باردارم و دارم از شوهرم جدا میشم

[آرامش خیال]

سلام
من 26 سالمه
دوسال میشه که عقد کردم و سه ماهه که عروسی کردیم
به دلیل تهمت هایی که همسرم بهم زده دارم جدا میشم
ولی مشکل اینجاس که ناخواسته باردار شدم
خیلی نگران آینده این بچه هستم
همه میگن قبل از چهارماهگی روح نداره ومیشه سقط کرد
تورو خدا کمکم کنین
تو دو راهی بدی گیر کردم
میترسم اگه سقط کنم خدا تقاصشو ازم بگیره

[بابک 1369]

سلام دوست عزیز به تالار همدردی خوش آمدید
آخه همین جوری و سر هر چیز و ناچیز که نباید به فکر طلاق افتاد . اگر دلیل تون واقعا تهمتهایی هست که همسرتون بهتون زده که دلیل معقول برای جدایی نیست و با یکم درایت و مدیریت میشه حل شون کرد
لطفا از دلایلی که می خواهید جدا بشید و رابطه تون با همسرتون بیشتر بگید که دوستان راهنمایی تون کنن

[آوای دل]

سلام.
اگر فکر میکنید تهمت های همسرتون نارواست، سعی کنید بهش ثابت کنید که اشتباه میکنه.
بفهمید علت اینکه به شما تهمت میزنه چیه؟ چه رفتاری از شما باعث میشه همسرتون بهتون تهمت بزنه؟
اگه فهمیدید سعی کنید اون رفتارتون رو اصلاح کنید و بهش بفهمونید که اشتباه میکنه.

در مورد بچه هم خب باید برنامه ریزی می کردید. آخه اون بچه چه گناهی داره که باید بدون پدر یا بدون مادر، بزرگ شه؟
شما باید به این فکر کنید که در صورت طلاق میتونید این بچه رو به تنهایی بزرگ کنید؟ ممکنه بخواید ازدواج مجدد کنید اگر طرف مقابل بچه رو قبول نکنه چی؟ ممکنه شما از تنهایی خسته شده باشید و بخواید ازدواج مجدد کنید و حتی از بچتونم بگذرید. حتما به آینده بچه فکر کنید. ببینید میتونید از نظر مالی و عاطفی به تنهایی تأمینش کنید؟

در مورد سقط هم بگم که به نظر من اصلا خوب نیست. چون شما باید از اول به این چیزا فکر میکردید و شما الان در مورد اون بچه مسئولید هم شما و هم همسرتون. ما توی فامیلامون هرکس فکر سقط به سرش زد باور کنید یک تلنگر بهش زده شد یعنی یک اتفاقی براشون افتاد. حالا باز نمیدونم این نظر منه.

سعی کنید زندگیتون رو بسازید. توی زندگی مشترک آدم باید مهارت و درایت به خرج بده. شما دو سال عقد بودید باید در طی این دوسال همسرتون رو می شناختید. با اخلاقاش آشنا شدید. حتما ویژگی های خوبی هم دارند. به اونا فکر کنید. با یک مشاور هم مشورت کنید که خیلی بهتره.
امیدوارم هرچی صلاحه براتون پیش بیاد...

[اعجاز عشق]

سلام

مادر شدنتون رو تبريك ميگم .

در اين مورد نگزان نباشيد حتما در بارداري شما خيري هست مثلا اينكه اين جنين پلي بشود بين شما و همسرتان براي ماندن در زندگي مشترك و حل مشكلاتتان .

توضيحانت شما خيلي مختصر بود اما مشخصا تصميم شما براي جدايي عجولانه گرفته شده لطفا فعلا اين گزينه را فاكتور بگيريد .

قضيه تهمت همسرتان را بيشتر توضيح بدين كه اين تهمت ناشي از چيست و چرا و اگر سوء تفاهمي هست بايد برطرف شود.

[آرامش خیال]

