+ازدواج موقت عشق دائم

[lost]

25 سالمه. دو سال پیش با خانمی همکار شدم. 2 بار ازدواج کرده بود و بعد طلاق. بهم پیشنهاد ازدواج موقت داد. قبول نکردم. 3 ماه دنبالم اومد تا بالاخره راضی شدم. راستش از عاشق شدن میترسیدم. نمیخواستم زندگی اونم خراب شه. 3 سال ازم بزرگتر بود و با هم خیلی تفاوت داشتیم. از نظر تحصیلات و خانواده و طرز فکر و خیلی چیزا. تو مدت یک سال و اندی که با هم بودیم به اندازه 10 سال با هم دعوا کردیم. ولی یه چیزی بود که نمیتونستیم کتمانش کنیم. عاشقانه همو دوست داشتیم. خیلی به هم وابسته شدیم. به خانواده هامونم گفتیم. اون خونه ما میومد و من خونه اون میرفتم. بعد از این مدت من از اون محل کار رفتم. اون اول افسرده شد و بعد هم گفت دیگه این جوری نمیخواد. گفت اگه واقعا دوسش دارم باید ازدواج دائم کنیم. راست میگفت. مگه اون حق یه زندگی خوب رو نداره؟ چرا باید به خاطر دو تا ازدواج ناموفق توی این جامعه با این قوانین و اعتقادات مسخره رایج بین مردم نابود بشه؟ ولی من قبول نکردم. به خدا نه به این خاطر که پسرم یا تحصیلاتم بالاتره یا ظاهر خوبی دارم. میترسم یه شکست دیگه تو زندگیش باشم. خدا میدونه هیچوقت احساس برتری نسبت بهش نداشتم. در ضمن یه مشکل دیگه اینه که خیلی بهم بدبینه. خیلی از دعواها مونم سر همینه.منم بدبینم. جفتمون هم بداخلاقیم. الان 4 ماه از هم جدا هستیم. هر از چند گاهی همو میبینیم. نمیدونم راه درست چیه؟
من قصد دارم برای ادامه تحصیل و زندگی به خارج از کشور برم. ولی الان گیر کردم. بعضی وقتها به خودم میگم دل رو بزنم به دریا و باهاش ازدواج کنم. میگم خودمو فدای خوشبختیش کنم. با خودم میگم اگه یه فیلمی از این جریان ساخته بودن و تو اونو تماشا میکردی دوست داشتی آخرش چه جوری بشه؟ مطمئنا همه دوست داشتن پسره در یه موقعیت رمانتیک حلقه رو از جیبش دربیاره و درخواست ازدواج دایم رو از عشقش بکنه. ولی بدیش اینه که فیلما همه همین جا تموم میشه. ولی دیگه بعد نشون نمیده که وقتی دوباره دعواها شروع شه باید چیکار کرد؟ من عاشقانه دوسش دارم و هر روز برای خوشبختیش دعا میکنم. وقتی ناراحته تمام تلاشمو بره خوشحالیش میکنم. اینو هم بگم که اونم کم در حق من خوبی نکرده. اینقدر خوب بوده که تا عمر دارم مدیونشم. ولی الان درمونده ام. از مدیریت این سایت میخوام راهنماییم کنه. در ضمن اگه در ابتدا افعال گذشته زیاد استفاده کردم معنیش این نیست که همه چی تموم شده. با این که خیلی سخته ولی من دارم سعی میکنم که اینطوری فرض کنم . اونم همینطور... ولی هر دو .....

[winter]

دوست من سلام
چند سوال ذهن منو مشغول كرد.
دليل جدا شدن ايشون از همسران قبلي اش چيه؟
آيا فقط وابستگي باعث شده به فكر ازدواج دائم باشيد يا مساله ترحم دركاره يا خودتونو مديون ميدونيد؟
آيا بدون در نظر گرفتن وابستگي بوجود اومده همسر ايده ال شماست؟

[lost]

سلام آقا یا خانوم winter
در مورد سوالات
1- اولی اعتیاد و دومی هوسرانی
2- هم وابستگی هم ترحم و هم احساس مدیون بودن .
3- خیر. ایشون کامل هستند و از زیبایی و خوبی چیزی کم ندارند. ولی ما با هم علیرغم علاقه شدید نمیتونیم بسازیم.

