به پولدارا حسوديم ميشه

[nahid-111]

سلام
قبلا اينجوري نبودم
حتي وقتي خواهرم با حسرت از ثروتمندا حرف ميزد تو دلم خندم ميگرفت و ذره اي احساس نياز نميكردم به چيزايي كه ميگفت. بنظرم يه زندگي خيلي عادي بهترين حالت بود .
از بچگي هم هيچ خاطره اي ندارم مبني بر اينكه حسرت اسباب بازي اي رو داشته باشم . اصلا انگار خواهان داشتن چيزي نبودم
ولي حالا عوض شدم. شكر خدا زندگي خواهر و برادرام خيلي خوبه . از همه چي چنتا دارن و بهترينشو . منظورم خونه و ماشينه . ولي من هيچي ندارم. به اونا حسوديم نميشه ولي ميترسم اگه به همين صورت ادامه بدم به اونام حسادت كنم
الان صفحه اينستاگرام سيروان خسروي رو دارم ميبينم. https://instagram.com/sirvankhosravi/ ميگم زندگي به اين ميگن ديگه. تفريحش سر جاش. سفر . ورزش . موسيقي . ماشين و ...
من هيچ تفريحي ندارم. پس اندازم خيلي كمه . اصلا انگار زندگي نميكنم فقط نفس ميكشم . فقط كار و خوردن و خوابيدن

[محمد 93]

الان صفحه اينستاگرام سيروان خسروي رو دارم ميبينم. https://instagram.com/sirvankhosravi/ ميگم زندگي به اين ميگن ديگه. تفريحش سر جاش. سفر . ورزش . موسيقي . ماشين و ...

سلام خانم ناهید

در مورد اصل مسله ای که مطرح کردید من نمیخوام فعلا صحبتی کنم ، اما با توجه به فرصتی که دارم ، وقتی این پاراگراف شما رو دیدم یکی از دردهای من تازه شد...

من یک ماشین لوکس میخرم ، یک ویلای بزرگ دارم که اخر هفته ها توش خوشگذرونی میکنم ، هر فرصتی که دست میده سریع بار و بندیل رو میبندم راهی یک سفر تفریحی خارج کشور میشم و.... پول دارم ، ثروتمندم ، کیف دنیا رو میکنم ، نوش جونم... ولی من نمیدونم دیگه این چه مریضی هست که عکس این خوشی هایی که غالب مردم ما از داشتن اونها محروم هستند رو توی این شبکه های اجتماعی مثل همین ایسنتاگرام و فیس بوک و.. به اشتراک بزارم؟ که بعد خیلی هایی که ندارن همین اه و حسرتی که از نهاد شما بلند شد ، دچار همین حسرت و ناامیدی بشن....



میگن قارون ، پسر عموی حضرت موسی (ع) خیلی خوشگل و خوش تیپ بوده و ظاهرا فکر اقتصادی خوبی هم داشته ... میزنه و ثروت فوق العاده زیادی دست و پا میکنه ... ثروتی که نسبت به زمان خودش ، با ثروت این تازه به دوران رسیده های زمان ما اصلا قابل قیاس نبوده .... میگن چند ده شتر فقط کلیدهای گنجینه های طلا و جواهرش رو حمل میکردن... وقتی هم میخواسته در ملا عام ظاهر بشه با چنان ارایش و تجملات و خدم و هشمی ظاهر میشده که اه از نهاد مردم بلند میشده و همه میگفتن ... وااااای خوش به حال قارون که این همه ثروت و دارایی داره .. دقیقا همین نمایش ثروتی که این روزها هم توی جامعه زیاد شده و هم توی فضاهای مجازی .... و بعد هم همین قارون رو با این همه مال و منال ، زمین میبلعه و نیست و نابود میشه....

قصه های قران ، قصه حسین کرد شبستری نیست که سرگرمی باشه... از هر قشری تاپ ترینش رو نقل میکنه تا به همه ما نسبت به اون موضوع هشدار بده ... که بگه هر چقدر هم ثروتمند بشی .. هیچ وقت به قارون نمیرسی پس مراقب باش که بخاطر ثروتت طوری رفتار نکنی که خود نمایی کنی و توی چشم باشی و همه حسرتت رو بخورن که سرانجامت از قارون بهتر نخواهی بود.... قران خیلی زیبا و ظریف توی سوره قصص این موضوع رو نقل کرده....


