عدم علاقه به همسر

[نازنین2]

سلام حدود پنج ماهه که ازدواج کردم و حدود 1000 کیلومتر از خانوادم دور شدم که خودش خیلی برام سخت بود نهایی و شهر غریب و دلتنگی باعث شد تا به فکر بچه دار شدن بیافتم الان حدود سه ماهه که باردارم و این پنج ماه شرایط سختی داشتم که نزدیک به هفت کیلو وزن کم کردم . شوهرم ادم خوبیه زحمت کشه سالمه ولی خیلی خشکه تو خونه نه حرفی میزنه نه شوخی می کنه و حس می کنم هیچ علاقه ای بهش ندارم در ضمن من مجبورم با خانواده شوهرم با هم زندگی کنم که خودش بحث جدایی داره، این اواخر نمی دونم شاید به خاطر حاملگی بوده دچار افسردگی شده بودم کارم شده گریه الکی .الان حدود دو هفته ست که اومدم خونه مامانم اینجا واقعا احساس ارامش و شادی می کنم نمی دونم چی کار کنم چجوری با خودم کنار بیام که برگردم و دوباره افسردگی نگیرم.

[نازنین2]

چرا هیچ کس کمکی نمیکنه
این همه آدم فقط میان میخونن و میرن

[ستاره زیبا]

سلام عزیزم تا حالا شده همین چیزایی که از همسرت میخای رو با ارامش و در حال خوشی بهش بگی؟؟؟؟؟
دربعضی فرهنگها و خانوادها زدن حرفای عشغولانه بی حیایی حساب میشه
ممکنه ایشون تو همچین خونواده ای بزرگ شده باشه که عاطفی بودن رو زشت میدونه
ولی شما با بکاربردن عواطف و جملاتی که دوست داری و بکارگیری نوع رفتاری که دوست داری با شما انجام بده در حقش انجام بده بی توقع ایشون به مرور زمان یادمیگیره
و هروقت که به اندازه کم احساسات نشون داد کلی با تشویق بزرگش کن تا تکرار بشه
همه اینها زمانبر و شدنیه
پس صبور باش الان شما مادر یه بچه ای همسرت که شخصا ادم خوبیه فقط مشکلش ابراز احساسات هست که با زمان حل میشه
این فکر از سرت بیرون کن و حتی الکی پیش هودت هم تکرار نکن که همسرم دوست ندارم
لطفاتاپیکت روعوض کن اسمش بذار چطور همسرم رو کمک کنم تا عشقش رو نشون بدهدختر خوب مردا اکثرا عشقشون با از صبح تا شب کارکردنبه زنشون بروز میدن شاید این از نطر ما زنا وظیفه اما از نظر اونا یعنی عشق
یکم شما هم مهارتهای زندگی رو یادبگیر و حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی رو بخصوص کلید مرد ایشون رو گوش کن
دوست داشتی یه مرد زبون باز و خیانتکار داشتی
اکثر مردایی که خشکن اهل هیچ برنامه ای نیستن و بسیار خانواده دوستند اما شما با سیاست زنانه میتونی از خشکی درش بیاری ولی باید صبور باشی چون عادت کرده و تغییر زمانبره

[نازنین2]

ستاره زیبا ممنون از راهنماییت
بله درخواست هامو با احساسات و روی خوش ازش خواستم میگه باشه ولی در اصل منو بازی میده و کار خودشو می کنه مثلا اینکه تمام پولی رو که کار می کنه دو دستی تقدیم مامانش می کنه حتی یه بار هم پیش خودش نمیگه زن من که الان بارداره نیاز به پول داره یا نه مامانش هم فکر میکنه من از پسرش به اندازه کافی پول می گیرم و هیچی نمی گه من خودم داخل خونه ترجمه می کنم اما این کار فصلی هست و درامد زیادی نداره مجبورم با اون بگذرونم با روی خوش ازش خواستم مقداری از پولشو برای خودمون نگه داره میگه باشه ولی بازهم همه رو میده به مامانش
اصلا هم به فکر زندگی مستقل نیست و میگه هیچ وقت پدر و مادرمو ول نمی کنم
واقعا نمی دونم چی کار کنم

[tommy]

سلام حدود پنج ماهه که ازدواج کردم و حدود 1000 کیلومتر از خانوادم دور شدم که خودش خیلی برام سخت بود نهایی و شهر غریب و دلتنگی باعث شد تا به فکر بچه دار شدن بیافتم الان حدود سه ماهه که باردارم و این پنج ماه شرایط سختی داشتم که نزدیک به هفت کیلو وزن کم کردم . شوهرم ادم خوبیه زحمت کشه سالمه ولی خیلی خشکه تو خونه نه حرفی میزنه نه شوخی می کنه و حس می کنم هیچ علاقه ای بهش ندارم در ضمن من مجبورم با خانواده شوهرم با هم زندگی کنم که خودش بحث جدایی داره، این اواخر نمی دونم شاید به خاطر حاملگی بوده دچار افسردگی شده بودم کارم شده گریه الکی .الان حدود دو هفته ست که اومدم خونه مامانم اینجا واقعا احساس ارامش و شادی می کنم نمی دونم چی کار کنم چجوری با خودم کنار بیام که برگردم و دوباره افسردگی نگیرم.