سلام
از اینکه وقت خودتون رو در اختیار من گذاشتید ممنونم.
من دو همون دوران عقد ونامزدی میخواستم جدا شم اما به اصرار همسرم و خانوادم ادامه دادم
همسر من در دوران عقد به من خیانت کردن که بعد از ابراز پشیمانی زیاد بخشیدمش با اینکه خیلی برام سخت بود و در همون دوران خواستگاری عنوان کرده بودم که خیانت برام خط قرمز هست .
همسر من در ظاهر آدم بسیار آروم و مومنی هست
اما به شدت به مادرش وابسته س
ما چندبار باهم پیش مشاور رفتیم که گفتن این آقا با خانوادش آمیختگی داره و نمیتونه مستقل باشه
اما تصمیمم برای جدایی عجولانه نیست
تهمتی که این آقا و مادرش به من زدن خیلی برام سخته
من نمیتونم خیلی مشکلمو اینجا باز کنم
اما اگر بخوام خلاصه ای بگم این هست که من قبل از عروسی گواهی سلامت از پزشک دریافت کردم
در زمانی که من باردار شدم رابطه کاملی بین ما نبود و همسرم هم گاهی از من سوال میکرد که چرا چیزی که باید در طول رابطه میدید ندیده.
من برای اینکه خیال ایشونو راحت کنم باهاش به پزشک مراجعه کردم و پزشک زنان براشون توضیح داد که خانوم شما هنوز باکره اس و این قضیه ربطی به بارداری نداره.
اما متاسفانه بعد از مدتی ایشون قضیه رو با مادرش در میون گذاشت و مادرش هم گفته بود که نه این دختر مشکل داشته.
البته من از طریق قانونی هم برای اثبات خودم اقدام کردم
اما تصمیمم برای جدایی قطعیه
و تنها نگرانیم مربوط به بچه ای هست که قراره در این شرایط بدنیا بیاد.
من خیلی برای زندگیم تلاش کردم،اونقدر زیاد که خود همسرم میگفت حتما مشکلی داشتی که انقد اصرار به زندگی داشتی.البته این رو هم بگم که همسرم علاقه زیادی به من داشت و متاسفانه خودش نذاشت در دوران نامزدی همه چی تموم شه
ایشون قبل از من یه بار ازدواج کردن که چند ماه بعد از عروسی به خاطر دخالت های بیش از حد مادرش جدا شدن

[آرامش خیال]

همسرم وقتی فهمید من باردارم خیلی خوشحال شد
طوریکه از خوشحالی گریه میکرد.
اما متاسفانه مادرش از ریز جزییات رابطه ما باخبر بود
وایشونم مادرش رو خیلی قبول داره
الان فشار روحی زیادی رو به خاطر بچه دارم تحمل میکنم
همیشه این فکر که دارم یه انسان بیگناه رو بدبخت میکنم آزارم میده
من خیلی بچه دوست دارم
اما بعد کلی کلنجار رفتن با خودم و صحبتای بقیه که قبل از چهارماهگی روح نداره و با بدنیا آوردنش فقط آزارش میدم تصمیم به سقط گرفنم
اما استخاره که کردم واقعا بد اومد
آیه هایی هم اومد که کاملا مرتبط بود
الان این وسط گیر کردم و نمیدونم کار درست چیه
میترسم بچه رو سقط کنم و خدا تاوانشو ازم بگیره
اما از طرف دیگه میگم چرا باید این بچه بدون خانواده بزرگ شه
و تحمل این روهم ندارم که شوهرم بخواد بعدا بچه رو ازم بگیره
توروخدا برام دعا کنید که هر چی خیر و صلاح من و بچه هست اتفاق بیفته

[شمیم الزهرا]

سلام خانمي راستش من نميخوام درباره مشكلتون نظري بدم فقط يك جملرو چون چندبار تكرار كردين وظيفم دونستم كه جواب بدم
هيچوقت به حرف اينو و اون دنيا و آخرتتو خراب نكن چون يكي گفته قبل چهار ماه اشكال نداره شما ميگي چشم؟ شما دينتو از حرف مردم ميگيري؟
مرجع چي ميشه حكم خدا چي ميشه؟ من از مرجع خودم خبر دارم كه حرامه اينكار و قتل نفس محسوب ميشه شما هم لطف كن حكم دقيقشو از مرجعت بپرس
هيچكس جز خدا مهربونو خير خواه ما نيست نظر اونو فقط تو زندگيت بپرس و عمل كن حتي اگه سختمون باشه و با فكر ما به ضررمون باشه امامطمئن باش همون كه خلقمون كرده بهتر از هركس ميدونه چي صلاحمونه

عزيزم استخاره هم جا داره تو حكمي كه خدا خودش دستورشو داده استخاره چه معني ميده؟الان اگه استخاره خوب بود برداشت شما چي ميشد؟يعني سقط كه حرامه خدا فقط براي شما حلال شده؟

مادر عزيز فرزند شما اولين فرزند طلاق نيست آخريشم نخواهد بود(البته با فرض جداييتون در بدترين حالت دارم ميگم) و درسته كه طلاق اثرات مهمي در بچه ميذاره اما يك والد هوشيار و آگاه تا حد توانش ميتونه اونو جبران كنه و خدا هم از ما فقط انجام وظيفمونو ميخواد و تلاش در حد وسعمون . اينكه نتيجه مطابق ميل ما نيست و ما ناراضيم در حاليكه ما تلاشمونو كرديم ديگه از يك بينش خداجو نشات نميگيره.

