مشکل با ترک سیگار |به مشاوره و راهنمایی نیاز دارم

[Farah-S2]

وقت بخیر.

دوستان ازتون در رابطه با ترک سیگار راهنمایی میخوام، امیدوارم که بتونین کمکم کنین. من دختری 24 ساله هستم که از 17 سالگی سیگار مصرف میکنم، (روزی تقریباً 2 پاکت). تا به الآن 2 بار موفق شدم ترک کنم که هر بار 1 هفته بیشتر طول نکشید و دوباره به وضعیت قبل برگشتم. حتی به این دلیل که دانشگاهم در قزوین بود (ساکن تهران هستیم) و 3 روز در هفته از حدود 5 صبح تا 10 شب مجبور بودم بیرون از منزل باشم و دسترسی به سیگار نداشتم مجبور شدم دانشگاه رو نیمه تمام رها کنم، چون واقعاً شرایط طاقت فرسایی برام بود...
خودمم از این شرایط ناراضی ام و دوست دارم مثل تمام دختران هم سن و سالم فرد پاکی باشم، بیشتر از بابت نارضایتی خانواده ام هست که در عذابم.
ترک اخیرم تقریباً موفقیت آمیز بود، همه چیز داشت خوب پیش میرفت، جزوات مختلفی درمورد سیگار میخوندم که منو ازش منزجر میکرد اما بازم در آخر نتونستم بر میلی که داشتم غلبه کنم...

ازتون میخوام لطفاً اگه مرکز مشاوره یا ترک اعتیاد یا هر آنچه که به ذهن تون میرسه که مؤثر باشه رو بهم معرفی کنین تا بتونه در راه ترک سیگار کمکم کنه، احساس میکنم واقعاً به تنهایی از پسش برنمیام...

پیشاپیش یک دنیا ازتون ممنونم...

[عشق آفرین]

سلام عزیزم.
لینک پایین تجربه شخصی بنده است از ترک سیگار و مشروب و غیره.
بخش دومش راجع به قلیون و سیگار هست که در دو پست توضیح دادم. مطالعه کنید. اگر موافق بودین راجع بهش بیشتر صحبت میکنیم. :)
http://www.hamdardi.net/thread-35255.html

[Farah-S2]

سلام عزیزم.
لینک پایین تجربه شخصی بنده است از ترک سیگار و مشروب و غیره.
بخش دومش راجع به قلیون و سیگار هست که در دو پست توضیح دادم. مطالعه کنید. اگر موافق بودین راجع بهش بیشتر صحبت میکنیم. :)
http://www.hamdardi.net/thread-35255.html

درود بر شما که تا این حد دلیر هستین که تجربیات شخصی تون رو با نیت خیر در اختیار سایرینی چون من قرار میدین
من رو به بخش دوم هدایت کردین اما با اجازه تون تمامی پست ها رو با دقت مطالعه کردم چون احساس نزدیکی و هم ذات پنداری باهاتون بهم دست داد، شاید بشه گفت نیمی از تجربیات تون مشابه با من باشه، البته اینطور که پیداست توانایی و شهامت شما رو تابحال در زندگیم نداشتم...
از این بابت تحسین تون میکنم چون صحبت هاتون به شدت تأثیرگذار و خودمونی بود، و برخی جملات که حین نگارش قید کرده بودین ساعت هاست منو به فکر برد و حتی چندتایی رو یادداشت کردم. واقعاً ازتون سپاسگزارم... عبارت بهتری برای قدردانی به ذهنم نمیرسه...

