وسواس من در مورد بعضی خصوصیات خواستگارم

[آی تک]

سلام به دوستان عزیز.شبتون بخیر.



بازم من اومدم با مطرح کردن موضوع خواستگاری و وسواس هایی که برام پیش اومده.البته نمیدونم اینا واقعا وسواسه؟شما بهم بگین.



جریان از این قراره که من و یه آقا توسط یه معرف به هم معرفی شدیم.

این آقا 35 ساله،لیسانس،شغل دولتی دارن و در کنارش یه شغل دومی هم دارند و درآمدشون خوبه.تو برخوردی که با هم داشتیم خیلی انسان مودب وخوش برخودی بودن.ظاهرشون معمولیه.موهاشون در شرف عقب نشینیه.آدم با سوادی هستند و اطلاعات عمومی بالایی دارند.خونوادشون از نظر اقتصادی و منطقه زندگی از ما بالاترهستند.رفتار و گفتارشون خیلی پخته و منطقیه و در کنارش گاهی شوخی های به جایی هم دارند.کاملا استقلال مالی داره و خونه و ماشینی که داره خودش تهیه کرده.پدرشون فوت کرده و ایشون در تمام طول مدت بیماری پدرشون براشون کلی زحمت کشیدن.آدم خانواده دوستی هستند و با برخوردایی که من دیدم بسیار به مادرشون محبت میکردن و رابطه عاطفی خوبی با هم داشتند.یه برادر بزرگتر از خودشون(متاهل) و یه خواهر کوچیکتر(مجرد) دارند.




حالا من:28 ساله،فوق لیسانس،شغل خوبی دارم و درآمدم خوبه.دو تا برادر بزرگتر از خودم دارم که متاهلن.ظاهر زیبایی دارم.از بچگی برای درس و دانشگاه و شغل روی پای خودم بودم. خونوادم وضع مالی متوسطی دارند و تو منطقه متوسطی زندگی میکنیم.



من تو برخوردهایی که با این آقا داشتم نکات مثبتی که ازشون دیدم تا حدی بالا بهش اشاره کردم:اینکه همیشه دوست داشتم با طرف مقابلم حرفها و علایق مشترکی داشته باشیم و احساس میکنم با این آقا حرف برای گفتن همیشه داریم.از ادب و رفتارشون خوشم اومده.با اعتماد به نفس هستند.آدم قابل اعتمادیه و از اونجایی که من دختر حساسی هستم نیازی نیست مدام چک کنم که آیا به بقیه خانمها نگاه معنی دار داره ،آیا سر و گوشش میجنبه یا نه و ...استقلال فکری و مالی داره.آدم پخته ای هستش و خیالت راحته که یه مرد پیشت هست.من خودم آدم باهوشی هستم و دوست دارم طرف مقابلم هم همین طور باشه و نیاز نباشه بعضی مطالب رو زیاد بسط بدم و خودش رو هوا مطلبو بگیره و این آقا همین جوری هستن.اهل سیگار و مشروبات الکلی نیستن.خونواده تحصیلکرده ای داره.



حالا نکات منفی که من کشفشون کردم:اول قدشون هست.من خودم قدم 170 هست ولی چون پاهام نسبت به بالاتنه درازتره و اکثرا هم پالتو و مانتوی بلند میپوشم قدم بلندتر به نظر میرسه طوری که این آقا ازم پرسیدن جسارتا شما قدتون چنده ؟منم از ایشون قدش رو پرسیدم که گفتن 175 هستن ولی چون تقریبا لاغر هستن احساس کردم ازم کوتاهتر به نظر میرسن. پیششون که راه میرفتم همقد بودیم (من کفش با پاشنه سه سانت پوشیده بودم).مساله دوم تیپشون هست ایشون تیپ اسپورت داشتن(شلوار جین و کتونی) در حالیکه به نظر من برای دیدار اول این تیپ لباس زیاد مناسب نیست و گفتن که اکثرا تیپ اسپورت میزنن و نظر من رو هم در مورد تیپ همسر آیندم پرسیدن که من گفتم بیشتر موافق با تیپ رسمی هستم ولی بعضی جاها که ایجاب میکنه دیگه باید رفت سمت تیپ اسپورت.


