تشریفات جلسه اول خواستگاری ؟

[امیر مسعود]

با سلام و عرض ارادت خدمت همه دوستان عزیز:
بعد یه مدت نسبتا طولانی قرار به امید خدا هفته آینده یه مراسم خواستگاری دیگه رو تجربه کنم و خواستم از تجربیات دوستانی که در این خصوص تجربه و اطلاعات دارن استفاده کنم . برای همین یه سری سوال داشتم تا دوستان نظر ، تجربه و اطلاعاتی که در این زمینه دارن رو مطرح کنن.
1:چه سوالاتی رو برای جلسه اول مناسب میدونید؟ به عبارتی قراره که توی جلسه اول به چه اهدافی برسیم و چه سوالات و در نظر گرفتن چه موضوعاتی ما رو به این هدف سوق میده؟ ممنون میشم اگه سولاتی که مطرح میکنید کاربردی باشن.
2:به لحاظ تشریفات و آداب این جلسه بایستی به چه نکاتی توجه داشت؟ نوع لباس ؟ نوع گل و شیرینی؟ چارچوب صحبتها؟......
3:آسیب های احتمالی پرسه آشنایی چه مواردی میتونه باشه؟
4: دوستان عزیز متاهل، آیا سوالی بوده که بعد ازدواج به اهمیت اون پی بردید و یا توی پرسه آشنایی از پرسیدن اون سوال خجالت کشیده باشید.

[محمد 93]

سلام امیر مسعود جان


میدونی الان که اومدم توی تاپیکت چه حسی دارم؟


الان احساس یک فوتبالیست حرفه ای رو دارم که تمام زندگیش رو داره توی استادیوم فوتبال میگذرونه بعد یک نفر اومده ازش میپرسه اقا من فردا میخوام بعد از مدتها دوباره برم استادیوم ، دو تا تیم رو تشویق کنم ، حالا لباس چی بپوشم راحت باشم ، شعار چی بدم و... منظورم اینه نزار اینقدر بین خواستگاری رفتنهات فاصله بیفته و پشتت باد بخوره... تا جاییکه میتونی استمرار داشته باش تا به نتیجه برسی...


این چیزی که من میگم یک فرمت ازمایش شده است ، پس با خیال راحت میتونی ازش استفاده کنی



جلسه اول خود شما به همراه یک دو تا از خانمهای نزدیک برو ، لازم نیست چیزی ببری ، دست خالی برو ، دسته گل و شیرینی از جلسات دوم به بعد وارد کار میشه که اون هم توضیحش باشه برای بعد که به چه نحوی باشه


یک لباس رسمی و مناسب بپوش ، یادت باشه لباست حتما طوری باشه که توش راحت باشی ... من فکر میکنم کت و شلوار با رنگ مناسب ویک کفش مجلسی، مناسب و همه پسند باشه برای جلسات خواستگاری. یک عطر مناسب و ملایم ، مسواک ،سر و صورت مرتب و آن تایم بودن رو فراموش نکن. اگر قرارتون ساعت شش عصر هست ، طوری ترافیک رو در نظر بگیر که راس ساعت شش زنگ در خونشون رو بزنی ، راس ساعت حضور پیدا کردن حس خیلی خوبی به خانواده طرف میده .



بزار نیم ساعت اول جلسه زنانه باشه ، خانمها با هم راحت باشن ، دختر خانم بدون حجاب بیاد جلوی خانواده شما و راحت تر با خانواده شما صحبت کنه... بعد نیم ساعت شما به جمع اضافه بشو ...



یک ربع بیست دقیقه ای توی جمع عمومی باش تا یک سری حرفها و تعارفات اولیه رد و بدل بشه و کمی یخ ها باز بشه بعد خانواده شما از خانواده دختر خانم اجازه بگیرن خصوصی حرف بزنید.



توی صحبت با دختر خانم توی جلسه اول ، یک جلسه حدودا یک ساعته صحبت رو برنامه ریزی کن.


صحبتهای جلسه اول رو حول کلیات و به دست اوردن یک شناخت کلی برنامه ریزی کن که من یک سری سرفصل بهت میگم:


اول یک معارفه مختصر طرفین از هم بکنن ، اسم و تاریخ تولد و سابقه تحصیل و کار و فعالیتهای اجتماعی و اطلاعات کلی پیرامون پدر و مادر و خواهر و برادرهای طرفین...


