سلام.. دوستان...
دلم خیلی گرفته اینجا اومدم هم همدردی کنم هم دنبال چاره و حل مسئله..!!!
راستش من 28 و خورده ای سنمه... با ایمان و محجبه مانتویی.. تحصیل کرده و مدرس دانشگاه های نقلی شهرمون... خونواده خوب و ابرومند و فرهنگی .. وضع مالی خوب رو به بالا... چهره خوب(نیاز به ارایش ندارم.. چشم و ابرو مشکی.. و صورت بدون جوش و لک و ...) خودمم مهربونم(دیگران میگن.. یخورده سادم... )
راستش دوران دبیرستان بیش از اندازه خجالتی بودم ولی الان این طوری نیستم هر چند خیلی ها منو و تغییراتمو ندیدن چون ازم دور بودن... بعضی ها هم باورشون نمیشه..هه
همیشه دعا کردم و توکل ... ختم های مختلف برداشتم.. ولی متاسفانه اون چیزی که میخوام نشده... چیز زیادی هم نمیخوام یه تناسب باشه ... فعال هستم البته تا حدودی که امکانات باشه.. مثلا ورزش میرم... گاهی نماز جمعه و جماعت... پارک .. بازار.. سرکار..مهمونی
ولی مشکل تقریبا از اینجا سرچشمه میگیره که می بینم دخترای اطرافم که اهل ارایش غلیظ هستن (من ارایش ملایم در حد یه خط چشم و رژ گاهی استفاده میکنم) .. اهل بیرون گذاشتن مو هستن موقعیت های خیلی عالی براشون ایجاد میشه .. طوری که دیگران میگن الان باید ارایش داشته باشی و ... تا شوهر خوب گیرت بیاد....
خواستگارای من متاسفانه از لحاظ فرهنگی و مالی و خانوادگی و شغلی و تحصیلات از من پایین تر هستن... بیشتر احساس میکنم اگه منم مثل دخترای امروزی قیافه درست کنم افراد بهتری میان سراغم.. نه افرادی که دنبال دختر قانع هستن....
نمیدونم ...
شما ها راهکاری برای اینکه با افراد بهتری اشنا بشم دارید؟؟؟؟ تو محل کارمون اکثریت از اطراف شهرمون هستن که تفاوت ها زیاده متاسفانه...
علاقه مندی ها (Bookmarks)