(
ایشالا فرزنداتنتون همه صالح و سالم باشن‌ زیر سایه آقا امام زمان ، خدمت گزار و عصای دستتون بشن و همگی سالیان سال خوشبخت و با عزت و زندگی کنید..

[Aina]

ممنونم هیلدا جون..من هدفم از پرسیدن این سوال این بود که کسانی که سه تا بچه دارن بیان و تجربیاتشون رو بگن...آخه الان بچه های من خدا روشکر مستقل و بزرگ شدن و من می تونم به اون کارهایی که همیشه دلم می خواست انجام بدم و فرصتشو به خاطر بچه ها نداشتم برسم...از طرفی الان باید تصمیم بگیرم برای سومی تا سنم بالاتر نرفته ....همسرم هم زیاد رغبتی نداره و بیشتر نظرش منفیه...
از طرفی هم تردید من به این خاطر هست که بچه های الان با نسل ما خیلی فرق دارند و باید وقت بیشتری براشون گذاشت تا خوب تربیت بشن...من می ترسم با داشتن یک فرزند دیگه نتونم وقت کافی براشون بگذارم ...واقعا تصمیم سختیه

[فکور]

سلام
دوست عزیز این تصمیمی هست که نهایتا خودتون باید بگیرید و عواقب مثبت و منفی اون هم متوجه خودتون میشه

ولی دیدگاه من این هست که دو تا بچه کفایت می کنه
نمیدونم بچه های شما به فاز گلاویز شدن و دعوا با هم رسیدن یا نه
این هم جز مراحل رشدشون هست و خیلی طبیعیه
ولی اعصاب فولادی می خواد و یکی از غیر قابل تحمل ترین فازهای رشد بچه ها هستش

بافت زندگی این روزها با قدیم خیلی متفاوته الان بچه ها توی فضای آپارتمان هستن و حیا ط و فضای باز آنچنانی نیست بنابراین ظرفیت پدر مادر در رابطه با تحمل این فازهای رشد خیلی کمتر از قبل هست و از طرفی سیستم تربیتی هم فرق کرده و الان نه کسی بچه ها رو کتک میزنه و نه بهشون از گل کمتر میگه در نتیجه اونها هم مثل بچه های قدیم نیستن که از ترس خشم پدر مادر گاهی یه مدت زمان طولانی ساکت می نشستند

از اون طرف شما میگی وقتی بچه های شما خواهر برادر زیاد داشته باشن پشت همدیگه هستن و شما خیالتون راحت تره
خوب یه سوال دارم از شما
الان نقش خواهر برادر شما توی زندگیتون چقدره ؟
آیا اونا درگیر مشکلات خودشون نیستن؟
آیا در خدمت شما و خانوادت هستن؟

و خطاب به دوستی که گفته بود دوست داشت یه خواهر داشت که همزبانش میشد هم باید بگم الزاما همه خواهرها همزبان آدم نمیشن خیلی وقتها یه زن برادر خوب میتونه جای یه دوست و همزبان مطمئن رو برای آدم پر کنه مثل زنداداش خود من

در کل اگر به دنبال پشتوانه برای بچه هات هستی اون پشتوانه می تونه تفکر و تعقل و تلاش خودشون به اضافه کمک مالی پدر مادر باشه

و اینکه شما تا الان که 34 سالت شده به قول خودت بچه داری کردی با اومدن یه بچه دیگه بقیه عمر مفیدت رو هم باید به بچه داری بگذرونی



و ضمنا توقع نداشته باش کسی که سه تا بچه داره بیاد اینجا به شما بگه سه تا بچه، خوب نیست
به هر حال هر پدر مادری هر چند تا بچه که داشته باشه همشونو دوست داره و هرگز نمیگه عدم وجود یکی یا دو تا از بچه هاش بهتر از بودنشون هست

البته نهایتا این تصمیم به عهده خود شماست و خوب و بدش هم به خودتون برمیگرده هر کسی فقط دیدگاهش رو برای شما توضیح میده

[Hildaa]

سلام
دوست عزیز این تصمیمی هست که نهایتا خودتون باید بگیرید و عواقب مثبت و منفی اون هم متوجه خودتون میشه

ولی دیدگاه من این هست که دو تا بچه کفایت می کنه
نمیدونم بچه های شما به فاز گلاویز شدن و دعوا با هم رسیدن یا نه
این هم جز مراحل رشدشون هست و خیلی طبیعیه
ولی اعصاب فولادی می خواد و یکی از غیر قابل تحمل ترین فازهای رشد بچه ها هستش

بافت زندگی این روزها با قدیم خیلی متفاوته الان بچه ها توی فضای آپارتمان هستن و حیا ط و فضای باز آنچنانی نیست بنابراین ظرفیت پدر مادر در رابطه با تحمل این فازهای رشد خیلی کمتر از قبل هست و از طرفی سیستم تربیتی هم فرق کرده و الان نه کسی بچه ها رو کتک میزنه و نه بهشون از گل کمتر میگه در نتیجه اونها هم مثل بچه های قدیم نیستن که از ترس خشم پدر مادر گاهی یه مدت زمان طولانی ساکت می نشستند

