استاد مجرد من و ارتباط من با ایشون

[nazi93]

سلام
امیدوارم که کمکم کنید
من 25 سالمه و استادم 33سالش هر دو مجرد و مذهبی هستیم.
چیزی که خیلی ذهن من را درگیر کرده ارتباط با استادم است
بذارید براتون توضیح بدم
من قبلا به این استادم علاقه داشتم و هیچ ارتباطی هم با ایشون نداشتم ولی سر اینکه ایشون استاد راهنمای من یودن شمارشون را گرفتم و ارتباطمون هم در حد پیامکی بوده ایشون خیلی مراعات میکنن و من هم همین طور.
ارتباط پیامکی ما هم واقعا سالم بوده و در مورد مسائل درسی بوده. ولی یه خورده من ارتباط را بیشتر کردم تا شاید از این طریق بتونم نظر ایشون را جلب کنم منظور از اینکه بیشتر کردم باز در مورد مسائل درسی بود.
نمیدونم ایشون متوجه علاقه من شدن یا نه.
ولی من هم از پاسخگویی و بعضی رفتارهایی که ایشون داشتن احساس میکنم ایشون هم برای شناخت این ارتباط را ادامه دادن نمیدونم شاید هم من اشتباه میکنم.
ولی خوب تا جایی که من میدونم ایشون تو دانشگاه با هیچ خانومی در این حد رابطه نداشته. ولی میخواستم بدونم تو این مدت که با ایشون در رابطه هستم چطور برخورد کنم و چیکار کنم که نظرشون را برای ازدواج جلب کنم؟اگر من اشتباه میکنم چه دلیلی داره؟
یه مورد دیگه که من تقریبا 1.5 سال پیش فهمیدم که ایشون مایل به ازدواج هستند ولی تا الان ازدواج نکردن واقعا برام سواله که یه آدم مذهبی که 33 سالشه و از لحاظ کاری و مالی در شرایط خوبی به سر میبره چرا از اون موقع تا الان ازدواج نکرده؟

[به دنبال خوشبختی]

در این مورد قبلاً هم من یه پست گذاشته بودم و این بود که هر رفتار پسر مجرد نشاندهنده این نیست که علاقه ای برای ازدواج هست و توصیه من به شما اینه که اصلاً توی تخیلاتتون سیر نکنید تا اگه یه روزی شنیدید که استادتون ازدواج کرده دچار شکست عشقی و افسردگی نشید و اگر هم که یه روزی به شما ابراز علاقه کرد و از شما خواستگاری کرد چیزی رو از دست ندادید.
قبل از اینکه به صورت رسمی از شما خاستگاری نکرده خودتون رو وابسته ایشون نکنید تا از دو چیز جلوگیری کنید
اول از افسردگی و شکست عشقی (در صورتی که ایشون با شخص دیگه ازدواج کنه)
دوم هم از اینکه با ادامه دادن این رابطه احساسات شما بر عقلتون غلبه خواهد نمود و در صورتی که یک روزی هم این آقا از شما خواستگاری کرد شما چون وابسته ایشون شدید و در صورتی هم که این آقا شرایط کافی و لازم برای ازدواج با شما رو نداشتن، اما احساسات شما اجازه نخواهد داد که شما عاقلانه تصمیم بگیرید تا عاشقانه زندگی کنید
پس در هر دو حالت به ضرر شماست.

[meysamm]

ولی یه خورده من ارتباط را بیشتر کردم تا شاید از این طریق بتونم نظر ایشون را جلب کنم منظور از اینکه بیشتر کردم باز در مورد مسائل درسی بود.
نمیدونم ایشون متوجه علاقه من شدن یا نه.
ولی من هم از پاسخگویی و بعضی رفتارهایی که ایشون داشتن احساس میکنم ایشون هم برای شناخت این ارتباط را ادامه دادن نمیدونم شاید هم من اشتباه میکنم.
ولی خوب تا جایی که من میدونم ایشون تو دانشگاه با هیچ خانومی در این حد رابطه نداشته. ولی میخواستم بدونم تو این مدت که با ایشون در رابطه هستم چطور برخورد کنم و چیکار کنم که نظرشون را برای ازدواج جلب کنم؟اگر من اشتباه میکنم چه دلیلی داره؟

