سلام آقای به دنبال خوشبختی
من نظرات خوب شمارو هرجا ببینم حتما سعی میکنم بخونمش چون یه جورایی فکر میکنم تفکرتون شبیه آقای خاله قزی هستش و به عبارتی منطقی و پخته
حقیقتش فکر میکردم شما یه مرد تقریبا 35 یا 40 ساله باشید چون اغلب نظراتی که ازتون دیدم واقعا عالی و کارگشا بودش
از این بابت بهتون تبریک میگم که باوجود 26 ساله بودنتون ولی درک خوبی از زندگی دارید
مطمئنا مثل توصیه هایی که به دیگران میدید ، در مورد زندگی خودتون هم بهترین و درست ترین کار رو میتونید انجام بدید
در مورد تاپیکتون باید بگم
سعی کنید باهم قرار بزارید در هیچ صورتی باهم قهر نکنید
من هم تقریبا از این بابت شبیه همسر شما هستم ، اعتراف میکنم اخلاق خیلی بدیه ولی دست خودمون نیست
بخاطر همین وقتی از خصوصیات همسرتون میگید احساس میکنم دارید منو توصیف میکنید
منم اوائل وقتی از چیزی ناراحت میشدم با لحن بدی جواب میدادم ، یا مثلا وقتی همسرم میگفت چیزی شده ؟ با لحن نامناسبی میگفتم هیچی
میگفت فکر کردم ناراحتی بعدش مشغول کارش که میشد میگفتم اصلا تو متوجه شدی که من ناراحت شدم ؟؟؟؟؟ دوباره میومد میگفت از چی ناراحتی منم در جوابش میگفتم مهم نیست
دقیقا این چرخه تکرار میشد
ولی بعد ها باهم قرار گذاشتیم که تحت هیچ شرایطی قهر نکنیم
بلکه وقتی ناراحت شدیم یا دعوامون شد صحبت کردنمون رو موکول کنیم به چند ساعت بعد
تا هردو آروم بشیم بعد
بعدش دلیل ناراحتی هامون رو بگیم ( که این زمانی که اختصاص به این کار میدیم رو یه اسمی گذاشتیم واسش مثلا ساعت به وقت دلخوری )
که هرکی ناراحت میشد زمانه این گفتگو رو مشخص میکرد
یعنی اگه من ناراحت میشدم مثلا شبش پیامک میدادم ساعت به وقت دلخوری امشب ساعت 10:30
که اونم می اومد و صحبت میکردیم
یا برعکس همسرم پیامک میداد که 6 عصر میام برای ساعت به وقت دلخوری
که معمولا اوائل تعداد ساعت به وقت دلخوری هامون روزی یک بار میشد ، ولی بعد ها که دلیل ناراحتی هامون دست هم اومد یواش یواش فاصلش از هم زیاد تر شد ، با هم قرار گذاشتیم اگه بتونیم ساعت به وقت دلخوری رو به هفته ای یک بار برسونیم ، به جاش ساعت به وقت عاشقی جایگزین کنیم
این ساعت هم مختص کارایی هست که هردو علاقه داریم و ازش لذت میبریم
در کل باید به همسرتون یاد بدید که موقع ناراحتی حرف بزنه
البته اون لحظه نه ، چون دعوا پیش میاد
شاید این ایده برای بعضی ها مسخره به نظر بیاد ولی برای ما که واقعا مفیده و یه جورایی متنوعه
مخصوصا اون لحظه که یه ساعت به وقت عاشقی برنده میشیا واقعا ذوق مرگ میکنه آدمو
در مورد سوال دومتون ، خیلی خوبه اینکه توو خونه کمکه همسرتون هستید خداحفظتون کنه
ولی هرچیزی متعادلش خوبه و سعی کنید این رفتارتون رو مدیرتش کنید
نزارید این رفتار به وظیفه تبدیل شه و براشون کاملا عادی بشه که باید همیشه شما انجامش بدید
کارهای مردونه + کارهای کوچیک رو به عهده بگیرید و در زمان های متفاوت
اینکه هرروز شما انجامش بدی یه جورایی طرف مقابل رو تنبل میکنه
ولی هروقت از شما کمک خواستن کوتاهی نکنید که همسرتون هم در اینصورت علاقش به شما دو چندان میشه
امیدوارم به همین زودی زود بتونید این مشکل کوچیکتون رو حل کنید...
علاقه مندی ها (Bookmarks)