حالا به نظرتون میشه با این مساله قد و تیپ کنار اومد؟من همیشه عادت دارم کفش پاشنه دار بپوشم حالا این عادت رو چجوری کنار بذارم و این همه کفش خوشگل رو چیکارشون کنم؟نکته دیگه اینکه ایشون مشکل قوز قرنیه دارند و گفتن شاید نیاز بشه در آینده عمل کنند در مورد قوز قرنیه خودم یکم سرچ کردم ولی باز باعث نگرانی میشه.بعد اینکه یه وقت تمام موهاش نریزه؟


مدام به این مساله فکر میکنم و با خودم میگم درسته من چهره زیبایی دارم و قدم خوبه و تحصیلاتم از ایشون بالاتره و کارم خوبه و با اینکه خواستگارهای زیادی داشتم ولی با هیچ کدوم به نتیجه نرسیدیم(مثلا یکی قدش بلند بوده ولی حرف مشترکی باهاش نداشتم و حس دافعه شدیدی نسبت بهش داشتم،یکی قد بلند بود ولی وضع مالی صفر با اینکه سنش 36 بود و ...) از طرفی سنم داره میره بالا و از این جهت نگرانی شدید دارم.بعضی وقتا میخوام بیخیال بالا رفتن سن بشم ولی فشارهای خونوادگی و اجتماعی و نیاز عاطفی و ...اجازه این کار رو نمیده.بعضی خواستگارهای گرامی هم بودن که خودشون من رو پسندیدن و با هم حرف زدیم ولی به محض اینکه فهمیدن ما خونمون مثل خودشون بالاشهر نیست یا پدرم مثل پدر خودشون فلان پست و سمت رو نداره رفتن پشت سرشون رو هم نگاه نکردن ولی این آقا همین جوری منو قبول کرده.



مدام خصوصیات مثبت این آقارو با خودم مرور میکنم ولی وقتی یاد این میفتم که اگه مثلا بچه دار بشم و چاق بشم چقد ممکنه یغورتر از این آقا به نظرم برسم دپ میشم(همین الآنشم احساس میکنم من قدبلندتر به نظر میرسم).اینکه آیا کسی تجربه ای در این مورد داره که همسرش با خودش همقد باشه یا یکی دو سانت اختلاف قدی داشته باشند و بعدا همسرش رو مقایسه نکنه(من خودم برادرهای قدبلندی دارم و میترسم بعدا مقایسه کنم.قبلا هم تجربه آشنایی با آقایی با همین قد رو داشتم ولی چون اوشون هیکلش پرتر بود و تیپ مردونه ای میزد اصلا قدش برام فاکتور منفی محسوب نمیشد).به نظرتون میشه با باشگاه و یکم چاق شدن این مساله رو حل کرد؟اصلا چجوری میشه بهش این قضیه رو گفت که بهشون برنخوره؟(ایشون پینگ پونگ رو حرفه ای بازی میکنن ولی منظور من باشگاه بدنسازیه).در مورد تیپ و لباسشون میشه تغییر داد؟آقایون راحت می پذیرن این تغییر رو؟



هی قد زن و شوهرهارو با هم مقایسه میکنم ،وقتی آقایی قدبلندتر از همسرشه حالم گرفته میشه.میترسم بعدها حس عاطفی و جنسی بهش نداشته باشم (اگرچه این آقا از نظر برخورد و صحبت کردن خیلی جنتلمن هستند و حدس میزنم بتونم بهش حس عاطفی و جنسی داشته باشم ولی باز دو به شک هستم.)


هی میخوام جواب منفی به ادامه آشنایی بدم ولی وقتی خصوصیات مثبت این آقا میاد تو ذهنم پشیمون میشم.



میشه کمک کنید من از این سردرگمی دربیام؟چرا ازدواج انقد سخته؟همش به خودم نهیب میزنم که آهای آیتک خانم، آقایی که هم تحصیلات و کارش از تو بالاتر باشه یا همسطح باشه، هم از رفتار و اخلاق و باقی خصوصیاتش خوشت بیاد، هم قد بلند باشه هم خوش تیپ باشه نیست، یا اگرم هست تا حالا به پست تو نخورده و بعد از این هم نخواهد خورد، اگه هم به پستت بخوره با اون همه خوش تیپی و خوشگلی مدام باید حواست باشه که رو هوا نزننش.هی به خودم میگم آیتک تو هم کلی خصوصیت منفی داری اونم مسلما داره با بعضی از خصوصیات منفی تو کنار میاد.


ممنون که پست طولانی من رو میخونید و پیشاپیش از نظرات شما سپاسگزارم.