شما اشتباه میکنی و دلیلش اینه که هیچ نشانه ای، هرچند کوچک، مبنی بر علاقمندی استادت به شما وجود نداره
ما از کجا میدونیم با هیچ خانومی تو دانشگاه رابطه پیامکی نداشته ؟!
مگه همه دانشگاه از کمیت و کیفیت رابطه شما باخبرن ؟

اصلا فکر نکن میتونی کاری انجام بدی که نظرش رو جلب کنی، احتمالا نتیجه عکس میده.
کاملا خودت باش.
بنظرم بهتره محدوده رابطه ات رو با استادت مشخص کنی.
رابطه ات رو باهاش کمتر و حتی قطع کن.
ببین اصلا سراغی ازت میگیره.

بعضی از آقایون زیادی محترمانه رفتار میکنن،
خیلی بیشتر از اونچه که در عرف وجود داره.
به همین دلیل طرف مقابلشون این احترام زیاد رو به عشق و علاقه تعبیر میکنه.
فکر نمیکنی اینجوری باشه ؟

[دختر بیخیال]

مورد دیگه که من تقریبا 1.5 سال پیش فهمیدم که ایشون مایل به ازدواج هستند ولی تا الان ازدواج نکردن واقعا برام سواله که یه آدم مذهبی که 33 سالشه و از لحاظ کاری و مالی در شرایط خوبی به سر میبره چرا از اون موقع تا الان ازدواج نکرده؟

با سلام

مسله شما کاملا حل شده است، اما متاسفانه بخاطر علاقه ای که در شما ایجاد شده شما این مسله و مبهم و پیچیده و حل نشده میپندارید.

ببنید ایشون 33 سالشونه!پس ایشون یک فرد بالغ ، عاقل هستند
ازطرفی استاد دانشگاه هستن و حتی طبق گفته خودتون از نظر شغلی و مالی برای استارت یک زندگی متاهلی مشکلی ندارند
و از همه مهمتر ایشون مایل به ازدواج هستند!


پس از نظر عقلی و منطقی باتوجه به داده های مسله اگه بخوایم بررسی کنیم ، ایشون مشکلی از لحاظ اقدام برای خواستگاری ندارند، حتی اگه مشکلی هم وجود داشته باشه فعلا برای شما پوشیده است.

ایشون اگه مایل به ازدواج با شما باشند خیلی رسمی اقدام میکنند. شما رو هم که میشناسند. بنابراین نیازی نیست که شما تلاشی بکنید و به این رابطه بی هدف ادامه بدهید.

حتی زمانی که ایشون به خواستگاری شما بیایند ، همینکه ایشون با شما که دانشجوشون هستید فراتر از حد یک دانشجو رابطه دارند هرچند رسمی برای شما باید یک نشونه باشه ،
به سطح ارتباط ایشون با سایر دانشجویانشون فکر کنید !

اگه همین میزان رابطه و با سایر دانشجویانی که استاد راهنمای اول یا دوم یا حتی استاد مشاورشون هستند داشته باشند شما این قضیه و میپسندید ؟ و مشکلی با این قضیه نخواهید داشت؟


شاید ایشون هیچ علاقه ای بشما نداشته باشند و صرفا بخاطر اینکه شما خودتون رابطه و بیشتر کردید اونم رابطه ای کاملا غیر ضروری و ایشون روی حساب احترامی که برای شما قایلند پاسخ شما و میدهند.
شاید از این شیوه رابطه ناراضی هستند و حتی قصد خاتمه اش و داشته باشند . ولی روی حساب رودرواسی نمیتونند عنوان کنند.

و حتی ممکنه چون شما دوست دارید ایشون بشما علاقه ای داشته باشند حرکات و کارهای ایشونو از روی منظور برداشت میکنید.

حتی ممکنه علاقه ای داشته باشند ولی اگه این هم درست باشه راهش اینی نیست که شما رفتید خودشون راهش و پیدا خواهند کرد نیازی به کمک شما در این مرحله نخواهند داشت.


به مسله ای که جناب خارپشت اشاره کردند دقت کنید:

بعضی از آقایون زیادی محترمانه رفتار میکنن،
خیلی بیشتر از اونچه که در عرف وجود داره.
به همین دلیل طرف مقابلشون این احترام زیاد رو به عشق و علاقه تعبیر میکنه.
فکر نمیکنی اینجوری باشه ؟

متاسفانه بنده این مسله ای که ایشون عنوان کردند دوبار در دانشکده خودمون شاهدش بودم !

