سلام! شاید حرف بزنم بهم بخندید!و بگید موضوع ساده ایه!
من 17 سالمه! احساس میکنم یه عادم عادی نیستم!!
هچکس تا حالا نشده منو بخاطر چشام مسخره نکنه...
چون چشام کشیدست شبیه افغانیاست! آخه جالب اینجاست که هیچکی از اعضای خانواده چشاش مثل من نیست که من بگم به ایشون رفتم!
واسه همین اعتماد به نفسم خییلی پایینه! از طرفی رنگ پوستمم سبزست! و برادرم سفید هستند! بحای منی که دخترم ایشون خوشگل هستند!البته شاید البته شما بگید این نظر منه...
ولی اینطور نیست و همه خانواده اینو به روی من میارن و منو با ایشون مقایسه مکنن!(انگار دست من بوده) واسه همین موضوع همه اونو از من بیشتر دوست دارن!
و اعتماد به نفسمم واقعن خییلی پایینههه همیشه فکر میکنم دیگران منو مسخره میکنن!
عاخه واقعن هم مسخره میکنن!
توی مدرسه هم خییلی استرسی هستم مصلن حتی اگه یه درس رو خوب خونده باشم موقع درس جواب دادن صدام میلرزههه انگار میخوان بکشنم! واسه همین حالم بهم میخوره از خودم! که انقدر ضعیفم که انقدر عادم مذخرف و استرسی هستم!
از طرفی بقیه مصه دوستام همش به من میگن افغانی و من مجبور میشم بخندم و ادای عادمای با جنبه رو در بیارم! قبلن ها خیلی ناراحت میشدم و بهم بر میخورد اما الان ها نع! دیگه انگار برام مهم نیسش!
عاخه چرا من باید چشام افغاانی باشهه؟؟؟ من نمیخوام تا آخر عمرم همه مثه یه افغانی نگاه کنن چه گناهی کردم! عاخه ما مشهدی هم نیستیم واسه مرکز کشور هستیم! توی مدرسه تیزهوشان درس میخونم! درسمم خوب نستش درسای تخصصیم! هرچی هم درس میخوننم باز پایین میشم! رشتم تجربیه !من دوست دارم یه آدم با پرستیژ باشم اما نیستم!
توی مدرسه عین احمقام! خییلی دلم شکستهههه تروخدا کمکم کنید !
علاقه مندی ها (Bookmarks)