سلام. امیدوارم همگی خوب باشید
من از زمانیکه حرفای شماها رو خوندن این سوال ها در ذهنم ایجاد شد که چرا من اینجوریم؟
چه طوریم: از ادمی که بهم نگاه بد و نگاه فقط مادی داشته تصور عشق کردم زمانیکه درخواستش رو نپذیرفتم و با بی ادبی و خیلی صریح بهم گفت برو به درک باز بهش فکر کردم و هنوز ساعت هایی از روز به همچین ادمی فکر میکنم
چراا؟ من که سنم کم نیست .چرا نفهمیدم که این ادم فقط دید مادی بهه من داره و عشقی در کار نیست
چرا بعد از اینکه فهمید نمیتونه از م استفاده کنه و باهام اونطوری برخورد کرد باز نفهمیدم که نیتش فقط یک چیز بوده
و چرا ذهن و عمر با ارزشمو هنوز به پای فکر کردن برای این ادم گذاشتم یا میزارم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)