تنهایی- نیاز به همسر-خجالت- راهکار

[mohamad.reza164]

قبلا بعضی از دوستان راهنمایی کرده بودند، ولی جواب درستی دستگیرم نشد، لذا از مدیران همدری و دوستانی می خوام که نظرشون رو بدند.

27 ساله شدم. کارشناسی ارشد. دو جا کار میکنم .اهل ورزش . منزل شخصی هم دارم البته با تشکر از خدا به مقدار دو عدد . بیشتر از درآمدم قسط دارم. اهل دوست و رفیق نیستم. با جنس مخالف تا حالا هیچ رابطه ای نداشتم. آدمی هستم که همیشه از موضع قدرت حرف میزنم، برای همین همیشه اطرافیانم از من مشاوره میگیرند و یا کمک میخواند ( البته همین مورد شده بلای جونم) شاید اندکی هم مغرور باشم. از جواب نه شنیدن تو هر زمینه ای پرهیز میکنم. برای همین همیشه همه جنبه ها رو میسنجم و بعد اقدام میکنم.

حال با مشخصات فوق بسیار احساس تنهایی می کنم. نیاز به داشتن همسری مهربان و هم کفو رو در خودم به شدت احساس میکنم. همه همکاران و اطرافیانم تو این چند وقته مزدوج شدند یا بچه دار شدند.
مشکلم اینجاست که نمی تونم به خانواده بگم برام آستین بالا بزنند. شاید به خاطر همون غروره است. شاید هم چون آدم خجالتی هستم، روم نمیشه. همه اطرافیانم چون منو میشناسند میگند بیشتر از سنت هستی و وقت ازدواجت گذشته و همیشه خانواده رو سرزنش میکنند. ولی اونا هم به طور خود جوش کاری نمیکنند.

شاید چون خواهر مجرد بزرگتر دارم، یا اینکه از صبح تا شب سره کارم یا اینکه هنوز به سن کافی نرسیدم یا اینکه دوری ام رو نمیتونند تحمل کنند یا اینکه می دونند بودجه کافی ندارم برای امر ازدواج اختصاص بدم و یا .............

از طرفی من یه ذره ایده آل هام زیاده، چه جوری بهشون بگم زن میخوام تازه بعدش بگم چه مشخصاتی داشته باشه!!!!!!!!!!!!!!!!

[nana67]

خیلی ساده،میری اعلام میکنی بنده مجرد هستم و طالب امر خیر ازدواج،پاهاتم میکوبی زمین مثل وقتی بچه بودی بستنی میخواستی ...
شوخی کردم دوست عزیز ولی باور کن به همین سادگی میتونی خواستت رو بیان کنی امیدوارم به خواستت برسی،اولش مزاح کردم ازین جهت که اطراف من پر از پسرای مجردیه که خانواده هاشون التماسشون میکنن ازدواج کنن و هرچی بخوان براشون حاضر میکنن اما درییییغ از یک درصد علاقه به ازدواج،خداروشکر کنید شما ازون دسته پسران مجرد نیستین،نگران نباشین و نترسین از بیان صریح موضوع به خانواده،اقدام ترس و ازبین میبره،انجامش بدین،موفق باشین

[raha20014]

