سلام
مطلبی گذاشتم که بی دلیل پاک شد کجبور شدم از اول بنویسم
پسری 26 ساله
قد 180 وزن 70 ورزشکار چهارشونه و خوشتیپ و خوشگل و تحصیلات بالا.
اینا رو فعلا داشته باشید تا برم سراغ اصل قضیه
من 5 سال پیش برای اولین بار عاشق دختری شدم که خودش منو جذب کرد
اما نمیدونستم که اون خود شیطانه چون هرچی اعتماد بنفس داشتم رو ریز ریز کرد
از دانشگاه انتقالی گرفتم تا نبینمش
و بکلی فراموشش کردم
اما هیچ وقت نتونستم اعتماد بنفس از دست رفته ام رو برگردونم
همیشه فکر میکنم لابد عیبی تو چهره ام هست که منو رد کرده یا اینجوری منو به بازی گرفت
همیشه جلو اینه ام نگاه میکنم کجای قیافم مشکل داره
صدبار از ابجیم میپرسم کجام ایراد داره
اونام از بس گفتن هیچ ایرادی نداری دیگه به ائنا هم هیچی نمیگم..
در حالی که بالای 20 یا 30 مورد دختر بهم پیشنهاد دوستی و ازدواج دادن
اما من نخواستم با احساسشون بازی کنم چون میخوام با دختری ازدواج کنم که به دلم بشینه بدم
حتی شده بود از پیشنهاد دهنده خوشم اومده باشه اما بازم ترسیده باشم که نکنه یه وقت مث اون منو زمین بزنه
قبلا خیلی شاد بودم
الان یه جسم مرده ام
از هردختری خوشم میاد انقدر دست دست میکنم که اخرش میره ازدواج میکنه
شده بزور خودمو راضی کردم که برم به دختری که به دلم نشسته بگم دوسش دام اما لحظه اخر یه چیزی میاد تو ذهنم که میگه نرو تو زشتی یا عیبی داری که الان دختره خیتت میکنه
حتی چند روز پیش فامیلمون با یه دختر نجیب و زیبا ازدواج کرد
پسره یه لات چاقالوه که همیشه تو کافه ها پلاسه
اگه من خواستگاری اون دختر میرفتم منو با اردنگی مینداختنم بیرون
شرمنده سرتونو درد اوردم خلاصه اون همکلاسیم بدجوری اعتماد بنفسمو خرد کرد
هرچی بهم گفتن تو خیلی خوشگلی خیلی اندامت قشنگه انگار نه انگار رومک اثر نذاشته
با اینکه دخترا بهم پیشنهاد میدن اما فکر میکنم لابد کاسه ای زیر نیم کاسس
کلا به خودم بدبین شدم
این روزا همش به خودکشی فکر میکنم
نگید ضعیفا خودکشی میکنن
واقعا بعضیا نمیتونن اینجوری بدون اعتماد بنفس زندگی کنن