من کیستم؟

[شیلا]

من کیستم ...

من «دوشیزه مکرمه» هستم، وقتی زن ها روی سرم قند می سابند و همزمان قند توی دلم آب می شود.

من «مرحومه مغفوره» هستم، وقتی زیر یک سنگ سیاه گرانیت قشنگ خوابیده ام و احتمالاً هیچ خوابی نمی بینم.

من «والده مکرمه» هستم، وقتی اعضای هیات مدیره شرکت پسرم برای خودشیرینی بیست آگهی تسلیت در بیست روزنامه معتبر چاپ می کنند.
من «همسری مهربان و مادری فداکار» هستم، وقتی شوهرم برای اثبات وفاداری اش- البته تا چهلم- آگهی وفات مرا در صفحه اول پرتیراژترین روزنامه شهر به چاپ می رساند.

من «زوجه» هستم، وقتی شوهرم پس از چهار سال و دو ماه و سه روز به حکم قاضی دادگاه خانواده قبول می کند به من و دختر شش ساله ام ماهیانه بیست و پنج هزار تومان فقط، بدهد.

من «سرپرست خانوار» هستم، وقتی شوهرم چهار سال پیش با کامیون قراضه اش از گردنه حیران رد نشد و برای همیشه در ته دره خوابید.


من «خوشگله» هستم، وقتی پسرهای جوان محله زیر تیر چراغ برق وقت شان را بیهوده می گذرانند.


من«مجید» هستم، وقتی در ایستگاه چراغ برق، اتوبوس خط واحد می ایستد و شوهرم مرا از پیاده رو مقابل صدا می زند.


من «ضعیفه» هستم، وقتی ریش سفیدهای فامیل می خواهند از برادر بزرگم حق ارثم را بگیرند.


من «...» هستم، وقتی مادر، من و خواهرهایم را سرشماری می کند و به غریبه می گوید «هفت ...» دارد- خدا برکت بدهد.

من «بی بی» هستم، وقتی تبدیل به یک شیء آرکائیک می شوم و نوه و نتیجه هایم تیک تیک از من عکس می گیرند.


من «مامی» هستم، وقتی دختر نوجوانم در جشن تولد دوستش دروغ پردازی می کند.

من «مادر» هستم، وقتی مورد شماتت همسرم قرار می گیرم.- آن روز به یک مهمانی زنانه رفته بودم و غذای بچه ها را درست نکرده بودم.


من «زنیکه» هستم، وقتی مرد همسایه، تذکرم را در خصوص درست گذاشتن ماشینش در پارکینگ می شنود.


من«مامانی» هستم، وقتی بچه هایم خرم می کنند تا خلاف هایشان را به پدرشان نگویم.


من «ننه» هستم، وقتی شلیته می پوشم و چارقدم را با سنجاق زیر گلویم محکم می کنم. نوه ام خجالت می کشد به دوستانش بگوید من مادربزرگش هستم... به آنها می گوید من خدمتکار پیر مادرش هستم.


من «یک کدبانوی تمام عیار» هستم، وقتی شوهرم آروغ های بودار می زند و کمربندش را روی شکم برآمده اش جابه جا می کند.

من«بانو» هستم، وقتی از مرز پنجاه سالگی گذشته ام و هیچ مردی دلش نمی خواهد وقتش را با من تلف بکند.


من در ماه اول عروسی ام؛ «خانم کوچولو، عروسک، ملوسک، خانمی، عزیزم، عشق من، پیشی، قشنگم، عسلم، ویتامین و...» هستم.

من در فریادهای شبانه شوهرم، وقتی دیر به خانه می آید، چند تار موی زنانه روی یقه کتش است و دهانش بوی سگ مرده می دهد، «سلیطه» هستم.

من در ادبیات دیرپای این کهن بوم و بر؛ «دلیله محتاله، نفس محیله مکاره، مار، ابلیس، شجره مثمره، اثیری، لکاته و...» هستم.

دامادم به من «وروره جادو» می گوید.

حاج آقا مرا «والده» آقا مصطفی صدا می زند.

من «مادر فولادزره» هستم، وقتی بر سر حقوقم با این و آن می جنگم.

مادرم مرا به خان روستا «کنیز» شما معرفی می کند.



و این داستان هنوز که هنوزه ادامه دارد ...........

صد رحمت به اعراب زمان جاهلیت که یک بار جسم دختر را زنده به گور میکردند اما ....

جاهلان امروز ، روزی هزار بار روح دختر را به گور بی عدالتی و ناحقی می سپارند ..........