دوست عزیز شاید دلیل به نتیجه نرسیدن تاپیک قبیلیتون که من نخوندم این باشه که علیرغم نقاط قوت بسیاری که دارید نتونستید ضعفهاتون رو بشناسید و در جهت رفع اونا دست به کار بشید. در چند خطی که در معرفی خودتون نوشتید نقاط بسیار قابل ملاحظه و مهم هست که باید روی تک تک اونها کار کنید . من اونها را با اجازتون لیست می کنم تا خودتون بهتر ریشه یابی کنید من هم نطرمو که ممکنه اشتباه هم باشه می گم:
1- صحبت از موضع قدرت
2- غرور
3-پرهیز از قرار گرفتن در موقعیتهایی که ممکن هست جواب نه بشنوید
4-خجالت از گفتن به خانواده و توقع از آنها برای اینکه برای شما آستین بالا بزنند.
5-داشتن خواهر مجرد بزرگتر
6-از صبح تا شب سر کار بودن
7-نرسیدن به سن کافی برداشتی که ممکنه خونوادتون از شناخت شما دارند
8-نداشتن بودجه کافی
9-ایده ال گرایی
به نظر من با معرفی ای که از خودتون صادقانه انجام داده اید چنین بر میاد که از کمبود اعتماد به نفسی رنج می برید که شما رو مجبور کرده برای پوشاندن اون تظاهر به قدرتمندی کنید و از موضع غرور و یک سر و گردن بالاتر دیدن خودتون به قضایا نگاه کنید امروزه در علم روانشناسی همه این حالات تشخیص و تعریف شده است. فردی هستید که به مسائل مالی اونقد اهمیت می دید که ترجیح می دهید که تمام روزتونو سر کار باشید بهترین سالهای عمرتونو خرج کنید ولی در عوض دو تا خونه قسطی بخرید ( من به هیچ عنوان منکر تلاش و کوشش نیستم ولی هر چیزی بهایی داره که ما باید متناسب با اون از خودمون مایه بگذاریم) و همین امر شما رو در مضیقه مالی قرار بده و خانوادتون به این نتیجه برسند که شما توان مالی لازم رو برای ازدواج ندارید
از طرفی به نظر می رسه خیلی سنتی فکر می کنید و در تصمیم گیری برای آیندتون و انتخاب همسر منفعل هستید و معیار لازم در انتخاب همسر ندارید به همین دلیل نشسته اید و منتظر هستید تا خانواده دست به انتخاب همسر بزنند و شما هم وارد زندگی ای شوید که ای بسا مشکلات فراوانی براتون داشته باشه . در باره مجرد بودن خواهر بزرگتر هم بسیار احساسی عمل می کنید. و در مورد بیرون آمدن از تنهایی هم باید بگم که دلیل موجهی برای ازدواج نیست و از بزرگان شنیده و خوانده ام که یکی از اشتباهاتی که منجر به شکست زندگی زناشویی میشه اینه که افراد فکر می کنند که با ازدواج از تنهایی درآمده و خوشبخت می شوند.

[آترین65]

سلام به نظرم داشتن خواهر بزرگتر دلیل منطقی نیست.چون شاید موقعیت ازدواج براشون جور نشه اگر دختر بودین یک چیزی هرچند که این روزا دیگه این چیزا مطرح نیست.به نظرم استارتشو بزنید. خدا هم کمک میکنه.

[mohamad.reza164]

خیلی ساده،میری اعلام میکنی بنده مجرد هستم و طالب امر خیر ازدواج،پاهاتم میکوبی زمین مثل وقتی بچه بودی بستنی میخواستی ...
شوخی کردم دوست عزیز ولی باور کن به همین سادگی میتونی خواستت رو بیان کنی امیدوارم به خواستت برسی،اولش مزاح کردم ازین جهت که اطراف من پر از پسرای مجردیه که خانواده هاشون التماسشون میکنن ازدواج کنن و هرچی بخوان براشون حاضر میکنن اما درییییغ از یک درصد علاقه به ازدواج،خداروشکر کنید شما ازون دسته پسران مجرد نیستین،نگران نباشین و نترسین از بیان صریح موضوع به خانواده،اقدام ترس و ازبین میبره،انجامش بدین،موفق باشین

ممنون بابت راهنماییتون

- - - Updated - - -

در ابتدا صمیمانه تشکر کنم بابت وقتی که گذاشتین و مطلب من رو خوندین و حتی دست به قلم هم بردین.
فکر میکنم در بعضی از قسمت ها بسیار موفق عمل کردین و به شناخت خوبی از من رسیدین که برای من از چندتا نوشته بسیار جالب بود.

