دعوت نکردن دوستان من به تفریح ها

[William]

سلام
ما چندتا دوست نزدیک هستیم. قبلا با هم دیگه زیاد رفت و آمد میکردیم و گردش میرفتیم. اما الآن 2نفر از دوستان من با بنده کاملا قهر کردند.
با یکی از اونها صحبت کردم و گفتم چرا رابطه ی دوستی را با من بهم زدی؟ . و ایشون این پاسخ رو دادند:

من اصلا از شما خوشم نمیاد و وقتی کسی از کسی خوشش نیاد این کارها بی فایدس .و این هم از همان اول بوده که من از شما خوشم نمیومد و شما همیشه دنبال من میومدی و...بالاخره یه وقتی باید حقیقتو میگفتم.من از شما اصلا خوشم نمیاد و دوست ندارم رابطه دوستی با شما داشته باشم

دوست دومم هم قرار شده یک فرصتی بگذاریم که با هم صحبت کنیم ولی همیشه طفره میره ، هر چقدر بهش میگم بیا صحبت کنیم میگه بذار در یک فرصت مناسب. من نمیدونم این فرصت مناسب کی قراره فرا برسه
اما مشکلی که پیش اومده اینه که این تیرگی روابط من با این دو نفر باعث شده که دوستانم من رو به بیشتر تفریح هایی که میروند دعوت نکنند. آخرین تفریح من حدود 2 ماه پیش بوده با دوستانم
مثلا دیروز قرار بوده دوستانم برن سینما ، یکی از اونها که در جریان نبوده من با اون دو نفر قهر هستم من رو دعوت کرد و گفت بیا بریم سینما. منم خوشحال شدم. اما بعدش یکی دیگه از دوستانم اومد و گفت متاسفانه ما آقای x رو هم دعوت کردیم که با تو قهر هست. اگر تو بیایی اون نمی آید. لطفا تو امروز با ما نیا

این خیلی روی روحیه ام تاثیر گذاشته. من 2 ماه هست که با دوستانم نرفتم گردش. برام خیلی سخته. البته کلا آدم ساکت و آرومی هستم ولی 2 ماه خیلیه. حداقل 3 هفته یکبار دوست دارم با دوستانم برم تفریح ولی نمیشه...

[yarmehrban]

سلام به شما دوست عزیز
نمیدونم دختر هستی یا پسر... اما چند مطلب رو بهت عرض میکنم، اینا رو مینویسم که بخونی و روشون فکر کنی.
عزیزم اشتباه شما این هست که گروه دوستان رو بر گروه خانوادگی ترجیح کیدین. گروه دوستان بالاخره روزی از هم گسسته میشن، اما خانواده اینطور میست. شاید گروه دوستان آدم آزادی بیشتری داشته باشه اما بهمون نسبت هم خطرش بیشتر هست. توی همین تفریح های دوستانه اتفاق افتاده که افراد تصادف کردن، به مصرف مواد رو آوردن، مورد تعرض قرار گرفتن یا دچارر فساد اخلاقی شدن...
من فکر میکنم اگر دوست نزدیک بودین باهاتون این رفتار رو نداشتن. این توهم هست اگر کسی با ما ارتباط برقرار نکنه و ما فکر کنیم که اون دوست ماست! عزیزم من دقیقا نمیدونمعلت این جدایی چی بوده اما اکثراً بخاطر اخلاقای خاص یا خرج کردن پول و یا اعتقادات خاص هست که افراد یک گروه یک نفر رو طر میکنن. اونقدر این طرد کردن با رفتارها و گفتارها ادامه پیدا میکنه تا لینکه کاملا اون شخص دوستیش با اون افراد به پایان میرسه.
نمیدونم افکار و اعتقادات شما یا شرایط مالیتون به چه نحوی هست، اما اگر آدم معتقدی هستی یعنی به دین پایبندی و یکسری ارزش ها برات خط قرمزن، اگر اخلاق های خوبی داری، اگر سطح مالی متوسطی دارین هرگز بخاطر دیگران نه تغییرشون بده و نه خودت رو اذیت کن.
اینکه بخوای مدام دنبال یک گروهی برای تفریح باشی در نظر دیگران یک شخص آویزون هستی که حوصلشونو سر میبری، کمی عزت نفس داشته باش! اولاً براشون پیامک نده و بهشون زنگ نزن ... در ثانی اگر پیامکی دادن عنوان کن که وقت نداری و بعدا باهاشون صحبت میکنی ... این دافعه و دوری باعث میشه دیگران بسمتت بیان و جذبت بشن... اینکه همیشه عطش داشته باشی و دنبالشون باشی شخصیت خودت رو خرد میکینی.
تفریح، مهم احساس خوب و لذتشه که میشه کنار پدر و مادر.. خواهر و برادر و فامیلا تجربه بشه. حتما نیازی به دوست نداره. از طرفی توصیه میکنم معیارهات رو برای انتخاب دوست تغییر بده، یعنی دوستی رو انتخاب کن که اولا از نظر اخلاقیو ارزشی فرد نرمالی باشه و ثانیاً رو ز به روز روابط شما بهتر و دوستی شما محکمتر بشه.

