بی دقتی شوهرم در رانندگی داره افسردم میکنه

[بوی باران]

سلام به همگی دوستان
من حدود یک سال و اندی است که ازدواج کردم،و در تمام این مدت حتی یک بار هم با خیال راحت در کنار شوهرم وقتی داره رانندگی میکنه ننشستم،چون اصلا حواسش را در رانندگی جمع نمی کنه و چند بار هم به اینور و اونور زده وقتی هم که بهش میگم چرا ،میگه فکرم مشغوله،ولی می دونم که برای اینکه کسی بهش نگه حواس پرتی یا رانندگیت بده اینا میگه،البته شاید هم به قول خودش همیشه حواسش موقع رانندگی جای دیگه است...ولی آخه گناه من چیه،من هم دوست دارم شوهرم مثل بقیه مردا رانندگی کنه و من با خیال راحت در کنارش بشینم و با هم همه جا بریم و من بدونم که شوهرم خودش حواسش به رانندگیش هست
موقعی که اومد به خواستگاری چندین سال بود که گواهینامه داشت ولی پشت ماشین ننشسته بود و اصلا ماشین نداشت ،میگفت من سال های مجردی نیازی نمی دیدم که ماشین داشته باشم ،ولی الان میخرم ومیشینم.
من هم تقریبا تاریخ گواهینامم با شوهرم یکی بود،واتفاقا من هم تا آن زمان پشت ماشین ننشسته بودم ،ولی بعد از عقد که شوهرم ماشین خرید و من برای اولین بار پشت ماشین نشستم و شروع کردم به رانندگی کردن و از آنجایی که خیلی علاقه مندم به رانندگی ،پشتکار هم داشتم ،از شوهرم در رانندگی پیشی گرفتم،طوری که همه ی اطرافیان رانندگی من را بیشتر از شوهرم قبول دارند و حتی به من میگن به جای شوهرت ،خودت همه جا پشت ماشین بشین....
(یعنی غیر مستقیم در واقع جور شوهرت را بکش..)
ولی من برای اینکه اعتماد به نفس شوهرم را بالا ببرم ،هر کی میگه ،بهش میگم شوهرم خودش رانندگی میکنه و یه وقتی هم که کسی بیاد تو ماشینمون به شوهرم میگم تو رانندگی کن...
به خدا بس که بهش هشدار دادم و توی رانندگی کمکش کردم،خودم شدم یه پا مربی رانندگی،بهش میگم مربی هم یک ماه آموزش میده ولی من دارم یک ساله بهت یاد میدم...
(خودم هم همیشه در مورد مسائلی که در رانندگی هست مطالعه میکنم و بعد تجربه میکنم ، سعی میکنم تجربه ام را زیاد کنم و مهارتم را بالا ببرم.)
ولی به نظرم و با توجه به اینکه تمام مردای فامیل خودشون رانندگی میکنن من دوس ندارم شوهرم مورد تمسخر قرار بگیره و جلوی همه کوچیک بشه ولی هر چقدر این چیزا را براش توضیح میدم وازش خواهش و تمنا میکنم که توی رانندگی دقت کن بازم فایده نداره و همین دو روز پیش دم خونه بابام وقتی من و مامانم دم در وایسادیم منتظر بودیم که ماشین را بیاره ،با بی دقتی تموم همین طور که داشت به من و مامانم نگاه میکرد دنده عقب رفت و محکم زد به تیر چراغ برق در خونه...بعد که ازش پرسیدم حواست کجا بود،گفت حواسم پرت شد داشتم مامانتا نگاه میکردم....
و همیشه بعد از این موارد جوابای نا معقول و بی خودی میده،که هیچ موقع قانع کننده نیست...
چند وقت پیش هم پشت چراغ قرمز با اینکه از جلوتر مشخص بود که پشت چراغ ترافیکه و چراغ قرمزه ، زد دنده سه و گاز داد،پنجاخه متر اونورتر که باید ایست میکرد طبیعتا ماشین با اون سرعت نایستاد و محکم زد پشت یه ماشین...کلی خسارت هم رو دستمون گذاشت...
ما تا حالا نتونستیم یه مسافرت خارج از شهر با ماشین خودمون بریم
دو هفته دیگه برای تفریح یه جایی که دو ساعت بالاتر از شهره میخوایم بریم که شوهر من از طرف کارش این سفر چند روزه را جور کرده، با فامیلم میریم،ولی من از ترس رانندگی شوهرم زودتر گفتم که ما هم تو ماشین بابام بشینیم،ولی امروز فهمیدم بابام ممکنه نیاد ،اگه نیاد ما باید چیکار کنیم..
تو را خدا هر کی میتونه راهنماییم کنه،من باید با این شوهرم چیکار کنم،آیا امیدی هست به این رانندگی شوهرم، من تمام سعی ام را کردم و خیلی از راهها را برای کمک بهش امتحان کردم، ولی یه قدم هم اون بر نمی داره...