نازنین عزیر...منم کم و بیش مشکل تورو دارم ...منم خانواده شادو روحیه شادی دارم اما شوهرم و خانوادش دقیییییقا برعکس ما هستن...ما ام به تازگی بچه دار شدیم ...با وجود بچه تحمل این زندگی واقعا سخت شده...من که روزو شب گریه میکنم...بیزارم از شوهرم...
فقط باید بگم شوهرت تغییری نمیکنه...دلتو خوش نکن...
به بچه ت فکر کن و خودتو بزن به بیخیالی مثل من...

[نازنین2]

برادرا و خواهرش و پدرش که عموی من میشه واقعا ادمای خوب ومهربونی هستند ولی خودش و مادرش مشکل من هستند شاید اگر زندگی ما مستقل بود شاید وابستگی به مادرش کمتر می شد و مادرش کمتر تو زندگی ما دخالت می کرد و اینطوری وقت بیشتری رو برای من میزاشت ولی هر دفعه که از زندگی مشتقل حرف می زنم دعوا درست می کنه حتی یه بار هم منو کتک زد و همه ی این چیزا باعث شده دیگه بهش علاقه ای نداشته باشم اما نمی تونم به کسی هم بگم
اصلا اون ارامشی رو که می خواستم داشته باشم رو ندارم
خواهش می کنم راهنماییم کنید که چطور می تونم با این زندگی کنار بیام و ادم شادی باشم

[ستاره زیبا]

سلام عزیزم ببین شما باید فکر کنی ببینی علت اینکه ایشون حرف مادرش گوش میکنه و کتبسته دراختیار مادرشه چیه؟؟؟؟؟من بهت میگم مادرش حس تامین کنندگیش رو به اوج رسوندهیعنی وقتی خاسته ای داره میگه پسرم میشه اینکارو برام انجام بدی وقتی ایشون انجاممیده مادرش میگه وااااااااای اگهتو رو نداشتم چیکار میکردم الهی فدات بشم و.........همه ایناباعث میشه همسرت خودش بیشتر و بیشتر در خدمتش قرار بدهاشتباه شما این بوده که ازش درخاست نکردی یا اگه کردی لحنت مناسب نبودهحتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی بخصوص کلید مرد ایشون و اقتدار مرد دکتر رو دانلود کن زندگیت زیر رو میشه ایشاللهدرضمن هرگز و هرگزاز مادرش پیش همسرت بدگویی نکن تا میتونی رابطتت رو با مادرش خوب کن این بهترین سیاسته

[نازنین2]

ستاره زیبا واقعا ازت ممنونم
راستش به خاطر بارداریم دکتر بهم گفت جفتت خیلی پایینه و نزدیکی ممنوع ولی من به خاطر شوهرم کمی تن به خواسته ش میدادم ولی با همه این ها بازم احساس میکنم بهم سرد شده این موضوع واقعا ناراحتم می کنه که فقط به خاطر نزدیکی شوهرم منو میخواد

- - - Updated - - -

من قبلا عضو این سایت بودم و بچه های این سایت قبلا خیلی فعال تر بودن ولی الان فقط می خونن و هیچ نظری نمی دن

[نازنین2]

هیچ کس هیچ کمکی نکرد

[maryam.mim]

سلام دوست عزیزم

من تجربه خاصی تو این زمینه ندارم فقط می تونم بهت بگم خوشحالیتو اینقدر وابسته به دیگران مخصوصا شوهرت نکن . برای خودت و اوقات فراغتت کارهای لذت بخش پیدا کن انجام بدی کار نکن و از همسرت پول تو جیبی بگیر وظیفشه به توام پول بده اگه نداد به مامانش بگو بهت بده اگه موافقت نکرد سر میز شام وقتی همه دور همید بگو مثلا می خوام برم کلاس آشپزی ماهی 200 هزار تومن لازم دارم بالاخره یکی پیدا می شه بهت پول بده پول بیاد دستت برو خرید کن برو خیاطی و آشپزی یاد بگیر از مادر شوهرت بخواه یه شب بذاره تو شام درست کنی شام مورد علاقه شوهرتو بپز. کلا یه کم مثبت باش تا آخر عمرت با مادرش اینا نیستی اینو مدام به خورت بگو و تو خیال خودت ، خودتو مستقل ببین با هر چندتا بچه که بخوای بالاخره جدا می شی و مدیریت خونتو دستت می گیری فعلا سیاست داشته و باش و می دونی شوهرت رو این قضیه حساسه مطرحش نکن 3 تا بچه بیاری که دیگه نمی تونی اونجا بمونین. خلاصه خودتو ضعیف نشون نده. اینکه فکر می کنی شوهرتو دوست نداری یا اون تورو به خاطر خودت نمی خواد فکر می کنم به خاطر تغییر هورمونای دوره حاملگیه . تورو دوست داره که ازت بچه دار شده. بذار بچت اونجا به دنیا بیاد اما خودتم پابه پاش بازی کن ببرش پارک بستنی بخور خوشحالیتو وابسته به کسی نکن که کسی نتونه ازت بگیرتش .
ببخشید زیاد تجربه ندارم اما فک می کنم اگه مثبت باشی و خودت واسه خوشحالیت اقدام کنی حداقلش اینه که افسرده نمی شی. کلاس بری دوست پیدا می کنی و از تنهایی در میای یا اگه خواهر شوهر داری باهاش صمیمی شو ومحبت کن از تنهایی در بیای.