[Eram]

سلام آی تک جان

موضوع زندگی مشترک و پیداکردن کسی که در کنارش به آرامش برسی خیلیی فراتر از خداحافظی با کفش های خوشگل پاشنه بلند یا نگرانی از کم شدن موی همسر آیندت هست.

شما این دو مقوله رو کنارهم میذاری و مردد میشی که چه کنم؟ مساله شما تشخیص اولویت هست،یعنی انقدر وسواس به خرج میدی و وارد ریز و درشت همه چی میشی که نگاه جامع

و کاملت رو از دست میدی. وقتی توی ذهنت چندین فاکتور همزمان پررنگ و ضروری باشه تشخیص اولویت و انتخاب برات سخت میشه. حتی اگر فرد مناسب هم جلوی روت قراربگیره هم از

بس به جزئیات توجه میکنی ممکنه تشخیصش ندی .

جای کفش های قدیمی رو میشه با خریدن کفش های خوشگل و جدید پر کرد اما ازدواج و پیداکردن همسر ایده آل و مناسب به راحتی قابل جایگزینی نیست.

این نگرش شما که الان خودش رو نشون داده بعدها توی زندگی مشترک میتونه خیلی مشکل ساز بشه. چون توی زندگی مشترک باید گاهی به نفع همسر کنار کشید و از لذت های لحظه

ای به خاطر لذت های پایدارتر گذر کرد،گاهی باید عمدا به نفع همسرت کناربکشی و این بده بستان و عقب نشینی ها از جانب هردوطرف توی رابطه جریان پیدا میکنه و درک متقابل رو

افزایش میده و خیلی لذت بخش هست.

اینجا گذشتن از منافع کودکانه برای رسیدن به منافع بالغانه مهمه. اینکه منافع بالغانه رو تشخیص بدید و منافع کودکانه رو شناسایی کنید و آگاهانه انتخابگر باشید.

[sia518]

سلام
مطمني كه 28 سالتونه؟؟؟
چند سال ديگه نه قيافه اي ميمونه نه چيزي كه بخاي باهاش پز بدي.....
همسر و زندگي مشترك كفش نيست كه بشه هر روز عوضش كرد....
وسواس زياد تو ازدواج فكر نميكنم نتيجه مطلوبي در بر داشته باشه
موفق و مويد باشيد

[آی تک]

دوستان عزیز ارم جان و آقای سیا ممنون از کامنتی که دادین.

ارم جان من آخر جمله کفشای خوشگل شکلک خنده گذاشتم این یعنی شوخیه حرفم.فکر کردم دوستان با لحن طنز من آشنایی د
ارن و متوجه منظور اصلی من میشن.مثلا ارم جان من دوست داشتم شما به عنوان یه خانم متاهل بگین همسرتون چند درصد از معیارهای ظاهری و اخلاقی مد نظر شماروداشتند و آیا تونستید بعضی معیارهارو تغییر بدید در همسرتون؟


دوستان خواهش میکنم در مورد سوالایی که عرض کردم راهنمایی بفرمایید چون من نمیخوام این رابطه رو با وجود خصوصیات مثبتی که دارند تموم کنم.لطفا منو نزنید و در مورد سوالام راهنمایی بفرمایید.اگه از تجربیاتتون بگید که خیلی خوشحال میشم.
ممنون از لطفتون

[Eram]

آی تک جون هرکسی مسائل خاص خودش رو داره اما باید بهت بگم مساله قد یا هر اختلاف دیگه ای بسته به نگاه خودت داره که چطور حلش کنی.ممکنه برای یه نفر مثلا کم مویی همسر خیلی مهم باشه و حتی به خاطرش جواب منفی بده یه نفردیگه هم اصلا به چشمش نیاد این مساله.فقط اینو بگم هرچی دغدغه های انسان بزرگتر و عمیق تر باشه بهره ی بیشتری از زندگی و درک بیشتری از اون به دست میاره.اگر آدم در سطح ظواهر بمونه خب ممکنه اون فرد ناب و عمیق رو نادیده بگیره.
اصلا بحث تظاهر نیست بلکه قانون هست.انسان های ناب هستند که میتونن انسان ناب رو تشخیص بدن و کسی که تلاش میکنه به زندگیش عمق بده بیشتر با افراد عمیق و ناب و درست روبه رو میشه.