آقا پسر به خیال خودش داره احترام میذاره !
یا جو گیر شدند و میخواین نقش فرشته نجات و برای دختر خانم بازی کنند.

و بیهوده در کارها و مشکلاتی که اصلا بهشون ارتباطی نداره دخالت میکنند و نظر میدهند و بدون درخواست دختر خانم کمکشون میکنند !

حالا آقا پسر هیچ قصد و منظور خاصی از این حرکت نداشتند اما متاسفانه دختر خانم تمام این حرکات و رفتارها و کمک های ایشون طوری برداشت کردند که انگار آقا پسر علاقه ای بهشون دارند .

بعد مدتی آقا پسر کلا فارغ التحصیل میشند و از دانشگاه میرند دختر خانم میمونند با یک عالمه علامت سوال که چی شد ؟ پس چرا خواستگاری نکرد؟

یا حتی موردی دیدم که آقا پسر از دوست ، دختر خانم خواستگاری کرده ، و دختر خانم موند با یک عالمه علامت سوال و سردرگمی که این همه توجه چی بود و خواستگاری از دوستش چی بود؟ کدومو پس باور کنه!!!!!

اینها داستان نیست متاسفانه مورد هاییست که به شخصه شاهدش بودم ! معلومه که بواسطه دختر بودنم ، دختر های ماجرا و میشناختم و از نزدیک شاهد اذیت شدنشون و اشک هاشون و دل شکستگیهاشون بودم!

بنده علاوه بر اینکه با این شیوه رفتاری آقایون مخالف بودم و اصلا این شیوه برخورد و نمیپسندم!
اما دختر خانم ها و مقصر میدونستم چون نباید اجازه میدادند این آقایون با این رفتارهای حال به عمد یا غیر عمد نادرست ، بازیشون بدهند!

نباید تا زمانی که یک پسر ازشون بصورت رسمی خواستگاری نکرده ، دلبسته میشند!

الان به شما هم دوستانه پیشنهاد میکنم ، طرف اینجور روابط نرید ، باتوجه به علاقه ای هم که در شما ایجاد شده براتون بسیار آسیب زاست .
بهتره تا بیشتر از این وابسته نشدید از آسیب های آینده جلوگیری کنید و زودتر این روابطه غیر ضروری و قطع کنید.

مطمعن باشید اگه این آقا قصد ازدواج با شما و داشته باشند اقدام رسمی ای انجام میدهند.

امیدوارم همیشه حواستون به احساسات پاک و معصومتون باشه .

احساساتتون مثله یک کودک معصوم و دلنازکند ، خیلی باید مراقبشون باشید ، اینقدر ارزشمند هستن که نباید خرج هر کسی بشوند.
قبل از سپردنش اول لیاقت اون شخص و بسنجید بعد بسپرید دستش.

[meinoush]

به نظر من وقتی که موضوع شما ازدواجه نیازه که همیشه مهربون و پذیرا باشه رفتارتون. خوش اخلاق باشین. در عین حال متین هم باشید. اینطوری اگه مایل باشن میان برای خواستگاری. اگه هم نه که نمیان.

برای وابسته نشدن. کل کاری که نیازه بکنین اینه که تو ذهنتون به اون اقا پرو بال ندین. فقط وقتی می بینینش و یکی دو ساعت قبل از دیدن ایشون بهش فکر کنین. بعدش اصلا. انگار که نیست. خودتون کلی کار دارید حتما. پس وقتایی که این اقا جلو چشمتون نیست تمرکزتون رو رو کارهای خودتون بذارین.

در نظر بگیرین که ممکنه اصلا ایشون به فکر ازدواج و این چیزا نباشن و یا به فکر ازدواج با شما نباشن. پس زمانی که نمی بینین ایشون رو اصلا تو ذهنتون بزرگش نکنین تا اذیت نشین بعدا.

وقتی می بینینش خوب و خوش خلق باشین لباساتون هم مرتب باشه کلا خوب باشین. وقتی نمی بینینش هم اصلا بهش فکر نکنین.