از اون طرف شما میگی وقتی بچه های شما خواهر برادر زیاد داشته باشن پشت همدیگه هستن و شما خیالتون راحت تره
خوب یه سوال دارم از شما
الان نقش خواهر برادر شما توی زندگیتون چقدره ؟
آیا اونا درگیر مشکلات خودشون نیستن؟
آیا در خدمت شما و خانوادت هستن؟

و خطاب به دوستی که گفته بود دوست داشت یه خواهر داشت که همزبانش میشد هم باید بگم الزاما همه خواهرها همزبان آدم نمیشن خیلی وقتها یه زن برادر خوب میتونه جای یه دوست و همزبان مطمئن رو برای آدم پر کنه مثل زنداداش خود من

در کل اگر به دنبال پشتوانه برای بچه هات هستی اون پشتوانه می تونه تفکر و تعقل و تلاش خودشون به اضافه کمک مالی پدر مادر باشه

و اینکه شما تا الان که 34 سالت شده به قول خودت بچه داری کردی با اومدن یه بچه دیگه بقیه عمر مفیدت رو هم باید به بچه داری بگذرونی



و ضمنا توقع نداشته باش کسی که سه تا بچه داره بیاد اینجا به شما بگه سه تا بچه، خوب نیست
به هر حال هر پدر مادری هر چند تا بچه که داشته باشه همشونو دوست داره و هرگز نمیگه عدم وجود یکی یا دو تا از بچه هاش بهتر از بودنشون هست

البته نهایتا این تصمیم به عهده خود شماست و خوب و بدش هم به خودتون برمیگرده هر کسی فقط دیدگاهش رو برای شما توضیح میده

با اکثر حرفاتون موافقم
اینکه تصمیم اصلی با خود خانوم و شوهرشونه و کسی نمیگه خوبه یا بد
اما اینم بگم من زن برادری هم نخواهم داشت که هم صحبتم بشه:)))
ولی دوستانم تا یه حدی جایگزین خواهر نداشته ام هستن اما نه کاملا!

[حیاط خلوت]

من تقریبا هم سن شمام و باردارم
متاسفانه انرژی بارداری اول رو ندارم
با وجودیکه هنوز در اول راهم راه رفتن خیلی برام سخته نفسم میگیره و ....به نظرم با بالا رفتن سن توانایی انسان خیلی کم میشه شما که ماشاالله دو تا دارین یکم به خودت برس با وجود یه بارداری دیگه تا 40 سالگی باید وقت برای بچه بعدی بزاری و......شوهر من 6 تا برادر داره فقط در ماه رمضان اونم برای ثوابش همدیگه رو شام دعوت می کنن به خدا از تنهایی پوسیدیم
ولی دوستم دو تا خواهر هستن از دوشهر مختلف از هر فرصتی برای با هم بودن استفاده می کنن.جالبه بدونی هر دوشون میرن شهر بین راه دو شهر همدیگه رو ببینن
تنهایی به این چیزها نیست.ما خودمون 5 تا بچه ایم که تو 4 تا شهر مختلف زندگی می کنیم فقط عید تا عید همدیگه رو میبینیم

[Aina]

ممنونم از دوستانی که وقت گذاشتن و نظرشونو گفتن خیلی برام ارزشمنده این همفکری فکور عزیز راستش خودمم هر چی بیشتر فکر می کنم و سبک سنگین می کنم بیشتر به این نتیجه میرسم که همین دو بچه کافیه ...هر چند ته دلم یه بچه دیگه می خوام اما توی زندگی نمیشه آدم فقط به حرف دلش گوش کنه مخصوصا در این مورد حساس...
هیلدا جان شما هم غصه نخور عزیزم به نظر من هم که یک خواهر و دو برادر دارم .توی زندگی الان یه دوست خوب خیییلی بهتر از خواهر و برادر به درد آدم میخوره .من خودم به شخصه هیچ وقت نتونستم درد دلم رو به خواهرم بگم ولی همیشه با دوستام ساعتها درد دل کردم.نمیدونم چرا اینطوریه واقعا با اینکه خیلی خواهرم رو دوست دارم اونم همچنین و روابطمون خوبه اما من اونقدر که با دوستام راحتم هیچچچچ وقت با خواهر یا مادرم نبودم.کاربر عزیز که نوشته بودید باردار هستید امیدوارم به سلامتی این دوران رو هم پشت سر بگذارید و نی نی خوشگلتون سالم و به موقع بیاد تو بغلتون
واقعا الان شرایط بچه داری با قدیم خیلی فرق داره و سخت تر شده شاید خیلی ها مثل من دوست دارن تعداد فرزندانشون بیشتر باشه اما واقعا شرایط زندگی این اجازه رو به آدم نمیده....مسئله ی دیگه ای هم که هست و مهمتره آینده ی این بچه های معصوم هست که واقعا با این شرایط جامعه مشخص نیست چه آینده ای خواهند داشت