هنوز خاطرات تلخ شکست رابطه 3 سالم آزارم میده

[نجمه چ]

سلام دوستان
قبلا تاپیک زدم ازتون راهنمایی خواستم
و تا حدی موفق عمل کردم و ازتون ممنونم، برای یادآوری خلاصه ای از اتفاقاتی که پیش اومد رو براتون توضیح میدم:
من دختر 28 ساله یه رابطه 3 سال و خورده ای داشتم که بعد از جلسه خواستگاری با مخالفت پدر اون آقا رابطه کات شد و اون آقا تلاشی نکرد و طرف خانوادش و گرفت و رابطه رو با اصرار قط کرد و ضربه بزرگی به من وارد شد با توجه به اینکه بازم اومد و مدت دو ماه به من وعده داد که داره تلاشش و میکنه تا مستقل بشه و برگرده که باز من خام حرفآش شدم و بهش فرصت دادم اما دوباره برگشت و بهم گفت برو ازدواج کن و من و فراموش کن، منم بدون هیچ حرفی و خداحافظی خطم رو خاموش کردم و چون این موضوع باورش برام سخت بود برای حتی انتقام هم که شده بدون هیچ خبری یا حتی عکس العملی این کار رو انجام دادم، اون هم بعد یک ماه دوباره ایمیل زد که از من خداحافظی رسمی بکن، من هم هرگز به خودم اجازه هیچگونه جوابی بهش ندادم، الان سه ماه گذشته از اون روز، من خیلی دوران سختی واسه فراموشی داشتم و فقط لطف خدا و کمک خانواده تا حدی با این موضوع کنار اومدم، فقط الان چیزی که داره اذیتم میکنه یادم به حرف ها و وعده های این آقا میهفته و گاهی بدجور گریم میگیره و ناراحت میشم و دست خودم نیست نفرین میاد سر زبونم و همش از خدا میخوام انتقامم و بگیره چون من خیلی آسیب دیدم ازین ماجرا، این خشم درونی حس نفرت و انتقام آزارم میده، چیکار کنم که بتونم ببخشم و فراموش کنم؟ آیا اون آقا پشیمون نشده ازین کارش؟

[نجمه چ]

امیدوارم سوال من مثل خیلی از سوالای دیگه بیجواب نمونه

[بارن]

سلام نجمه جان
من یکی از تایپیکای قبیلیتونو کامل خوندم، خیلی ناراحت شدم چون تقریبا شرایطی مثل شما ممکن بود برام پیش بیاد ولی فرقش واسه من این بود که خود پسر خیلی اصرار کردن به خونوادشون و اونارو راضی کردند
به نظر من دنبال این قضییه رو نگیر، آخه چه دردی ازت دوا میکنه که اون پشیمون شده یا نه؟ زندگیم که دقیقا مثل "سریال کلید اسرار" نیستش شما بخای حتما بلایی که ایشون سرتون آورده رو با چشمت ببینی
رها کن اون قضییه رو و بفکر جموجور کردن زندگیت باش، اون آدم حتی یه ذره هم ارزش اینو نداره که شما بخواین رفتاراشو تحلیل کنی
فقط اینو قبول کن
موفق باشی و خوشبخت

[مهدی سبز95]

سلام.شما کاردرستی انجام دادید و اشتباه نکردید.بنابراین خودنونو اذیت نکنید با گذشت زمان خودتون متوجه میشید که این موفقیت عشقی بوده نه شکست عشقی

[(آسمانی آبی)]

متاسفم واسه اتفاقاتی که براتون افتاده
حتما دوران سختی رو دارید میگذرونید
فکر میکنم بهترین تصمیم رو گرفتید
هر اتفاقی برای کم رنگ شدنش مثل یک بیماری دوره ی نقاهت داره
در مورد بخشیدن نمیدونم ، ولی در مورد فراموش کردن باید به خودتون فرصت بدید تا بتونید فراموشش کنید ، گرچه شاید سخت باشه ولی باید این روند طی بشه
برای اینکه به این روند سرعت بدید ، سعی کنید فعالیتتون رو این روزا زیاد کنید ، اوقات تنهایی ناچیزی داشته باشید خودتون رو سرگرم کنید
اون آقا هم مطمئنا روزی متوجه اشتباهشون میشن ولی خیلی دیگه دیر میشه ، نفرینش نکنید ولی فکر میکنم متوجه اشتباهش شدن و شمارو از دست دادن بالاترین تنبیهه واسش ...