[shad]

شیلای عزیز، تمام این مشکلات از وقتی شروع شد که ما خانمهای محترم، از دیگران خواستیم که تعریفمون کنن، به دیگران اجازه دادیم که کیستی و چیستی ما رو بهمون نشون بدن...
و به قول شما این داستان هنوز ادامه داره، تا وقتی که ما خودمون، من وجودمون رو تعریف کنیم و به کسی اجازه ندیم که اونو تغییر بده یا به بازی بگیره...
ما همچنان بر طبق وظایفمون نامیده میشیم، مثل مادر بچه ها، منزل، ... تا حالا شده وقتی ما خانوما می خوایم در مورد همسرمون صحبت کنیم بگیم «شرکت»، «ماشین»، ....؟ اما خیلی شده که گفتیم حاج آقامون! آقامون! سرورم!!!!
خیلیا میگن برای احترامه، درسته خانمها به همسرانشون احترام می ذارن که اینطوری صداشون می کنن اما آقایون چی؟؟
البته خوشبختانه الان خیلی کم تر شده و آقایون هم بیشتر از قبل به خانمها احترام می ذارن، اما هنوز هست!!

[شیلا]

بله شاد عزیزم
من هم باهات کاملا موافقم همه چیز دست خودمونه اگه از روز اول خودمون رو حفظ کنیم و به خودمون احترام بزاریم و اجازه ندیم کسی بهمون بی احترامی کنه طرف مقابل هم هیچ وقت به خودش اجازه نمیده که با ما بد حرف بزنه یا خدایی نا کرده بی احترامی کنه اگه از روز اول تونستیم کاری کنیم و به اصطلاح خودی نشون بدیم خیلی خوبه ولی بعدش نمی شه کاری کرد چون اخلاقمون اومده دستشون
به نظر من بیشتر موقع ها خود خانم ها مقصرند
چون می گن بدترین ظلم اینه که آدم نتونه از حق خودش دفاع کنه!و ظالم رو جریح تر کنه!
من نمی گم درگیری و مشاجره باشه نه! می گم بتونه با منطق درست و حسابی از حقش دفاع کنه

[shad]

به نظر من بیشتر موقع ها خود خانم ها مقصرند
چون می گن بدترین ظلم اینه که آدم نتونه از حق خودش دفاع کنه!و ظالم رو جریح تر کنه!

دقیقا همینه. یه بار یه جمله ای از یه خانم محترم! شنیدم که شانس اورد دم دستم نبود!!! موضوع از این قرار بود که یه آقایی، از همه جا بی خبر توی اتوبوس قسمت خانمها نشسته بود، معلوم بود تازه اومده مثلا شهر و از چیزی خبر نداشت، خلاصه همه خانمها شروع کردن به ابراز ناراحتی و ... یه دفعه یه خانمی از اون آخر بلند گفت « بعضی از این آقایون، از خانم ها هم پست تر!!!!! هستن» ...
خیلی جالبه مگه نه؟

[شیلا]

واقعا تاسف آوره . از همه نظر خانم ها از آقایون سر تر هستند ولی نمی دونم واقعا نمی دونن یا از بس مردها روحیشون رو خورد کردن این طوری شدن
بابا خانم های عزیز و نسبتا محترم نه!کاملا محترم! برای خودتون برای شخصیتتون برای وجود ارزشمندتون احترام قائل بشید اگه بار اول با یک بی احترامی به ظاهر کوچیک برخورد کنید هیچ کسی به خودش جرات نمی ده بهتون توهین کنه
ممنون شاد عزیز

[narges]

نکته ای که خوبه بهش توجه کنیم اینه که برخورد هر انسانی با هر کسی چه خانم چه آقا معرف شخصیت وانسانیت اوست. اگر انسانی احترام انسانی را نگذارد چه زن و چه مرد نشاندهنده روح کوچک و احتمالا نا سالم اوست . بنابراین طرف صحبت همچین آدمی نباید عیب را از خودش ببیند. کاری که از دست ما بر می آید این است که لااقل به اطرافیان خود و فرزندان خود بیاموزیم به انسان ها به خاطر انسان بودنشان احترام بگذاریم. و یادآوری کنیم که اشرف انسان ها پیامبر مهربانمان دست دختر خردسالش را بوسید و تاکید کرد دخترانتان را در محبت برتری دهید نسبت به پسران تا به پیروان خود بیاموزد( برای خانم ها) شاءن و کرامتی را که در آن زمان وجود نداشت و امروز هم از جانب گروهی فراموش شده است.