[nardil]

از نظر من هم برای یک مرد وپژگی های مهم تر دیگه ای وجود دارن. شما لیستی از این ویژگی ها در بالا نوشتین اما از نظر من خیلی ناکافیه. میتونم بپرسم چند مدته که با هم در تماس هستین؟ من فقط توصیه میکنم یکم به خودت و ایشون زمان بده تا بیشتر راجب هم بدونین و از هم شناخت پیدا کنین. گذر زمان خیلی چیزها رو برای ادما روشن میکنه. بزارید کاملا این ویژگی های خوبی که در ایشون دیدید براتون اثبات بشن. ممکنه بعضی افراد در نگاه اول و در گفتار خیلی خوب به نظر برسن ولی پای عمل که به میان میاد، ببینید زمین تا اسمان بین گفته ها و اعمالشون فرق وجود داره. شما دقیقا چک کردین که این اقا
-مسئولیت پذیر هستن؟ میتونن تمام مسئولیتی که به صورت قانونی و شرعی بر عهده ی مرد خانواده هست رو به عهده بگیرن؟ گاهی بعضی ها خیلی خوب حرف میزنن که من به عنوان مرد فلان میکنم ولی پای عمل که به میون میاد متوجه میشید دنبال یه اتو و راه گریزه که از زیر بار مسئولیت شونه خالی کنه. اصلا خودت مطالعه کردی که وظایف شرعی و قانونی مرد در قبال همسرش چیاست؟ توقعات خودت چیه؟ ما درسته چیزی به اسم قانون و شرع داریم ولی فرد کور و کر این چیزا رو متوجه نمیشه. مردی باید خودش عمیقا و از ته وجودش خواهان این باشه که بهشتی برای زن و رزندش بسازه حتی اگر هیچ قانون و شرعی هم اینو ازش نخواد.
-خسیس نیستن؟ چه میزانی هزینه میکنن؟ از نظر من موردی نداره یکم تستشون کنین تو این زمینه، ببینین چقدر میتونن حمایت مالی کنن از شما!یه چیزایی که دوست دارید رو طلب کنید ازشون و واکنششون رو ببینید.
-خودشو لازم به تغییر میبینه؟ گاهی بعضیا حس میکنن همه چیز تمام هستن ونیازی ندارن که حتی کوچکترین تغییری در ظاهر و باطنشون بدن، با ترفندهایی محکش بزن. گفتم بهت که ادما راحت حرف میزنن. تو حرف ممکنه خوب باشن و قبول کنن که ادما همه شون نیاز به تغییر در تمام سنین و طول زندگی دارن اما عملی محکش بزن تا ببینی چقدر میتونه تغییر کنه.
-برات حاضره چه کارهایی انجام بده؟ از نظر من مردی لایقه شوهریه که اگر خانمش بگه آخ، جونشم حاضر باشه براش بده.
-هر چقدر هم که خانواده ی خوبی داشته باشه ولی بازم هیچ کس کامل نیست. تست کن ببین تعصب بیخود روی خانواده ش نداره؟
- تحملش چقدره؟ زود عصبانی میشه؟ حرفای بد میزنه؟ داد میزنه؟ چقدر ارامش داره موقع بروز مشکلات؟ چقدر در برابرت میتونه کوتاه بیاد؟ برای داشتنت و خوشحال کردنت حاضره به خواسته های خودش گاهی پشت کنه؟
-چقدر مشکلات تو رو مشکلات خودش میدونه؟ ممکنه در عمل حتی بهت بگه تمام مشکلات تو مشکلات منم هست و هر چیزی تو رو اذیت کنه منم اذیت میکنه ولی در عمل بگه فلان چیز اصلا به من ربطی نداره و کاملا با حرفاش متفاوت باشه.
آیتک جان هر فاکتوری که برات مهم هست رو روی کاغذ بنویس و سعی کن عملا (نه فقط با صحبت مفت) امتحانش کنی و ببینی که چقدر اون فاکتور رو داره. معمولا اون هایی که خوب حرف میزنن موقع عمل خیلی کم و کاستی دارن. خیلی روش زوم کن و راحت از کنار ویژگی هاش نگذر. اینکه خونه ی اونا بالا شهره برا ما پایین شهر اصلا مهم نیست. اتفاقا باید خانواده ی پسر از خانواده ی دختر سرتر باشن چون قراره اونا عروس بیارن خونه شون و تمام و کمال ساپورتش کنن، داماد سر خونه که نمیخواین!!!! تکلیفت با خودت کاملا مشخص باشه که چه انتظاراتی از شوهرت داری. شوهری که در عمل همیشه پشتت باشه و حمایتت کنه و دوستت داشته باشه و برات هر کاری از دستش بر میاد انجام بده و دنیا رو به پات بریزه و تمام این ها رو وظیفه ی خودش بدونه نیاز داره که برای یافتنش صبر کرد و باهوش بود. الان باید چشم و گوشت رو باز کنی و هر چیزی که باید رو ببینی و بشنوی و هر چیزیم که لازم هست رو بگی و خیلی آنست با هم اشنا بشین.

