سلام. ابتدا عرض کنم دوستتون باید خودشون برای مشاوره اقدام کنند. به هر حال اینجا سوالی برای من هست که چرا خیلی از خانوم ها دوست دارند همسرشون رو از خانواده اش تصاحب کنند؟ دقیقا عملی که آقایون ازش نفرت دارند! بعد هم میگن مستقل نیست! یعنی چی مستقل نیست؟ پسر بیچاره باید قید خانواده اش رو بزنه که مستقل شناخته بشه؟ چرا باید قید خانواده اش رو بزنه. چرا ما خانوم ها انتظار داریم اولویت همسرمون باشیم؟! اگه اول نباشیم چی میشه؟ یعنی چی که بفهمه زنش براش میمونه نه کس دیگه ای؟ چرا ما خانوم ها گاهی انقدر خودخواهیم، درک نمیکنیم طرف خانواده داره، دوستشون داره، میخواد مقداری وقتشو با اونا هم بگذرونه، دوست و رفیق داره، احتیاج داره مدتی رو با دوستاش بگذرونه. منظور من آقایون افراطی نیست که مدرسان شریفی رفتار میکنن، " تفریح کجا بریم؟ خونه مامانم، شام چی بخوریم؟ خونه مامانم، سفر کجا بریم؟ خونه مامانم..."
ولی خداییش دو ساعت ظهر جمعه زمین به آسمون نمیاد. این که بگه اولویتش اونو پدر مادرشه جای شکرگذاری داره. وای به حال مردی که پدر مادرش رو بعد ازدواج فرو بگذاره. وظیفشه به پدر و مادرش خدمت کنه. زن باید تشویق کنه همسرش رو به حمایت از پدر مادرش و خودش هم در این حمایت سهیم باشه.
به نظر من اگر زنی میخواد خوشبخت باشه باید بپذیره اولویت چندم همسرش باشه، بعد از خداوند و پدر مادر و فرزندانش.
بهتره خانوم ها این رو به خودشون دیکته کنند که غرض اصلی ازدواج برای یک زن آرامش همسرشه و باید براش گذشت داشته باشن. ولی اکثر خانوم ها بعد ازدواج فقط غر میزنند، فقط آرامش مرد رو مختل میکنند و مرد ها رو از خودشون فراری میدن. " چرا دیر اومدی خونه؟ چرا اینو خریدی اونو نخریدی؟ چرا با خواهرت رفتی بیرون منو نبردی، چرا این، چرا اون..."
عزیز من بفهم نه تو جای کسی رو تنگ میکنی نه کسی جای تو رو. هر کسی جایگاه خودش رو داره.
خودش رو میخوای ، خانواده اش رو نمیخوای. نمیشه که عزیزم. انصاف داشته باش.
خطاب به خانوم ها بازم میگم زن نباید بیخیال باشه که مرد افراط کنه، عین مجردی صبح ظهر شب با خانواده یا دوستاش باشه. ولی مانند تو که بهش احتیاج داری اونم به خانواده اش، دوستاش و زمانی برای خودش احتیاج داره. انقدر رو مخش نباش.
علاقه مندی ها (Bookmarks)