سلام. من ارامین هستم. چند سالی هست که اینجا عضو هستم و این کاربری رو جدیدا ساختم.
مساله ای که ذهنم رو درگیر کرده این هست که چطور میتونم در عین حال که متاهل هستم کماکان زندگی فردی و مستقل خودم رو داشته باشم. دلیل این حرف این هست که من الان ۳۰ سال سن دارم و تحصیل کرده و شاغل هستم. فرزند ندارم و همراه همسرم خارج از ایران زندگی میکنم. مشکلی که همسرم همیشه باهاش درگیر بوده خشم و عصبانیت و افسردگی و اعتیاد بوده و من هم در تمام این سالها نهایت تلاشم رو برای کمک به همسرم کردم۰ البته میدونم که بدون کمک جدی و مستمر یک مشاور یا روانشناس مسایل همسرم حل نخواهد شد اما خوب هرگز قبول نمیکنه.
من با وجود علاقه زیادی که بهش دارم کاری بیش از این نمیتونم براش انجام بدم. الان اما این تاپیک رو زدم که نظر شما رو بدونم که چطور به شکل یک فرد مستقل زندگی کنم. در هر صورت شرایطی که همسرم داره ناخوداگاه زندگی من رو هم تحت الشعاع قرار میده و هرگز نمیتونم به سبک دلخواهم زندگی کنم. پرسش من این هست که چطور در کنار همسرم بمونم و در عین حال روشی که خودم میپسندم زندگی کنم. ممنون
- - - Updated - - -
فکر میکنم بهتر باشه چند مثال بزنم: من اصولا نمیتونم همسرم رو زیاد تنها بذارم، حتّی زمانی که کار میکنم. وقتی که تنها خونه باشه، فکرش میره به سمت انجام کارهای نادرست. البته همیشه این کارها ازش سر میزنه . اما انگار که مغزش شرطی شده، تا سکوت خونه رو میشنوه، یا میره کازینو برای قمار یا میره خونه یکی از دوستاش که مواد مصرف کنن. البته وقتی که با من هست میتونم مهارش کنم کمی.
داخل خونه هم که هستم مدام باید دود سیگار و موّادش رو تحمل کنم یا اینکه باید سکوت کامل باشه و تکون نخورم که صدا مزاحمش نشه. میخوام بدونم روشی هست که بتونم تو این شرایط زندگی خودم رو بکنم
علاقه مندی ها (Bookmarks)