شاید بشه گفت منم به روابط با آقایون اعتیاد داشتم، از حدود 16 دوست پسر داشتم، تا اینکه 1 سال و نیم هست که ترکش کردم و از اون موقع با هیچ پسری در زندگیم ارتباط ندارم.
تجربه خوردن مشروبات الکلی هم دارم که البته کاملاً تفریحی بودن و هرگز منو درگیر خودش نکرد، خوشبختانه! که اینم تصور میکنم حدود 2 سالی باشه که مصرف نمیکنم.
حدود 2 ماهی هم میشه که vegetarian هستم (گیاه خوار)، میخوام بیشتر برای سلامتیم احترام قائل بشم.
اما سیگار...
گرفتاری عظیمی که دچارش شدم و نمیدونم چطور باید ازش خلاص بشم..
از دوران بچگی مشکلات خانوادگی داشتیم، پدر و مادرم زیاد میونه خوبی با همدیگه نداشتن و سایر مشکلات. برادر و پدرم هر دو سیگاری بودن. یه الگوی بسیار بد، چون هر دو رو به شدت دوست داشتم، و صد البته از دوران بچگی روحیه پسرانه عجیبی داشتم، هنوزم دارم اما کمتر شده. به همین دلیل انگار ناخواسته مثل پدر و برادرم اولین راه برای تسلی خاطرم رو سیگار دونستم. در این چندسال مشکلات عدیده ای رو پشت سر گذاشتیم (من و خانواده ام)، اما حدوداً 4 سالی هست که همه چی در آرامشه، همه مون آرامش بیشتری داریم و زندگی خوبی داریم. پدرم سیگار رو ترک کرد که برای من هم انگیزه شد، به همین دلیل تصمیم به ترک گرفتم که سر یک هفته دوباره برگشتم به جایگاه قبلیم، مصرف دو پاکت در روز...
شاید خنده دار به نظر برسه، اما اولین عاملی که منو از ترک منصرف کرد، این بود که به شدت پرخور شده بودم، نمیتونستم مانع اشتهام بشم، انقدر غذا و تنقلات میخوردم که حالم بد میشد، احتمالاً جایگزینی برای سیگار میخواستم... تصور میکنم در عرض یک هفته 3-2 کیلو اضافه وزن پیدا کردم! همین کابوس اضافه وزن دوباره منو به سمت سیگار کشوند، چون با مصرفش به شدت کم اشتها میشم و وزنم نرمال باقی می مونه (مستعد چاقی هستم، اونم به شدت!!!)
میخواستم بدونم شمام همین حالت پرخوری بهتون دست میداد؟ به چه طریق باهاش مواجه شدین؟
شاید الآن تنها عاملی که منو پایبند سیگار کرده همین نرمال موندن وزنم هست، خنده داره اما هست!
در عرض اون یک هفته تمایل به مصرف داشتم اما با دوش گرفتن و سرگرم کردن خودم با کارای منزل باهاش میجنگیدم.. اما بازم نشد...
میخوام فرد سالمی باشم، اما راهشو گم کردم.
حس میکنم دارم دلیل تراشی برای انجام این کار میکنم، اما شاید به یه انگیزه، به یه نیروی خارجی، به یه آرامش روحی یا... نیاز دارم.

[عشق آفرین]

ممنونم خانومی.
ببین عزیزم وقتی ضعفی مشاهده میکنی همیشه اول قدم دنبال عوامل باش.

