گلِ نرجس

[باغبان]

به نام خداوند بخشنده مهربان

گل نرجس آبروی دو عالم

خیالت کی می رود ز خیالم

جمالت جلوه الله



بیا جانا ، طی کنیم شب هجران ،

بیا مهدی با ترنم باران ،،

سحابِ رحمت ِ الله ،،،



نگاهم کن ، من فدای نگاهت ،

صدایم کن ، من فدای صدایت ،،

حلالم کن ای چکیده رحمت ،،،

سُلاله عصمت ، تک سوار غریب ،،،،



گل نرجس آبروی دو عالم - فرهمند

[mohamad.reza164]

دعای عهد محسن فرهمند رو من خیلی دوست دارم.

دعای عهد با صدای محسن فرهمند

[باغبان]

این که با تووووو

خیلی آرومم


این که هرشب
از تو می خونم

ممنونم
ممنونم


خوشبختی !
یعنی شما نگاهم کنی

خوشبختی !
یعنی که سر به راهم کنی


تو شبها !
توییییی مهتابم
تویی اربابم


دلگرمی
یعنی یکی هوا مو داره
دلگرمی یعنی چشممام برات بباره

[باغبان]

وقتی خستم

چه حالی داره گریه تو لحظه هایی که من به یاد تو،،
هستم.

دخیل ِ اشکمو از این دل دور به نخ های پرچمت،
بستم


چه حالی داره پر زدن تو هوای بارونیه دلم ،،،
آقا





...........

[باغبان]

چیزی نداررررم

فقط می تو نم ، دلمووو

برات بیارم،،،



یه حالی میشم

وقتی تو سجده سر رو تربت حسینت می زارم،،،،


دوای دردم
دوای دردم

مثل همیشه ،،،
بزرگی کن ، اگه که من جونی کردم،،،



منو صدا کن
منو صدا کن

امروزا آقا برا من خیلی دعا کن ،،

[mohamad.reza164]

امروز، عجب روزی بود! همه غافلگیر شدیم. ما در خانه بودیم. پدر خواب بود، مادر در آشپزخانه مشغول پخت‌و‌پز و من و برادر کوچکم سر کنترل تلویزیون جر‌ّ و ‌بحث می‌کردیم!

که ناگهان آن صدای عجیب و دلنشین در خانه پیچید، آیه ای از قرآن. به خیال اینکه شاید صدا از بیرون آمده، پنجره را باز کردم و دیدم که صدا در خیابان نیز به وضوح می آید.
صدایت آشنا و پر‌رنج بود؛ پدرم بی درنگ از خواب پرید، مادرم با کفـگیر، به زمین تکیه داده بود، من و برادرم کنترل را به کناری پرت کردیم و سراپا گوش شدیم، اصلاً مجری تلویزیون و مهمانان آن هم از جای خود بلند شده بودند و با دهانی باز و چشمانی متعجب، آسمان را ور‌انداز می کردند.
و تو خود را معرفی کردی:

« ای اهل عالم! من بقیه‌الله و حجت و جانشین خداوند روی زمینم...»

باورمان نمی‌شد.‌ آن‌جا بود که گل از گل‌مان شکفت و زیر لب سلام دادیم: «السلام علیک یا بقیه‌‌الله فی ارضه»

بعد با طنین محمدی‌ات ما را خواستی:
«...در حقّ ما از خدا بترسید و ما را خوار نسازید، یاری‌مان کنید که خداوند شما را یاری کند. امروز از هر مسلمانی یاری می طلبم.»

وصف نشدنی‌ست. در پوست خود نمی گنجیدیم. پدرم همان پایین تخت به سجده شکر افتاد. مادرم سرش روی زانو بود و های‌های گریه می کرد و من و برادرم به خیابان دویدیم!

خودت دیدی که کوچه و خیابان غلغله بود!
مردم مثل مورچه هایی که خانه‌هاشان اسیر سیلاب شده بیرون می‌ریختند، یکی دکمه پیراهنش را بین راه می‌بست، دیگری گره روسری‌اش را میان کوچه محکم می‌کرد، عده ای زیر‌ بغل پیرزنی ناراحت را که پایه عصایش به‌خاطر عجله شکسته بود گرفته بودند و دیدی آن کودکی که به عشق تو کفش‌های پدرش را با عجله پوشیده بود و هی می افتاد!

مردمی که روزی از سلام کردن به یکدیگر اکراه داشتند، خندان به هم تبریک می گفتند. قنادی رایگان شیرینی پخش می‌کرد و دم گل‌فروشی سر خیابان، مردم صف بسته بودند برای خرید گل ولو یک شاخه برای تهنیت به گل نرگس!