بعد سوالاتت رو با دو تا سوال شروع کن

اول در مورد هدف طرفت از ازدواج شروع کن ، اصلا ببین چرا و با چه دلایلی میخواد ازدواج کنه
دوم در مورد اهداف کلی زندگی دختر خانم سوال کن ببین برای اینده زندگی شخصیش چه برنامه هایی داره.

این دو تا سوال خیلی مهمه جوابش و از دل این دو تا سوال خیلی اطلاعات میتونی استخراج کنی ... که توضیحش مفصله ولی طبق تجربه من درصد کمی هستند که بتونن جواب شفاف و واضحی به این دو سوال بدن ، غالبا جوابهای کلی و مبهم میدن ...


موضوع سوم در مورد اعتقادات سوال کن ، مثل وضعیت حجاب ، واجبات و محرمات و ارایش و.. کلا هر چیزی که زیر مجموعه اعتقادات هست و برات اهمیت داره.


موضوع چهارم اگر موضوع اشتغال و تحصیل همسرت برات مهمه ، توی جلسه اول در موردش صحبت کن.


موضوع پنجم از دختر خانم بپرس چه ویژگیهایی برای همسر اینده اش مد نظرش هست و ببین مواردی که میگه چقدر با شخصیت شما منطبق هست


موضوع ششم اگر فرصت بود ببین انتظارات اقتصادی دختر خانم از همسرش چیه ، در شروع زندگی و بعدتر...


همین شش موضوع رو مطرح کنی معمولا بیشتر از یک ساعت هم زمان میبره ، سعی کن سوال پرسیدن ها پینگ پنگی باشه تا فقط یک نفر متکلم وحده نباشه و حالت بازجویی نشه، سعی کن جلسه رو طوری هدایت کنی که به میزان برابر حرف بزنید ، به بهانه های مختلف از زبون دختر خانم حرف بکش بیرون ... تا مرد سخن نگفته باشد .. عیب و هنرش نهفته باشد .. پس هر چه دختر خانم بیشتر حرف بزنه شناخت شما بیشتر میتونه بشه.


جلسه رو خیلی رسمی و اداری برگزار نکن ، دختر خانمها نسبت به پسرها حجب و حیای بیشتری دارن ، پس این شما هستی که میتونی طوری جلسه رو پیش ببری که یخ دختر خانم باز بشه و بدون استرس و با احساس خوب بتونه در یک فضای نیمه رسمی و غیر احساسی ، با شما گفتگو کنه.


یادت باشه جلسه اول فقط یک معارفه کلی هست ، پس لازم نیست در مورد مسائل ریز و جزئی مثل رنگ و غذای مورد علاقه ، زمان بچه دار شدن ، نظر همسرت در مورد شلوار کردی پوشیدن مرد در خانه و اینطور موارد اصلا صحبت کنید.


موفق باشی.

[meysamm]

احتمالا اولین بار هست که دختر موردنظر رو میبینی، بنابراین جلسه اول برای بررسی مسائل ظاهری هست و باید از سوالات جزئی پرهیز بشه.
مسائل ظاهری مثل شرایط خونوادگی، مالی و فرهنگی طرفین، ظاهر و قیافه طرفین، تحصیلاتشون و مسائلی از این دست.

حتما کت شلوار بپوش.
حتما یه دسته گل همراه داشته باش که سلیقه و شرایط مالی شما یا خونوادت را نشون بده.
اما نیازی به شیرینی نیست. (برای دفعات بعد که خواستی شیرینی ببری، به هیچ وجه اون رو کادو نکن! دیدم اینکارو میکنن !)

نمی فهمم منظورت از خجالت کشیدن چیه.
ولی پیشنهاد میکنم سوالای خجالت کشیدنیت رو بذاری برای دفعات بعد.

همین الان پست جناب محمد رو دیدم، فکر میکنم خیلی کامل توضیح دادن.

[امیر مسعود]

سلام وقت همگی بخیر.

جناب محمد عزیز: این روحیه سرزنده و پرنشاط و همچنین شخصیت طناز شما باعث شده نظرات شما از سایر کاربرا متمایز بشه.و از این حیث قابل تحسینه.