[sahar67]

متاسفانه منم دقیقا همین مشکل شمارو دارم همسر منم بعد از ازدواجمون ماشین خرید و تا قبل ازون پشت فرمون ننشسته بود ادمایی که تو سن بالا گواهینامه میگیرن و پشت فرمون میشینن رانندگیشون بسیار متفاوت خواهد بود منو همسرم بارها و بارها سر این موضوع بحثمون شده بی دقتی در رانندگیشو ربط میده به خستگی شاید باور نکنید وقتی خستس چطور رانندگی میکنه

ماهم به هیچ وجه با ماشین خودمون تنها مسافرت نمیریم همیشه میچسبیم به اینو اون یا راننده میبریم با خودمون که اونم مشکلات و اعصاب خوردی های خودشو داره
مثلا همین دیروز میخواست ماشینو بیاره تو پارکینگ شترق زد به در پارکینگ!!!!بهش میگم حواست کجاست همچین خونسرد میگه هیچی نشد انگار یه اتفاق کاملا معمولی افتاده

فاصله تا شهر خودمونم حدود دو ساعته هروقت میریمو میایم من قلبم میاد تو دهنم فکرکن تو جاده با سرعت شصت رانندگی میکنه یه ساعت پشتش براش چراغ میزنن راه نمیده بهشون بعد میگم بدبختو روانی کردی خب بهش راه بده بره خیلی ریلکس میگه الان دیدمش!!!!!!!!!

اینقدر تو این قضیه دعوا داشتیم و بهش اعتماد نداشتم تا الان نذاشتم ماشینشو عوض کنه و هروقت حرف از ماشین خریدن کرده من مخالفت میکردم و میگفتم بذار یه کم بیشتر دستت راه بیفته اما متاسفانه تا چندماه دیگه ماشینشو عوض میکنه و من از الان استرس دارم چون میدونم ماشین صفرو روز اول میاره کلا یه ورشو میاره پایین

من با یکی از دوستام حرف زدم بهم گفت تنها راهت اینه خودت رانندگیتو بهتر بکنی خودت رانندگی بکنی چون اگر رانندگی شوهرت تا الان قابل اصلاح بود شده بود ازش توقع بیشتر ازین نداشته باش حالا رانندگیش هیچی پارک کردنش رسما منو تا مرز خودکشی میبره همیشه سه چهارم ماشینش بیرونه همیشه شصت درجه ماشینش کجه خوب اینو کجای دلم بذارم؟؟؟خیلی وقتها بهش میگم وایسا من بیام پارک کنم میگه هه من شوماخرم فقط ببین چه پارکی بکنم

[بوی باران]

