خیلی افسرده شدم تازگیا
بنظرتون مرد واقعی هست؟
مردی که دوست داشته باشه؟هیچوقت تنهات نزاره/خیانت نکنه/بهت اعتماد داشته باشه
خسته شدم از زندگی
هرکیم میاد خاستگاریم میترسم قبولش کنم
میترسم اونم مثل بابام بره
ینی واقعا برای من مردی پیدا میشه که هی نگه چرا پدرمادرت جدا شدن؟
ینی مردی پیدا میشه که خوبیامو...وفامو...صداقتمو...ت اشمو برای یه زندگیه خوب ...ببینه و هی نگه تو بچه طلاقی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟
خیلی خستم
اصلا کاش من مرد بودم.اونوقت میدونستم چطور قدر یه زن خوب و پاک رو بدونم
الان مردا همش منو به چشم بچه طلاق میبینن.اما خوبیامو نمیبینن.اینکه خوش اخلاقم...اینکه پاکم...باحجابم...
چراااااااااااا چرا جامعه ما انقد ظاهر بینن
چرا همه طمع پول و موقعیت دارن
مدتی یه خاستگار داشتم توی دانشگاه...اولین کسی بود که عشقش رو باور کرده بودم...اما نمیخاستم دوستی کنم
اونم قصدش خیر بود
خواهرش رو آورد دیدنم.خانوادش بخاطر شرایط خانوادگیم خیلی مخالف بودن
و گفتن ما نمیایم جلو
اما خودش گفت درس بخونیم هروقت ارشد قبول شدیم و کار پیدا کردم میام جلو...اونوقت دیگه راضی میشن خانوادم
حالا چند ماهی بود که ندیده بودمش.اما چون فک میکردم پای منه و منم پای اون واقعا بعنوان شوهرم داشتم باورش میکردم
تا اینکه هفته پیش بهم زنگ زد و گفت که یه دختره که پولداره بهش پیشنهاد داده و دیگه منو مناسب خودش نمیبینه
بهم گفت چون تو نه خانواده داری نه پول دیگه نمیخامت
خیلی دلم شکسته...خیلیم بهم برخورده
تازه داشتم به این میرسیدم که همه مردام بد نیستن....
ولی حالا...
از قبل از اومدن این آقام بدتره حالم
اعتماد به نفسم صفر شده
آخه من چطور میتونم از این ببعد به کسی اعتماد کنم
خیلی تنهام
قبلنم تنها بودم ولی حداقل فک میکردم که یه مرد واقعا دوسم داره و بخاطر زندگی با اون تلاش میکردم که براش بهترین زن بشم...
اما حالا چی...
دلمم نمیخاد با کسی دوست بشم
از رفاقت بیزارم
علاقه مندی ها (Bookmarks)