به نظر شما برگزاری جلسه به روشی که اشاره کردید چه حسن و مزایایی میتونه داشته باشه؟
من فکر میکنم تشکیل جلسه اول به روشی که اشاره کردید توی همه خانواده‌ها جا نیوفتاده بشه و همین باعث ایجاد کدورت از ابتدای کار بشه و بازخورد خوبی رو در پی نداشته باشه.

در خصوص دو موضوع ابتدایی :به نظرم مطرح کردن سوالات کلی از قبیل هدف از ازدواج و... زمینه ساز ورود دو طرف به مباحث فلسفی و اخلاقی... میشه و از اصل موضوع دور میشیم. توی همچین فضایی دو طرف بیشتر به جای اینکه خود واقعیشون رو معرفی کنن، یه شخصیت ایده ال رو به نمایش میذارن. و شناخت پیدا کردن از شخصیت طرف مقابل رو خیلی سخت میکنه.
شما خودتون به این سوالات چطور پاسخ میدید؟

در خصوص موضوع سوم و چهارم با توجه به اطلاعاتی که معرف در اختیارم گذاشته، تقریبا جوابشون برام کاملا روشنه.

موضوع پنجم هم نه به اندازه دو موضوع ابتدایی، ولی کلی به نظر میرسه.

موضوع ششم: چطور میشه با طرح سوالات کاربردی به جواب رسید؟ چون یه زندگی سطح پایین ممکنه از ایده آل طرف مقابل هم بیشتر باشه پس بایستی سوالات طوری مطرح بشه که این سطح انتظار کاملا ملموس باشه.

برای اینکه فضای جلسه خیلی رسمی نشه چه کارایی میشه کرد که باعث سو تفاهم هم نشه؟

راستی استاد محمد، شما که به قول معروف خاک این جلسات رو خوردید اگه یه زمان دختر خانم به دلتون نشینه، از چه فنی برای پیچوندن موضوع استفاده میکنید؟


میثم جان خیلی ممنون که توی این تاپیک هم ما رو همراهی کردی.
در خصوص همه مواردی که مطرح کردید اطلاعات کامل دارم به جز اینکه خود دختر خانم رو ندیدم.
منظورم این بود که کت شلوار بهتر یا کت تک؟
سوالم این بود که چه نوع ترکیب گلی مناسب این جلسه ست؟
منظور از سوالات خجالت کشیدنی مثل اینکه دختر خانم چقدر کدبانو تشریف دارن؟ توی همین سایت دیدم که بعضی از کاربرا از اینکه خانمشون دست به سیاه و سفید نمیزنه چقدر شاکی بودن. این فقط یه مثال بود دوستان متاهل تالار با توجه به تجربه ای که دارن میتونن از این دست مثالها رو بیشتر بزنن.


در خصوص سوال اولم لطفا اگه میشه سوالات کاربردی مطرح کنید،
چطور میشه متوجه شد طرف مقابل چقدر اهل تعامل و انعطاف به خرج دادن توی موضوعات مختلف هست.و اهل کل کل و یکی به دو کردن نیست.
یا اینکه چقدر شخصیتی عاطفی داره؟
یا موضوع کدبانو؟....
.
.
یا هر موضوعی که برای یه وصلت مهمه که در اون خصوص حساس باشیم.


در خصوص سوال دومم اگه میشه یه جلسه رو با نکاتی که بایستی رعایت بشه تشریح کنید، از ابتدای زنگ زدن برای گذاشتن قرار جلسه الی....
ببخشید کمی طولانی شد.

[SOGAND.]

با سلام صحبت های دوستان خوب بود اما لازم دونستم به عنوان یک دختر یک سری توضیحاتی بدم

اول اینکه من به شخصه از اینکه اقاپسر بیرون باشه و مادر اقاپسر بیاد منو بی حجاب ببینه اصلا خوشم نمیاد و اینو ی جور بی احترامی می دونم.

حالا دلایلم: اول اینکه رنگ پوست و ..چیزهای ظاهری کاملا با مانتو هم مشخصه و لزومی نداره من بی حجاب باشم

دوم اینکه من دوست دارم قیافمو خود اقا پسر بپسنده نه مادر گرامیشون..حالا شاید دوستان بگن که خب چون اقاپسر نمی تونه بی حجاب ببینه مادرشون می بینه و توضیح میده

که این موضوع برا من خیلی گنگه!!رنگ پوست و درشتی چشم و..بدون حجابم مشخصه!!پس چی رو می خواد ببینه واقعا!!!

