چطور به خانواده بگم؟

[atefe azad]

با سلام خدمت همگی دوستان
۲۰ سالمه و یک ساله با ی آقا پسر ۲۳ ساله در شهر محل تحصیلم(تهران) آشنا شدم..از اونجایی که خانواده م مخالفت شدیدی با روابط دختر و پسر دارن من این رابطه رو مخفی کردم و نگفتم بهشون…الان اون آقا تصمیم داره بیاد خواستگاری چون هم من نمیتونم تو شهر خودم ایشون رو ببینم (چون کوچیکه) و هم اینکه اذیت میشن از رابطه قایمکیمون،الان من موندم چجور با خانواده در میون بذارم این رابطه رو ؟،ایشون ترم آخر کارشناسی هستن و سربازیم نرفتن ولی با وجود اینکه محصل بودن از همون اول سرکار رفتن و از این بابت مطمئنم که کارین..من خودم کاردانیمو تموم کردم…الان میترسم اگه رابطه ادامه پیدا کنه و خانوادم یهو بفهمن همه چیز خراب میشه و فک میکنن ایشون قصد بدی داشتن از بودن با من در صورتی که قصدش ازدواجه و مشکل از منه که نتونستم بگم به خانواده، باید اجازه بدم بیان خواستگاری یا زوده؟
در ضمن طریقه آشناییمون اصلا مناسب نبود که بتونم بگم..واسه همین میترسم...

ممنون میشم کمک کنید و از تجربه هاتون بگید

[sajad123]

طریق اشناییتون مگه چطور بوده؟

[maziyarhosaini]

بيست سالگي وقت ازدواج نيست.
ايشون کاريه؟يعني مورد خوبيه چون خوب کارميکنه؟حرف شما بوي شکار زدن را ميدهد ،يعني نزنمش حيفه از دستم ميره.
صفات خوب ديگه اش چيه؟
اون ازچي خوشش اومده؟

[atefe azad]

بيست سالگي وقت ازدواج نيست.
ايشون کاريه؟يعني مورد خوبيه چون خوب کارميکنه؟حرف شما بوي شکار زدن را ميدهد ،يعني نزنمش حيفه از دستم ميره.
صفات خوب ديگه اش چيه؟
اون ازچي خوشش اومده؟

نه واسه من اونقد مساله کار مهم نیست...خانواده م اگه بخوان گیر بدن به این مساله گیر میدن که کار نداره فعلا و ...(خداییش قصد من شکار نبوده چون موقعیت های خیلی زیادی سر راهم بوده که همه شرایط ایده آل رو داشتن)
اول اینکه خیلی مودب و با شخصیته وخانواده دار،و اینکه اعتقادات مذهبی هم داره(نه در حد افراطی) در این باره کاملا در یک سطحیم و اینکه طی این یک سال همیشه اصرار داشتن به خانواده اطلاع بدیم نشون میده قصد بدی نداشته
اون از رفتار و برخورد من در مقابل جنس مخالف و اینکه تا اینجا باهاش بودم و هیچوقت تنهاش نذاشتم و مودب بودن من خوششون اومده

- - - Updated - - -

طریق اشناییتون مگه چطور بوده؟

از طریق دوستامون که رفته بودیم بیرون،خانواده م همچین چیزیو قبول نداره

[baitollah-abbaspour]

بگو یه نفر تو دانشگاتون به مدت یک ترم به عنوان مهمان اومده سر کلاس و بحث درسی کردین چند نفری باهم بعدش ایشون از شما خواستگاری کرده به طور رسمی و شمام بلافاصله و بدون معطلی به خونوادتون گفتین
پ.ن =مگه شکار کیس خوب بده؟ول کنین بابا این حرفارو سنش کمه و ... دو نفر همدیگرو دوست دارن و قصدشون ازدواجه و مشکل خاصی باهم ندارن که هیچ از یه جهاتی هم کفو هم هستن حالا میخان ازدواج کنن مگه چشه؟

[شیدا.]