به درستى كه قارون كه از قوم موسى بود پس بر آنان طغيان كرد، ما به وى از گنجينه ها آن قدر داده بوديم كه تنها كليد آنها، مردانى نيرومند را خسته مى كرد، مردمش به او گفتند، اين قدر شادى مكن كه خدا خوشحالان را دوست نمى دارد (76).



و بجو در آنچه خدا به تو داده خانه آخرتت را و بهره ات از دنيا را فراموش مكن و همان طور كه خدا به تو احسان كرده تو نيز احسان كن و در پى فساد انگيزى در زمين نباش كه خدا مفسدان را دوست نمى دارد (77).



او در جواب مى گفت آنچه برايم فراهم شده با علم خودم فراهم شده آيا نمى داند كه خدا قبل از او از قرنها كسانى را هلاك كرده كه از او نيرومندتر و ثروت اندوزتر بودند و مجرمان از جرمشان پرسش نمى شوند (چون به سيما شناخته مى شوند) (78).



قارون غرق در زينتش به سوى قومش بيرون شد آنهايى كه هدفشان زندگى دنيا بود گفتند اى كاش ما نيز مى داشتيم مثل آنچه را كه قارون دارد كه او بهره عظيمى دارد (79).



و كسانى كه داراى علم بودند به ايشان گفتند واى بر شما پاداش خدا بهتر است براى آن كس كه ايمان آورد و عمل صالح كند و اين سخن را فرا نگيرند مگر خويشتن داران (80).



پس ما او و خانه اش را در زمين فرو برديم هيچ كس را نداشت كه او را يارى كند چون غير از خدا ياورى نيست و خودش هم از ممتنعين نبود (81).



كسانى كه ديروز آرزو مى كردند كه به جاى باشند امروز مى گفتند واه گويى خداست كه رزق را براى هر كس از بندگانش بخواهد وسعت مى دهد و براى هر كه بخواهد تنگ مى گيرد اگر خدا بر ما منت ننهاده بود ما را هم در زمين فرو مى برد واى گويى كه كافران رستگار نمى شوند (82).


(اری ) اين خانه آخرت را به كسانى اختصاص مى دهيم كه نمى خواهند در زمين برترى نمايند و فساد انگيزى كنند و سرانجام خاص ‍ متقين است (83).





میگن دینداری در اخرالزمان مثل گرفتن اتش در کف دست ، سخته... چون گناهان بزرگی در جامعه رایج میشه که نه تنها قبح اون کار به چشم کمتر کسی میاد بلکه تبدیل به یک امتیاز و برتری میشه .. مثل همین گناهانی که در شبکه های اجتماعی رواج پیدا میکنه ... مثل همین خودنمایی ها و نمایش ثروتهایی که چه در فضای واقعی و چه در فضای مجازی باب شده... و اون دنیا خیلی از ماها بخاطر گناهانی توبیخ خواهیم شد که اصلا در محاسبات ما جایی نداره...



کاش باور داشته باشیم که توی همین جامعه ما کسانی هستند که در فقر هستند ، برای ساده ترین هزینه های اولیه زندگیشون موندن و کسانی که فکر میکنن این زندگیهای فقیرانه ، داستانه و براشون این مسائل غیر قابل باور هست ، کافیه به یکی از انجمن های خیریه مراجعه کنن و فقط برای یک جلسه داوطلبانه همکاری کنن تا از نزدیک خانواده هایی که با فقر دست و پنجه نرم میکنن رو لمس کنن و ببیین و بدونن اگه در فضای مجازی یا در جامعه طوری تجمل مابانه رفتار کردیم که حسرت دیگران رو برانگیختیم ، باید اون دنیا پاسخگو باشیم....


