رابطه اى كه داره منو ذوب مى كنه

[مانلى]

سلام به همه دوستان عزيز، دخترى هستم ٢٩ ساله، شغل دكتر داروساز از يك خانواده فرهنگى و مادرى كه روانشناس هستند، حالا چرا اينجام؟ چون دست روزگار هيچ وقت روى آرامش براى من نخواست در سن ٢٥ سالگى عقد كردم كه به علت خيانت همسرم اون هم با يك زن بسيار سطح پايين جدا شدم، بعد از اون قضيه مشكل اعصاب پيدا كردم و مدتها طول كشيد تا دوباره خودم رو پيدا كنم. آبان ماه سال گذشته به قصد ازدواج با پسرى ٢٥ ساله آشنا شدم كه با مخالفت شديد خانواده آقا پسر مواجه شدم. قصد ترميم آسيبها رو داشتم و علاقه شديدى كه پسر به من داشت باعث شده بود خيلى از موانع و مشكلات رو نبينم كه در نهايت اون معضلات مثل اختلاف سنى معكوس، تحصيلات بالاتر من، نداشتن شغل ثابت ايشون و مخالفت خانواده باعث شد ارديبهشت جدا بشيم، خواستگارانى دارم كه هيچ كدوم باب طبع من نيستند و به قول معروف محض خالى نبودن عريضه هر از گاهى از گوشه و كنار يه ابراز علاقه هاى ريز و درشتى صورت مى گيره، حدود دو هفته قبل آقا پسرى كه عرض كردم برگشتند كه استارت دوباره براى شروع رابطه بزنند كه اين بار مشكلات اون قدر عميق شد كه خودش رفتنش را به موندنش ترجيح داد، اون هم كسى كه تحمل جدايى از من رو نداشت و بارها تو همون دوران قهر به صورت ناشناس به محل كارم گل مى فرستاد
تو همون بحبوحه رفتن و قطع كردن تمام پل هاى ارتباطى با اون آقا منى كه يك روز حالم اون قدر خوش بود كه انرژى داشتم يك كوه رو جا به جا كنم و يك روز توى تخت مثل مرده مى افتادم و تلفن هامم جواب نمى دادم حالا از روى سادگى ابلهانه كه براى سن من بعيده به ابراز علاقه هاى يك پزشك فوق تخصص در مجتمعى كه كار مى كنم جواب مثبت دادم، پزشكى كه ٤٣ ساله، متاركه كرده و صاحب يك فرزند دختر هستند
تو همين دو هفته به قدرى به ايشون علاقه و اشتياق پيدا كردم كه به منزل ايشون رفتم و رابطه الان در حدى قرار كرفته كه براى خودم ترسناك شده و روى خيلى از نقاط قرمز خودم پا گذاشتم اون هم براى كسى كه نه شرايط ازدواج با من رو دارند و نه حرفش رو زدند. وقتى به اين مساله فكر مى كنم كه رابطه اشتباه هست و فقط باعث هدر رفتن عمر و جوونى من ميشه ياد اين مى افتم كه كسى كه همسرم بودم و بهم تعهد داشت آخرش يك زن مچاله شده وزشت رو به من ترجيح داد و يا خواستگار جوون و عاشقم چطور با حرف خانواده و اطرافيانش به هم ريخت و فرار رو به قرار ترجيح داد و دلم ميخواد برم تا تهش و لذت رو با بند بند وجودم مزه كنم و هر چه پيش آيد خوش آيد رفتار كنم، اماعقلم كه به كار مى افته مى بينم به اندازه كافى تا الان تجربه غلط داشتم و مى ترسم از روزى كه به خودم بيام و ببينم جوانى و زيبايى كه ميتونستم در كنار كسى كه لياقتش رو بهم ثابت كرده صرف كنم خرج باطل كردم، كمكم كنيد من از آينده وحشت دارم و تنهايى الان به حدى بهم فشار مياره كه نميتونم رو خودم متمركز شم و سعى كنم زندگيمو به چالش نكشم

