با عرض سلام و ارادت خدمت تمام دوستانم در همدردی
راستش دوستان من یه چند وقتیه(حدود سه سال و اندی) که به یکی از همکلاسی های دانشگاهی ام علاقه مند شدم.یک مرتبه نزدیک دو سال پیش به ایشون پیشنهاد دادم که ایشون سر و ته قضییه رو با یک شرمنده ببخشید به هم آوردن.بعد از اون یه مدت ظاهرا بی خیالشون شدم .تا اینکه یک سال پیش دوباره پیشنهادم رو تکرار کردم که این دفعه خوشبختانه یه فرصت به من دادند که تا چند ماه آینده به خواستگاری ایشون بروم و پیدا کردن راه و روشش رو به خودم سپردند.البته نا گفته نماند که ایشون گفتند که با خانواده خودشون مشورت کردند و اونها با این شیوه خواستگاری موافق نیستند و هر کاری رسم و رسوم خاص خودش رو داره.ازشون درخواست شماره تلفن و آدرس خونشونو کردم که معذرت خواهی کردند و اعلام داشتند که چنین اجازه ای ندارند و در نهایت این کار را هم به خودم واگذار کردند.شما چه راه حلی پیشنهاد میکنید؟ به نظر شما بهترین عملکرد در چنین وضعیتی چه خواهد بود؟
اما شرایط من راستش درسم رو اتمامه(همین تابستون).سربازی هم به احتمال نود و خورده ای درصد معاف هستم .اما مشکل اصلی من کارم است.فعلا شغلم آزاد است و تا این سن نزدیک ده تا شغل عوض کردم و هنوز هم به آن چیزی که میخواستم نرسیدم و درآمد ماهیانه ام بخور و نمیری بیش نیست.آیا به نظر شما تا معافیت کامل سربازی و پیدا کردن یک شغل مناسب دولتی وارگانی ازدواج برای من ریسک محسوب میشه یا نه؟
مطلب سومی که باید خدمتتون عرض کنم اینه که من امسال با توجه به رتبه ای که توی کنکور کارشناسی ارشد آوردم صد در صد توی بهترین دانشگاه صنعتی کشور توی رشته خودم پذیرش خواهم شد.اما دلم به از دست دادن اون دختر خانم رضا نمیشه و می خوام ادامه تحصیلم رو به آینده مثلا دو سه سال دیگه موکول کنم.(چون اون دختر خانم برام ارزش بیشتر از اینا رو داره)نظرتون چیه؟آیا کارم درسته؟
پیشاپیش از لطفی که به بنده خواهید داشت سپاسگذارم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)