سومن اینکه خیلی حس بدی به یک دختر دست می ده بشینه و چند نفر روش زوم کنن و سرتاپاشو بپاین..

من یکی از طرفدارهای پرو پاقرصه ازدواج سنتی بودم اما همین که اول مادر اقا پسر بیادو اینقد ظاهربینی کنه باعث شده زده بشم و الان چندماهه کسی رو راه ندادم..

اما در مورد لباس پوشیدن..من خودم تیپ های اسپرتو دوست دارم.اما معتقدم واسه خواستگاری هرچیزی اصول خودشو داره که باید رعایت بشه..حتما حتما با کت و شلوار تشریف ببرین

اما دیگه نوعش سلیقه ایه..من خودم کت تک با شلوار کتانو خیلی خیلی بیشتر از کت و شلوار پارچه ای می پسندم.

در مورد چیزی بردن هم بعضی ها جلسه اول گل میارن بعضی ها هم نمیارن(بعضی ها هم یک جعبه شکلات خارجی می برن)بستگی به خودتون داره..ولی به نظر من کسی که جلسه

اول چیزی می بری نشان از بلند نظر بودنشه..اما چون هنوز چیزی مشخص نیست اگه دوست داشتین ببیرین همون شکلات خوبه که زیاد خرجتون سنگین نشه..

موفق باشید

[راه حل]

جلسه اول را اصلا زنانه برگزار نکنید، همونقدر که مادر خواهر شما حق دارن عروس را ببینن، مادر خواهر عروس هم حق دارن داماد را ببینن! اگه شما نرید دختر فکر میکنه قصد ازدواج ندارید و مادرتون برای دل خودش تصمیم گرفته، یا کس دیگه ای رو میخواین که پدر و مادرتون راضی نیستن، یا تحت سلطه مادر هستید، یا آدم بی خیالی در زمینه ازدواج هستین...
جلسه اول خونه فرد نرید، اونا هم اذیت میشن دیگه، اگه یه کافی شاپ یا یه هتل برید نهایت 4 تا بستنی سفارش داده میشه اما توی خونه مردم مجبورن میوه، شیرینی، شربت، چای و ... ترتیب ببینن که هم هزینه اش خیلی بیشتره و هم سخته ... اگه در نهایت با وجود مناعت طبع یا از سر اجبار و اکراه شما رو توی خونه پذیرفتن، به هیچ وجه دست خالی نرید. همونطور که اونا هزینه می کنن از شما هم توقع دارن، توی هیچ کشوری خواستگاری سنتی اینطور که ما الان باهاش رو به رو هستیم نیست (یعنی بدون هیچ گونه شناختی صرفا با دو تا تلفن قرار گذاشته شده) اما اون کسی که این شرایط را چیده، از اول گفته بوده حداقل با گل و شیرینی برن خونه عروس. پس خساست را کنار بذارید، اگه وسع مالی ندارید از تعداد خواستگاری ها کم کنید و خواستگاری ها رو هدفمند تر پیش بگیرید.
برای جلسه اول به فکر کچل بودن دختر مذهبی نباشید!! حالا شما شرایط ظاهری تر را بررسی کنید بعدا اگه رنگ و مدل و مقدار مو خیلیییی براتون مهمه، و بقیه موارد را کاملا باهاش کنار اومدید و صد درصد مشکل دیگه ای نیست، یه جلسه زنونه بذارید برای این کار، به هر حال به شخصیت دختر خانم بر میخوره که انقدر آقایون به فکر ظاهر هستن.
در نهایت اگه جلسه اول فرد را نپسندیدید، زنگ بزنید و علت را بگید، خیلی از دخترها رو دیده ام که بعدا تحت فشار خانواده قرار می گیرن که احتمالا بد حرف زدی، اگه ظاهر خیلی براتون مهم هست سوالات را برای همون تلفن اول بدید مادرتون بپرسه که دیگه برای مردم مزاحمت ایجاد نکنید، وقت خودتون و خانوادتون رو هم تلف نکنید. بدونید اگه همون تلفنی از سوالاتتون بدشون بیاد بهتر از اینه که شما برید خونه اونا و از ظاهر خانم خوشتون نیاد و از خونشون برید و دیگه پشت سرتون رو نگاه نکنید و دختر بمونه و هزار سوال بی جواب که چرا اینطور شد؟

[hanie_66]