[William]

سلام به شما دوست عزیز
نمیدونم دختر هستی یا پسر... اما چند مطلب رو بهت عرض میکنم، اینا رو مینویسم که بخونی و روشون فکر کنی.
عزیزم اشتباه شما این هست که گروه دوستان رو بر گروه خانوادگی ترجیح کیدین. گروه دوستان بالاخره روزی از هم گسسته میشن، اما خانواده اینطور میست. شاید گروه دوستان آدم آزادی بیشتری داشته باشه اما بهمون نسبت هم خطرش بیشتر هست. توی همین تفریح های دوستانه اتفاق افتاده که افراد تصادف کردن، به مصرف مواد رو آوردن، مورد تعرض قرار گرفتن یا دچارر فساد اخلاقی شدن...
من فکر میکنم اگر دوست نزدیک بودین باهاتون این رفتار رو نداشتن. این توهم هست اگر کسی با ما ارتباط برقرار نکنه و ما فکر کنیم که اون دوست ماست! عزیزم من دقیقا نمیدونمعلت این جدایی چی بوده اما اکثراً بخاطر اخلاقای خاص یا خرج کردن پول و یا اعتقادات خاص هست که افراد یک گروه یک نفر رو طر میکنن. اونقدر این طرد کردن با رفتارها و گفتارها ادامه پیدا میکنه تا لینکه کاملا اون شخص دوستیش با اون افراد به پایان میرسه.
نمیدونم افکار و اعتقادات شما یا شرایط مالیتون به چه نحوی هست، اما اگر آدم معتقدی هستی یعنی به دین پایبندی و یکسری ارزش ها برات خط قرمزن، اگر اخلاق های خوبی داری، اگر سطح مالی متوسطی دارین هرگز بخاطر دیگران نه تغییرشون بده و نه خودت رو اذیت کن.
اینکه بخوای مدام دنبال یک گروهی برای تفریح باشی در نظر دیگران یک شخص آویزون هستی که حوصلشونو سر میبری، کمی عزت نفس داشته باش! اولاً براشون پیامک نده و بهشون زنگ نزن ... در ثانی اگر پیامکی دادن عنوان کن که وقت نداری و بعدا باهاشون صحبت میکنی ... این دافعه و دوری باعث میشه دیگران بسمتت بیان و جذبت بشن... اینکه همیشه عطش داشته باشی و دنبالشون باشی شخصیت خودت رو خرد میکینی.
تفریح، مهم احساس خوب و لذتشه که میشه کنار پدر و مادر.. خواهر و برادر و فامیلا تجربه بشه. حتما نیازی به دوست نداره. از طرفی توصیه میکنم معیارهات رو برای انتخاب دوست تغییر بده، یعنی دوستی رو انتخاب کن که اولا از نظر اخلاقیو ارزشی فرد نرمالی باشه و ثانیاً رو ز به روز روابط شما بهتر و دوستی شما محکمتر بشه.