سوال: من وقتی سیگار نمیکشم چاق میشم:
فرضیات:
1. سیگار لاغر کننده است
2. پرخوری جایگزین سیگار میشه
و ...
دلایل محکم برای رد یا تایید فرضیات؟
1. چطور ممکنه سیگار لاغر کننده باشه؟
پاسخ: سیگار موجب افزایش فشار خون شده، تپش قلب رو افزایش میده ، پس کالری بیشتری از بدن میگیره. از طرفی نبود سیگار به دلیل پایین آمدن فشار خون احساس ضعف القا میکنه و آدم احساس گرسنگی میکنه، مخصوصا میل به مصرف شیرینی.
2. چطور پرخوری جایگزین سیگار میشه؟
پاسخ: نبود سیگار در چند هفته ی ابتدایی موجب کلافگی، خشم و پرخاشگری، اضطراب، زودرنجی و ... میشه و بعضی ها عادت دارند در این شرایط یه چیزی رو بجوند. ثانیا چون سیگار عملی هست که به واسطه ی دهان انجام میشه انسان احساس خلاء رو در دهانش احساس میکنه ، پس جایگزینی پیدا میکنه که با دهانش در ارتباط باشه.
راه حل چیست؟
آیا سیگار راه حلی برای لاغریه؟ آیا راه حل مفیدی واسه افزایش مقدار سوخت کالری هست؟ آیا راه دیگه ای واسه کالری سوزوندن نیست که آسیبش کمتر باشه؟
- ورزش هم موجب افزایش تپش قلب و سوخت کالری میشه. بسیار هم مفیده.
آیا خلاء دهان رو فقط با سیگار میشه جبران کرد؟ میشه جای 2 باکس سیگار، سه بار مسواک و استفاده از نخ دندون و آب نمک و آدامس و ... رو که به بهداشت دهان کمک میکنه جایگزین کرد. همچنین خشم و عصبانیت و کلافگی رو با تفریحات سالم، دوستان خوب، اهمیت به خانواده و مطالعه، رقص ، فیلم طنز، .... مبادله کرد. همچنین به حدی از اون پذیرش داد. این که من نقاهت بحرانی رو پشت سر میذارم که این کلافگی و خشم، این بی حوصلگی و بی رخوتی بخشی از اونه. وقتی عمل انجام میدی برای سلامتیت باید بپذیری درد جای تیغ جراحی بخشی از اونه که به تدریج بهبود پیدا میکنه. گهی تند و گهی خسته رفتن اصلا شرایط خوبی نیست. نوسان حال هرگز خوب نیست. این که صبح در اوج هیجان و شادی باشی و شب داغون. یه حال منطقی از همه چیز بهتره. اگه سعی کنی منطقی و منطم عمل کنی و تعجیل در نتیجه نداشته باشی، این زیر و بم ها کمتره، پس هم به رهایی دائمت کمک بزرگی میکنی، هم اینکه توی این مدت دچار پرخوری نخواهی شد. این مهمه که طول روز بدونی میخواهی چیکار انجام بدی. همچنین مطمئن باش بعد مدتی این کلافگی از بین میره و از بلاتکلیفی خارج میشید، دیگه پر خوری نمیکنید، پس وزنتون دیگه افزایش پیدا نمیکنه. این پرخوری تا زمانی طول میکشه که چه از نظر روحی و چه جسمی با شرایط جدید آداپته شین. نهااایت یک ماه.

ادامه دارد....

[Farah-S2]

ممنونم خانومی.
ببین عزیزم وقتی ضعفی مشاهده میکنی همیشه اول قدم دنبال عوامل باش.

سوال: من وقتی سیگار نمیکشم چاق میشم:
....

عشق آفرین عزیز، دوست خوبم، با راهنمایی هاتون دوباره موفق شدم برای ترک عزمم رو جزم کنم، و الآن حدود 48 ساعتی گذشته و به راحتی تونستم مقاومت کنم! برای خودمم عجیبه اما هیچ مشکلی از بابت عصبی بودن و پرخاشگری و در کل عوارض ناشی از نرسیدن نیکوتین به بدن ندارم! اما همونطور که پیش بینی کرده بودم دوباره به شدت پرخور شدم و اصلاً نمیتونم در برابر اشتهای کاذبی که دارم مقاومت کنم. میترسم اگه همینطور پیش بره و چند کیلویی چاغ بشم دوباره تمام انگیزم بابت ترک از بین بره و بخاطر کاهش اشتها دوباره به سمت سیگار برگردم :(
خواهش میکنم اگر هر راهی، دارویی، درمانی میشناسین که برای جلوگیری از پرخوری مؤثر باشه بهم معرفی کنین یک دنیا ممنونتون میشم...