[مانلى]

يك روز كامل صبر كردم ولى دريغ از حتى يك نفر كه براى تاپيكم وقت بگذاره و كمكم كنه، احتمالا تصور كرديد چون مادرم روانشناس هستند ديگه نياز به راهنمايى ندارم و خودم هم با توجه به سنم به قدر كافى پخته و عاقل شدم. افسوس كه همهاون چه كه دارم توى زندگى زناشويى هيچ وقت به كارم نمياد و مسخ شدم

[sanjab]

سلام دوست عزیز

بعد از ماهها دوباره برگشتم به همدردی و نتونستم نسبت به تاپیکت بی تفاوت باشم

شاید تنها دلیل این باشه که حس کردم نوشتنم میتونه به یک انسان شایسته و مفید کمک کنه.

منم مثل شما دکتر هستم و مجرد و سنم بیشتر از شماست ولی به لطف و محبت خداوند تنهایی و ....

باعث نشده طرف یک رابطه غلط برم. چون حس میکنم دارم به خودم به شخصیتم به عقلم به همه وجودم

خیانت میکنم. دختری با کمالات شما چرا باید اسباب ارضا نیازهای یک فرد هوسباز و ع.ی. ا.ش و ... بشه؟؟؟؟؟

چرا به قلبت مراجعه نمیکنی و این رابطه بیمار و مسموم را خاتمه نمیدی؟؟

چرا هنوز که بیداری و بوی گند این رابطه را حس میکنی از اون جدا نمیشی؟؟

میدونی هر دقیقه و ساعتی که بگذره کار برات سخت تر و دردناک تر میشه؟؟؟

شما که تجربه زندگی مشترک و خیانت را داری چرا عاقلانه تر و منطقی تر با این موضوع برخورد نمیکنی؟

بهرحال نگرانت هستم لطفا بیشتر مواظب وجود نازنینت باش و برای تک تک لحظه هات ارزش بیشتری قایل باش.
امیدوارم بزودی خبر موفقیت و گذشتنت از این مرحله مسموم و ویران کننده را بهمون بدی.

[آی تک]

سلام مانلی جان


میدونم عقد ناموفقی که داشتی خیلی سخت بوده ولی این نباید دلیلی بشه که شما وارد رابطه با افرادی بشین که تناسب های لازم رو با شما ندارن.


شما یا از این ور بوم می افتین یا اون ور بوم.خودت جواب خودت رو دادی گفتی روابط غلط،پس راهکارتم خودت مشخص کردی اونم کات کردن این روابط غلطه.


نه به گل فرستادن و دوستت دارم گفتن های یه پسربچه که درگیر احساساته دلتو خوش کن و نه به ابراز علاقه های یه مرد جا افتاده بچه دار


خودت رو زیاد سرزنش نکن.همه ما اشتباهاتی تو زندگی داشتیم.این دو تا رابطه رو به چشم تجربه ببین تا بعدا بدونی چطور باید با خواستگارهات برخورد کنی.


جلوی ضرر رو هر وقت بگیری منفعته.پس همین ساعت همین دقیقه هر چی نام و نشونی و یادگاری و آیدی و شماره تلفن از این دو نفر داری بریز دور.

از فردا صبح یه مانلی دیگه بشو.


موفق باشی

[saeeded]