سلام. ممنون از پست شما. من پسر هستم.
توصیه های شما درست هستند اما گروه دوستی ما بچه های خوبی توشون هست و فکر نمیکنم این مشکلات برای ما پیش بیاد اما بازهم از توصیه های شما ممنونم
راستش پدر و مادر من زیاد به تفریح پایبند نیستن. علاوه بر این توی فامیل هم هیچ بچه ی هم سن من وجود نداره و این باعث شد من اکثر اوقات تنها باشم. پدر و مادر هر دو شاغل هستند و وقتی برای تفریح ندارند. یک خواهر کوچکتر دارم که 9 سال با من اختلاف سنی داره و رابطه ی زیاد عمیقی هم با اون ندارم.
راستش درست گفتید. بیشتر دوستهای من با من ارتباط زیاد عمیقی ندارند و من با اونها ارتباط دارم
من از لحاظ اعتقادی زیاد خشک نیستم و حتی میشه گفت نسبتا آزاد فکر میکنم. در مورد خرج کردن پول هم نه خیلی ولخرج هستم برای دوستانم و نه خساست زیادی به خرج میدم
اما در مورد اخلاق های خاص مطمئن نیستم. هر چند هر چقدر از بقیه در مورد اخلاقهای خودم میپرسم جواب درست به من نمیدن.. من همیشه سعی کرده ام که توی روابط صداقت داشته باشم. ولی بقیه مدام فکر میکنند من دارم به اونها دروغ میگم
مثلا وقتی یک روز غیبت میکنم و مدرسه نمیرم ، بهشون میگم مریض بودم. یک مشکلی داشتم و نتونستم بیام مدرسه. ولی اونها میگن داری دروغ میگی ، داشتی برای امتحان پس فردا مطالعه میکردی
کلا همیشه محکوم میشم به اینکه صداقت ندارم.
راستش فرمایش شما رو امتحان کردم چند وقت و سعی کردم دور باشم ولی هیچ کسی جذب ام نشد.
البته الآن یک دوست دارم که تقریبا درکم میکنه و من رو میفهمه. ولی خیلی میترسم باهاش حرف بزنم. هیچوقت نمیرم سمتش. همیشه میذارم اون بیاد سمت من. چون میترسم از دستش بدم. میترسم مثل همون دوستی که اونقدر بد باهام صحبت کرد و گفت من از تو خوشم نمیاد این یکی هم از دست بره...
تازه وقتی توی خونه هستم بعد از چند روز خیلی دلم میگیره و حوصله ام سر میره. هر چی هم میرم بیرون و تنهایی قدم میزنم احساس نشاط نمیکنم. انگار حتما باید با یه نفر برم تفریح تا خوشحال بشم. تنهایی نمیتونم برم

[William]

سلام
راستش این چند وقته تصمیم گرفتم یکمی توی خونه بمونم تا بقیه من رو دعوت کنند
ولی هیچکس دعوتی به عمل نیاورد. الآن یه میل شدید توی وجودم دارم که با بقیه صحبت کنم
برم تفریح و....
ولی اون ها قبول نمیکنند
این میل شدید باعث میشه که نتونم درس بخونم. تمرکز ندارم. احساس بی حوصلگی میکنم. انگیزه ندارم
و....

[sanjab]

دوست عزیز

انشاالله که با shift+delete در کامپیوتر آشنایی

این دکمه در زندگی هم بسایر کاربردی و حیاتی است چه بسیار مواقعی که باید روابط - انسانها- خاطره ها و ....

را با این دکمه ها کامل حذف و پاک کرد.

بجای اینکه بشینی و مرتب رابطه ات با دوستان سابق ات را مرور کنی و دنبال مقصر بگردی و اعصاب و روان خودت را داغون

کنی و خودت را درمانده و آویزان در نظر دیگران نشان بدی بگرد یک گروه ورزشی - تفریحی یا کوهنوردی

در اطراف خونتون یا شهرتون پیدا کن این گروهها اصولا برنامه های داخل شهریشون بدون هزینه و بسیار گرم و پرتنوع است

هم کلی سرگرم میشی و هم کلی دوست جدید پیدا میکنی و هم از این جنگ اعصابی که در فکر و ذهنت ایجاد کردی

و باعث از بین رفتن انرژی و عزت نفست میشی جلوگیری کنی.

لطفا زودتر شروع کن و تجربیات جدیدیت را اینجا برامون بگو.

با آرزوی بهترینها

- - - Updated - - -

دوست عزیز

انشاالله که با shift+delete در کامپیوتر آشنایی

این دکمه در زندگی هم بسیار کاربردی و حیاتی است چه بسیار مواقعی که باید روابط - انسانها- خاطره ها و ....

را با این دکمه ها کامل حذف و پاک کرد.

بجای اینکه بشینی و مرتب رابطه ات با دوستان سابق ات را مرور کنی و دنبال مقصر بگردی و اعصاب و روان خودت را داغون

کنی و خودت را درمانده و آویزان در نظر دیگران نشان بدی بگرد یک گروه ورزشی - تفریحی یا کوهنوردی

در اطراف خونتون یا شهرتون پیدا کن این گروهها اصولا برنامه های داخل شهریشون بدون هزینه و بسیار گرم و پرتنوع است

هم کلی سرگرم میشی و هم کلی دوست جدید پیدا میکنی و هم از این جنگ اعصابی که در فکر و ذهنت ایجاد کردی

و باعث از بین رفتن انرژی و عزت نفست میشی جلوگیری میکنی.

لطفا زودتر شروع کن و تجربیات جدیدیت را اینجا برامون بگو.