پزشک متخصصی رو میشناختم که علاوه بر طبابت ، رییس یک بیمارستان هم بود و فوق العاده درامد بالایی داشت ، ولی یک ماشین 20-30 میلیونی سوار میشد... هر وقت بهش میگفتن اقای دکتر ، چرا یک ماشین خوب نمیخری ، میگفت اخه فامیلهای اطراف ما اکثرا بضاعت مالی پایینی دارند و اگه من سوار ماشین لوکس بشم ، ممکنه دل اونها هم بخواد... و ایشون درامدش رو هر چند وقت یکبار ، صرف خرید یک خونه میکرد و به افراد کم درامد اطرافش میداد به صورت رایگان یا با اجاره کم زندگی کنن ...

هر وقت ثروت با شخصیت ما رشد کنه ، هم باعث سعادت دنیوی و اخروی ما میشه و هم به رشد جامعه کمک میکنه و هر زمان که رشد شخصیت ما از رشد ثروت ما عقب بمونه ، این رشد ناموزون ، هم باعث تباهی ما و هم باعث فساد جامعه میشه.

موفق باشید.

[nahid-111]

بله محمد درست میگی، این شبکه های اجتماعی شده ویترین زندگی و منی که زندگی شادی ندارم احساس سرخوردگی میکنم
این مساله میزان رضایت از زندگی رو کم میکنه
محمد 93 ممنونم که برام وقت گذاشتی و نظرت رو نوشتی مطمئنم برای خیلی ها مفید بوده این پستت
ولی دوستان ، اگه تاپیک جهت رفع مشکل منه باید دو تا نکته رو بگم
1- روی صحبتت بیشتر با افرادی بود که ثروتمندن و شادیها و تفریحاتشون رو با دیگران سهیم میشن
2- از قران آیه هایی رو مربوط به خودنمایی روایت کردی ولی محمد من به مذهب اعتقادی ندارم
دوستان عزیز ممنون میشم از نقطه نظر روانشناسی کمکم کنید و نه مذهبی و بیان کردن روایات قرآنی
محبت کردی و برام وقت گذاشتی و نوشتیی بازهم ممنونم

[آی تک]

سلام ناهید عزیز



بریم سر تاپیک شما.از رو نمیرم که منبازم پست میذارم


ناهید من واقعا حست رو درک میکنم.چون بدون تعارف میگم گاهی به خودم هم این حس دست داده.در واقع احساس میکنم خیلی از مردم این حس حسادت نسبت به پولدارها و ...رو تجربه کردن.


البته به نظرم خیلی از ماها احساس غبطه نسبت به داشته های مادی و معنوی دیگران داریم تا احساس حسادت.همونطور که میدونید احساس حسادت یعنی اینکه مثلاخدایا شغل و پست و سمت فلانی رو ازش بگیر بده به من ولی احساس غبطه یعنی اینکه خدایا به من هم شغلی خوب مثل فلان شخص عنایت کن.در واقع در احساس غبطه،فرد قصد صدمه زدن به کسی رو نداره ولی در حسادت ممکنه برای خاموش کردن این حس،دست به رفتارهای آسیب زننده ای بزنه.


همه ما آدمها درجاتی از حسادت رو در وجود خودمون داریم حالا شدت و ضعفش فرق داره.مثلا یکی فقط دچار احساس اضطراب و خودخوری میشه ولی یکی ممکنه دست به رفتارهای خطرناک بزنه مثل آسیب زدن به اون شخص موردنظر.


به نظر من حسادت خیلی هم بد نیست به شرطی که سعی کنیم اون رو در حد خفیفش نگه داریم.گاهی همین حسادت باعث میشه که من به خودم بیام.ببینم اون شخص چه کارهایی کرده که تونسته تا این حد تو زندگیش موفق باشه ولی گاهی فقط حسادت میکنم ولی هیچ اقدامی در جهت بهبود کارهای خودم نمیکنم و نتیجه ای که این حسادت برای من داره احساس اضطراب،حقارت،خود سرزنش گری،دردهای جسمی مثل زخم معده و...هست.



به نظر من شما خیلی آدم آگاهی هستید همین که واقف هستید که حسادت در وجودت هست خودش یه پوئن خیلی مثبت هست،چون نشون میده نسبت به مشکلت، نگرش درستی داری پس تقریبا نصف راه رو رفتی و میتونی با راهکارهایی این حس رو درخودت به حداقل برسونی.