[veis]

من هم رابطه سه سال و نیمم رو از دست دادم. همین یکی دو ماه اخیر. با این تفاوت که تو علت رو می دونی. من حتی علتش رو هم نمی دونم. بهم گفت که یه روز بیدار شدم و دیدم دوست ندارم. به همین سادگی. حتی خداحافظی هم نکرد. خانوادش خواستن اوضاع رو درست کنن. اما نشد. بلافاصله هم بعد این حرفش به من با یکی دوست شد و اصلا انگار من وجود نداشتم براش هرگز. آدمی که به قول خودش فکر بی من بودن هم روانیش می کرد بدون هیچ علتی الان با یه دختر غریبه رفته مسافرت و خوش می گذرونه.
منم همه احساساتی که میگی رو تجربه کردم. منم آرزو می کنم خدا انتقام من رو ازش بگیره. چون واقعا بد کرد. مادرش کلی به خاطر کاری که با من کرد گریه کرد. اما هیچ کسی نتونست کاری کنه.
اینا رو میگم که بدونی مثل تو و بدتر از تو زیاد هست. اما هیچ دردی همینجوری نمی مونه. یا درمان میشه یا انقد عادی میشه برات که دیگه نمی بینیش. سعی کن بهش فکر نکنی.
من حتی برای اینکه بهش فکر نکنم درموردش تاپیک هم اینجا نزدم. تاپیکهای این مدلی رو هم نمی خونم. برای تو رو هم چون دقیقا رابطه ت مثل من سه سال و نیمه بود خوندم.
تو حداقل می دونی دوست داشت و دوست داشتنش رو ثابت کرد و اومد خواستگاریت. من چی بگم که احساس می کنم سه سال و نیم برای هوسرانی آقا بازی خوردم.
مطمئن باش به مرور بهتر میشی. فقط صبور باش. همین.

[نجمه چ]

ممنونم دوستان عزیزم
برای بارن: حرف شما درسته (کلید اسرار) که بازندگی واقعی فاصله داره، اما بنظرم یه قانونی توی این دنیا هست که هیچ بدی بدون جواب نمیمونه و وجدان ناراحت من روی زندگی اون آدم تاثیر خواهد گذاشت البته امیدوارم...
برای لومیکس و آسمان آبی عزیز: ممنونم از راهنمایی خوبتون
برای vies: مرسی عزیزم امیدوارم توام بتونی با این موضوع کنار بیای و موفق و خوشبخت بشی، فقط اینکه گفتی اون آقا من و دوست داشته که اومده خواستگاریم، اینطور نبود و ایشون اگه واقعا من و دوست داشت 3 سال با احساس من بازی نمیکرد و زودتر خانوادش و با من آشنا میکرد و اینطوری تنهام نمیذاشت، خواستگاری هم بیشتر با اصرار من برگذار شد، و بعد از مخالفت خانوادش هیچ تلاشی نکرد و من فهمیدم فقط بهم وعده دروغ داده بود! خیلی شکستم مخصوصا جلو خانوادم، چون همش ازش دفاع میکردم که اون من و خیلی دوس داره و خوشبختم میکنه!! عاقبت بعد این همه وابستگی که در من بوجود آورد خیلی راحت ولم کرد و گفت خواهش میکنم التماس میکنم دیگه به من زنگ نزن و برو ازدواج کن... من خیلی داغون شدم و نمیتونم ببخشم، چون همش قسم میخورد پای همه چی وامیسته...

