آیا تفاوت سنی ما زیاد است؟ استاد و شاگرد سابق

[slimslim]

درود

دوستان من، 30 ساله و مدرس هستم و دو سال دختر خانمی، شاگرد من بود. به دلایلی حدود 5 6 ماه است که دیگه من معلم ایشون نیستم و دیگه نخواهم بود.

در این مدت هم هیچ ابراز علاقه‌ای نسبت به ایشون و «هیچکدوم» از شاگردهای دخترم نکردم، چون درگیر کار و مسائل شخصی دیگری بودم و قصد ازدواج هم نداشتم و اعتقاد شخصی من این است که مدرس، مدرس است و تا وقتی که در کلاس درس میدم، باید درس بدم و به هیچ چیز دیگه‌ای نباید فکر کرد و رابطه، فقط یه رابطه‌ی استاد-شاگردیه؛ همینو بس.

در طی چند ماه اخیر، تغییر تحولات زیادی در زندگی من ایجاد شده و الان قصد ازدواج دارم و دارم گزینه‌های مختلف رو بررسی می‌کنم تا هرچی قسمت و خیر باشه، پیش بیاد. ایشون بین دوست‌های فیس‌بوکی من هم هستن. ایشون 20 ساله هستن و در نیمه‌ی اول سال 94، 21 ساله می‌شن و دانشجو لیسانس هستن و من 30 ساله البته از نظر ظاهری من شاید 25 26 ساله به نظر بیام.

مطمئنا ایشون فقط به من به چشم استادش نگاه می‌کنه و حسی نسبت به من نداره! من هم تا این لحظه به ایشون به چشم شاگرد...

حالا 1- باید اصلاً به این مسئله فکر کنم یا نه؟
2- چطور پیشنهاد خواستگاری و قصد ازدواجم رو مطرح کنم؟
3- آیا با فرستادن پیام این کار رو بکنم یا ...؟

از راهنمایی و نظرات کارشناسانه‌ی شما پیشاپیش سپاس‌گزارم.

[آویژه]

با سلام
بله کمی فاصله سنی شما زیاد است، اما مهم تر از آن اینست که هر دو متعلق به دوره ای یکسان از زندگیتان باشید. اگر ایشان به پختگی لارم رسیده باشند و شما هم جوان تر از سنتان باشید، می توانید با وجود این اختلاف سن، سازگاری پیدا کنید، اما اگر شما از تب و تاب جوانی فاصله گرفته باشید و علاقه مندی هایتان جهت خاصی گرفته باشد و ایشان هم به اقتضای سنشان، در حال و هوای نوجوانی باشند مشکل خواهید داشت.

برای مطرح کردن درخواست آشنایی، از یک فرد جا افتاده و قابل اعتماد، در محل کارتان کمک بگیرید. از او بخواهید که خصوصی با دختر خانم صحبت کند و نظرش را راجع به ازدواج بداند و اگر موافقتی بود شما را معرفی کند و تقاضای آدرس و تلفن ...
اینطوری هم عزت و احترام شما حفظ می شود، هم آن دختر خانوم.
موفق باشید.

[slimslim]

با سلام
بله کمی فاصله سنی شما زیاد است، اما مهم تر از آن اینست که هر دو متعلق به دوره ای یکسان از زندگیتان باشید. اگر ایشان به پختگی لارم رسیده باشند و شما هم جوان تر از سنتان باشید، می توانید با وجود این اختلاف سن، سازگاری پیدا کنید، اما اگر شما از تب و تاب جوانی فاصله گرفته باشید و علاقه مندی هایتان جهت خاصی گرفته باشد و ایشان هم به اقتضای سنشان، در حال و هوای نوجوانی باشند مشکل خواهید داشت.

برای مطرح کردن درخواست آشنایی، از یک فرد جا افتاده و قابل اعتماد، در محل کارتان کمک بگیرید. از او بخواهید که خصوصی با دختر خانم صحبت کند و نظرش را راجع به ازدواج بداند و اگر موافقتی بود شما را معرفی کند و تقاضای آدرس و تلفن ...
اینطوری هم عزت و احترام شما حفظ می شود، هم آن دختر خانوم.
موفق باشید.

