سلام
پسری هستم بیست و پنج ساله که شهریور امسال برای اولین بار از دختری خواستگاری کردم.
جریانش مفصله . که بعد از اون جریان مسائلی که پیش اومد رو توی این تاپیک عنوان کردم.
خلاصش اینکه : با این که اولین خواستگاریم بود، بله رو دادن ،نامزد شدیم و آزمایش هم رفتیم. جواب آزمایش هم اوکی بود . ولی فرداش همه چی به هم خورد . بخاطر جوش های صورتم !!
الان برای پوستم دکتر متخصص میرم. خیلی بهتر از قبل شده و اگه ادامه بدم بهترم میشه.
ولی خانوادم به طور جدی مخالف این قضیه شدن . نه تنها خانوادم بلکه هر کی منو می بینه میگه خوب شد نشد و اگه دوباره بری براش اشتباه محض کردی.
اینم دلایلشون:
-اگه واقعا می خواستت و می خواست باهات زندگی کنه قیافه اصلا اهمیت نداشت براش
- دختر وفاداری نبود . دختر باید وفادار باشه
- امروز گفت جوشات ، فردا به کلی چیز و مسئله اساسی دیگه که تو زندگی پیش میاد گیر میده
- آدمی که تو رو به خاطر قیافه رد کنه ، به دردت نمی خوره و ...........
هنوز که هنوزه نتونستم با خودم کنار بیام . با اینکه خانواده اصرار می کنن که بریم جایی برا خواستگاری ولی نمی تونم قبول کنم . دختر دیگه ای نمی تونه جاشو تو دلم باز کنه . ضربه ای که بهم خورده هنوز از یادم نرفته ، ولی در عین حال نمی تونم فراموشش کنم.
ممنون میشم راهنماییم کنین که چیکار کنم و یا لطفا تجربه ای از خودتون یا دوستاتون در این مورد دارین بهم بگین .
علاقه مندی ها (Bookmarks)