راستش احساس میکنم در حقش نامردی میکنم اگه ترکش کنم. میترسم از روی احساسات تصمیم بدی بگیره. میترسم از روی ناامیدی زندگیشو خراب کنه. هر چند که الان 4 ماه از هم دوریم. ولی امشب اومد دنبالم. بعد از مدتها. رفتیم با هم یه بستنی خوردیم. ولی ناراحتم. چون هیچی بره گفتن به هم نداشتیم. ما افکارمون خیلی با هم فرق داره. فقط تو ماشینش نشستیم و آهنگ گوش کردیم. خیلی درمونده ام. فکر کنم مدیر همدردی هم فکر میکنه این مسئله از اوناییه که جواب نده خودش حل میشه.
به قول اون وریها time heals everything.ولی اگه میخواست این مسئله با گذشت زمان حل بشه فکر کنم باید تا حالا بعد از 4 ماه حل میشد.

این تصمیم در هر صورت انتخاب بین بد و بدتره. ولی من حتی نمیدونم کدوم راه بده کدوم بدتر. ...

خدایا هیچکس رو درمونده نکن....

[noghte sare khat]

نه آقا اگه ایشون رو ترک کنی در حقش نامردی نمی کنی اگه باهاش ازدواج کنی هم در حق خودت و هم در حق اون خانم نامردی کردی
سالی که نکوست از بهارش پیداست شما الان نمی تونید با هم بسازید چرا می خواهید برید زیر یه سقف و بازهم باهم نسازید و طلاق بگیرید؟؟؟
فکر می کنی 4 ماه زمان خیلی زیادیه برای کمرنگ کردن رابطه ای که چند ساله که شکل گرفته؟
آدم عاقل اول به خودش فکر می کنه بعد به اطرافیانش ببین زندگی با این خانم چی حاصلی برای شما داره آیا می تونه خواسته های شما و آرامش رو به شما بده؟ اگه جواب بله بود حالا به شرایط این خانم و همین سئوالات در مورد این خانم فکر کن و اگر جوابت نه هست همین جا قضیه رو برای خودت و برای همیشه تموم کن
در پناه حق

[همدردی]

