با سلام خدمت دوستان عزیزم.. تاپیک قبلیم نظرات خوبی دادین و من مدتی صبر کردم و یه باره دگ هم رفتم سراغ روانشناس قبلی..
و ایشون دوباره تاکید کردن که خوب میشی..یه مدت تحمل کن..
بنده دگ نمیدونم واقعا باید چیکار کنم..واقعا نمیدونم یه دختر چقد باید مهربان و با درک باشه .. هر کاری میکنم بهش علاقمند نمیشم.. منظورم از علاقه اینه که صب که بیدار میشم وقتی یادم بیفته کیف کنم ..یا وقتی با هم هستیم یا جائی میریم واقعا از ته دل خوش بگذره.. یا افتخار کنم از اینکه مثلا چنین دختری نصیبم شده..از نظر اخلاقی و رفتاری بهش شدیدا افتخار میکنم ولی از نظر ظاهری و قد و اندامش اصلا ..
به سختی تونستم تا الان مشکلاتی رو که داشتم اعم از اضطراب و استرس و تنگی سینه و نفس کشیدنهای بلندمو مداوا کنم ولی به هیچ وجه اون بی علاقگی تغییری نکرده..
نمیتونم تصمیم بگیرم واقعا چیکار کنم وونمیدونم راه صحیح چیه.. طلاق بگیرم یا تحمل کنم یه مدت که علاقه ایجاد بشه .. از اخلاق و انسانیتی که داره نمیتونم بگذرم..از این طرف هم اصلا پیشش احساس شعف ندارم..
بعضی روزا احساس خوبی بهش دارم ولی خیلی زود گذره..
کاش یه نفر م اااطمیان قلبی میداد که واقعا خوب خواهی شد و من به هر طریقی این روزا رو پشت سر میذاشتم..
چرا باید ظاهر و اندام انقد مهم باشه که این همه تفاهم به چشمم نیاد..؟؟
ما رابطه سطحی جنسی داریم و در حد خودش خوبه ولی وقتی (عذر میخوام از دوستان) به خانم دیگه ای فک میکنم میبینم لذتش بیشتر تره و اینو به روانشناس گفتم و ایشون گفتن خیلی از مردها و زنه اینجورین ..و جنس مخالف بیشتر بهشون لذتمنده تو فکرشون..
بازم از کارشناسهای عزیز تقاضا دارم بهم کمک کنن..من نسبت به هزینه مشاوره دادن خساست ندارم ولی میخوام واقعا جواب منطقی و درستی بشنوم.. نمیخوام بگین چون از اول علاقه ای نبود بعدا هم علاقه ایجاد نمیشه..
چون خیلیا بودن که اصلا تنفر داشتن از همدیگه اما با کمک مشاور خوب الان رابطشون خوب شده..
منتظر نظراتتون هستم..خیلی زیاد شد ببخشید
علاقه مندی ها (Bookmarks)