ممنون از پاسخ شما. بنده از تب و تاب جوانی فاصله نگرفته‌م. اخلاق و خصوصیاتم بیشتر به افراد 22-26 ساله شباهت داره تا 30 ساله، درست مثل ظاهرم.

ایشون هم به نظرم آدم پخته‌ای هستن و رفتارشون مثل نوجوان‌ها نیست، مثه یه دختر 20 21 ساله هستن، یعنی در حد خودشون، نه کوچیک‌تر و نه بزرگتر؛ در همین حدود حالا شاید کمی هم بیشتر.

من به هیچ کسی اعتماد ندارم در محل کار برای مطرح کردن این موضوع. منظور شما از حفظ عزت و احترام چیه؟ یعنی اگه ایشون یا خونواده‌ش بگه نه، عزت و احترام من یا ایشون از بین می‌ره؟ ممنون می‌شم توضیح بدین.

در ضمن، من شماره تلفن ایشون هم خیلی وقته که دارم.

[sasha]

سلام
چون ديگه معلمشون نيستين و نخواهيد بود مشكلى از نظر من نداره اگه خودتون مطرح كنيد، به نظرم وقتى ديدينش، يا حتى تلفنى ازش سوال كنيد كه قصد ازدواج داره يا نه
وقتى مطمئن شديد علاقه به ازدواج داره خيلى رسمى و محترم ازش اجازه بگيريد كه شماره منزلشون رو بديد به خانواده تون
در مورد سن و سال هم بستگى به ايشون داره، شما الان سن ازدواجتون هست ولى ممكنه اون دختر هنوز به پختگى و شرايط ازدواج نرسيده باشه يا علاقه به ازدواج نداشته باشه، ولى اگر دختر فهميده و بالغى باشه (دخترهاى رنج بيست و يكى دو سال خيلى از نظر پختگى و شعور با هم متفاوتن بعضياشون كاملا بچه و تينيجر و بعضياشون واقعا خانوم و فهميده) به نظر من مشكلى نيست، مخصوصا كه بعدا كه خواستگارى رسمى كردين ميتونين برين پيش مشاور ازدواج تا اونم نظر قطعى بده

[slimslim]

سلام
چون ديگه معلمشون نيستين و نخواهيد بود مشكلى از نظر من نداره اگه خودتون مطرح كنيد، به نظرم وقتى ديدينش، يا حتى تلفنى ازش سوال كنيد كه قصد ازدواج داره يا نه
وقتى مطمئن شديد علاقه به ازدواج داره خيلى رسمى و محترم ازش اجازه بگيريد كه شماره منزلشون رو بديد به خانواده تون
در مورد سن و سال هم بستگى به ايشون داره، شما الان سن ازدواجتون هست ولى ممكنه اون دختر هنوز به پختگى و شرايط ازدواج نرسيده باشه يا علاقه به ازدواج نداشته باشه، ولى اگر دختر فهميده و بالغى باشه (دخترهاى رنج بيست و يكى دو سال خيلى از نظر پختگى و شعور با هم متفاوتن بعضياشون كاملا بچه و تينيجر و بعضياشون واقعا خانوم و فهميده) به نظر من مشكلى نيست، مخصوصا كه بعدا كه خواستگارى رسمى كردين ميتونين برين پيش مشاور ازدواج تا اونم نظر قطعى بده

خیلی ممنون از پاسخ‌تون. ما همین چند وقت پیش در مورد سؤالی که ایشون داشتن، با هم از طریق پیام، صحبت کردیم. اگه از طریق پیام این موضوع رو مطرح کنم باهاش کار درستیه؟ چون می‌ترسم، حضوری یا تلفنی، خیلی شوکه بشه یا احساس راحتی نکنه...
شاید اینجوری خجالت نکشه و برای منم راحت‌تر باشه و بتونه اول قضیه رو کمی هضم کنه و بعد با خونواده ش مطرح کنه. نظرتون چیه؟