نقش تفاوت اعتقادی در ازدواج واسه منه مشکل پسند!

[آی تک]

سلام دوستان عزیز.امیدوارم حال همگی خوب باشه.


نیاز به راهنمایی اورژانسی دارم.

یکم از خودم و آقایی که باهاش آشنا شدم بگم.

من:26 ساله،فوق لیسانس،شاغل با موقعت شغلی خوب،ظاهر زیبا و خوش اندام،به گفته دوستام و همکارام آدم خوش اخلاق و مهربون و شوخی هستم،خونواده خوب با وضع مالی متوسط،تا حالا سمت روابط دوستی نرفتم،تقریبا غیرمذهبی هستم البته تا چند سال پیش نماز و روزه رو به جا می آوردم ولی مدتیه به خاطر تنبلی و یک سری دلایل انجامشون نمیدم،از نظر حجاب تو محیط کارم با حجابم ولی تو محیط غیر کاری حجاب کاملی ندارم و خیلی به تیپم اهمیت میدم.تا حالا خواستگارای خیلی زیادی داشتم ولی نتونستم کسی رو انتخاب کنم تو تاپیک قبلیم هم اشاره کردم و خیلی از دوستان اعتقاد داشتن من خیلی کمالگرا هستم.



آقای خواستگار:30 ساله،دانشجوی فوق لیسانس،موقعیت شغلی خیلی خوب،خوش قیافه و قد بلند و خوش تیپ،وضع مالی خودشون و خونوادشون عالی،هم خودشون هم خونوادشون مذهبی هستن و تاکید زیادی هم داشتن طرف مقابلشون هم باید این چیزارو رعایت کنه.



من و این آقا یک جلسه با هم حرف زدیم میدونم یک جلسه واسه کشف بعضی از ویژگیا تو طرف مقابل خیلی کمه ولی از اونجاییکه ید طولایی در زمینه خواستگاری دارم میتونم تو همون جلسه اول تا حدودی از طرف مقابلم شناخت کسب کنم و مسلما بقیه چیزا تو جلسات بعدی مشخص خواهد شد.





راستش من تا حالا شاید 100 تا کیس ازدواج واسم پیش اومده ولی این آقا اولین آقایی هستند که بدجور به دلم نشستند از نظر برخورد خوبشون،اجتماعی بودن،موقعیت شغلی خوب،نحوه حرف زدنشون،ظاهر و تیپشون،شرایط مالیشون و...


ایشون هم در همون جلسه اول با برخوردشون نشون دادن که از من خوششون اومده و قرار شد حرفای بیشتر رو تو جلسات آتی بزنیم متاسفانه مشکل بزرگی که هست اینه که ما با هم تفاوت اعتقادی داریم و من اشاره کردم که خیلی اهل انجام واجبات نیستم و حجابم تو محیط بیرون با اون چیزی که ایشون تو محیط کارم دیدند فرق داره ولی بازم ایشون گفتند بهتره تو جلسه بعدی در این مورد مفصل حرف بزنیم.





راستش حالا من موندم جلسه بعدی چجوری برخورد کنم و چی بگم در مورد اعتقاداتم چون واقعا از ایشون خوشم اومده و نمیخوام این فرصت ازدواج رو از دست بدم همون طور که گفتم بین 100 نفر، من فقط ایشون رو پسندیدم مثل دنباله دار هالی که هر 76 سال یه بار رویت میشه



ایشون تو همون جلسه ازم پرسیدن آیا میتونم از نظر انجام واجبات و حجاب تو خودم تغییر ایجاد کنم منم گفتم به هر حال کار سختیه چون من از اول شخصیتم یه فرم دیگه شکل گرفته.