به نظر من این راهکارها میتونه به کم کردن حس حسادت کمک کنه:
-1قبول کردن این حس و اینکه بپذیریم که حسودم:که شما این مرحله رو خوب پیش رفتید


2-دست رو دست نذاشتن: ببینم آیا میتونم خودم رو یه تکونی بدم و در حد توانم برای رسیدن به خواسته هام تلاش کنم.با نگاه کردن به موفقیت های دیگران و افسوس خوردن چیزی عایدم نمیشه پس باید یه کاری بکنم.مثلا اگه به ظاهر خوب دوستم حسادت میکنم منم میتونم با یه سری کارهایی ظاهرم رو بهتر کنم مثلا اگه وزنم کم یا زیاده میتونم چاق یا لاغر شم.اگه دندونهام اوضاع درستی نداره میتونم ترمیمش کنم.اگه دوستم شغل خوبی داره منم میتونم با سپردن به دوست و آشنا و همین طور سرچ کردن تو آژانس های کاریابی و با کسب مهارتهای لازم برای اون کار برای رسیدن به شغل دلخواهم تلاش کنم،مثلا اگه برای یه شغلی آشنایی با کامیپوتر و برنامه نویسی لازمه برم یاد بگیرم به هر حال بهتر از اینه که بشینم تو خونه هم غصه بیکاری رو بخورم هم غصه حسادت به دیگران رو ،و خیلی مثالهای دیگه.



3-حس کمالگرایی رو در خودمون کمتر کنیم.مثلا نگم من باید خوشگلترین،خوش هیکل ترین،پولدارترین فرد باشم.به هر حال دست روی دست بسیار است.حس آرمانگرایی فقط خودم رو دچار استرس و فرسایش میکنه.باعث میشه هیچ وقت از زندگیم لذت نبرم.مثلا همین شما.شما یه دختر خانم مثلا 24-25 ساله هستی(سنت رو نمیدونم مثال زدم) که وارد دانشگاه شدی لیسانس گرفتی خب به نظر من تا اینجا نسبت به سنت خوب پیشرفت کردی حالا اون مهارتها و هنرهایی رو هم که داری ( و ما ازش بی اطلاعیم) بهش اضافه کن.چرا خودت رو با برادر و خواهرات که چند سال از شما بزرگترن، چند ساله شاغلن، و احتمالا متاهل هستند و با کمک همسرشون به این ثروت رسیدن مقایسه میکنی.مقایسه در کل خوب نیست ولی اگه هم خواستیم مقایسه کنیم سعی کنیم شرایط سنی،امکانات و توانایی های اون دو نفر رو هم در نظر بگیریم.مثلا همین سیروان خسروی خب خواننده هستش چند تا آلبوم میده چند تا کنسرت میذاره قشنگ پول ماشین و مسافرت ...جور میشه.شما مگه خواننده ای؟پس مقایسه های درست انجام بده.



4-پذیرفتن این مساله که همه چیز تو این دنیا عادلانه نیست.واقعا هم همین جوریه.یه نگاهی به اطراف خودتون بندازید آیا همه چیز عادلانه هست؟مسلما نه.مثلا تو دانشگاه، هممون دیدیم یکی با تلاش خودش اومده دانشگاه یکی بدون تلاش و صرفا به خاطر داشتن یه سهمیه(اینا مثاله فقط.خیلیا هم هستن سهمیه دارن ولی خودشون هم تلاش کردن.خواهشا دوباره من رو تو چالش نندازید منم زبونم رک یه چیزی میگم باز این فرشته مهربون باهام نامهربون میشه)،یا پارتی بازی توی استخدام ها و...


موفق باشی ناهید جان

[باغبان]

آرزوم بوده کــه آسمون ، تو شبـها

برا تو ، یه سقف پر ستــاره باشه

روی طاقچه ، ماه برات ، مثل یه آینه

کهکشونا هم برات ، گهواره باشه


نازنین

دنیا اگه تاریک هست ، غمی نیست

تو به فرداها ، به روشنی بیندیش

همه ی پنجره ها ارزونی تو

به جهانی خوب و دیدنی بیندیش

[Eram]

سلام ناهید عزیز

مسلما منظور تو یه آدم پولدار بیمار نیست؟ یا یه پولدار حریص بداخلاق؟ یا یه پولدار تنها؟ یه پولدار پیر ناتوان؟؟ یعنی منظور تو هر پولداری نیست منظورت پولدار خوشبخته...