به نظر من با معرفی ای که از خودتون صادقانه انجام داده اید چنین بر میاد که از کمبود اعتماد به نفسی رنج می برید که شما رو مجبور کرده برای پوشاندن اون تظاهر به قدرتمندی کنید و از موضع غرور و یک سر و گردن بالاتر دیدن خودتون به قضایا نگاه کنید امروزه در علم روانشناسی همه این حالات تشخیص و تعریف شده است.

این قسمت صحبت رو باهاتون موافقم

فردی هستید که به مسائل مالی اونقد اهمیت می دید که ترجیح می دهید که تمام روزتونو سر کار باشید بهترین سالهای عمرتونو خرج کنید ولی در عوض دو تا خونه قسطی بخرید ( من به هیچ عنوان منکر تلاش و کوشش نیستم ولی هر چیزی بهایی داره که ما باید متناسب با اون از خودمون مایه بگذاریم) و همین امر شما رو در مضیقه مالی قرار بده و خانوادتون به این نتیجه برسند که شما توان مالی لازم رو برای ازدواج ندارید

درسته زیاد کار میکنم ولی هدفم اینه که برای خانواده آینده آرامش و رفاه رو به ارمغان بیارم. قسط ها یه روز تموم میشه و چیزی که میمونه رفاه اقتصادی که خانواده ام خواهند داشت و مجبور نیستند مثل من دغدغه مسایل مالی رو داشته باشند. ولی درسته که در عوض اش دارم جونی ام رو به حراج میزارم.

از طرفی به نظر می رسه خیلی سنتی فکر می کنید و در تصمیم گیری برای آیندتون و انتخاب همسر منفعل هستید و معیار لازم در انتخاب همسر ندارید به همین دلیل نشسته اید و منتظر هستید تا خانواده دست به انتخاب همسر بزنند و شما هم وارد زندگی ای شوید که ای بسا مشکلات فراوانی براتون داشته باشه .

من از سن هفده سالگی برای اینده ام برنامه ریزی کردم و هدف این بوده که بتونم یک زندگی خوبی رو تشکیل بدم و همه فعالیت هایی هم که کردم در همون راستا بوده. از درس و مطالعات و رفتار های اجتماعی و پرهیز از بزه و رفتار های ناهنجار و ... بگیرید تا درآمد و کسب موقعیت اجتماعی.
برای همسر آینده ام یک ایده آل هایی دارم و خواستار یک خصوصیاتی هستم که همیشه در ذهنم مرور میشه و تلاش داشته همه اون خصوصیاتی که از ایشان انتظار دارم رو اول خودم داشته باشم.
حالا فقط مشکلم اینه که خانواده چه جوری برای این مهم مطلع بشوند .
بنده به شدت به این نوع از ازدواج که معیار هاتو به خانواده میگه و آنها چند مورد رو بهت پیشنهاد میدند و شما از بین اونها یک گزینه رو پس از بررسی های اولیه انتخاب میکنی و سپس به خواستگاری میری و اگر جواب مثبت نبود ، مورد بعدی رو روش فکر میکنی . اعتقاد دارم . حالا نمیدونم اسم ین روش سنتی هست یا مدرن نمی دونم.
در ارتباط با تجرد خواهرم خودم می دونم صبر کردن کار اشتباهی هست، ولی دلش هم نباید بشکنه.
در ارتباط با فرار از تنهای هم باهاتون موافقم که ازدواج کار اشتباهی هست و لی تنهایی یک از علت های تصمیم من برای ازدواج هست و معیار های بزرگتری نظیر داشتن هم فکر، همزبان، تشکیل خانواده ، ارتقا نسل ، ادای دین به اجتماع با پرورش فرزندان صالح، مسولیت پذیری ، خوشبخت شدن و خوشبخت کردن و ......... رو هم دارم.

[raha20014]

برادر خوبم دلایلی که برای ازدواج بر شمردی ایده ال همه دختر ها و پسرهاست . اما آیا همه افراد مزدوج به آن دست پیدا می کنند؟ من مطمئنم که بسیاری از مشکلات زناشویی به این علت پیش میاد که ما دهها مشکل حل نشده خودمون رو وارد زندگی می کنیم. در مورد شما بهتره ابتدا روی اعتماد به نفس و حل و فصل مشکلات مالی و خجالتتون کار کنید .