حالا من موندم چیکار کنم؟ وقتی از نظر بقیه شرایط با هم به تفاهم رسیدیم آیا میتونم خودمو تغییر بدم؟آیا این تغییر من موندگار خواهد بود و بعد از چند سال پشیمون نخواهم شد از انتخاب این مسیر؟از طرفی هم واقعا از ایشون خوشم اومده البته حواسم بود و تابلو نکردم پیش خودشون که ازشون خوشم اومده




حالا من منتظر راهنمایی های شما عزیزان هستم

[آویژه]

سلام
همونطور که خودت هم گفتی، این مدل تغییرات، خیلی سخت درونی میشه و به احتمال زیاد، پشیمون میشی اگه شرایطی رو بپذیری که خودت عمیقا قبولش نداری.
شاد باشی

[abi.bikaran]

اگه بخوای خودت رو چیزی که نیستی نشون بدی فقط برای رسیدن به این اقا به نظرم هم به این اقا ظلم میکنی هم به خودت.
بلاخره یه جایی کم میاری وخود واقعیت باید نشون بدی پس نقش بازی نکن وصادقانه در مورد اعتقادات صحبت کن وجو گیر نشو لطفا!
شما 26 سال با این طرز فکر واعتقادات و باورها بزرگ شدین پس انتظار نداشته باش راحت کنار بزاری بشی یه ادم دیگه!

[(آسمانی آبی)]

به نظر من قبل از شناخت این آقا ، لازمه اول موضعتون رو مشخص کنید ، از نظر واجبات خودتون به درک درستی برسید و بدونید که چطوری میخوایید پیش برید ، عمیقا و قلبا باید یک جهت را انتخاب کنید ، سپس آشنایی را شروع کنید .

چون خیلی از رفتارها از روزنه ی اعتقادی ما سرچشمه میگیره .

یعنی اگه به جای این آقا کسی بود که میگفت من از اینی که هستی هم میخواهم راحت تر باشید (به اصلاح عدم رعایت واجبات و حجاب ) این نظر را هم سریع قبول میکردید؟!

به این هم فکر کنید که با قبول کردن حرفهای خواستگارتان و رعایت مواردی که قبلا رعایت نمیکردید ، آیا زمانی هم که همسرتون کنارتون نیست هم میتونید بهشون پایبند باشید ؟ یا صرفا به خاطر خواست این آقا این موارد را اجرا میکنید؟

[anastazia]

سلام آی تک عزیز
شما خیلی شبیه به من هستید و برام جالبه.
وقتی سنم کمتر بود همه چیزو با هم می خواستم ولی الان می دونم که این امکان پذیر نیست. شما باید ویژگی های خوب اون اقارو بذاری روی یک کفه ترازو و ویژگی های بدش رو کفه دیگه ببینی کدوم سنگین تره. هنوز زوده برای تصمیمی گیری نهایی و شما باید خیلی بیشتر با اون اقا صحبت کنی.
در مورد تفاوت اعتقادی به نظرم شما اول شما موضع خودتو مشخص نکن چون ممکنه اون اقا هم از شما خوشش اومده باشه و یکمی راه بیاد اما بعد از ازدواج چیز دیگه ای بگه و زیر حرفاش بزنه. بذار اول ایشون حرفشونو بزنن و خواسته خودشونو بگن بعدش شما فکر کن و سنجیده جواب بده. در مورد میزان حجاب و نوع ارایش و حدو حدود مدنظرشون سوال کن. اگه از این مذهبی های افراطی باشن قطعا برای شما سخت خواهد بوذ اگرنه بشین با خودت فکر کن ببین می تونی کمی تغییر کنی.
هیچ ادمی نمی تونه باعث تغییر دائمی کس دیگه ای بشه مگر اینکه شما خودت با تمام وجودت بخوای تغییر کنی.
چون شما خیلی شبیه خودمی اینو میگم ممکنه تا مدت ها ادم دیگه ای نیاد که شما انقدر ازش خوشت بیاد البته این حرفم بدین معنی نیست که از هول حلیم بیفتی تو دیگ فقط عجله نکن. اخلاق و رفتارهای ایشون و خانودشون خوب بررسی کن و با خانوادت یا مشاور مشورت کن بعد تصمیم بگیر. فقط به خاطر مذهبی بودن زود جواب رد نده.
عزیزم برات ارزو می کنم ازدواج سعادت مندی پیش رو داشته باشی.