[maryam.mim]

سلام آی تک جان

با شناختی که از روحیه شما با خوندن نوشته هاتون پیدا کردم (کمی مثل دوران مجردی خودم هستین) فکر می کنم ظاهر همسرتون و به خصوص نگاه مردم براتون خیلی مهمه چون مدام به این اشاره داشتین به هم میاین یا نه این به هم اومدن ظاهری یعنی نگران این هستین که بقیه ببینن نگن دختره حیف شد وگرنه اگه همسرتون به دلتون بشینه این حرفا براتون کمرنگ میشه همونطور که اگه با شوهر خوش قیافتون دعواتون بشه و تو خیابون راه برید براتون اهمیت نداره که به هم میاید یا نه منظورم رو متوجه می شید ؟

منم مثل شما بودم و ظاهر برام تو اولویت بود و با کسی ازدواج کردم که ظاهرش رو بپسندم و خیلی ایشون رو دوست دارم . به عنوان یه خانم متاهل توصیه می کنم اگه اینقدر ظاهر براتون مهمه به این آقا جواب رد بدین چون هر چقدر هم خوب باشن با یه دلخوری کوچیک زشتیهای ظاهری ایشون رو می بینید فقط و عشق به زور به وجود نمی آد البته عکس این هم صادق هست من خیلی از زوج ها رو دیدیم که با وجود ظاهر متوسط زن یا شوهر، عاشقانه همدیگرو دوست دارند. که شما لذت می برین وقتی نگاهشون می کنید.

پس به خودت بر می گرده ببین می تونی عاشق ایشون شی وقتی نظر دیگران برات مهمه و ممکنه تعریف نکردن از ظاهر ایشون توسط دوستات روی عشق و علاقت تاثیر بذاره یا نه . با خودت صادق باش من با خودم صادق بودم و بله نظر منفی دوستانم در مورد ظاهر همسرم در علاقه من تاثیر می ذاشت همیشه دوست داشتم از من و همسرم تعریف کنن اگه این روحیه رو داری اون آقای طفل معصوم رو اذیت خواهی کرد و این اصلا درست نیست .

اگر برات حرف مردم مهم نیست و ظاهر اهمیت کمی داره که بعید می دونم با ایشون ازدواج کن البته بعد از شناخت کامل نه اینکه بعد از عقد بفهمی برای مثال ایشون دهن بینه بعد پشیمون شی بگی قیافش اینجوری اخلاقش اونجوری چرا من قبول کردم دقت کن چون ظاهرش باب میلت نیست خیلی ممکنه رو خصوصیات منفی کوچیک ایشون هم حساس شی .

یادمه یکی از دوستان همینجا نوشته بود عقد کرده و از ظاهر همسرش خوشش نمی آد چیکار کنه ؟ نمی دونم کی بود و آخرش چی شد اما خیلی زجر می کشید و مستاصل بود مواطب باش اینجوری نشی

هر کس خودش زو بهتر می شناسه فقط با خودت صادق باش می دونم فشار جامعه و این حرفا هست اما ببین اگه فردا نتونی عاشق همسرت باشی و مطمئن باش زجر می کشی از این موضوع ، چقدر جامعه و بقیه که نگرانشونی بهت کمک می کنن یا اگه شوهرت خیلی خوشتیپ باشه باهاش به مشکل بخوری چند نفر از همونایی که گفتن چقدر به هم میاین حاضر می شن اصلا پای حرفات بشینن .

ماشااله عاقلی خودت سبک سنگین کن همه خواسته هات رو بنویس خصوصیت این آقا رو بنویس گاهی برابر قرار دادن وضعیت مالی با مسائل احساسی مثل به دل نشستن درست نیست مثلا اینکه بگی به دلم نمی شینه ولی به جاش وضع مالیش خوبه درست نیست پس باز هم اولویت بندی کن و با خودت صادق باش. از زندگیت لذت ببر به حرف مردم هم کاری نداشته باش مردم سوژه واسه قضاوت زیاد دارن .

