جواب نه شنیدم چکار کنم

[تنهایی74]

سلام دوستان عزیزم
من دانشجوی ترم دو هستم از ترم اول عاشق یکی از دخترای دانشکده شدم که یک رشته دیگه درس میخونه، به خاطر همین خیلی سعی کردم تا علاقم رو بهش نشون بدم، از نگاه کردنش گاهی احساس میکردم اون هم احساسی داره، تا اینکه چند وقت پیش ازش خواستم تا با هم حرف بزنیم اونم گفت باشه الان دیرم شده باشه برای موقع دیگه، فرداش با دوستاشون تو پارک دیدمش، منتظر بود من برم جلو،، منم رفتم صداش زدم همونجا بهش گفتم بهت علاقه دارم، پرسید از کی گفتم از ترم اول گفتم جوابتون چیه اون فقط گفت نه دیگه چیز دیگه ای نگفت رفت، راستش خیلی بهش علاقه دارم نمیتونم با همین نه بیخیالش بشم اما نمیدونم بازم چطور برم جلو؟!!

[سرشار]

سلام رفیق.میگم دمت گرم تو دیگه خیلی ساده گرفتی.متولد هفتاد و چهاری.یعنی هنوز بیست سالتم نشده.به نظرت یک مقدار برات زود نیست.یک کم بیشتر توضیح بده قصدت از ازدواج چیه؟ کار و بارت چیه؟دلیل علاقه ات به این خانم؟سربازی رفتی یا نه یا اصلا معافی؟

[تنهایی74]

سلام رفیق.میگم دمت گرم تو دیگه خیلی ساده گرفتی.متولد هفتاد و چهاری.یعنی هنوز بیست سالتم نشده.به نظرت یک مقدار برات زود نیست.یک کم بیشتر توضیح بده قصدت از ازدواج چیه؟ کار و بارت چیه؟دلیل علاقه ات به این خانم؟سربازی رفتی یا نه یا اصلا معافی؟

ممنون از نظرتون
یه وقت عاشق یکی میشی فکر میکنی که زندگیت رو با اون بسازی شریک زندگیت بشه ،هم دردت بشه البته اینکه برام زود هست یه حرف دیگه س اما من واقعا عاشقش شدم الان که میبینمش روانی میشم،یه دفعه ای درگیرش شدم ،نمیدونم کلا یک احساسی بهم میده حلات چهرش جوریه انگار همیشه غمگینه نمیدونم چرا خوشم میاد با اینکه بسیاری از دوستام نطر مخالف من رو دارن خیلی دلم میخواد دوباره برم جلو اما طوری نباشه که فکر کنه مزاحمتی چیزی باشه،سربازی نرفتم

[دختر جوان]

به نظرم یه احساس زود گذره از حرفم ناراحت نشین من جای شما نیستم اما در شرایط سنی شما کاملا طبیعیه چون ایشون شماروهمسن خودش میبینه واینکه یه پسر بیست ساله خیلی وجه خوبی پیش دخترا نداره دلزده شده
دوسش دارین؟قبول
عاشقش شدین؟قبول
دیگه طرفش نرین وفقط صبر کنین عاشقش بمونید اما کل علاقتون رو بزارید توی یه پوشه گوشه ذهنتون نه اینکه هر لحظه بهش فکرکنید واهنگ غمگین براش گوش کنید فقط بزاریدش گوشه ذهنتون وبه خودتون بگین باید صبر کنم زمان حلش کنه به حالت جنون وار به قضیه نگاه نکنید

[واحد]

برادر خوبم انتظار نداشته باشید که یک دختر خوب و خانواده دار که اینده و ازدواج خوبی رو برای خودش تصور میکنه به درخواست یک پسر بیست ساله که نه کار داره نه سربازی رفته نه تحصیلاتش تموم شده و کلا تکلیفش مشخص نیست جواب مثبت بده .

همونطور که دختر جوان گفتند ایشون رو در پوشه ای گوشه ذهنتون بایگانی کنید و به فکر تلاش و پیشرفت و کسب مهارت باشید . صبور باشید و به خودتون زمان بدید .