[mohamad.reza164]

برادر خوبم دلایلی که برای ازدواج بر شمردی ایده ال همه دختر ها و پسرهاست . اما آیا همه افراد مزدوج به آن دست پیدا می کنند؟ من مطمئنم که بسیاری از مشکلات زناشویی به این علت پیش میاد که ما دهها مشکل حل نشده خودمون رو وارد زندگی می کنیم. در مورد شما بهتره ابتدا روی اعتماد به نفس و حل و فصل مشکلات مالی و خجالتتون کار کنید .

تا حالا به این قضیه فکر نکرده بودم که مشکلات حل نشده انسان ها، تو زندگی زناشویی مشکل ساز میشه. ولی بعضی وقت ها ضعف انسان ها رو طرف مقابلشون پوشش میده.
ولی برای یه مرد اعتماد به نفس، عزت نفس و ثبات اقتصادی شرایط لازم و اجباری هست.
چه جوری انسانها میتونند رو اعتماد به نفسشون کار کنند؟

[raha20014]

اولین و مهمترین راه اینه که خودمون رو بشناسیم از نقاط ضعفمون آگاه باشیم یعنی زیر غلطهایی که در خودمون می بینیم خط قرمز بکشیم . روی هر یک زوم کنیم و به یاد بیاریم که چقدر به ما لطمه زده اند و تا چه حد می تونن روی زندگی ما تاثیر منفی بگذارن. خدا را شکر در عصری زندگی می کنیم که با کمترین هزینه می تونیم از نتایج زحمات بزرگان عرصه روانشناسی به راحتی بهره مند بشیم. مطالعه و تمرین و آگاهی و در صورت نیاز کمک گرفتن از مشاوران مجرب. در مورد پوشاندن ضعف توسط طرف مقابل متاسفانه با شما موافق نیستم. چون هر قدر هم طرف مقابل ما صبور باشه یه روز خسته می شه و ما رو برای ضعفمون سرزنش می کنه.

[mohamad.reza164]

اولین و مهمترین راه اینه که خودمون رو بشناسیم از نقاط ضعفمون آگاه باشیم یعنی زیر غلطهایی که در خودمون می بینیم خط قرمز بکشیم . روی هر یک زوم کنیم و به یاد بیاریم که چقدر به ما لطمه زده اند و تا چه حد می تونن روی زندگی ما تاثیر منفی بگذارن. خدا را شکر در عصری زندگی می کنیم که با کمترین هزینه می تونیم از نتایج زحمات بزرگان عرصه روانشناسی به راحتی بهره مند بشیم. مطالعه و تمرین و آگاهی و در صورت نیاز کمک گرفتن از مشاوران مجرب. در مورد پوشاندن ضعف توسط طرف مقابل متاسفانه با شما موافق نیستم. چون هر قدر هم طرف مقابل ما صبور باشه یه روز خسته می شه و ما رو برای ضعفمون سرزنش می کنه.

منظورم ضعف های اساسی نیست. به قضیه اینجوری نگاه کنید که زوج های خوشبخت هر کدوم دارای نکات مثبت و منفی هستند. که سعی میکنند همدیگر رو پوشش بدند.
آره اگر مرد درامدی نداشته باشه و زن بخواد جورش رو بکشه، تبعات بدی به دنبال خواهد داشت. ولی اگر مرد بی سلیقه باشه، بالاخره زنه باید پوشش بده. تااونجایی که میدونم هیچ انسانی کامل نیست و یکی از اهدداف ازدواج ( اونجور که مشاور ها میکند) شازگار شدن با شرایط بعد از ازدواج، تحمل عقاید ودیدگاه هاش، و پوشش دادن ضعف هاش هست.
لازم می دونم ازتون بابت تلنگری که بهم زدین تشکر کنم.