[عشق آفرین]

عزیزم البته که همیشه راهی هست...
حالا که قدم برداشتی چند تا توصیه براتون دارم:
1. هدف: میزان صبوری و تحمل انسان رو هدف او و اهمیتی که براش داره تعیین میکنه. هرچه هدف والاتر تصمیم قطعی تر و مطمئن تره. آیا هدفی انتخاب کردی؟ چرا میخوای ترک کنی؟ واسه لینکه سلامت باشی؟ اونوقت سلامتی چقدر واست مهم و ضروریه؟ میخوای رضایت خانواده ات رو داشته باشی؟ رضایت اونها چقدر مهمه؟ اونا کی هستند؟ جایگاهشون چی هست؟ میخوای رها و آزاد باشی؟ مفهوم آزادی و وارستگی از نظر تو چی هست؟
اگه اهداف ارزشمند و والا داشته باشی و البته بهشون یقین و ایمان داشته باشی، مطمئن باش هرچقدر بیراهه بری باز میگردی.

2. همت: بی رغبتی، اکراه و اجبار آنجا شکل میگیره که ایمان و امید پایمال شده باشه. اگه به هدفت، تصمیمت ایمان نداشته باشی، اگه مسیرتو، تلاشتو باور نداشته باشی، اگه فقط حرف زده باشی و دلت نخواد! همتی شکل نمیگیره، همت رابطه مستقیمی با خواهش های ما داره. فکر کن... تمام تلاش تو برای اینه که چطور چیزی رو نخوای! این یعنی میلی در تو هست که همتی شکل گرفته برای سیگار کشیدن، حالا باید میلی قلبی باشه که همتی شکل بگیره برای سیگار نکشیدن.

3. آزادی: فرقی نمیکنه، سیگار یا غذا، اصلا نماز و عبادت وقتی در جایگاه عادت قرار بگیره و اسارتی به همراه داشته باشه دیگه اعتیاده. اون عمل حتی اگه زیبا هم باشه، وقتی تبدیل به اعتیاد بشه زشته. حتی معنای زشتی داره. انسان با اون عظمت و جایگاهش برده ی دست ساخته های خودش بشه ، برده ی تصوراتش بشه ، برده ی یکی مثل خودش بشه زشته. من بدون سیگار نمیتونم زندگی کنم، بدون اینترنت میمیرم، بدون تلویزیون دق میکنم، بدون این پسر میمیرم، اگه سه دور تسبیح نکنم خوابم نمیبره، اگه کنکور قبول نشم خودمو میکشم، اگه اگه اگه.... این شرط ها رو کی واسه ما گذاشته؟ عادت ها و وابستگی ها فقط زیبایی های زندگی رو برای ما زشت کردن، مگه بت پرستی شاخ و دم داره؟
من خودمم از این گرفتاری ها کم ندارم، حرفم اینه: اسیر ماندن زشت تر از اسیر بودنه. پرنده اسیر باشه زشت نیست، آزاد باشه و نخواد که پرواز کنه زشته . پرواز رو از خاطر برده باشه زشته.
فکر کن. به آزادی ، رهایی، وارستگی، سبک بالی، اختیار، انتخاب، قدرت، اراده، به اینها فکر کن. به جایگاهت، شأنت، شایستگی هات فکر کن. عمرت، زمانت، این لحظه ای که درونش هستی و برگشتنی نیست که جبرانش کنی فکر کن.

