سلام
من دبیرستانی هستم. ماجرایی که تازه برام اتفاق افتاده این بود که یک آزمون در مدرسه مون برگزار شده بود که دو نوع سوال داشت. سوالات نوع a و سوالات نوع b
سوالات نوع b دارای امتیاز بیشتری بودن و اگر کسی اونها رو حل میکرد رتبه ی بهتری کسب میکرد. مدرسه ی ما به این دلیل که دبیرهامون اون قسمت از سوالات رو کامل درس نداده بودند یه قانون گذاشت و گفت کسی حق نداره به سوالات b جواب بده
اما من قبلا خودم رو آماده کردم و متاسفانه سوالات نوع b رو از روی طمع جواب دادم. طبیعتا رتبه ام از بقیه بهتر شد اما با واکنش بسیار شدید اطرافیان و دوستانم مواجه شدم که چرا قانون مدرسه رو زیر پا گذاشتم و سوالات b رو جواب دادم
بعد از یک هفته ، اکثر کسانی که باهام قهر کرده بودند آشتی کردند. اما یکی از دوستانم هنوز هم باهام قهره
خودم فکر میکنم از روی حسادت باهام قهر کرده. چون قبل از این قانون شکنی که من انجام دادم به ظاهر باهام رفیق بود ولی در باطن بهم حسادت میکرد. مثلا معمولا شکست هام رو به یادم میاورد ، یا وقتی از من جلو میزد فخرفروشی میکرد. درحالی که من اصلا این اخلاق ها رو ندارم
من توی مدرسه با همین ده یا پانزده نفر دوست صمیمی هستم که معمولا گروهی تفریح میکنیم
اما به تازگی همین شخص کاری میکنه که بقیه ی دوست هام منو به تفریح هاشون دعوت نکنن ، یا وقتی قرار میذاره که با اکیپمون بریم بیرون من رو دعوت نمیکنه
راستش من خیلی حساسم که یه نفر باهام قهر باشه. مگر اینکه خودم بخام باهاش قهر باشم!
در مورد این شخص که بهم حسادت میکنه هم دلم میخاد در ظاهر باهم دوست باشیم. چون حتی یه رفاقت ظاهری به نظرم ارزشش بیشتر از دشمنی و حسادت و کینه هست..
تاحالا چند بار خواستم باهاش صحبت کنم ولی بی محلی میکنه ، جوابمو نمیده...
به نظرتون این رابطه رو کلا زیر خاک فرو کنم!؟ اگه بخوام این رابطه رو کاملا نابود کنم شاید 3-4 روز اول ناراحت بشم ولی بعدش عادت میکنم
اما هنوز امید دارم به بهبود رابطه
علاقه مندی ها (Bookmarks)