دلم نمیخواست این مطالب را بگم ولی مجبورم آخه واقعاً نیاز به کمک دارم.
من یه پسر 18 ساله هستم که به علت افت و خیزهای زیاد زندگیم یه مقدار تجربه ام از بقیه هم سنهام بیشتره و افکارمم با اونها متفاوته البته اینها را نمیگم که از خودم تعریف کنم بلکه اولاً اینها حرفهایی که دیگران بهم میگند و دوماً شاید شما برای کمک کردن لازم باشه که بدونید.
همه و همیشه به من میگند که بیشتر از سنم به نظر میام ولی خودم زیاد از این موضوع خوشم نمیاد.
بیشتر اوقات یا شایدم همیشه سنگ صبور افراد کوچکتر ، هم سنهام و حتی افراد بزرگتر از خودم بودم و سعی کردم تا جایی که میتونم وبا استفاده از دانسته هام به انها کمک کنم و فکر کنم که به خاطر همین هم هست که الآن دچار مشکلاتی شدم.
هیچ وقت با کسی درد دل حسابی نکردم یعنی هیچ وقت نتونستم حرف دلم را به کسی بزنم به جز خدا.
میدونم که خدا بهترین دوست وسنگ صبور آدمه ولی مشکل اینه که من احساس نیاز به یک انسان دیگه را دارم.
اغلب احساس تنهایی میکنم و این مسأله واقعاً یک خلأ در من ایجاد کرده که آزارم میده. دلم یه رفیق واقعاً با مرام میخواد که همیشه به حرفام گوش بده و همیشه پشتم باشه و کمکم کنه.
نمیدونم چه کار کنم و جایی بهتر از اینجا هم برای بیان این موضوع پیدا نکردم پس کمکم کنید؟
با سپاس فراوان
آمیرزا (ح.ق)
.
علاقه مندی ها (Bookmarks)