[meysamm]

اگه بخوای خودت رو چیزی که نیستی نشون بدی فقط برای رسیدن به این اقا به نظرم هم به این اقا ظلم میکنی هم به خودت.

با پست بالا کاملا موافقم.

هم خودشون هم خونوادشون مذهبی هستن و تاکید زیادی هم داشتن طرف مقابلشون هم باید این چیزارو رعایت کنه.

من اشاره کردم که خیلی اهل انجام واجبات نیستم و حجابم تو محیط بیرون با اون چیزی که ایشون تو محیط کارم دیدند فرق داره ولی بازم ایشون گفتند بهتره تو جلسه بعدی در این مورد مفصل حرف بزنیم.

بنظر من نه تنها با خواستگارت، بلکه با خونواده خودت و خونواده ایشون هم باید در مورد این موضوع صحبت کنی،
چون پیامد چنین تغییرات اساسی در شما همه این افراد رو درگیر میکنه.
در واقع داری برای خیلی ها تصمیم میگیری!

آقای خواستگار:30 ساله،دانشجوی فوق لیسانس،موقعیت شغلی خیلی خوب،خوش قیافه و قد بلند و خوش تیپ،وضع مالی خودشون و خونوادشون عالی،هم خودشون هم خونوادشون مذهبی هستن و تاکید زیادی هم داشتن طرف مقابلشون هم باید این چیزارو رعایت کنه.

تقریبا همه خصوصیاتی که در مورد خواستگارت گفتی، فرعی و نسبتا سطحی هستن.
بهتره بگیم عمومی هستن، یعنی از هر دختری بپرسی همینا رو مطرح میکنه.
می خوام بپرسم این آقا چه خصوصیت ویژه ای داره که با وجود این فاصله اعتقادی زیاد، مناسب بنظر می رسه؟

[آی تک]

ممنونم از دوستان عزیزی که وقت گذاشتن و جواب دادن

آویژه و آبی بیکران عزیز من اصلا هدفم این نیست که بخوام به ایشون دروغ بگم و خودمو یجور دیگه نشون بدم.همون طور که اشاره کردم من بهشون گفتم که خیلی مذهبی نیستم و نمازامو و روزه هام چند خط در میون میشده و حجابمم هم تو محیط غیرکاری خیلی کامل نیست.


آسمان آبی عزیز اتفاقا من یه مورد خواستگار داشتم که خونواده خیلی راحتی داشتن و ازم میخواستن بعد از ازدواج خیلی راحت برخورد کنم(مثل برداشتن روسری تو جمع های خونوادگیشون یا دست دادن با نامحرم) ولی من قبول نکردم.یعنی میخوام بگم این طور نیست که برای رسیدن به یه آدم بیام فیلم بازی کنم.


anastazia عزیز مرسی بابت آرزوی قشنگت منم متقابلا همین آرزو رو واست دارم.آره حتما صبر میکنم ببینم خود این آقا چقد منو با این شرایط قبول میکنن بعدش حالا ببینیم چی پیش بیاد.


خارپشت عزیز :بله درسته باید تناسب اعتقادی خونواده ها رو هم حتما مد نظر قرار بدم.


همون طور که گفتم من خواستگار زیاد داشتم ولی کسی مثل ایشون نبوده که هم خیلی از معیارامو داشته باشه هم واقعا به دلم بشینه.


اگه بخوام دلایلی رو که باعث شده ایشون رو فرد مناسبی ببینم بگم اینا هست:

مثلا با ایشون از نظر سنی و تحصیلاتی تناسب داریم.تقریبا همکاریم،ایشون خیلی آدم پر تلاشی هستن و با این سن چند تا پست اداری خیلی خوب دارن که نشون دهنده پشتکار و کاری بودنشون هست،تو محیط کاریشون همیشه از ایشون به عنوان یه انسان خوش اخلاق،چشم پاک و با خونواده خیلی خوب یاد میشه،ادب،نحوه برخورد،نحوه حرف زدن،ظاهر و تیپ ایشون واقعا مورد پسندم بود،صادقانه بخوام بگم شرایط مالی ایشون هم تو تصمیمم بی تاثیر نبوده،ایشون استقلال مالی که یکی از معیارای من بود رو دارن ،پدرشون خیلی وقته فوت کرده و خودشون تک پسر هستن و تونستن مادر و خواهراشون رو از نظر مالی و عاطفی ساپورت کنند که این ویژگی هم واسم ارزشمند بوده،همیشه تو محیط کار آدم بسیار با اعتماد به نفسی هستن که اینم آیتم مهمی واسم بوده همیشه،با آقایون خیلی خجالتی و بی زبون میونه خوبی ندارم ولی ایشون در عین حال که حریم هارو رعایت میکردند بسیار خوش برخورد بودن با من با اینکه من همیشه احساس میکردم افراد مذهبی خیلی تقص و خشک باشن البته با عرض معذرت از دوستان مذهبی تالار.

شاید بازم بگین این معیارام سطحیه بله حق با شماست چون من خیلی با ایشون برخورد نداشتم و طبق چیزایی که خودم دیدم و از بقیه همکارا شنیدم دارم میگم.مسلما شناخت عمیق تر نیاز به زمان و جلسات دیگه داره.


در کل از اونجاییکه حالا حالاها پیش نمیاد که من شخصی رو تا این حد بپسندم نمیدونم واقعا چیکار کنم گذشتن از ایشون واسم سخته

[فرهنگ 27]

اگر می خوای شوهر بگیری،آره خودتو باب میل خاستگار نشون بده.اگر می خوای

زندگی کنی،آنچه که هستی باش.

[m.reza91]

شما خودتون رو همون طور که هستید به ایشون نشون بدید و بهشون تاکید کنید که باید همین طوری شما رو بپذیرند و تغییری در آینده رخ نخواهد داد. تعهدی هم نکنید که بعدا نتونید بهش پایبند بمونید.
ضمنا

ایشون استقلال مالی که یکی از معیارای من بود رو دارن ،پدرشون خیلی وقته فوت کرده و خودشون تک پسر هستن و تونستن مادر و خواهراشون رو از نظر مالی و عاطفی ساپورت کنند که این ویژگی هم واسم ارزشمند بوده

هم سرپرست خانواده و هم تک پسر
این جای بررسی داره معمولا چنین افرادی بهم وابسته میشند و وقتی پسر ازدواج میکنه اگه نتونه مدیریت کنه زندگی مشترکش با مشکل رو به رو میشه . البته نمیگم این در مورد ایشونم صادقه ولی باید بررسی کنید حتما.

[نیکیا]