خانم sahar67 تمامی مواردی که در مورد شوهرتان گفتید در مورد شوهر من هم صدق می کنه.
مثلا شوهر من با راهنما زدن کاملا بیگانه است،گاهی از اوقات که میبینم دیگه بارها رانما را رعایت نمی کنه ،یکیش موقع پیچیدن بهش میگم پس چرا زودتر راهنما نزدی که ماشینای پشت سر متوجه شن میخوای بپیچی ،همون موقع راهنماش را روشن میکنه ،بهش میگم آخه الان!!!!! الان که دیگه همه دارن میبینن که داری می پیچی،باید زودتر از اینا راهنمات را روشن کنی که ماشینای پشت سر از تصمیمت آگاه بشن...
بارها به این خاطر راننده ها کلی براش بوق زدن...
یا اینکه اصلا دست اندازهای کف خیابون را اهمیت نمیده تا میرسه بهش تازه میفهمه که باید سرعت کم میکرد،برای اینکه اصلا به تابلوهای راهنمایی در سطح شهر نگاه هم نمی کنه....
یا اینکه چراغ قرمز را توجه نمی کنه،خیلی وقتا من بهش میگم چراغ قرمزه،اگه من نگم و کسی پشت چراغ نباشه رد میکنه میره،وقتی هم میگم چرا ردش کردی میگه ندیدم چراغ قرمزه...
یه بار توجه به چراغ نکرد و خیلی رفت جلو (تقریبا وسط چها راه) بعد که فهمید چراغ قرمزه همون جا وایستاد ،هر کی رد شد سرش را به نشونه تاسف براش تکون داد و رد شد ،منم کلی خجالت کشیدم...
یکی از خجالت آورترین مواردی که ازش میبینم و خیلی واقعا ناراحتم میکنه اینه که هر موقع من سوار شدم و در جایی دیگه قرار شد من پیاده شم و شوهرم بشینه جای من رانندگی کنه،تنها کاری که میکنه چون قدش از من بلندتره(خیلی هم بلندتره حدود20-25) صندلی را میکشه عقبتر واصلا آینه بالا را دست هم نمی زنه،بعد از اینکه کلی وقته داره رانندگی میکنه میبینم دستشا میبره سمت آینه و آینه را درست میکنه،یعنی اینقدر حواسش نیست که باید اول کار آینه را تنظیم کنه....
با این وضع رانندگی کردن هیچ وقت هم کمربندشا نمی بنده...
دیگه من چی باید بگم!!

[نیکیا]

عزیزم مردها چه دست فرمونشون خوب باشه چه نباشه شیوه ی رانندگیشون آزاردهنده است
کلا به نظر من نباید به آقایون گواهینامه بدن

[داود.ت]

بعضی ها تو رانندگی اصلا استعداد ندارن ! همانطور که خیلی ها تو آشپزی ، نقاشی و ... استعداد ندارن

[mohamad.reza164]

سلام،

حقیقت اش بعد از اینکه دیدم موضوع مشکل شما با موضوع مشکل بقیه فرق داره و در ظاهر هم قابل حل هست، کلی خدا رو شکر کردم.
همین که تو تاپیک شما ندیدم که مشکلات زندگی های دیگه توش مطرح بشه، خوشحال شدم.

----------

بگذارید اخرش رو اولش بگم. راحت ترین کار اینه که ماشینتون رو بفروشید، هزینه اش رو بگذارید بانک با سود پول و هزینه های بنزین و استهلاک ماشینتون، کلا با وسایل حمل و نقل عمومی رفت و امد کنید.
------
مردان نیاز دارن همسرانشون، اعتماد به نفس بهشون بده. در حین رانندگی اشتباه های همسرتون رو زبون نیاید، سعی کنید اعتماد به نفسش رو بالا ببرید. ذات مرد تو اینجور موارد ایجاب میکنه که برتر از زنش باشه، حال که قضیه بالعکس هست، قطعا اشوبی در وجود همسرتون شکل گرفته که شما احتمالا ازش بی خبر هستین.