4. در لحظه جاری شدن: میخوای بدونی بزرگترین ظلمی که انسان میتونه در حق خودش بکنه چیه؟ سفر به گذشته و آینده. من این کارها رو کردم، این قدرتو داشتم، این اشتباهاتو مرتکب شدم، من میخوام فردا یه زندگی جدید بسازم، میخوام یه مهدس حرفه ای بشم، میخوام یه ماشین آخرین مدل بخرم.... بسه! بسه! تو رو خدا یکبار هم که شده بگو پاشم این لحظه رو جشن بگیرم، ذوق کنم، برقصم، شادی کنم، فکر کنم، عبادت کنم، لبخند بزنم، نیکی کنم، یه شعر بگم، یه آهنگ بزنم، یه درس یاد بگیرم... همین الان، همین حالا نه وقت دیگه ای. حسرت جز اینکه فرصت های دیگری از من دریغ کرده چی به من داده؟ آینده جز اینکه بهم وعده های سر خرمن انتظار روز های خوب داده یا پوچ و ناامیدم کرده چی به من داده؟ زندگی مجموع لحظات حاله. تعلیم از گذشته خوبه، به شرطی که حالا بخوای ازش استفاده ببری، و نگاه به آینده خوبه به شرطی که حالا بخوای قدمی برداری. اما اگه در گذشته و آینده زندگی کنی باختی.
مهم نیست که گذشته سیگاری بودی، حتی اگه دو ساعت پیش سیگار کشیدی، الان دیگه سیگاری نیستی. بدترین چیزی که تو رو به سمت سیگار سوق میده، یادآوری اینه که سیگار میکشیدی و آن چیزی که عهدتو میشکنه اینه که منتظر روزی هستی که موفق بسی یا شکست بخوری. فراموش کن روزی سیگار کشیدی. تو اصلا سیگاری نبودی. از لحظه هایی که نه سیگاری هستی، نه دزدی، نه قاتل، نه دروغگو، نه خائن کمال استفاده رو ببر. این کم نیست لحظاتی داری که مانند یک طفل معصوم رهای رهایی.

5. حالا فکر کن، میگی چاق میشم. آیا هدفت اونقدر ارزشمند هست که به اندامت ارجحیت داشته باشه؟ هرچند اونم راه های خودشو داره. هیچ جای دنیا، تو هیچ رژیم غذایی از سیگار کشیدن جهت لاغری استفاده نمیشه. خوبه بدونی بد هیکلی بشتر از اینکه از چاقی باشه، از شکم و پهلو هست که یکی از دست آورد های سیگاره. لازمه برنامه ای جدای از رهایی از سیگار برای لاغری اجرا کنی. فکرتو به کار بگیر. پرخوری میکنی؟ اگه اعتقادات مذهبی داری روزه بگیر، برو دندانپزشک، دو تا دندون پرکنی تا سه روز هیچی نمیخوری ، برای خودت محدوده ی غذایی مشخص کن که از اون تعدی نکنی، لیست چیزایی که میتونی بخوری رو همون صبح بنویس و مقید باش، دو برابر ورزش کن. فکر کن، جدول حل کن، فعالیتکن. هیچ چیز مثل تفکر لاغرکننده نیست.
من هیکلم کاملا اوکی هست، دلیلش مشخصه:
1. برنامه غذایی مشخصه: صبح کلسیم، ظهر پروتئین و آهن و ... عصر ویتامین، شام یه غذای ساده در حدی که نصف شب ضعف نکنم. قانون: سیر شدن (نه ترکیدن) و البته طبیعی بودن. هیچکس منو ما بین اینها مشغول خوردن نمیبینه و هرگز تنقلات نمیخورم، تهیه نمیکنم که بخورم.
2. روزی یک ساعت پیاده روی دارم و یک ساعت رقص
3. فکر کردن. روزی یک ساعت عمیقا فکر میکنم. فکر کردن لاغر کننده است، اما استرس چاق کننده است.
4. فعالیت: تمام مدت مشغول کار هستم. دلیلی نداره چاق بشم.
در یک کلام رفتار صحیح غذایی و شیوه ی صحیح فعالیت به تناسب اندام کمک میکنه. اگه چیزی نخورید که سوءتغذیه و کمبود املاح بدن و این مشکلات پیش میاد. بخور اما صحیح و با برنامه. اینم یه جور رهایی هست و اراده میخواد و مانند همه ی رهایی ها اولش دشواره بعد آسون میشه. بد نیست تحت نظر پزشک وزن کم کنید.