شاید تو فکر میکنی پول=خوشبختی . اما این معادله خیلی وقته که نقض شده .

خوشبختی چیزی نیست که با پول بدس بیاد...خوشبختی رو نمیشه خرید! خوشبختی در درون انسان هاست، زائیده ی تفکر و روان سالم یه انسان غنی . آدم میتونه ثروتمند باشه اما غنی نباشه .

اینکه من فکر کنم هرکی پولداره پس خوشبخته یه خطای شناختی در درون منه!شاید ناشی از کم بودن عزت نفس. شاید یه توجیه تا نخوام برای خوشبختی تلاش کنم!

خوشبختی چیزیه که همه دنبالشن .و چون احساس میکنن بدست آوردنش خیلیییی سخته پس اونو به هرچی که ندارن نسبت میدن!!

آدم بیمار میگه .خوشبختی =سلامتی . مجرد میگه: خوشبختی =ازدواج . فقیر میگه : خوشبختی =پول .معلول میگه: خوشبختی=لذت 10 دقیقه دویدن تو چمنزار.

اما اینجوری که خوشبختی دست نیافتنیه!چون بالاخره همه توی زندگی کمبودهایی دارن و هیچ آدمی از اول خلقت وجود نداشته که مشکل یا کمبودی تو زندگی حس نکنه. اما ما مطمئنیم آدمای خوشبخت توی کره ی زمین بوده و هستند.

عزیزم،خوشبختی چیزی نیست که در زندگی دیگری اونو جستجو کنیم،خوشبختی در درون خود ماست وانتخاب ماست. خوشبختی یعنی از نگاه یه معلول ،از دویدن تو جمنزار لذت ببریم، از نگاه یه گرسنه از خوردن غذا،از نگاه یه فقیر از خریدن لباس،از نگاه یه مجرد در آرزوی ازدواج از بودن در کنار همسر،از نگاه یه زندانی از آزادی،از نگاه یه فراری از بودن درخانه،از نگاه یه بدهکار ورشکسته از شمردن پولهایمان هرچند اندک ،از نگاه یه اعدامی به فرصت زیستن مجانیمان....

خوشبختی یعنی دم را غنیمت شمردن،یعنی زندگی در حال،لذت بردن از داشته ها .داشته های ما انقدر زیادن که اگر ذره ای انصاف داشته باشیم برای شمردن نداشته ها وقتی نمیمونه.

عدم احساس خوشبختی رو شاید بشه با بی پولی توجیه کرد ...آره اگه دنبال توجیه باشیم خیلییییی توجیه داره .اما این فرصتیه که خودمون از دست میدیم. کسی بیشتر از ما از احساس

خوشبختیمون به وجد نمیاد پس کی میخوایم دست از توجیه برداریم و اقدام کنیم؟؟؟خوشبختی چیزی نیست که به فردا موکول کنیم.

برای احساس خوشبختی درک و آگاهی لازمه نه پول و زمان.

موفق باشی گلیی

[من می دونم]

سلام

شما به اینستاگرام پولدارا حسودی میکنید یا سبک زندگی شون؟
چند مدل پول دار داریم . یه تعدادی شون خودشون با تلاش و پشتکار و زحمت پولدار شدن یه تعدادی از راه غیر قانونی و اختلاس و ... بین پولدارها باید تفاوت قائل شد. شما به کدوم دسته از پولدارها حسودی میکنید و اینکه تعریف شما از پولدار چی هست؟