به خدا توكل كن و فقط براي بهترين عمل تلاش كن خدا اگه بخواد و ماهم البته تلاشمونو كرده باشيم همين بچه كه تو بدترين شرايط بوده ميتونه آدم بزرگي بشه

ان شاالله كه بتوني بهترين تصميم بگيري
بلخشيد اگه درباره حل مسائلت باهمسرت حرفي نداشتم

دلم سوخت كه نكنه يه وقت بدون اطلاع دست به قتل يه نفر بزني درحاليكه فكر ميكني داري درست عمل ميكني

[alireza198]

با توجه به خطرات و تاثیرات سقط جنین لطفا راهکار بدید که این خانم باید چکار کنه؟

[setare_000]

سلام خانومي

اون چيزي كه اينجا خدمتتون ميگم نظر شخصي خودمه و اگه در اين مورد نياز به نظر كارشناسي بيشتر داشتين حتما عضو انجمن آزاد بشين و اشتراك بگيرين.

ببينيد اينكه شما خيانت رو به عنوان خط قرمز زندگي در نظر داشتين و در نهايت به راحتي از كنارش گذشتين، عزت نفستون رو بردين زير سوال. ميگم به راحتي چون درواقع نشون دادين كه تهديدتون عملا بي ارزش بوده ... و اما الان كه تهمت نا روا بهتون زده شده تصور نميكنم ديگه چيز خاصي از اين عزت نفس باقي گذاشته باشن! مگه ارزش و اعتبار يك زن در درجه اول به عزت و آبروش نيست؟ شما عملا تمام وجودتون زير سوال برده شده. و بدتر اينكه اين ريز مسائل بايد به اطلاع مادرشوهرتون برسه. پس حريم خصوصي زندگي شما دقيقا كجاست؟ ميخوايد بهشون بفرماييد خودشون شخصا در اون لحظات تشريف بيارن كه بتونن نظر دقيق تري بدن؟!
بنابراين اقدامت براي جدايي رو به جا مي دونم. مگر اينكه در طي پروسه جدايي سرشون به معناي واقعي كلمه به سنگ بخوره (شايد و شايد).



و اما در مورد سقط جنين شما دو راه در پيش داري:
١) سقطش كني و البته در نظر داشته باشي كه با اين كار احتمال بارداري مجدد خودت رو پايين مياري. خيلي ها بودن كه يك بار اين اشتباه رو انجام دادن و يك عمر در حسرت بچه بودن. البته اين فقط احتماله ولي دفع خطر احتمالي شرط عقله. و از اونجا كه ميگي بچه دوست داري بايد اين مسئله رو در نظر بگيري.
٢) سقطش نكني و در نظر بگيري كه بزرگ كردنش چه كار سختي خواهد بود. جداي از مسائل مربوط به بزرگ كردنش و يا پيش پدر موندن و ... بايد در نظر داشته باشي كه شانس احتمال ازدواج مجددت رو هم تا حد زيادي پايين مياري و درواقع بايد همه زندگيت رو وقفش كني.
من اصلا بهت نميگم كه كدوم اينها درسته يا غلط. اين خود شمايي كه بايد تصميم بگيري و در نهايت پاي تمام عواقبش بايستي. خود شمايي كه بايد توانايي هات و انتظاراتي كه از زندگي داري مرور كني تا بتوني بهترين تصميم رو بگيري.

و اما همونطور كه جناب عليرضا گفتن من هم تصور ميكنم راهنمايي شدن بر اساس مذهب براي شما خوب باشه. چراكه يك فرد زماني كه بر پايه يك سري اعتقادات تصميم ميگيره و دست به انتخاب ميزنه، هرجاي راه كه كم آورد به راحتي مي تونه به خودش اون اصول رو يادآوري كنه و مرور كنه كه بهترين كاري كه ميتونسته انجام داده. يعني در واقع يك پشتوانه براي درست بودن تصميمش و قوت بيشتر براي ادامه مسيره.

[setare_000]

خانم ترنم شما كه مشخصا فرد مذهبي هستين مسلما اين رو هم مي دونين كه هر فردي مجاز به مراجعه به مرجع تقليد خودشه نه اينكه يك سري استفتائات رو بدون حتي ذكر نام مرجع تقليد براي ديگران ذكر كنيد!
و البته در نظر داشته باشيد كه اين جملات به راحتي در اينترنت در دسترس خود ايشون هم هست و حتما همه رو خوندن. ذكر مجدد اونها در اينجا تنها مصداق بارز بازي با احساسات ِ مذهبي ايشونه!
براتون آرزو ميكنم در چنين شرايط سختي قرار نگيريد كه در ابتداي جواني بخوايد تصميم بر وقف تمام زندگيتون بگيريد، تا در اون شرايط تازه بتونيد احساسات دروني ايشون رو درك كنيد.
لطفا اگر راهنمايي براي تمام عمر ايشون نداريد ضربات احساسي وارد نكنيد.