در مورد جذب این اقا یا هر اقایی فکر می کنم یه مشاور خوبپیدا کنین حضوری برین و کتاب های مرتبط به این موضوع رو بخونین کمک می کنه بهتون. متاسفانه در مورد جذب چیز زیادی نمی دونم که بخوام راهنمایی تون کنم.

موفق باشید

[nazi93]

سلام
دوستان عزیز واقعا ممنونم که نظراتتون را گذاشتید
البته من الان به ایشون وابسته نشدم من قبلا به ایشون علاقه داشتم و قبلا بهشون وابسته شدم که تازه الان باهاشون ارتباط پیامکی دارم و الان خوب وابستگی بیشتر شده.
تصمیم دارم حضوری که دیدم یه جوری بهشون بگم که خواستگار دارم( نه اینکه بهشون ابراز علاقه کنم و بگم خواستگار دارم و بیا خواستگاری) مثلا بفهمه که ممکنه ازدواج کنم.
میخوام یه طوری هم بهشون بگم که صددرصد قرار نیست ازدواج کنم ولی خوب امکانش هست که ازدواج کنم. ولی حس میکنم اینطور اگر واقعا منو زیر نظر گرفته اقدام کنه چون ممکنه از دست بده منو.
به نظرتون خوبه ؟اگر خوب نیست تحلیلتون چیه؟
چون حس میکنم اگر بفهمه خواستگار دارم شاید جراتش را پیدا کنه و بیاد جلو اگر واقعا منو بخواد.
چون خودم هم از این بلاتکلیفی خسته شدم و این ارتباط را هم گفتم شاید میخواد منو بیشتر بشناسه ادامه بدم البته ناگفته نماند که من ازشون شماره گرفتم ولی سر یه قضیه ای خودشون به من گفتن که بهشون پیام بدم (البته مسئله درسی بود) ولی خوب من هم این قضیه را گرفتم به اینکه ایشون با این کار میخوان منو بیشتر بشناسن و این حرفا.

[دختر بیخیال]

به نظر من اینکارو نکنید چون ممکنه بدتر فکر کنند که پس اگه حتی اقدام هم میکردند برای خواستگاری شما حتما جواب منفی میدادید و به ایشون فکر نمیکنید.(البته ممکنه، اگه ایشون تا حالا شمارو زیر نظر میداشتند و جرات خواستگاری کردن نداشته باشند ممکنه اینگونه فکر کنند.و کلا دیگه اگه داشتن آمادگیشو کسب میکردند که از شما خواستگاری کنند دیگه اینکار هم نکنند)

بنظر من بهتره شما ارتباط غیر ضروریتون با ایشون قطع کنید ، و بهشون زیاد فکر نکنید چون ممکنه ایشون اصلا قصد ازدواج با شما و نداشته باشند. اینطوری کمتر اذیت خواهید شد.

ارتباط پیامکیتون و اگه ضروری نیست دیگه ادامه ندید! لزومی نداره نشون بدید که خواستگار دارید چون اصلا بنظرم درست نیست یک دانشجو به استادش بگه خواستگار دارم! حالا به هرصورتی که گفته بشه!

به استاد اصلا زندگی شخصی شما مربوط نیست، بدتر با این حرف و حرکات شما ممکنه اگه زیر نظرتون داشته باشند هم فکر کنند دختر سبکی هستید و برداشت اشتباهی داشته باشند .

ایشون شما رو میشناسند ، اگه قصد جدی ای داشته باشند اقدام خواهند کرد.لازم نیست شما کاری انجام بدید. در حد همون استاد و شاگرد باشید کافیست. فقط سعی نکنید تا زمانی که ازتون خواستگاری رسمی نکردند در مورد ریز کارها و رفتارهاشون فکر کنید و برای خودتون تجزیه و تحلیلش کنید. چون اگه ایشون در آینده ازتون خواستگاری نکنند یا شما متوجه ازدواج ایشون بشید از نظر روحی ضربه سختی بخورید.

پس بهشون فکر نکنید. صبر کنید تا ایشون ازتون خواستگاری رسمی کنند.