[تنهایی74]

به نظرم یه احساس زود گذره از حرفم ناراحت نشین من جای شما نیستم اما در شرایط سنی شما کاملا طبیعیه چون ایشون شماروهمسن خودش میبینه واینکه یه پسر بیست ساله خیلی وجه خوبی پیش دخترا نداره دلزده شده
دوسش دارین؟قبول
عاشقش شدین؟قبول
دیگه طرفش نرین وفقط صبر کنین عاشقش بمونید اما کل علاقتون رو بزارید توی یه پوشه گوشه ذهنتون نه اینکه هر لحظه بهش فکرکنید واهنگ غمگین براش گوش کنید فقط بزاریدش گوشه ذهنتون وبه خودتون بگین باید صبر کنم زمان حلش کنه به حالت جنون وار به قضیه نگاه نکنید

خیلی ممنون از راهنمایی تون
شما فرمودید عاشقش بمونم، تا کی عاشقش بمونم، عاشقش بمونم که چی بشه، بعد گفتین بهش فکر نکنید، من هر روز جلو چشامه سر خودم رو کلاه بزارم که مثلاً بهش فکر نکنم، اون باری که گفت نه دیگه گفتم بیخیال، اما وقتی زمان گذشت و من بازم باهاش چش تو چش میشدم، بازم فکر خیالش میمود، تو یه برزخی گیر کردم که چکار کنم

[دختر جوان]

منظورم ازاینکه عاشقش بمونید اینه که سعی نکنید فراموشش کنید وبگید دیگه بهش فکرنکنم واینا نه اینجوری بدتر عاشقش میشید بلکه بهش علاقه مندباشید وسعی درفراموش کردنش نکنید فقط با خودتون بگید تویه دوسال سریع تلاش میکنم یه پولی جمع میکنم ودرسم به یه حدی میرسونم تا قشنگ واسه خواستگاری ازش به یه سطح نرمالی برسم دیگه حداقل دوسال شدیدا تلاش کنید ببینید اگه میخواییدش با نگاه کردن بهش وشیدایی وفکرکردن وعاشق بازی نمیتونید نگهش دارید میخواید مال کس دیگه ای بشه؟نه پس فقط تلاش تا بتونید خوشبختش کنید با غروربرید خواستگاریش وگرنه ازدستش میدید این دوسال هم اون خانومو زیر نظربگیرید اقا بهترین دخترم باشه وقتی ببینه شما ثباتی ندارید زنتون نمیشه وبیفته تویه زندگی اگه اون شمارو دوست داشته باشه وقتی تغییراتتون روببینه وقتی زمان بگذره عاشقتون میمونه واگر هم شمارونخواد که الان هرگز نظر مثبت نمیده پس فقط صبرصبرصبر تلاش تلاش تلاش عاقلانه به قضیه نگاه کنید وبرای زندگیتون وخوشبخت کردنش فعلا خودتون روبسازید

[تنهایی74]

منظورم ازاینکه عاشقش بمونید اینه که سعی نکنید فراموشش کنید وبگید دیگه بهش فکرنکنم واینا نه اینجوری بدتر عاشقش میشید بلکه بهش علاقه مندباشید وسعی درفراموش کردنش نکنید فقط با خودتون بگید تویه دوسال سریع تلاش میکنم یه پولی جمع میکنم ودرسم به یه حدی میرسونم تا قشنگ واسه خواستگاری ازش به یه سطح نرمالی برسم دیگه حداقل دوسال شدیدا تلاش کنید ببینید اگه میخواییدش با نگاه کردن بهش وشیدایی وفکرکردن وعاشق بازی نمیتونید نگهش دارید میخواید مال کس دیگه ای بشه؟نه پس فقط تلاش تا بتونید خوشبختش کنید با غروربرید خواستگاریش وگرنه ازدستش میدید این دوسال هم اون خانومو زیر نظربگیرید اقا بهترین دخترم باشه وقتی ببینه شما ثباتی ندارید زنتون نمیشه وبیفته تویه زندگی اگه اون شمارو دوست داشته باشه وقتی تغییراتتون روببینه وقتی زمان بگذره عاشقتون میمونه واگر هم شمارونخواد که الان هرگز نظر مثبت نمیده پس فقط صبرصبرصبر تلاش تلاش تلاش عاقلانه به قضیه نگاه کنید وبرای زندگیتون وخوشبخت کردنش فعلا خودتون روبسازید