25 سالمه. دو سال پیش با خانمی همکار شدم. 2 بار ازدواج کرده بود و بعد طلاق. بهم پیشنهاد ازدواج موقت داد. قبول نکردم. 3 ماه دنبالم اومد تا بالاخره راضی شدم. راستش از عاشق شدن میترسیدم. نمیخواستم زندگی اونم خراب شه. 3 سال ازم بزرگتر بود و با هم خیلی تفاوت داشتیم. از نظر تحصیلات و خانواده و طرز فکر و خیلی چیزا. تو مدت یک سال و اندی که با هم بودیم به اندازه 10 سال با هم دعوا کردیم. ولی یه چیزی بود که نمیتونستیم کتمانش کنیم. عاشقانه همو دوست داشتیم. خیلی به هم وابسته شدیم. به خانواده هامونم گفتیم. اون خونه ما میومد و من خونه اون میرفتم. بعد از این مدت من از اون محل کار رفتم. اون اول افسرده شد و بعد هم گفت دیگه این جوری نمیخواد. گفت اگه واقعا دوسش دارم باید ازدواج دائم کنیم. راست میگفت. مگه اون حق یه زندگی خوب رو نداره؟ چرا باید به خاطر دو تا ازدواج ناموفق توی این جامعه با این قوانین و اعتقادات مسخره رایج بین مردم نابود بشه؟ ولی من قبول نکردم. به خدا نه به این خاطر که پسرم یا تحصیلاتم بالاتره یا ظاهر خوبی دارم. میترسم یه شکست دیگه تو زندگیش باشم. خدا میدونه هیچوقت احساس برتری نسبت بهش نداشتم. در ضمن یه مشکل دیگه اینه که خیلی بهم بدبینه. خیلی از دعواها مونم سر همینه.منم بدبینم. جفتمون هم بداخلاقیم. الان 4 ماه از هم جدا هستیم. هر از چند گاهی همو میبینیم. نمیدونم راه درست چیه؟
من قصد دارم برای ادامه تحصیل و زندگی به خارج از کشور برم. ولی الان گیر کردم. بعضی وقتها به خودم میگم دل رو بزنم به دریا و باهاش ازدواج کنم. میگم خودمو فدای خوشبختیش کنم. با خودم میگم اگه یه فیلمی از این جریان ساخته بودن و تو اونو تماشا میکردی دوست داشتی آخرش چه جوری بشه؟ مطمئنا همه دوست داشتن پسره در یه موقعیت رمانتیک حلقه رو از جیبش دربیاره و درخواست ازدواج دایم رو از عشقش بکنه. ولی بدیش اینه که فیلما همه همین جا تموم میشه. ولی دیگه بعد نشون نمیده که وقتی دوباره دعواها شروع شه باید چیکار کرد؟ من عاشقانه دوسش دارم و هر روز برای خوشبختیش دعا میکنم. وقتی ناراحته تمام تلاشمو بره خوشحالیش میکنم. اینو هم بگم که اونم کم در حق من خوبی نکرده. اینقدر خوب بوده که تا عمر دارم مدیونشم. ولی الان درمونده ام. از مدیریت این سایت میخوام راهنماییم کنه. در ضمن اگه در ابتدا افعال گذشته زیاد استفاده کردم معنیش این نیست که همه چی تموم شده. با این که خیلی سخته ولی من دارم سعی میکنم که اینطوری فرض کنم . اونم همینطور... ولی هر دو .....

[sorena_arman]

lost گرامي من شرايط شما رو دارم!!! دقيقا شرايط شما رو. البته عقد موقتي صورت نگرفته!! اما بعد از كنكاش به اين نتيجه رسيدم كه واقعا زندگي چيزي جداي اين احساسات زودگذره! ببينيد اين حد اختلاف اصلا درست نيست! اصلا. اين ديد منه. ببينيد قصد شناخته ديگه. شما كه قول قطعي ازدواج نداده بوديد و به اگر هم داده بوديد خيانتي كه به اون نكرديد . قسمت اعظم منطق زندگي به روي دوش شماست دوست من. محكم وايستيد و براي ضربه بيشتر نزدن به اون دختر رابطه رو براي هميشه تموم كنيد.
من يك مطلبي رو از سايت مردمان ديدم كه اشاره كرده بود آقايون در شكست عاطفي بسيار ضربه پذيرتر از خانومها هستند و فقط به اين قضيه به دليل غرورشون و همين طور كم بودن دوستاني كه از لحاظ عاطفي اونها رو تاييد كنند باعث مي شه درون خودشون بريزن و كسي ندونه تا چه حد ضربه خوردن.
من هم فكر مي كنم time heals everything . به خودتون و اون فرصت فراموشي بديد. شما ديرتر فراموش خواهيد كرد.
be cool

[lost]

[lost گرامي من شرايط شما رو دارم!!! دقيقا شرايط شما رو. ] چقدر بعضي وقتها آدم منتظر يه نفر ميگرده كه واقعا درك كنه مشكلش چيه؟ تا الكي كنار گود نشينه و بگه لنگش كن. تا ببينه اون در شرايط مشابه چيكار كرده . dear arman : i just wanna thank you for every single soothing word that you wrote 4 me . I hope these hard moments 4 both of us would pass ASAP. I believe in what you said. yeah it's much harder for men than women after a broken relationship.[/quote]