ماشین‌ها بوق‌زنان و بانوان کِـل‌کشان و گلاب پاشان، پشت سر جمعیت عظیمی از جوانان به راه افتادند. جوانانی که دست می افشاندند و با شور می‌خواندند:
«صلّ علی محمد *** حضرت مهدی آمد»
خیلی از نگاه‌ها به ویترین یک تلویزیون‌ فروشی در آن سوی خیابان دوخته شده بود تا اولین تصویر جمال زیبایت، مخابره جهانی شود. نذر 313 صلوات کردم مبادا اجنبی چشم زخمت بزند. وقتی چهره دلربایت به قاب تلویزیون آمد، شیشه مغازه غرق بوسه شد. یکی بلندبلند صلوات می‌فرستاد، دیگری قسم می‌خورد که تو را قبلاً در محله‌شان دیده وخیلی‌ها اشک‌هایشان را با آستین پاک می‌کردند تا یک دل سیر تماشایت کنند.

در این مدت که علائم پیش از ظهور یکی پس از دیگری نمایان می‌شد، دل شیعیانت مثل سیر‌و‌سرکه می جوشید اما کسی فکر نمی‌کرد به این زودی‌ها ببـیندت.

راست گفت جدّت رسول خدا که فرمود:« مَثَل ظهور مهدی(عج)، مَثَل برپایی قیامت است. مهدی(عج) نمی آيدمگرناگهاني." قسم می خورم این اثرِ دعای توست که تاکنون ما زیر عَلَمت مانده ایم."

کاش زودتر برسی

[باغبان]

راضی نباشی زندگیییم
از دست میره

راضی نشو دور از همممه
قلبم بمیره

غربت تمام ِ عالمه ، وقتی نباشی

این گریه ها ، خیلی کمه
وقتی نباشی


.....


شاید فراموشم شده
یک عمر ، ، کم نیست

این گریه های بی صداااا ،
دست خودم نیست
دست خودم نیست


.....


وقتی نباشی این نفس
معنی نداره

پرواز کردن تو قفس
معنی نداره


........



شبگردیای من دوباره
با هدف شد

راه تمووومه غصه ها
ناپدید شد

[سرشار]

یک هفته بود کارتهای عروسی روی میز بودند.



هنوز تصمیم نگرفته بود چه کسانی را دعوت کند.



لیست مهمانها و کارهای عروسی ذهنش را پر کرده بود...



برای عروس بسیارمهم بود كه چه كسانی حتما در عروسی اش باشند.



از اينكه داییش سفر بود و به عروسی نمي رسيد دلخور بود...





کاش می آمد ...



خيلی از كارت ها مخصوص بودند.

مثلا فلان دوست و فلان فامیل

فلان مدیر ...



خود و همسرش کارتها را می بردند

و سفارش هم ميكردند كه حتما تشریف بیاورید

خوشحال میشویم



اگر نیایید دلخور میشوم.



دلش مي خواست عروسی اش بهترين باشد. همه باشند و



حسابی خوش بگذرانند.



همه چیز هم تدارک دیده بود.



آهنگ – گروههای ارکست – وبسیاری چیزها و افراد و وسایل دیگر



آنها حتما بايد باشند، بدون آنها که خوش نمی گذرد.







بهترین تالار شهر را آذین بسته بودند



چند تا از دوستانشان که خوب میرقصند هم

حتما باید باشند تا مجلس گرم شود.



آخر شوخی نبود که- شب عروسی بود...





همان شبی که هزار شب نمیشود.



همان شبی که همه به هم محرمند.



همان شبی که وقتی عروس بله میگوید

به تمام مردان شهر محرم میشود



این را از فیلم هایی که در فضای سبز داخل شهر میگیرند فهمیدم...



همان شبی که فراموش میشود عالم محضر خداست.



اما نه یادم آمد.



این تالار محضر خدا نیست تا می توانید معصیت کنید.



همان شبی که حتی داماد هم آرایش میکند.



همه و همه آمدند



حتی دایی که مسافرت بود همه بودند ...



اما .....................

اما کاش امام زمان "عج" هم حضور داشتند.





حق پدری دارد بر ما...





مگر می شود او نباشد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟





عروس برایشان كارت دعوت نفرستاده بود،

اما آقا آمده بودند.

اما متاسفانه



به تالار كه رسيدند سر در تالار نوشته بود:



(ورود امام زمان"عج" اكيدا ممنوع!)





آقا دورترها ايستادند و فرمودند: دخترم عروسيت مبارک!





ولی اي كاش كاری ميكردی تا من هم می توانستم بيایم ....



مگر میشود شب عروسی دختر، پدر نیاید.



(آخر امامان پدر معنوی ما هستند)



دخترم من آمدم اما ...



گوشه ای نشست و دست به دعا برداشت



و برای خوشبختی دختر دعا کرد....



یا صاحب الزمان شرمنده ایم ..