سلام
به نظر من تحت هیچ عنوانی دست خالی نرید، من ب شخصه نظرم در مورد خانواده ای که دست خالی میومدن خیلی برمیگشت.
اینکه جلسه هم اول زنانه باشه بعد شما برید هم خوشایند نیست
کت و شلوار بپوشید و آراسته و مرتب تو جلسه ظاهر بشید.بعد از صحبت های اولیه احتمالا میتونین با دختر خانوم تنها صحبت کنین.از کلیات بیشتر سوال کنید.موضوعاتی ک براتون مهمه.من ب خاطر دختر بودنم عموما کنترل جلسه رو ب دست آقای خواسنگار میسپردم و تو جلسه اول غالبا اجازه میدادم ایشون سوال بپرسن من جواب میدادم.پس تمرین کنید ک قابلیت کنترل جلسه رو داشته باشید
شاد باشید و خوشبخت

[امیر مسعود]

سلام وقت همه دوستان بخیر.
طاعات و عبادات همه قبول درگاه ذات اقدس الهی.

من توی این تاپیک دنبال این بودم که با استفاده از تجربیات دیگر دوستان یه نقشه راه برای دوره آشنایی برای خودم ترسیم کنم. بعد دیدم شاید مطرح کردن این مشکل به این شکل شاید باعث پیچیده شدن موضوع بشه. تصمیم گرفتم گام اول این مسیر( جلسه خواستگاری) که ، پایه گذار چارچوب کلی این مسیر بود رو در ابتدا مطرح کنم.و برای اینکه باز سوالام کمی از حالت یکنواختی در بیاد در حاشیه سوال دومم رو مطرح کردم.
و حتی سوالم این نبود که آیا برای جلسه اول گل و شیرینی باید ببرم یا خیر؟ سوالم این بود که چه گلی برای این جلسه مناسبه؟ و همون طور که عرض کردم سوال دومم برام زیاد اهمیت نداشت. ولی نکته ای دوست عزیزمون اشاره کردن که همین گل سلیقه و سطح مالی طرف مقابل رو میرسونه و من خودم از این زاویه دید به این موضوع نگاه نکرده بودم.و دیدم موضوع بی اهمیتی نبوده.
منظور اینکه از نظر خود من به احترام رسم و آداب این جلسه بایستی گل و..، برد و به این موضوع صرفا از این زاویه دید نگاه میکردم(احترام به رسومات) نه اینکه طرف مقابل از همین کار چه نکاتی رو برداشت میکنه.

خلاصه مطلب اینکه بیشتر دنبال جواب سایر سوالاتی بود که مطرح کردم.( البته به صورت کاربردی) که زیاد به اون توجه نشد، البته دوست عزیزمون محمد آقا نکاتی رو اشاره کردن ولی به سوالات بعدی و انتقادات مطرح شده پاسخی داده نشد.

در خصوص گله و شکایتی که دوستان از اصل خواستگاری سنتی داشتن ضمن تایید صحبتشون بایستی عرض کنم که این مشکل مختص دختر خانما نیست و خیلی از آقایون هم ‌ بداخلاقی های این جلسات رو به نحو دیگه تجربه کردن.ولی سوالم اینه که خب چه راهکار دیگه ای با توجه به شرایط جامعه رو پیشنهاد میدید؟( علی الخصوص برای قشر مذهبی جامعه)

البته من توی پست قبلیم انتقاد خودم رو در خصوص برگزاری جلسه زنانه مطرح کردم سوال من بیشتر برای مابقی ماجراست. که مشکل اساسی رو خانواده ها میدونم نه خواستگاری سنتی که به واسطه معرف معتبر که شناخت کافی از دو طرف داشته باشه صورت بگیره.

اولین دلیلش اینه که خانواده ها بلد نیستن این جلسه رو چطور بایستی اداره کرد. و یه سری صحبتهایی میکنن که شاید منظوری هم نداشته باشن ولی همین صحبتا زمینه ساز ایجاد کدورت و ناراحتی رو برای طرف مقابل به همراه داره.

دومین دلیلش تعاملات ضعیف خانوادهاست که انعطاف لازم رو برای حل مشکلات رو ندارن .

سومین دلیلش نگاه غلط خانواده ها به این جلسه ست. که فکر میکنن سر میز مذاکره نشستن و اونی برد میکنه که امتیاز بیشتری از طرف مقابل بگیره. ( بگذریم که متاسفانه خیلی از خانواده ها با یه نگاه کاسبی به این موضوع نگاه میکنن ).