تشکر از نظر شما، بهترین راهنمایی بود خیلی ممنون، من هرگز نمیخوام مال کس دیگه ای بشه،سعی میکنم به اون حد برسم

[mehdi_7]

با سلام
یادم هست سال اول دانشگاه که بودم با دیدن یک دختر، عجیب عاشقش شدم، شب و روز نداشتم، اما به مرور دیدم که یک احساس زودگذر بوده، الان که به گذشته نگاه میکنم، اصلا خنده دار هست، چون اون زمان اصلا دیدی نسبت به زندگی نداشتم. و الان اصلا از آدم های اون شکلی و اون فرمی خوشم نمی اد و یک احساس احمقانه بوده.
من نظرم این هست، ازدواج و تشکیل زندگی، بچه بازی نیست. فرد باید درسش تمام شود(اگر دانشجو هست) و یا به یگ جایی برساند و شغل با درآمد کافی و تا حدودی امنیت شغلی به دست آورد تکلیف سربازی اش مشخص شود، آن زمان تازه به ازدواج بیاندیشد البته اگر آن شخص پدر پولدار داشته باشد، هیچ یک از عوامل بالا لازم نیست، و حتی در 18 سالگی هم می تواند برود زن بگیرد.
دانشگاه چون محیطی هست که اولین بار بعد از دبیرستان، پسر و دختر در یک محیطی با هم قرار میگیرند جو گیر می شوند. به مرور که جلوتر میروی و به ترم های بالاتر میرسی، این ، یک امر عادی میشود. برای ازدواج ابتدا منطق باید در نظر گرفته شود و یک سوال از خود، آیا من الان میتوانم مستقل شوم؟

[تنهایی74]

با سلام
یادم هست سال اول دانشگاه که بودم با دیدن یک دختر، عجیب عاشقش شدم، شب و روز نداشتم، اما به مرور دیدم که یک احساس زودگذر بوده، الان که به گذشته نگاه میکنم، اصلا خنده دار هست، چون اون زمان اصلا دیدی نسبت به زندگی نداشتم. و الان اصلا از آدم های اون شکلی و اون فرمی خوشم نمی اد و یک احساس احمقانه بوده.
من نظرم این هست، ازدواج و تشکیل زندگی، بچه بازی نیست. فرد باید درسش تمام شود(اگر دانشجو هست) و یا به یگ جایی برساند و شغل با درآمد کافی و تا حدودی امنیت شغلی به دست آورد تکلیف سربازی اش مشخص شود، آن زمان تازه به ازدواج بیاندیشد البته اگر آن شخص پدر پولدار داشته باشد، هیچ یک از عوامل بالا لازم نیست، و حتی در 18 سالگی هم می تواند برود زن بگیرد.
دانشگاه چون محیطی هست که اولین بار بعد از دبیرستان، پسر و دختر در یک محیطی با هم قرار میگیرند جو گیر می شوند. به مرور که جلوتر میروی و به ترم های بالاتر میرسی، این ، یک امر عادی میشود. برای ازدواج ابتدا منطق باید در نظر گرفته شود و یک سوال از خود، آیا من الان میتوانم مستقل شوم؟

سلام خدمت شما دوست عزیز ممنون از نظرتون، اول باید بگم من دانشگاه اولین محیطی نیس که با دختر تو یک محیط باشم، من این محیط ها رو تجربه داشتم، در محیط های مختلف به عنوان هم کلاسی هم گروهی، و همکاری با دختر، بحث جوگیر شدن نیس، تنها مشکل من تموم شدن درس و سربازیم هست، به لحاظ مالی به مشکلی برنمیخورم، البته نه به این معنی فقط چشم به جیب بابا باشه، من الان مهندسی عمران میخونم دنبال کارم، من اگر الان بتونم بیشتر درمورد این دختر بدونم، بیشتر آشنایی پیدا کنم بهتر میشه تصمیم گرفت،اینجوری نیس که بگم الان بخوام مستقل بشم،دیگه آدم از بیس سال بزرگتر میشه؟ اینکه میگن الان احساس زود گذره حتی اگر سی سال هم داشته باشی عاشق بشی باز میمونه احساس زود گذر باشه، چرا سختش میکنید