وقت بخیر خانم مانلی
شما تو پست اولتون کاملا واضح و روشن مشکلتون رو بیان کردین و با شناخت دقیقی که رو خودتون و اتفاقات اطرافتون دارید بچه های تالار دیگه نمیدونن چی بگن برای شما.
داشتن روابط آنرمال حاشیه های خاص خودش رو هم داره چه سن معکوس و یا این دکتر متخصص.
ببینید خانم مانلی
کشش های جنسی فقیر و غنی و پیر و جوون نمیشناسه و کنترل اون برای مردها به مراتب سخت تر از زن هاست و معمولا جنس زن هست که تو اینجور روابط غیر عادی بیشترین آسیب ها رو میبینن و باید بیشتر از مردها هوشیار باشن نسبت به رفتار و ارتباطات اجتماعی و ...
.
خب شما دو راه حل دارین، اگه ایشون طلاق گرفتن و شما هم شرایط مشابه ایشون رو دارین و اگه تمایل و کششی نسبت به ایشون دارین روابط رو رسمی و در چهارچوب مشخصی محدود کنین و روی ازدواج باهم کار کنین که به نظرم بد هم نیست چون اختلاف سنی کمی زیاد ولی معقولی دارین.
ولی نه اگه دیدین ایشون تو این فاز نیستن بهتره که رابطه رو همینجا قطع کنین و اجازه ندین به خاطر فشار های روحی و روانی و جنسی اسیر یک رابطه غلط بشین که موقعیت های ازدواج آینده شما رو هم تحت شعاع قرار بده.

[hamed-kr]

سلام
کدوم یکی اش رو ترجیح می دین:

سلام خانم دکتر!
سلام عشق من!
سلام سرکار خانم مانلی!
سلام بنده خدا!

آدم در جستجوی خودشه !

خود اصلی اصلی شما کدومه؟

البته آفرین به عقل تون ، هنوز بیداره ، هنوز بی هوش و وارفته اون قدر نشده که در برابر چیزهایی که میدونه بن بست اساسی سر راه پیدا کردن خودتون هست باید شما رو دعوت به مقاومت کنه ، یه جاهایی تو راه دل تون خسته و بی حوصله بی رمق و ببخشید راحت بگم بی غیرت میشه ، این جا اگر دل تون اون قدر خودسر نشده باشه که بگه هر چی دلم خواست و کمی به حرف عقل خیرخواهش گوش داد ان شاء الله دریچه یه روزی باز میشه ، یه دریچه که هم دل تون تا ابد به تماشای منظره ها اون می شینه و هم عقل تون دیگه اون رو تایید میکنه ، اون وقت دیگه خودتون رو هم پیدا می کنین خودی که دیگه سرگرم ناخودی ها نیست ،خودی که می فهمه ی آینه بی رنگ هست ،بیخود از خود بودن

وه چه بی‌رنگ و بی‌نشان که منم
کِی ببینی مرا چــنان که منــم

[danger]

یه خانوم دکتر جوان وزیبا هستی قدر خوت رو بدون شما فقط کمی بهم ریخته هستی وارد روابط سطحی نشو که آسیبش به روح وروانت خیلی جدی وپایدار هست کمی به خودت زمان بده انشالله وقتی که به آرامش روحی رسیدی ودوباره شاد وسرحال شدی کسی که لیاقت شما رو داره از راه میرسه.

[عشق آفرین]

سلام عزیزم.
درک میکنم شما آسیب دیدی ، رنج کشیدی، بی اعتماد شدی که تجربه ی یه لحظه از این احوال کافیه برای یک دنیا عطش محبت و تنهایی. تنهایی و بغض هایی که شاید عاقل ترین و عالم ترین افراد رو هم توی اون شرایط سخت فقط در پی لحظه ای آرامش به قبول خفت روابطی اشتباه راضی کنه.
اما خودت میبینی و واقفی این آرامش های ساختگی و آنی (که البته فقط سرابی از آرامش هستند و بدتر عطش رو در پی دارند) بر خلاف انتظار ما نتیجه اش افزودن پریشانی بر پرشانی هست و عقوبتی سخت داره.

شما باید تلاش کنی طغیان احساس رو مهار کرده و به زندگی سالم و منطقی رو بیاری و این ممکن نیست مگر از این شرایط فاصله بگیری. درون آتش که هستی پماد سوختگی به کمک شما نمیاد!!! ابتدا بایستی از اون شرایط دور بشی و بعد به ترمیم آسیب هاتون بپردازی.