در مورد تیپ تو می تونی ست کردن رو یادش بدی باهاش خرید بری نظر بدی و هرچی رو کجا بپوشه بهش بگی مشکل بزرگی نیست و موهاشم الان باهاش صحبت کن ببین مو می کاره ؟ از الان هم نگران بچه دار شدن و چاقی نباش دختر خوب با ورزش می تونی لاغر و متناسب بمونی هر دو با هم ورزش کنید که متناسب بمونید . اتفاقا لاغر هم باشن خوبه بعد ازدواج چاق می شه . فقط یاد بگیر عاشق باشی همین رمز خوشبختیته.

[فکور]

سلام
آی تک عزیزیه تاپیک دیگه قبلا داشتی اولش فکر کردم همونه و یک نفر به اشتباه با اینکه تاریخش گذشته بهش جواب داده بعدش دیدم که جدیده

آی تک جان من اگر جای شما بودم الان پروسه آشنایی رو ادامه میدادم و فعلا هیچ تصمیمی نمی گرفتم اولش با وسواس خصوصیات اخلاقی ایشون رو چک کن و تا از تفاهم اخلاقی مطمئن نشدی جوابت مثبت نباشه

بعدش اگر از خصوصیات اخلاقی مطمئن شدی و از طرفی از مثبت بودن جواب ایشون هم صد در صد مطمئن شدی چند جلسه با ایشون بیرون برو و چک کن با خودت ببین از حضور ایشون میتونی لذت ببری یا نه
با اجازه بزرگترت با ایشون به پارک موزه یا مکانهای عمومی دیگه برو جایی در بین یک تعداد آدم
ببین چقدر راه رفتن در کنار این شخص میتونه برات جذاب باشه و البته در تمام این مدت سعی کن وابستگی خاصی پیدا نکنی

البته میتونی پروسه شناخت اخلاقی و چک کردن کشش ظاهری رو همزمان پیش ببری به شرطی که درگیر وابستگی عاطفی نشی

اگر هم نهایتا جوابت منفی شد اصلا عذاب وجدان نگیر به هر حال خانمها هم مثل آقایون حق بررسی و نهایتا نه گفتن رو هم دارن

ظاهر فرد اوایل ازدواج تقریبا میشه گفت خیلی مهم هست و خیلی مورد مقایسه قرار میگیره در ذهن آدم

ولی وقتی که به اون فرد دلبسته و وابسته میشی کمتر به این موضوع فکر می کنی شاید مقایسه و فکر کردنت به 10 درصد میزان قبلی برسه

در هر صورت ایشون باید برای شما از نظر جسمی و ظاهری هم حداقل یک کشش متوسط داشته باشه

و وجود و عدم وجود این کشش رو باید چک کنی

ولی مورد دیگه ای که توی حرفهات دیدم وابستگی عاطفی ایشون و مادرشون بود این مورد رو هم حتما در نظر بگیر
به هر حال هر کسی به خانوادش علاقه داره و این علاقه بعد از ازدواج هم پا بر جا می مونه ولی وابستگی اگر بیش از حد باشه به استقلال زندگی شما در آینده لطمه می زنه

همینطور وابستگی عاطفی خواهر ایشون با ایشون رو چک کن
اگر بیش از حد متعارف هست این موضوع رو هم در نظر بگیر
این موضوع بعد ازدواج خیلی اهمیت پیدا می کنه شاید الان اصلا به چشمت هم نیاد

هر زنی توقع داره از نظر عاطفی اولویت اول زندگی شوهرش باشه ولی بعضی وابستگی های عاطفی غیر متعارف به شدت به این احساس زن ضربه میزنه یعنی شاید این احساس به شما دست بده که به حریم عاطفیت داره تجاوز میشه و این تجاوز به طور دائمی و همیشگی در زندگیت هست و تقریبا هیچ موقع نمی تونی کاریش بکنی

اگر چنین چیزی وجود داشته باشه یا باید با علم به سختی هاش بپذیری یا اینکه کلا خودت رو درگیر این کشمکش نکنی و جواب رد بدی

موفق باشی

[mohammad29]