[parmis08]

چه متن جالب و قابل تأملی بود . البته از نظر من اگه یه کم بیشتر به گذشته برگردیم می بینیم نقش زن در جامعه نسبت به اون زمان خیلی تغییر کرده و یک روند تکاملی داشته هر چند که هنوز نابرابری زیاده . تازه این القابی که شما گفتین بخش کمی از رفتارای بد جامعه س . مثلاً چرا دختره با رتبه 2000 فلان رشته قبول نمیشه ولی پسره با 4500 همون دانشگاه همون رشته قبول میشه . متأسفانه قانون گذاران مملکت ما نقش بزرگی در به وجود آمدن این رفتارا دارن .
زن امروز در جامعه ما ضعیفه ای است که سیاستمداران قصد دارن وجهه ش رو در انظار بین المللی خوب جلوه بدن و بگن ما به زنامون توجه می کنیم و شما به زناتون به چشم کالا نگاه می کنین و ... در صورتی که همین ایران از خیلی کشورای دیگه که جلوشون جبهه می گیره نگاهش به زن بدتره .

[niloofar 25]

من كيستم :
من شايد مريم باشم وقتي در دستان پرمهر ذكريا بي پدري را حس نمي كرد وقتي مربي و آموزگاري چون خدا دارم و وقتي زاهد مابان كافر كيش مرا به گناه ناكرده محكوم ميكنند خدا گواه پاكي ام را كودكي از آسمان قرار مي دهد .
من شايد فاطمه باشم مادر علي كه وقتي ديوار كعبه به يمن ورود كودكم از هم مي شكافد هم هيچ كس جز اهالي آسمان از تولد ملكوتي او باخبر نمي شود.

من شايد شهربانو بشوم وقتي غروري اسطوره اي از نياكانم كه ديگر كسي نامي به نيكي از آنها نميبرد به دست تقدير مي شكند و من شاهزاده اي اسير عشق پسر پادشاه دوعالم مي شوم و مادر بهترين سجده كنندگان

من شايد فاطمه معصومه باشم كه غريب و بي دفاع شهر به شهر بوي برادر را جسجو مي كند و نيكي از خود به يادگار ميگذارد تا به رضايت خدا مي رسم!
من شايد نرجس خاتون باشم /مليكه اي كه به همه راحتي دنيائي پشت ميكنم و اسيري در زندان عشقي آسماني را به پادشاهي ترجيح ميدهم تا براي آخرين آيت خدا روي زمين مادري كنم و به يا دبمانم .
من...
مهم نيست كيم و چيم/ از عصاره اي ازعشق بي محاباي حوا و گناه آدم بگير تا كودك خيره سر امروز و مادر فردا هر چه هستم اسير كلمات كودكانه مردم كوچه و بازار نمي شوم كه به يمن حمله مغول و اسكندرو بقيه يغماگران تاريخ همه اصالت ايراني و جايگاه برتري هوش و شان زنان را هم چون بسياري چيزهاي ديگر به تاراج تاريخ سپرديد.
من يك دختر اصيل ايراني ام

[شیلا]

ممنون نیلوفر جان چه خوب نوشتی واقعا باید از این نظر به خودمون نگاه کنیم تا بتونیم در مقابل این ناعدالتی ها دوام بیاریم
شاید دلیل این همه بی عدالتی ها اینه که همه مسئولان همه مراجع دینی یا همین به قولا کله گنده ها مرد هستند و همیشه به نفع خودشون نظر میدن

[شیلا]

من می توانم ...
در آینده به دخترم خواهم آموخت که با دستهای توانایش حصارهای تنگ و تاریک این زمانه را بشکافد و خود را از زندان کژفهمی ها و نادانی های این زمانه رها کند و با غرور و افتخار سر برآورد و بگوید

من یک دختر هستم.

من همان موجودی هستم که وقتی خدای عشق مرا خلق کرد به حضرت آدم نوید و مژده داد که گلی بهتر از تمام گلهای بهشت آفریدم.


به او خواهم آموخت که بگوید: من چون چشمه ای پاک هستم که پروردگارم از روح خویش لطافت و احساس را با سرشت انسانیم که تمام جلوه های دیگر انسانیت همچون عقل و منطق و استعداد و ذکاوت و اراده و ........ را نیز دارا بود عجین کرد تا آرامش بخش جهان آفرینش باشم.


به دخترم خواهم آموخت که با اقتدار بگوید:

من میتوانم.

به او خواهم آموخت آنگونه که خود میخواهد زندگی کند.

به او خواهم آموخت ارزش والای زن بودنش را به خاطر طعنه ها و تحقیرها و نگاههای فاسد این زمانه پنهان نکند. و آنگاه که اورا به خاطر اینکه انگشت نمای انسان های حقیر نباشد از هر گونه تلاش و کوشش در جهت رسیدن به هدفهای والایش منع می کنند تمام زنجیر ها را با قدرت پاره کند و اسب شرف را از گنبد گردون بجهاند. و خود را از بندهای ساخت دست انسانهای نادان برهاند.

به او خواهم آموخت زن بودنش و ارزش والایش را فریاد کند.