32 سالمه حدود 10 ساله ازدواج کردم...تو این مدت مشکلات زندگیم کم نبوده...زنم ازهمون ابتدا اخلاقش خوب نبود خیلی تند و بد اخلاق بود تا همین الان هم این اخلاق بدش رو داره(البته نسبت به اوایل یک مقداری بهتر شده)...چون پدر خانم و مادر خانمم دو تا دختر دارن وفقط به فکر تامین دنیای بچه شون هستن در زمینه تربیت صفر صفرن و هیچ اهمیتی به تربیت اخلاقی و رشد معنوی بچشون نمیدن( حتی یک امر و نهی خشک و خالی هم نمیکنن.)
بعد از مدتی با فشار همسرم بچه دار هم شدیم ..اخلاق بدش کم بود افسردگی بعد زایمان هم بهش اضافه شد و وسواس شدید گرفت .
مدتی دارو درمان کردیم یک مقداری بهتر شد ولی دو سال قبل دو مرتبه وسواسش برگشت
فقط همین رو بگم تا حدی رسید که( مثلا وضو گرفتنش یک ساعت طول میکشید یا دستشویی که میرفت میخاست بیاد بیرو باید هزار بار پاهاش رو میشست و.....) البته یک دکتر خوب پیدا کردیم و دو سال تحت درمان بود و الان خیلی بهتر شده...

خودم ادم مذهبی و معتقدی هستم به خودم اجازه ندادم که بخاطر این مشکلات ازش جدا بشم(البته اینایی که گفتم یک صدم اون مشکلات هم نمیشه)..

اما الان خیلی احساس تنهایی میکنم چون دو کلام نمیتونم باهاش درد دل کنم اگر هم درد دلی بکنم بینمون دعوا میشه...مثلا ماه به ماه برام ارایش نمیکنه هر وقت بهش میگم برام خودت رو مرتب کن و ارایش کن (با توجه به اوضاع حالا و رنگ و لعاب بیرون) متاسفانه هر بار یک بهانه ای میاره...

رابطه غریزیمون هم تعریفی نداره.....

تا جایی که الان علاقه قلبی که به همسرم دارم بسیار ضعیف شده

در کل خیلی از این اوضاع خسته شدم و تنهایی و فشار جنسی و عاطفی خیلی روم فشار اورده ..
چند بار به خودم گفتم که برم ازدواج موقت داشته باشم تا شاید یک همدم و هم صحبتی برای خودم پیدا کنم تا هم محبت کنم و هم محبت و توجه ببینم ...ولی...


دوستان راهنمایی کنن که چکار کنم ...واقعا الان به یک همدم و هم صحبت بخصوص زنی که خوش اخلاق باشه و درکم کنه نیاز دارم...

(این هم که کسی بخاد الان راهنمایی کنه که تو بهش محبت کن اون خودش خوب میشه و یا مشاوره هایی از این دست... باید بگم که همه این راهها رو رفتم... )

ممنون میشم اگه راهنمایی کنید