سلام

اگه یه نفر بدون هیچ آشنایی، توی دانشگاه ازتون خواستگاری کنه چطوری به خانواده تون اطلاع می دین؟

[atefe azad]

بگو یه نفر تو دانشگاتون به مدت یک ترم به عنوان مهمان اومده سر کلاس و بحث درسی کردین چند نفری باهم بعدش ایشون از شما خواستگاری کرده به طور رسمی و شمام بلافاصله و بدون معطلی به خونوادتون گفتین
پ.ن =مگه شکار کیس خوب بده؟ول کنین بابا این حرفارو سنش کمه و ... دو نفر همدیگرو دوست دارن و قصدشون ازدواجه و مشکل خاصی باهم ندارن که هیچ از یه جهاتی هم کفو هم هستن حالا میخان ازدواج کنن مگه چشه؟

ممنون از انگیزه ای که دادین...پیشنهادتون خیلی خوبه ولی متاسفانه دانشگاه من تک جنسیتی هستش

[ostadbozorg]

سلام خوش بحال شما جوونا ... ای روزگار ... ما که پیر شدیم و رفت ... کلا این حس و حالا رفته ... حال و حرص هیچ چیز نیست ... اگه همین امشب سرمو بزارم بمیرم دیگه راحت میشم ...


اما در مورد مساله شما عاطفه خانم بنده بعنوان برادر بزرگتر شما باورم اینه که انسان باید شجاع، تابو شکن و گستاخ (گاهی) باشه و اعتقاد دارم در همه حال حقیقت بهتر از دروغه ... زندگی ای که بخواد با دروغ و صحنه سازی شروع بشه زندگی نمیشه .... در برابر تابو و سنت های اشتباه بزرگتران هم باید سر برافراشت و سنت شکنی و تابو شکنی و بت شکنی کرد ... من اگر بجای شما بودم اول آدرس و مشخصات خانه رو میدادم به پسره که بره به خانوادش بگه و بیان خواستگاری و مراسم خواستگاری طبق روال پیش بره ... و بعد همراه با اون پسر دوتایی تمام حقیقت رو به خانواده ها هم میگفتیم ... بالاخره زمانیکه خانواده ها هم ببینند همه چیز حقیقته اعتماد بوجود میاد و ان شا الله همه چیز طبق روال خوب و عالی و شاد و شنگول پیش میره ...



در مورد تاپیک خودم هم همینجا حرفی بزنم (چون محدودیت روزانه 3 پست دارم)

من قبلا هم گفته بودم ... خداباورم ... گاهی ساعتها به مناجات با خدا مشغول میشم ... چرا اینقدر به من توصیه میکنید که به خدا روی ببرم ؟
بابا حال من مثل اون ترانه شادمهره:

از عادمای شهر بیزارم ... چون با یکیشون خاطره دارم...
این روزگار بدکرده با قلبم .... از زندگی کم بوده این سهمم...


در مورد پست خانم نیکا هم
نمیدونم والا شاید ...
اصلا من اگر برادر و خواهر بزرگتری هم میداشتم با این پیشانی ای که من دارم اونم میشد یکی مث بقیه
ما خودمون چون طور دیگری هستیم فکر میکنیم بقیه هم همینجوری اند (من چون یک برادر کوچکتر دارم که اختلاف سنی مان هم نسبتا زیاده و اونقدری که من دلسوزشم و پشتشم پدر و مادرم هم نیستند ... خدا منو ببخشه بخاطر این حرف ... اما خب عین واقعیت... امیدوارم خداوند اونها رو هم (پدر و مادرمون ) رو هدایت کنه و یاد بگیرند چطور با فرزندانشون باید رفتار کنند ... هر چند کودکی و جوانی ما رفته و دیگر برنخواهد گشت و دیگه دیر شده...)