[صبا_2009]

سلام

من دقیقا نمی دونم تو ذهن استادتون چی میگذره، ولی وقتی خودم رو می گذارم جای کسی که بخاطر کار یا درس باهام ارتباط پیامکی داره و من یه جوری استاد راهنماش هستم و رفتارم هم کلا مودبانه و موقرانه است، بعد اون بیاد بهم بگه خواستگار دارم اونم یه جوری که من بفهمم جوابش هم قطعی نیست، تنها واکنشم اینه که خنده ام میگیره، البته ببخشیدا ولی خواستم یکی از حالات ممکن رو بیان کنم.

دختر خوب خیلی همه چیزو به هم ربط دادی، استادا با اکثر دانشجوهاشون ارتباط مودبانه دارن، با دانشجوهای دخترشون هم بهتر از پسرا برخورد میکنند، اگر اون دانشجو خودش مودب و با شخصیت هم باشه استادا سعی میکنند تو احترام گذاشتن کم نیارن. البته استادای مسن تر معمولا اینطور نیستند ولی اساتید جوان غیر از این کاری ازشون بر نمیاد!! اگر اون دانشجو از نظر درسی و پژوهشی هم قوی باشه که گزینه مناسبی برای همکاری هست.
بعد فکر کن یکی به تو به چشم مقاله و تحقیق و پژوهش نگاه کنه تو بری بهش بگی خواستگار دارم سعی کن ارتباط پیامکی ت رو کم کنی و معقول رفتار کنی، استادت اگر بخواد از شما خواستگاری کنه نیازی نیست شما با پیامک و ... یادش بندازی که گزینه ازدواج واسه ایشون هستی.

[nazi93]

سلام صبا خانوم ممنون از نظرت منم خودم کلی خندیدم
ولی خوب من خودم خیلی مراعات میکنم ولی رابطه طوری هست که میشه قضیه را بیان کرد (یعنی به خاطر یه قضیه ای ایشون از چند مورد از مسائل زندگی من با خبر شدن) وگرنه اگر رابطه اونطوری که شما فکر میکنید بود اصلا بیان نمیکردم.

[پرواز1]

سلام دوست خوب
من یه خانم هستم. چند ترمی دانشگاه تدریس داشتم. با همه شاگردام با احترام برخورد میکردم. یکی از شاگردای پسرم که مدتها پیداش نبود بعد مدتی اومد و گفت جریان زندگیم اینه باید خرج

و... بدم نمی تونم بیام سرکلاس. من هم کمکش کردم. خیلی مودبانه.اولین بار بعد چند جلسه این شاگرد رو دیدم.بعد این صحبت که نمی تونه بیاد و ... از هفته بعد تا اخر ترم سر ساعت میومد.
مونده بودم این اقا که این همه مشکل داشت چرا سر ساعت سر کلاس حاضره. بماند که من اون ایام صیغه بودم با همسرم. اما حلقه نداشتم. بعد از مدتی دیدم این شاگرد اومده بهم میگه

استاد یه سوال بپرسم. ازمن بزرگتر هم بود. شما قصد ازدواج ندارین!!!!!!!!!!!!!!!!! من که چشمام گرد شده بود ادامه داد یکی از اقواممون تو فلان دانشگاه استاده اگه اجازه بدین شما رو

باهم اشنا کنم.

واقعا مونده بودم قضیه چیه. ایشون محبت احترام و درک من نسبت به خودش رو چه تعبیری کرد. مطمئن نیستم برا خودش حرف میزد یا واقعا اقوامی داشت که بعد واکنش تعجب امیزم ماست مالیش کرد.

خلاصه این مدلیا زیاد بود تو دانشگاه. یا یه همکار آقای من تو دانشگاه همین مشکل براش پیش اومد که شاگردش فک میکرد استادش میخوادش. نگاه استادشو درسشو همه چیزشو تعبیر

به دوست داشتن خودش کرد. واقعا استادش فهمیده بود که شاگردش همچین حسی بهش داره متعجب بود که کدوم رفتارم باعث همچین برداشتی شد براش که کلی دردسر براش تو

دانشگاه پیش اومد.

بنظر من خیییییلی متین و بافاصله با استادتون برخورد کنین. اصلا حرفی از خاستگار و اینا نزنین. بزارین خودشون انتخاب کنن. چراغ سبز الکی آدم دور میکنه. دست نیافتنی باش دختر! هر چی خدا بخواد همون میشه