[mohamad.reza164]

می خواهم از آمدنت بگویم .. از رسیدنت ...از پایان شب های بلند غیبتت ....عشق من : آرزو می کنم روزی بیایی و در حضورتبرایت جشن آغاز امامت بگیرممولاجان ... بیا ببین : هنوز که نیامده ای ،بزمی عاشقانه آراسته ام برایت تا قدم بر خانه ام بگزاری وکلبه ام را به نور وجودت مُنور کنی عزیز ... در بالای مجلس برایت جایگاهی تدارک دیده امکه همیشه به یادت خالی می ماند ! راستی چرا نمی آیی ؟میهمانانم هر سال در جشن امامتت سراغت را از من می گیرند که آقایم کجاست ؟چرا دیر کرده ! چرا به میهمانی خودش نرسیده ؟! ...نمی دانم جانِ مهدی : جوابشان را چه بگویم ؟اما با لبخندی به یاد آمدنت به آنها می گویم در راه است :....آقایم در راه مانده ، میرسد .. !بیا ببین آقاجان : برای هدیه به میهمانان مجلستاز جمکرانت - نقش - خانه ات را آورده امتا با دیدن خانه ی آسمانی ات به یادشان بماند که برای آمدنت دعای فرج بخوانند... اگر شد به میهمانی ام بیا مولاجان :‌ قول رسیدنت را داده ام .. لااقل سَری به بزم عاشقانه ام بزن مولاجان : شادمانه هایم برایت دلتنگ اند ..



---------------------------------------------------------------------------------------------------------

الهم ارنی طلعه الرشیده و الغره الحمیده



الهی آمین

[هلیاجون]

یک هفته بود کارتهای عروسی روی میز بودند.



هنوز تصمیم نگرفته بود چه کسانی را دعوت کند.



لیست مهمانها و کارهای عروسی ذهنش را پر کرده بود...



برای عروس بسیارمهم بود كه چه كسانی حتما در عروسی اش باشند.



از اينكه داییش سفر بود و به عروسی نمي رسيد دلخور بود...





کاش می آمد ...



خيلی از كارت ها مخصوص بودند.

مثلا فلان دوست و فلان فامیل

فلان مدیر ...



خود و همسرش کارتها را می بردند

و سفارش هم ميكردند كه حتما تشریف بیاورید

خوشحال میشویم



اگر نیایید دلخور میشوم.



دلش مي خواست عروسی اش بهترين باشد. همه باشند و



حسابی خوش بگذرانند.



همه چیز هم تدارک دیده بود.



آهنگ – گروههای ارکست – وبسیاری چیزها و افراد و وسایل دیگر



آنها حتما بايد باشند، بدون آنها که خوش نمی گذرد.







بهترین تالار شهر را آذین بسته بودند



چند تا از دوستانشان که خوب میرقصند هم

حتما باید باشند تا مجلس گرم شود.



آخر شوخی نبود که- شب عروسی بود...





همان شبی که هزار شب نمیشود.



همان شبی که همه به هم محرمند.



همان شبی که وقتی عروس بله میگوید

به تمام مردان شهر محرم میشود



این را از فیلم هایی که در فضای سبز داخل شهر میگیرند فهمیدم...



همان شبی که فراموش میشود عالم محضر خداست.



اما نه یادم آمد.



این تالار محضر خدا نیست تا می توانید معصیت کنید.



همان شبی که حتی داماد هم آرایش میکند.



همه و همه آمدند



حتی دایی که مسافرت بود همه بودند ...



اما .....................

اما کاش امام زمان "عج" هم حضور داشتند.





حق پدری دارد بر ما...





مگر می شود او نباشد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟





عروس برایشان كارت دعوت نفرستاده بود،

اما آقا آمده بودند.

اما متاسفانه



به تالار كه رسيدند سر در تالار نوشته بود:



(ورود امام زمان"عج" اكيدا ممنوع!)





آقا دورترها ايستادند و فرمودند: دخترم عروسيت مبارک!





ولی اي كاش كاری ميكردی تا من هم می توانستم بيایم ....



مگر میشود شب عروسی دختر، پدر نیاید.



(آخر امامان پدر معنوی ما هستند)



دخترم من آمدم اما ...



گوشه ای نشست و دست به دعا برداشت



و برای خوشبختی دختر دعا کرد....



یا صاحب الزمان شرمنده ایم ..

السلام علیک یا صاحب الزمان
اقای سرشار دست مریزاد
با خواندن متن شما و دیگر دوستان حال عجیبی پیدا کردم...عشق و ارادتان به مولایمان مرا از خودم شرمنده کرد ...هیچ نمیتوانم بگویم.فقط قول میدهم من روزی آن دختر نباشم...قسم میخورم.
عذر میخواهم نمیدانم در این تاپیک اجازه داریم چیزی درمورد احساسمان از تاپیک بنویسیم یا نه اگر خلاف قواعدتان عمل کردم به بزرگواری که در شما دوستان میبینم حتما میبخشیدم.اگر لازم است حذفش کنید.
مولایمان نگهدارتان