سلام عزیز دلم. خواستگارتون مذهبیه و تاکید داره که همسرش هم باید واجبات رو رعایت کنه...
اصولا آدم هایی که مذهبی نیستند آدمهای مذهبی رو خیلی درک نمی کنند و بر عکس...
مطمعن باش اگه همسرت واقعا مذهبی باشه( مذهبی بودن با ظاهر و رویه ی مذهبی داشتن متفاوت هست) خیلی از رفتارهای آدمهای غیر مذهبی از نظرش فاجعه است خصوصا اگه اون رفتارها و پوشش ها از جانب همسرش صورت بگیره. فکر کن یه پسری مومن و مذهبیه... دلش میخواد با یه دختر مومن ازدواج کنه و دینش رو کامل کنه و خودش رو از منجلاب این زندگی نجات بده اونوقت همین پسر با دختری آشنا بشه که اصلا مذهبی نیست و خودش رو مذهبی جا میزنه و بعد از ازدواج زیر تمام حرفهایی که راجبه حجاب و پوشش و بقیه ی واجبات گفته بزنه... فکر کن پسری که میخواسته خودشو از منجلاب این زندگی نجات بده هر روز که میگدره خودش رو بیشتر و بیشتر توی این منجلاب میبینه... پوشش و رفتارهای همسرش از نظرش گناه و فاجعه است... بچه هاش برخلاف اعتقاداتش بزرگ میشن و اون آدم به احتمال زیاد هیچوقت به اون آرامشی که میخواسته نمیرسه و نمیتونه همسرش رو هم به آرامش برسونه( من دارم نمیگم هر کس بیحجابه توی منجلابه یا هر کس مذهبیه توی بهشته... من دارم نمیگم مذهبیا خوبن و بقیه بد.... من نمیگم کی درست میگه کی غلط؟ من میگم اون آقا توی ذهنش برای خودش یک تصویری از همسرش و زندگی آینده و تربیت بچه هاش داره. اگر شبیه اون تصویر نیستی هرگز خودت رو شبیه نشون نده)
به نظر من اول از همه بشین ببین خواستگارت دقیقا چه چیزایی براش مهمه... راجع به همه ی جزییات صحبت کنید... کلی صحبت نکنید هر چیزی رو با مثال توضیح بدید... مثلا ازش بپرس توی یک عروسی مختلط چطوری باید لباس بپوشی و... اگه یه دفعه بخوای بری مهمونی و لاک زده باشی و نتونی وضو بگیری و نماز بخونی آیا این موارد قابل اغماض هست؟ ببین چقدر براش مهمه این چیزا... و بعد ببین خودت چقدر میتونی تغییر کنی... تغییر به خاطر همسرت نه... تغییر به خاطر خودت... مثلا من خودم حجابم کامله اما بعضی اوقات یکم آرایش میکنم در حد یه خط چشم خیلی نازک و کمی ریمیل. من قبول دارم آرایش در همین حد هم گناهه اما خب انجامش میدم و همیشه توی ذهنم اینه که یه روزی کامل میذارمش کنار... اما لباسام همیشه ست و شیک و رنگیه و اصلا قبول ندارم که پوشیدن لباس رنگی پوشیده با تقید آدمها تضاد داشته باشه و تا آخر عمرم هم کنار نمیذارمش حالا هر چقدر هم بگن که مثلا رنگ آبی جلب توجه میکنه و... من قبول نمیکنم...
این مثال رو زدم که بگم خودت بشین فکر کن چرا نماز نمیخونی یا روزه نمیگیری یا حجاب نداری... اگه به خاطر تنبلی باشه خب تا حدودی قابل حله... خیلی ها دلشون میخواد نماز بخونن اما تنبلیشون میاد و همیشه فکر میکنن از یه روزی شروع میکنن نماز خوندن رو... اگه از این دسته آدمها باشی ممکنه تغییر کنی اما اگه آدمی باشی که نماز به نظرت خم و راست شدن و تکرار یه سری کلمات عربی باشه و پیش خودت فکر کنی حتما که نباید عربی با خدا حرف زد من موقع صبحونه فارسی واسه خودم با خدا حرف میزنم اونوقته که تغییر برات خیلی خیلی خیلی سخت میشه چون از اساس قبولش نداری در مورد روزه و حجاب و بقیه ی مسایل هم همینطور...
با خواستگارتون و بیشتر از اون با خودتون صادق باشید... از ایشون هم بخواید با شما رو راست باشه و چیزی از اعتقاداتش رو از شما پنهون نکنه...هر جا که صحبت هاشون و اعتقاداتشون شما رو آزار میده آروم و محترمانه احساستون و دلایل تون رو هم بهشون بگید از اون هم بخواید راجع به تفاوت ها صحبت کنه... سازش عجولانه نکنید و یک بام و دو هوا حرف نزنید...
درک این جمله ی تکراری برای مجردها خیلی سخته اما من باز هم تکرارش میکنم زندگی مشترک یک روز و دو روز و یک سال نیست...تحصیلات و تیپ و قیافه نیست... همه ی اینا تا یه حدی مهمن اما اصل ازدواج برای اینه که قلب و روح دو نفر در کنار هم به آرامش برسه... من این شعر مولانا رو خیلی دوست دارم...
هر کسی از ظن خود شد یار من / از درون من نجست اسرار من