روانکاوها میگن که حسادت نتیجه این هست که فردی احساس آشفتگی ،ضعف و ناتوانی، پوچی ، آسیب پذیری و ترس شدید میکنه. افرادی که روح و روانشون پرورش کامل پیدا نکرده و از کمبودها و ضعف های شخصیتی خودشان آگاه نیستن سعی میکنن برای اینکه فشار حاصل از این کمبود رو حس نکنند و برای پنهان کردن ضعف هاشون از دیگران، به جای اینکه سعی کنند خودشون رو بشناسند و کمبودهاشون رو برطرف کنن ؛ پیشرفت و موفقیت دیگران رو مورد حمله قرار بدن و تمام توانشون رو برای تخریب دیگران به کار ببرن ( مکانیزم دفاعی فرویدی :-) )

یه فرد حسود این این ذهنیت رو داره: "آنچه دارد کمتر از چیزی است که باید داشته باشد " . نتیجه این تفکر میشه نداشتن آرامش و آسایش فکری و نداشتن سلامت روان. گفتین روایت و حدیث نیاریم ولی من یاد این جمله افتادم : حسود هرگز نیاسود. الحسد لا یسود .

چه زمانی به شخصی حسودیمون میشه؟ جواب : وقتی که آن چیزی که فردی داره برامون ارزشمند باشه. مثلا به پولدارا حسودی میکنیم چون پول و ثروت برامون ارزش داره. پول بی ارزشه؟ نه . کی هست که از پول بدش بیاد!!!؟ پول بد نیست پول دار بودن و پولدار شدن بد نیست اما اگه تبدیل بشه به تنها ارزش زندگی آدمی طوری که فکر و ذکرش بشه و از هر طریقی بخواد به این ارزش دست پیدا کنه اونوقته که پول بد میشه.
ارزش های زندگی شما چه چیز یا چیزهایی هست؟
خط قرمز هاتون چی هست؟
آیا حاضرید به هر طریقی به پول دست پیدا کنید ؟

حسادت بد هست. غبطه هست که خوبه و زمینه تکامل داره.
حسادت آثار زیادی در زندگی فرد داره : آثار روانی، رفتاری، ذهنی و اجتماعی. ذهنی اش اینه که ذهن فقط روی یک موضوع متمرکز میشه مثلا فقط پول پولدار، شادی پولدارا، سبک زندگی پولدارا و ..،، . افکار مثبت و سازنده رو از ذهن خارج میکنه. ایجاد خشم و نفرت و افسردگی و ..، میکنه و دور باطلی ایجاد میشه که فرد رو تبدیل به فرد غیر منطقی و غیرقابل تحمل میکنه،

غلبه بر حسادت هم خیلی ساده نیست ولی امکانپذیر هست. نیاز به صبر و تلاش داره. اگه ریشه اش عمیق باشه باید از روانکاو و روانشناس و ..، کمک گرفت. کلا حسادت بیشتر در افرادی هست که توانمندی هاشون رو دست کم میگرن، عزت نفس ندارن، اراده قوی ندارن، تنبل هست، کمال گرای منفی هستن.
جهت درمان حسادت باید اول از همه نحوه تفکر و نگرش رو تغییر دادن. چند جلسه cbt . ایجاد انگیزه در خود به این صورت که زشتی حسادت رو به خودموم یادآوری کنیم ، اثرات منفی شو بگیم. منافع حسادت نکردن رو در نظر بگیریم یعنی همین داشتن آرامش . نقاط مثبت خودمون و توانایی های خودمون را بشناسیم (خودشناسی و خودآگاهی) . ارزش های مهم زندگی مون رو بشناسیم. معنای حقیقی زندگی رو درک کنیم. (لگوتراپی) .

موفق باشید

[nahid-111]

آی تک و من میدونم عزیز مرسی
همین الان یه مقاله تو همدردی در مورد حسادت پیدا کردم. تو قسمت آرامش و کمال انسان > آرامش
http://www.hamdardi.net/thread-68.html
پست شما این مقاله رو کامل میکنه
"من میدونم" عزیز پرواضحه که حسود هرگز نیاسود . آرامش رو از آدم میگیره
باید رو خودم کار کنم. دست از مقایسه بردارم
مفهوم سحتیه لگوتراپی .
لوگوتراپی روشی است که کمتر به گذشته توجه دارد و به درون نگری هم ارج چندانی نمی نهد.
توجه بیشتری به آینده، وظیفه، مسئولیت معنی و هدفی دارد که بیمار باید زندگی آتی خود را صرف آن کند.
http://www.1doost.com/posts/8862/معنی%20درمانی%20(لوگو%20تراپی)% 20چیست؟.htm
وظیفه ، مسئولیت و هدفی ندارم