سلام

به نظر من اون اقا حق داره با کسی ازدواج کنه که دوستش داشته باشه کسی که ویژگی های باطنی ببینه و صرفا به خاطر قد که دست خود ادم نیست ردش نکنه . (قد بلندی که افتخار نیست )

باشگاه های ورزشی پر از مردانی هیکلی هست قطعا قد بلند هم بینشون هست . اونجا میتونید به راحتی کیس موردنظرتون پیدا کنید با توجه به تاپیک های قبلی و مهم بودن ظاهر و هیکل و قد اگر اخلاق براتون مهم تر بود تا الان ازدواج کرده بودید . واقع بین باشید

من خودم قدم 168 هست رفتار دخترها و مهم بودن قد و هیکل براشون میبینم . به جرئت میگم اکثرشون روی قد و هیکل پسر بیشتر از ایمان و اخلاق اهمیت میدم . اینو من که نزدیک 30 سال دارم با قاطعیت میگم

فقط کاشکی ظرفیت داشته هایی که خدا بهمون داده رو داشته باشیم و مغرور نشیم

موفق باشید.

[maryam.mim]

سلام

به نظر من اون اقا حق داره با کسی ازدواج کنه که دوستش داشته باشه کسی که ویژگی های باطنی ببینه و صرفا به خاطر قد که دست خود ادم نیست ردش نکنه . (قد بلندی که افتخار نیست )

باشگاه های ورزشی پر از مردانی هیکلی هست قطعا قد بلند هم بینشون هست . اونجا میتونید به راحتی کیس موردنظرتون پیدا کنید با توجه به تاپیک های قبلی و مهم بودن ظاهر و هیکل و قد اگر اخلاق براتون مهم تر بود تا الان ازدواج کرده بودید . واقع بین باشید

من خودم قدم 168 هست رفتار دخترها و مهم بودن قد و هیکل براشون میبینم . به جرئت میگم اکثرشون روی قد و هیکل پسر بیشتر از ایمان و اخلاق اهمیت میدم . اینو من که نزدیک 30 سال دارم با قاطعیت میگم

فقط کاشکی ظرفیت داشته هایی که خدا بهمون داده رو داشته باشیم و مغرور نشیم

موفق باشید.

محمد عزیز قطعا اخلاق خیلی مهم تر هست و اگه این دوستمون به این امر توجهی نداشت و صرفا می خواست از باشگاه بدن سازی کسی رو انتخاب کنه الان دودل نبود و تاپیک نمی زد ایشون ارزش اخلاق خوب خواستگارشون رو متوجه شدند و برای این نظر سنجی می کنن که آیا به دل ننشستن خواستگارشون براشون در آینده دردسر ساز می شه یا نه . فکر می کنم برداشتتون با دید منفی بوده . ولی خودمونیم منم دخترهای نجیب و خانم زیادی رو دیدم که به خاطر قد کوتاهشون یا تو پر بودنشون ازدواج نکردند و مورد پسند قرار نگرفتند بخواهیم اینجوری به قضیه نگاه کنیم آقایون به خاطر درجه احساسات کمتر و گاهی رک بودنشون دل خیلی از خانم ها رو شکوندن اونم فقط و فقط به خاطر ظاهر . چون من یادمه یه آقای محترمی اینجا تاپیک زده بود که ازدواج کردم ولی ظاهر خانومم رو دوست ندارم خوب این جریان دو طرفه است . ولی با شما موافقم که اون مرد حق دوست داشته شدن داره و می خوایم به این دوستمون کمک کنیم که مشکل کار رو پیدا کنه و بتونه اون آقا رو دوست داشته باشه. و از تجربیاتمون بگیم که تقریبا یه دید کلی بهش بدیم شاید بتونه راحت تر تصمیم بگیره .

اینجا باید همو درک کنیم نه قضاوت .

آیتک عزیز یه موردی رو یادم اومد خواستم برات بنویسم با فکور جان موافقم اول ببین با تغییرات ظاهری کنار می آد و یه مدت با وسواس به شناخت ایشون ادامه بده و یه مورد اینکه از قدیم هم گفتن قیافه عادی می شه ولی اگه یکسال اول ازدواجت رو که همش مقایسه است و حرف و حدیث رو نتونی تحمل کنی و از زندگیت دلسرد شی باید از الان یه فکری به حال این خصوصیتت کنی چون بهترین ها رو هم پیدا کنی با هر مقایسه یا حرف کوچیکی به هم می ریزی .

موفق باشی و خوشبخت