ابتدا من به شما توصیه میکنم با کمک مادرتون به یک مشاور و روانشناس مراجعه کنی (احتمالا واستون دشوار هست با مادرتون صحبت کنید)
در قدم بعد با خودت دوست باش، انتقام از زندگی و پا گذاشتن روی عقل و وجدان و ... فقط دشمنی با خودت هست. انسانی که خودش رو محترم میدونه و خودش رو دوست داره ، هر اشتباهی هم که کرده باشه، هر رنجی که دیده باشه، هر فریبی که خورده باشه، وقتی خودش رو درک کرد و با خودش دوست و همراه شد، دست از ستم به خودش میکشه و در پی کمک به خودش و تلاش برای بازسازی حال خوب و آینده ی زیبا بر میاد و اشتباه رو با اشتباهی دیگر تلافی نمیکنه.

توی یک زندگی موفق در کنار اینگونه مسائل عاطفی خیلی چیزای دیگه در جریانن. خدا هست، اهداف بزرگ هست، جامعه و خدمت هست، ابتکار و نوآوری هست، خودسازی هست، نباید با یک شکست یا خلاء احساسی به بن بست برسیم. نباید یک بعدی باشیم. این مسائل بخشی از زندگی ماست، نه تمامش. چرا مدتی به موارد دیگر نپردازی؟ اینکه مدتی برای دوری از بحران عاطفی تمرکز کنی روی شغل ات یا خدمت به مردم یا یک هنر و هر چیز دیگه.

وقتی احساساتت هدایت بشه و منطق بر رفتار و زندگیت حاکم بشه، وقتی زندگیت آروم بشه و به احساسات سالم و سازنده رو بیاری، کم کم خودت معیار های واقعیتو میفهمی و دقیقا میدونی چی از زندگی میخوای و البته میتونی بهترین انتخاب رو داشته باشی (در قالب خواستگاری رسمی و رعایت موازین ازدواج) تعجیل نداشته باش. خدا بزرگه. :)
به هرحال اینکه چگونه زندگیتو جمع و جور کنی و آرامش و روحیه شادت رو بازیابی کنی و اهداف نیک داشته باشی به صلاح تره تدریجی و قدم به قدم با مشورت یک مشاور خبره همراه باشی.

اما اگر واقعا همت کردی بحران هاتو پشت سر بذاری و خودت رو نجات بدی، آگاه باش اولین قدم اینه که با قاطعیت و جدیت بدون هیچ گونه بهانه و توجیهی تمام روابطت رو خاتمه بدی و راه های بازگشتشون هم به زندگیت مسدود کنی. مثلا اس ام اس نخونده پاک کنی، گل و کادو بی نام و نشون اصلا تحویل نگیری، به سمت خانواده ات برگردی و هیچ پنهانکاری ازشون نداشته باشی (که همه آفت ها هم از همین پنهون کاری و عدم صداقت با خانواده در میاد). از الکی مثلا دوستانی که به این روابط تشویقت میکنند هم فاصله بگیر.

امیدوارم به خودت کمک کنی

[baitollah-abbaspour]

دوست عزیز امیدوارم منظورتون از اونجایی که گفتید میخام تا آخرش برم این باشه که درگیر رابطه کامل نشده باشید چون رابطه جنسی فقط شما رو تشنه تر میکنه و البته عاشق تر و اون آقا رو سیر تر و سردتر و مطمءنا ترکتون خواهد کرد چون همین الانشم براتون ارزشی قایل نیست که میبردتون خونه اجیدوارم لینکی رو که میزارم بخونید چون آرزو داره به وقتی برگرده که عاشق نشده و به رابطه جنسی نرسیده که بین دنیای زنانگی و دختریباشه و خودش ندونه که کدومه البته اگه به رابطه جنسی هم رسیدید باز هم جای شکرش باقیه که مدت زیادی نگذشته و وابستگی کمتره ####لطفا برای خودتون ارزش قاءل باشیدhttp://www.hamdardi.net/thread-18174.html