قبلا فقیرا رو خیلی دوست داشتم ولی حالا بواسطه شغلم هم آدم فقیر میبینم هم پولدار و متاسفانه حالا از فقیرا بدم میاد
تو کسب و کار حرف اول رو پول طرف مقابل میزنه و انگار این مساله رو من تاثیر زیادی گذاشته .
من اصلا اینجوری نبودم (وارد اجتماع نشده بودم و فقط درسمو میخوندم) . دوستشون داشتم. خیلی برای خودم ناراحتم

[افسونگر]

سلام دوست عزیز...
ببخشید خیلی مختصر و محاوره ای براتون می نویسم....
من خیلی از خانواده های پولدارو می شناسم که درونشان مشکلات حاد وجود داره....در ضمن این فقط مشکلاتیه که من از دور شاهدش هستم.....که خیلی از مشکلاتشون از ثروتشون ناشی شده.....
هر کسی بنا به موقعیتش از زندگی رضایت داشته باشه کافیه.....این یعنی خوشبختی..... .
....من شعار نمیدم که پول خوشبختی نمیاره....اصلا پول مهم نیست و ..... .یک قسمت رضایت پول و داراییه..یک قسمت بزرگ.....اما ثروت و دارایی که نیازهای منطقی و روتین ما رو تامین کنه کافیه....
حس شادی خوشگذرانی و خرج کردن های زیاد ....مقطعیه.....این تجربه ای که همه دارن....حالا سطح خوشگذررانی هر چه قدر متفاوت باشه...
پس برای پولدارا هم مقطعیه.....
متاسفانه در کشور ما پولدوستی بخش اعظمش برای لذت بردن شخص نیست.....برای خیلی از افراد مسند قدرته.....یعنی پول رو برای ایجاد زور و قدرت می خان....برای خرید احترام از دیگران می خوان......برای به رخ کشیدن می خوان....یعنی طوری زندگی کنن که دیگران رو به حسرت وادار کنن....حسرت کشیدن دیگران آرومش می کنه....(البته تازه به دوران رسیده ها اغلب همین طورین)متاسفانه جامعه ما داره به بد سمتی میره...متاسفانه داره خودشو به صورت فرهنگ نشون میده...
سرمنشا تمام این ناهنجاری ها هم -خود محوری و خود خواهی- که در مردم وجود داره... .
یه نکته دیگه هم که وجود داره...سیستم غلط اقتصادی باعث شده که خیلی از افراد از راههای نامشروع که ظاهر مشروعی داره ثروت اندوزی کنن....این افراد کم نیستن....
در صورتیکه در خیلی از کشورها مثل روسیه این رویکرد وجود نداره....این خصوصیت منفی مردم کشور ماست....

[nahid-111]

Eram و افسونگر عزيز
شايد شما درست ميگي. درست يه چيز ناممكن رو نشونه ميگيرم و ميگم اگه اينو داشتم خوشبخت بودم.
اصلا نميدونم خوشبختي چيه
يه كليپ كوتاه از دكتر هلاكويي ديدم كه ميگفت خوشبختي ، تلاش براي to have نيست . مثالهايي كه به عنوان تلاش براي to have زد مدرك دكترا و ثروت و ... بود
و نظرش اين بود در بيشتر مواقع فرد بعد از رسيدن به اين "داشتن" ها بازهم احساس خوشبختي نميكنه
گفت خوشبختي تلاش براي to be هست و متاسفانه مثالي نزد . "بودن"
ميزان رضايت از زندگي رابطه مستقيم داره با خوشبختي و من هنوز نميدونم خوشبختي چيه . ممكنه به ثروت برسم ولي از اين داشته ها احساس خوشبختي نكنم
درك درستي از تلاش براي to be ندارم . با رسيدن به چه "بودن"ي من خوشبختم

دوستاي خوبم نظر همتون سازنده ست . شما خيلي خوبيد