با آرزوی بهترینها

[William]

سلام
همچنان به آمار کسانی که با من قهر کرده اند افزوده میشود و امروز یکنفر دیگر با من قهر کرد
تا الآن 5 نفر از دوستان من قهر کردند با من
یک نفر دیگه هم باهام سرد شده و داره کم کم قهر میکنه
شما کمکی برای من ندارید ؟ چه باید بکنم تا این مشکل حل شه؟

[narges_khanom]

سلام. ممنون از پست شما. من پسر هستم.
توصیه های شما درست هستند اما گروه دوستی ما بچه های خوبی توشون هست و فکر نمیکنم این مشکلات برای ما پیش بیاد اما بازهم از توصیه های شما ممنونم
راستش پدر و مادر من زیاد به تفریح پایبند نیستن. علاوه بر این توی فامیل هم هیچ بچه ی هم سن من وجود نداره و این باعث شد من اکثر اوقات تنها باشم. پدر و مادر هر دو شاغل هستند و وقتی برای تفریح ندارند. یک خواهر کوچکتر دارم که 9 سال با من اختلاف سنی داره و رابطه ی زیاد عمیقی هم با اون ندارم.
راستش درست گفتید. بیشتر دوستهای من با من ارتباط زیاد عمیقی ندارند و من با اونها ارتباط دارم
من از لحاظ اعتقادی زیاد خشک نیستم و حتی میشه گفت نسبتا آزاد فکر میکنم. در مورد خرج کردن پول هم نه خیلی ولخرج هستم برای دوستانم و نه خساست زیادی به خرج میدم
اما در مورد اخلاق های خاص مطمئن نیستم. هر چند هر چقدر از بقیه در مورد اخلاقهای خودم میپرسم جواب درست به من نمیدن.. من همیشه سعی کرده ام که توی روابط صداقت داشته باشم. ولی بقیه مدام فکر میکنند من دارم به اونها دروغ میگم
مثلا وقتی یک روز غیبت میکنم و مدرسه نمیرم ، بهشون میگم مریض بودم. یک مشکلی داشتم و نتونستم بیام مدرسه. ولی اونها میگن داری دروغ میگی ، داشتی برای امتحان پس فردا مطالعه میکردی
کلا همیشه محکوم میشم به اینکه صداقت ندارم.
راستش فرمایش شما رو امتحان کردم چند وقت و سعی کردم دور باشم ولی هیچ کسی جذب ام نشد.
البته الآن یک دوست دارم که تقریبا درکم میکنه و من رو میفهمه. ولی خیلی میترسم باهاش حرف بزنم. هیچوقت نمیرم سمتش. همیشه میذارم اون بیاد سمت من. چون میترسم از دستش بدم. میترسم مثل همون دوستی که اونقدر بد باهام صحبت کرد و گفت من از تو خوشم نمیاد این یکی هم از دست بره...
تازه وقتی توی خونه هستم بعد از چند روز خیلی دلم میگیره و حوصله ام سر میره. هر چی هم میرم بیرون و تنهایی قدم میزنم احساس نشاط نمیکنم. انگار حتما باید با یه نفر برم تفریح تا خوشحال بشم. تنهایی نمیتونم برم

من
دوستان خیللی زیادی دارم

هیچ قهر و دشمنی هم در کار نیست

ولی از یه جایی به بعد . فمیدم خونواده و فامیل بهترین و باارزش ترین دوست ها هستند

و لذتبخش ترین کار دنیا . تنهایی و سرگرم هدف هام بودن هست

علاقه خاصی هم به کتاب پیدا کردم و یه دوست خوبه برام . گاهی توی شلوغیای دانشگاه و قتایی تنهام . درجا دفتر نکتن مروریم یا یه کتاب بیرون میارم و میخونم . انگار همه شهر خاموش میشه و من مبرم توی یه دنیا دیگه

مثله الیس که رفت پشت اینه و...

رابطمم با دوست هام بد نیست ولی خیلی قرار ملاقات ها و یا حتی پیام گذاشتن های بی دلیل و کنسل میکنم

به نظزم یکم مدل فکریتونو عوض کنین و احساس وابستگیتونو کم کنید بهتره

و همچنین شما مجبور نیستین تا ابد با دوست های قدیم باشین . خیلی راحت میتونین دوست جدید پیدا کنیپد

مثلا کلاس های ورزشی یا هنری ثبت نام کنید

هم مهارت جدیدی یاد میگیرین و هم باعث میشه دوستان جدیدی پیدا کنید و باهاشون اوقات خوشی داشته باشین