[deltang1990]

سلام عزیزم

اتفاقی که برای شما افتاده مثل من هست با این تفاوت که خونواده پسر به شدت منو دوست داشتن اما اون با خیانت از من جدا شد
منم 4سال یه رابطه ی به شدت عاطفی رو داشتم و وقتی الان به حرف هاش فکر میکنم باورم نمیشه که اون حرفا رو اون زده... و هیچوقت فکر نمیکردم منو یه روز تنها بزاره. کسی که طاقت 1ساعت نبود منو نداشت... الان وقتی فکر میکنم خندم میگیره

بعد 4 سال 1سال و نیم هنوز بهم پیام میداد و هنوز بهم امید میداد... اینقدر بی وجدان بود که منو بازیچه خودش کرده بود... یعنی کلا من 5سال و خورده ای بازیچه بودم
من بعد 1سال و نیم نتونستم فراموش کنم شایدم نخواستم اما الان تقریبا 5 روزه به خودم اومدم... فکر کن من 1سال و نیم هرشب با گریه خوابیدم...
اما الان به خودم اومدم که برای چی روح و روان خودمو و چشمهای خودمو به خاطر یه بی لیاقت خراب کنم کسی که نبود من براش مهم نیست و داره خوش میگذرونه.
تو هم به خودت بیا... اصلا ارزش نداره... زندگی کن

این تاپیک منه http://www.hamdardi.net/thread-37905.html
برو راهنمایی های دوستان رو بخون کمک کنندست... برای من که خیلی کمک کننده بود

درباره ی بخشش نمیدونم چی بگم... من خودم به هیچ وجه نمیتونم ببخشمش چون واقعا بد ضربه ای خوردم و مطمئنم بد ضربه ای خواهد خورد.

اینا رو نوشتم که ببینی خودت تنها نیستی و خیلیا تو این شرایط هستن
امیدوارم خیلی زود به آرامش برسی

[نجمه چ]

ممنون عزیزم من راهنمایی های دوستان رو تا حدی خوندم هرچند شرایطم تقریبا با شما فرق داشت.

- - - Updated - - -

چیزی که الان من و آزار میده حس انتقام و نفرت هست... میترسم این خشم و عصبانیت و تندخویی که در من بوجود اومده اطرافیان و خانوادمو آزرده کنه!!
زندگی بدبین شدم... دوستان بنظرتون چیکار کنم این موضوع واسم عادی بشه؟

[آنیتا123]

سلام نجمه جان،
از زمان تاپیک قبلیت تا الان اوضاع رو حیت چه تغییری کرده؟چه قدر توصیه هایی که بهت شد رو عملی کردی؟
ببین،این که بشینی و فکر کنی که آیا اون الان پشیمونه یا نه و یا اینکه نفرینش کنی هیچ کمکی به تو نمیکنه.

هیچ کس آینده رو ندیده،اون آدم ظاهرا فرد منفعلی بوده که نتونسته به عنوان به مرد شرایط رو مدیریت کنه.
به هر حال اون مرد مناسب تو یا هر دختر دیگه ای نبود.چون حداقل انتظاری که از یه مرد میره اینه که پای حرفش وایسه و اونقدر جوانمردی داشته باشه که با احساسات دخترها بازی نکنه.

پس اون آقا مناسب شما نبوده و نخواهد بود.پروندشو توی ذهنت ببند.
خیلی کارها میتونی بکنی،خیلی برنامه ها میتونی بزار،وقت و فکرت رو اونقدر با کارها و افکار مثبت پر کن که وقتی
برات نمونه که به اون آقا فکر کنی.
نوشتن هم میتونه بهت کمک کنه،هر وقت افکارت بهت فشار آورد بنویسشون.
مراجعه به یه مشاور خوب هم شاید بتونه کمک کنه.
در نهایت ایمان داشته باش که اون آقا آخرین مردی نیست که تو بتونی دوستش داشته باشی.
نجمه جان،حیفه روزهای زنوگیتو به حسرت خوردن و عصبانیت بگذرونی.
از کلنجار رفتن با گذشته رها شو.کلی اتفاقات خوب منتظرتن،شروع به دوست داشتن خودت کن.
وقتت و فکر و روحت رو آلوده نفرت و افکار منفی نکن.لیاقت تو خیلی بالاتر از این چیزهاست.