چهارمین دلیلش به نظرم داشتن روحیه محافظه کاری اکثر خانواده هاست.طوریکه که تا یه مشکل میبینن شروع میکنن به مخالفت تا فردا روزی اگه مشکلی پیش اومد بگن ما که همون اول گفتیم .

دلیل پنجم اینه که با یه نگاه رویایی و در نظر نگرفتن شرایط فعلی جامعه موضوع رو بررسی میکنن.

دلایلی که ذکر کردم باعث میشه علی رغم داشتن شرایطی که عرض کردم یعنی معرف مناسب، خانواده ها نه تنها کمکی جهت ظرفیت سازی و استفاده از موقعیت به دست اومده نکنن بلکه برعکس با بی تدبیری به جای ظرفیت سازی ، ظرفیت سوزی کنن.

اینکه بیام دفاع کنیم از دوستی قبل ازدواج و این رو راهکار مناسبی برای حل موضوع مطرح کنیم باز به نظرم مشکلی رو حل نمیکنه فقط چون یه مدت دختر و پسر با هم بودن و به هم علاقمند شدن، سعی میکنن از کنار این مشکلات گذر کنن و به هدف خودشون برسن وگرنه اصل مشکلی که عرض کردم همچنان پا برجاست.

[فرشته اردیبهشت]

سلام اقای امیر مسعود داماد بالقوه

ببینید راه حلی که در ظرفیت این تالار میگنجه همین اشنایی از طریق خانواده ها و در محیط خونه هست و غیر ازین مطروده

من خودم رو هیچ وقت محدود به روش خاصی نکردم ببینید مهم اینه شما همسرتون رو پیدا کنید حالا ممکنه از روش سنتی باشه حالا ممکنه خودتون جایی باهاش اشنا بشین

من از روش سنتی که برای بار اول اقا پسر رو در خونه میدیدم متنفر بودم و واقعا برام ازار دهنده بود اما چون تصمیم بر ازدواج داشتم تحمل می کردم مدیریت میکردم ببینید اینکه خانواده ها نتونن ظبق خواسته شما پیش برن طبیعیه نمیشه همه ی جوانب رو کنترل کرد اگر این رو بخواهین واقعا روحیتون خسته میشه

مثلا من بار های اول خواستگاری رو یسری حرفا و رفتارای مادرم حساس بودم اما بعد ها گفتم بذار خودش باشه و هیچ توصیه ای بهش نمیکردم ...

من خواستگارای سنتی رو میذاشتم بیان ولی ته دلم و با توجه به روحیه ای که داشتم میدونستم از این طریق موفق به ازدواج نمیشم

تا اینکه بعد از صدها خواستگاری سنتی ، یجایی با همسرم اشنا شدیم اون ادم بالغ و عاقلی بود و من هم به اموراتم واقف بودم میدونستم چی میخوام دختر چارده ساله نبودم که بی گدار به اب بزنم و ایشون هم همینطور بسیار پخته و سنجیده بود رفتارشون ...

تا اینکه بعد از پیشنهاد اشنایی ایشون گفتمانمون سر این بود که جلسات اشنایی رو چطور پیش ببریم
در اخر نظرمون براین شد که خودمون تا حدی به توافق برسیم بعد خانواده ها بیان وسط چند جلسه باهم رفتیم بیرون تلفنی حرف زدیم سر همه مسایل توو این چند جلسه هروروز راغبتر میشدیم بهم تا اینکه به این نتیجه رسیدم که واقعا میخوام باهاش ازدواج کنم

خلاصه اینطور شد و اومدن خونمون این سری که قرار بود ایشون بیان خلاف خاستگاریای قبلی که حالت تهوع میگرفتم و نمیدونستم با کی قراره روبرو بشم کلی ذوق و شوق داشتم و عجله برای دیدنش ....

بعد از مدتی هم صیغه کردیم و اشنایی مون روابطمون نزدکیتر شد خونمون هم میومد بیرون هم میرفتیم و در نهایت عقد کردیم

این تجربه من بود به شکل کلی و خلاصه ...

