باسلام خدمت دوستان گرامی طاعات وعباداتتان قبول حق! راستش نزدیک به دو ماه هست که بعنوان روانشناس وارد یه موسسه خیریه خصوصی . شدم ودر این مراکز کودکان 12 تا 19ساله دختر وپسرانه مشغول به کار دم. درضمن بنده 23 سال سن وخانمی متاهل هستم وتا الان هم جایی مشغول به کار نبودم وسابقه کار ندارم. مشکل من با محیط کارم. استرس کاری زیادمه وچون نیروی جدید وتازه کار هستم از طرف دیگر پرسنل ومدیران زیر ذره بین هستم وتحت فشار واقعا فکرش نمیکردم جو محیط کاری اینقدر سخت باشه! چون بقیه همکاران هم سن وسالشان از من بالاتره وهم چندین سال تجربه دارن احساس میکنم منو کم و بی تجربه نگاه میکنن وحتی زیرآب منم میزنن تا مدیران نسبت به کیفیت کار من دچار تردید بشن درضمن اکثریت همکاران ومدیران زن هستند. نمیدونم چجوری با این جو محیط کاریم کنار بیام؟ محیطش وآدماش مرموزانه هستن ویه فرد جدید مثل من که واردشون بشه رو نمیخوان بپذیرن وهمش دنبال ایرادگیری ازش هستن! واقعا من الان که دارم اینو براتون مینویسم خیلی روحیه ام خراب شده وهر روز که باید برم محل کارم عزا میگیرم چون هم باید ماهیانه یک کتاب خلاصه کنیم هم امتحان جزوه بهزیستی میگیرن وهم روخوانی قرآن در این موسسه هر ماه از پرسنل گرفته میشه وشدیدا تحت فشارم وهم به دلیل اینکه نیرویی تازه کارم ومدیران گفتن باید خودمو تو مدت کم نشون بدم تا قرارداد باهام ببندن باید هر روز برای بچه های مرکز برنامه داشته باشم انواع کارگاه آموزشی بذارم و..... که همه ی اینا باعث شدن که من دچار استرس بشم وحتی از کارای زندگی شخصی خودمم افتادم و فک میکنم مثل یه بچه مدرسه ای هستم که هر روز امتحان ودرس دارم وپاگیر درس ومشقام شدم!! نمیدونم چیکار کنم؟؟ با خودم میگم بلاخره که باید از یه جایی کارمو شروع کنم! از یه طرف به علت شرایط مالی سخت زندگی مجبورم منم کار کنم تا کفاف زندگی رو بتونیم در بیاریم. تو عرض این دو ماه خیلی رو روحیه ام تاثیر گذاشته خیلی از طرف همکارا ومدیران زیرذره بینم! خواهش میکنم بگید چجوری با همچین وضعیتی کنار بیام؟ چون من کم تجربه ام وارد نیستم نمیدونم محیط کاری من فقط اینجوریه یا بقیه هم اینجور هستن؟؟ از شما دوستان تالار در این مورد راهنمایی میخوام
نوشته اصلی توسط من می دونم
علاقه مندی ها (Bookmarks)