سلام. گاهی تلنگر و برخورد لازمه، ولی وجود فضای اضطراب آور خود دلیلی بر پناه بردن به هرگونه تسکینی، از جمله اینگونه روابط هست.
می دونم، بار اول هست با این موضوع روبرو می شید و به خاطر آگاهی از معضلاتی که در جامعه هست نگرانید و این حق رو هم دارید که نگران باشید. لیکن شما سه راه برخورد دارید:
1- برای همیشه نگران بمونید و کنترلشون کنید و البته بپذیرید که به هر حال ایشون راه گریزی از کنترل های شما خواهد یافت.
2- فقط نظاره گر باشید که ایشون با آزمون و خطا پیش برن و از تاوان هاشون بازخورد بگیرن،
3- و یا اینکه فرهنگ سازی کنید و کنترل رو بدید دست خودش، و شما دورادور نظارت داشته باشید.
من این سومی رو به شما پیشنهاد میکنم. و برای این سومی ابتدا نیاز هست خودتون دانش و آگاهی فرهنگ سازی رو داشته باشید.
این که بحث خلاف و غیر شرع و فرهنگ پذیرفته نشده و اینها نیست، بحث هدایت و سمت و سو دادن به یک نیاز هست.
این که با زور و تهدید نمیشه حرف کشید، باید محیطی فراهم باشه که شخص خودش بخواد صحبت کنه در مورد نیاز ها و عواطفش.
این که موبایل اسباب بازی نیست، یک ابزار برای پیشرفت و ارتباطات جهانی در چارچوب مشخص و تعریف شده است.
معضل این نیست که خواهر شما با یک پسر صحبت کرده. معضل اینه که خواهر شما پنهانی این کار رو انجام بده. این نگران کننده تره! فرهنگ سازی باید به گونه ای انجام شه که فرد در عدم حضور ناظر هم به قوانین مقید باشه.
ما نمی تونیم بگیم کسی که در حضور پلیس سبقت نمی گیره و با سرعت مجاز رانندگی میکنه فرهنگ رانندگی داره و نمیتونیم هم بگیم پلیس اینگونه فرهنگ سازی کرده! اما می تونیم بگیم اگر شخصی در عدم حضور پلیس و دوربین ، شرایطش رو داره ولی جولان نمیده ، فرهنگ و شخصیت رانندگی داره و اون رو درک کرده.
این فرهنگ سازی کاری فوق العاده حساس و زمان بره که هماهنگی همه اعضای خانواده رو می طلبه، به خصوص مادر که سهم عظیم تربیت فرزند بر عهده اوست.
همچنین حدود و مرزها، تعاریف و اصطلاحات و اهداف بایستی کاملا شفاف سازی بشه. تعریف روابط اجتماعی، تعریف نیاز، تعریف ابزاری مانند موبایل، تعریف خانواده، اهداف، احساسات و غیره.
اما در مورد خواهرتون پیشنهاد میکنم گوشی رو بهش برگردونید، در مورد نگرانیتون صحبت کنید و اگر لازم باشه عذر خواهی کنید از رفتارتون. بگید بهش اعتماد دارید و می دونید اونقدر فهمیده هست که بی گدار به آب نزنه. (منگنه وجدان و تلقین) بهش قول بدید همیشه کنارش هستید و حمایتش می کنید در قبال اینکه احساسات و نیازش رو هرگز از شما پنهان نکنه. بهش بفهمونید وقتی ما در قبل چیزی قول میدیم و قوانینی رو می پذیریم، حتی اگر اون قوانین از نظرمون خوشایند نباشه یا با عقیده ما متفاوت باشه، وجدانا موظف هستیم این قوانین رو رعایت کنیم ، چه در حضور اون فرد، چه عدم حضورش و وقتی شروط داشتن موبایل رو پذیرفته ، باید به بند های شروط پایبند باشه و این یک دین اخلاقی هست.
در مورد دوستی با یک پسر باید شفاف سازی صورت بگیره، و البته باید جنبه تلقینی پیدا کنه، این که دختر هر چقدر شان و شخصیتش بالاتر باشه، هرچقدر با کلاس تر و با ارزش تر باشه دست نیافتنی تر هست و احساسش رو کف دستش نمیگیره و هر مردی اونو بخواد ، هم صحبتی اش رو بخواد، محبتش رو بخواد باید هفت خوان رستم رو رد کنه، اونجور که سزاوارشه، مانند خواستگاری رسمی، اونم در عالی ترین حد ممکن، نه وسط خیابون با شماره یا تو ویترین چت روم ها. و اگر کسی این احترام رو به دختر نذاشت، دروغگو هست و شعار میده. براش مثال بزنید که هر کسی نمیتونه دست یک ملکه رو بگیره ، هرکسی نمیتونه با یک پرنسس قرار بذاره یا چت بازی کنه، هرکس یک پرنسس رو بخواد باید تشریفات رو به جا بیاره و تو کم از یک پرنسس نداری و این روشی در خور شان تو نیست که بخوای اینجوری نیاز عاطفی ات رو پاسخ بدی و...
پیشنهاد می کنم یه کتاب استاندارد و خوب مربوط به تربیت نوجوانان، نیازهاشون و احساسات نوینشون بگیرید، خودتون و مادرتون مطالعه کنید و به خواهرتون هم بدید مطالعه کنه تا بیشتر کسب آگاهی کنه. پرسش هاش رو حتی اگر جنبه جنسی داشته باشه بی پاسخ نذارید و دورادور نظارت داشته باشید، البته با اجازه خودش. همچنین اگر با این صحنه مجددا مواجه شدید، سعی کنید واکنش منطقی تری داشته باشید. گاهی به صلاحه خودتون رو بزنید به اون راه و به روش نیارید و غیر مستقیم وارد عمل بشید. البته که شما مادرش نیستید و اینها بیشتر از مادرتون انتظار میره. یه خواهر بهتره نقش حامی رو داشته باشه در هر صورت تا اعمال وظایف مادری. 
مانا باشید.
تنها نفس خداست که اگر بر گل دمیده شود انسان می آفریند.
ویرایش توسط عشق آفرین : پنجشنبه 13 آبان 95 در ساعت 10:35
نوشته اصلی توسط ostadbozorg
علاقه مندی ها (Bookmarks)