پیشنهادم اینه :
همه روش هار و امتحان کنید چه سنتی چه غیر سنتی

به فکر کنترل صد در صد جلسات نباشید که طبق میل شما پیش بره : ببینین این سوتیا این ندانم کاری ها که خانواده ها دارن هم جزیی از شناخت و واقعیت اون هاست نخوایین همه چی ایده ال باشه .

در جلسه اول لازم نیست گل و شیرینی ببرین به نظر من ، من که دخترم دوست نداشتم جلسه اول پسری برام گل بیاره اما جلسه دوم چرا .

نمیدونم پستم تا چه حالت جواب سوال شما رو پوشش میده :)

[امیر مسعود]

سلام وقت همه دوستان بخیر.
ازدواجتون رو به شما و همسر عزیزتون تبریک میگم و زندگی پر از عشق و محبت براتون آرزومندم.
و اما در خصوص پیشنهادتون باید خدمتتون عرض کنم.
من اصلا برای خودم هیچ محدودیتی برای ازدواج سنتی یا غیر سنتی ندارم. حتی اگه تاپیک قبلی من رو مطالعه کنید یه تجربه ناموفق از نوع غیر سنتی هم داشتم خدا رو شکر که تجربه شما موفقیت آمیز بوده و از اون کاملا رضایت دارید منتهی با توجه به تجربه‌ای که دارم ریسک این سبک آشنایی کم نیست.

اولا استقلال فکری و شخصیتی طرفین لازمه این سبک آشناییه، که متاسفانه اکثر دخترا( علی الخصوص مذهبی ها) توی این موضوع ضعف اساسی دارن. و نتیجه اون میشه ضعف در تصمیم گیری...

ثانیا سلسله مراتب تصمیم گیری در خصوص ازدواج یه دختر منوط به تصمیم خودش نمیشه و احتمال اینکه پدر یا مادرشون مخالف این وصلت باشن کم نیست.
حتی گاها میبینیم توی جلسات درون سازمانی خودشون گاها چون مثلا پدر خانواده به نظر خانمش زیاد توجه نکرده، منجر به مخالفت بی منطق مادر خانواده از سر لجبازی با همسرش شده، برادر و خواهر دختر خانمم که نقش گروه دلواپسان جامعه امروزی ما رو به بازی میکنن.

حالا چند درصد دخترای مذهبی ما اگه حتی مشکلی با این سبک آشنایی نداشته باشن توان مدیریت مشکلات ذکر شده رو دارن؟

من چون خودم میشه گفت به لحاظ شخصیتی و فکری تا حد زیادی استقلال لازم رو دارم یعنی خودم رو از مشاوره دیگران هیچ وقت محروم نمیکنم ولی قطعا خودم برای زندگیم تصمیم میگیرم و این یعنی این سبک آشنایی برای طرف مقابلم ریسک زیادی نداره و بیشترین آسیب احتمالی متوجه من میشه.

به هر حال همون طور که در ابتدا عرض کردم مشکلی با این سبک آشنایی ندارم ولی همون طور که در پست قبلی عرض کردم مشکل بداخلاقی های جلسه خواستگاری رو خانواده ها میدونم و ربطی به خواستگاری سنتی و غیر سنتی نداره. در خواستگاری غیر سنتی چون دختر و پسر یه مدت با هم بودن و به هم علاقه مند شدن سعی میکنن از این بد اخلاقی ها گذر کنن.که در خواستگاری سنتی خیلی کم پیش بیاد پسری که هنوز دختر خانم ندیده بخاد ناز و کلاس گذاشتن های خانواده دختر خانم رو تحمل کنه و جلسات آشنایی رو ادامه بده.

من هم دنبال این نیستم که بخام جلسه مطابق میل من پیش بره ولی اختلاف اساسی از اون جایی شروع میشه که خانواده ها اکثرا ببخشید دنبال یه داماد توسری خور میگردن که دقیقا نقطه مقابل شخصیت منه. توی همین جلسه ای که اخیرا داشتم مادر دختر خانم افتخار میکرد به سیستم تربیتی بچه هاش و اینکه پسراش با سن حدود 34 سال و با اینکه متاهل هم شدن هنوز بدون اجازه پدر و مادرش جایی نرفتن و هر کاری بخان بکنن از پدر و مادر اجازه میگیرن و پدر و مادر بودن که میگفتن که چیکار کنه. و میگفتن که نزاشتیم که هیچ وقت خود سر بشن و این نگرش خانواده ها اصلا با روحیات من سازگار نیست.