فرض کنید شما دستپخت خوبی در اشپزی نداشتید، و همسرتون اشپزیش خوب بود! چه انتظاری از همسرتون داشتید که باهاتون رفتار کنه؟!؟!؟!؟!؟

---------

پیشنهادم اینه که صبوری کنید، تشویقش کنید برای اموزش رانندگی مجدد.
اگر هم ایرادی حین رانندگی مشاهده کردین، غیر مستقیم بهش بگید با حفظ اعتماد به نفسش، مثلا بهش بگید میدونم که خسته بودی و یا حواست پیش جور کردن قسط خونه بود، ولی خیلی بهتر میشد که راهنما میزدی ولی اشکال نداره ان شالله دفعات بعدی تلاشت رو بیشتر میکنی. چون من مطمین هستم یه راننده خوبی هستی.
از این دست مطالب به فراخور موقعیت بهش بگید.

در کل حساسیت خودتون رو کم کنید. فرض رو بر این بگذارید رانندگی همسرتون همین حده. انتظارتون رو پایین بیارید.

موفق باشید

[سوشیانت2]

ماشین رو بفروش پولشو سرمایه کن. هم یه خدمتی به محیط زیست میکنی هم دیگه حرص نمیخوری.
فکر چاره هم نباش. مردهایی که دست فرمون بدی دارن هیچوقت راننده نمیشن.

ضمنا میتونی خودت پشت فرمون بشینی. این که میگی.ویش خانواده آبروش میره مثل یه جوک میمونه. چون راحت میتونی وانمود کنی ذوق کاشین سواری داری و همسرتم به نشونه احترام به ذوق و شوقت همیشه فرمون رو میده به تو

[جوادیان]

سلام..

هم شوهرتون تازه گواهینامه گرفته و هم شما با ترسها و توجه زیادتون به رانندگی شوهرتون باعث شدین که اعتماد به نفسش کم بشه و همش الان حواسش به اینه که شما دارین به رانندگیش توجه میکنیدوو من خودم دست فرمون خوبی دارم ولی تا خواهرم و مادرم میشینن
تو ماشین من انگار یه چیزی در من تغییر میکنه و همش حواسم به اینه که الان دارن چهار چشمی مواظب رانندگی من هستن و دست و پامو گم میکنم..البته اینو هم بگم که چون شوهرتون تازه گواهینامه گرفتن و رانندگیشون جالب نیست باعث شده شما
انقد حساس بشین.. باید بذارین تا جائیکه امکان داره دست فرمونشون با رانندگی بهتر بشه .. و راه دیگه ای که میتونین براش بکنین اینه که با کسی که دست فرمون خوبی داره همراه بشه و سوار اون بشه تا ببینه ایرادهاش کجاست..
چون اینطوری میبینه که راننده های ماهر چطوری میرونند ..هیچ وقت هم بهش با طعنه نگید که من بهتر از تو رانندگی میکنم..چون دگ سخت خوب میشه

[بابا.]

ببخشید. ولی خیلی خندیدم. همین الان که دارم تایپ می کنم هنوز لبخند از لبانم پاک نشده است.
تفاوت زن و مرد است دیگر. کاریش نمی شه کرد.
ممکن است اگر یک مرد به جای شما در کنار شوهرتان می نشست خیلی هم از رانندگی ایشان لذت می برد!!!!

[*setare]

سلام.بي دقتي در رانندگي براي هر كسي ممكنه اتفاق بيفته.همسر من با وجود اينكه از بچگي رانندگي ميكنه دقيقا يكماه پيش با يك بي دقتي نزديك بود هم من و هم خودش رو به كشتن بده.بخاطر يك حركت نابجا و اشتباه ماشين واژگون شد و دچار آتش سوزي شد.البته واقعا شانس آورديم كه خودمون جزء آسيب سطحي كه ديديم تونستيم به موقع از ماشين خارج بشيم.بنظرم بايد حساسيتتون رو به قضيه رانندگي كم كنيد و انرژيتون رو روي مسائل مهمتر زندگيتون بگذاريد.