خواستگار که برام میاد دلم میگیره

[Narges s]

سلام
من دختری 25 ساله هستم. چند ماهی میشه که هر وقت میخاد برام خواستگار بیاد من دلم میگیره دلم نمیخاد ازدواج کنم حالا قبلش اینجوری نبودما همش دلم میخاست ازدواج کنم همش حرف از شوهر و خواستگار میزدم. دلیلشم فکر کنم این باشه که من یه سال پیش برام یه خواستگاری اومد که خیلی به دلم نشست و قرار شد یه مدت رو برای آشنایی بزاریم یه ماه گذشته بود که اون گفت منو نمیخاد. متأسفانه من بهش دل داده بودم تا چند هفته گریه می کردم ولی امید داشتم که فراموشش میکنم. ولی حالا بعد یه سال من هنوز به اون حس دارم هر خواستگاری که برام میاد به دلم نمیشینه اصلا دلم نمیخاد خواستگار بیاد. همین امروزم یه خواستگار برام اومد شرایط خوبی داره. 33 سالشه و وضع مالیش متوسطه و پسر خوب و شادی بود مامانشم خیلی خانوم خوبی بود خنده رو و شیطون. ولی من دلم باهاش نیست.حتی کشش جنسی نسبت بهش در خودم حس نمیکنم. خانواده من خیلی خوششون اومده. من همش دارم دعا میکنم اونا خوششون نیومده باشه و دیگه زنگ نزنن. میدونم اینجوری زندگیم تباه میشه ولی چیکار کنم آمادگیشو ندارم. و از طرفی میترسم اگه اینو رد کنم دیگه موقعیت خوبی برایم پیش نیاد. واقعا موندم تو دوراهی. نمیدونم چیکار کنم تو این مدت چند تا خواستگار رو با بهونه های مختلف رد کردم این بار دیگه مامانم حسابی عصبانی میشه.

[paiize]

سلام
به نظرتون اون آقا که سال پیش خواستگارتون بودداره موقعیتهای خوب روبه خاطرشما ازدست میده!!!!
اون قضیه تموم شده پس سعی نکنین بااین فکرهابه خودتون وآیندتون آسیب بزنید..

به هرکدوم ازخواستگارها فقط به چشم خواستگارنگاهذکنید نه بیشتر...توی ذهنتون پروبالش ندیدکه اگه نشددوباره شما تایک سال حالتون بدبشه!!
به فکرخودتون وآیندتون باشید...نزاریداحساساتتون به شما غلبه کنه...جلوی فکرهای بی خودی روبگیرید...
شماالان توی سنی هستیدکه موقعیتهای خوب سراغتون میادپس به خاطریه نفردیگه که هیچ نقشی توی زندگیتون نداره این فرصتهاروازدست ندید.

[دختر بیخیال]

سلام گلم

یک موردی تو زندگیم بارها بارها بهم ثابت شده، تا با یکی رفت و آمد نداشته باشی باهاش زندگی نکنی، نمیتونی بطور کامل بگی میشناسیش!

شما یه" شمای کلی" از ایشون دیدین حس میکنی براتون بهترین بودن، درصورتی که ممکن بود اگه با ایشون ازدواج میکردین، تازه متوجه میشدین، اونی نیستن که مد نظر شما باشند بعنوان همسر!

اخلاقیات یا عاداتی داشته باشند که شما اصلا به مدت طولانی نتونین اونها بپذیرین!

بهتره با خواستگارهای جدیدتون بیشتر آشنا بشین با اخلاقیات و معیاراشون بیشتر آشنا بشین، شاید قسمت شما هم تو همین خواستگارها باشه!

همونطور که خانومها حق جواب منفی دادن و دارند اقایون هم دارند، پس بهیچ عنوان سعی نکن همون اول آشنایی احساساتتو وارد فاز آشنایی بکنی.
در وهله اول سعی کن خوب و منطقی بشناسینشون تا مبادا انتخاب اشتباهیی داشته باشی.
به این فکر کن که شاید با اون مرد خوشبخت نمیشدی! و ایشون مورد مناسب شما نمیتونستن باشند.

[معاون کلانتر]

همیشه عنوان میشه که مرد ها دلشون میخواد هر چیزی رو سخت بدست بیارن در حالی که فارغ از جنسیت همه ما اینطوری هستیم

دست نیافتنی ها همیشه بهترین هستند البته تا زمانی که بهشون دسترسی نداشته باشیم

فکرشو بکن آدم و هوا ،بهشت با همه امکاناتی که داشت رو با یک میوه عوض کردند ، فقط بخاطر اینکه از رسیدن به اون میوه منع شدند

[واحد]

عزیزم شما چطور میتونی به فردی که شما رو نخواسته و نپسندیده هنوز فکر کنی ؟ من بودم ازش متنفر میشدم .و حتی اگه بازم میمومد خواستگاری اصلا محلش نمیگذاشتم .

[Narges s]

منم دوست ندارم موقعیت های زندگیمو از دست بدم اگه میخواستم که اینجا تاپیک باز نمی کردم. ولی با دلم چه کنم که حتی یه ذره با این آقای خواستگار جدید نیست. حتی وقتی باهاش حرف میزدم گاهی به زور لبخند میزدم که ناراحت نشه. حتی دلم نمیخاد یه بار دیگه ببینمش یا صداشو بشنوم. اون آدم بدی نبود ظاهر آراسته و مرتب داشت بسیار خوش مشرب و خونگرم بود ولی من فکر میکنم ایشون آدم من نیست. من هیچ تمایلی به ادامه آشنایی ندارم. از طرفی به خودم میگم اینو رد کردی اگه به خواستگار بعدی هم حسی نداشتی چی؟ تا کجا میخای اینجوری ادامه بدی؟ من یه ذهنیت از همسر ایده آلم تو ذهنم ساختم و همو رو با اون مقایسه میکنم. این ذهنیتی که تو ذهنم شکل گرفته کسی نیست جز همون خواستگار قبلی. البته ظاهرش همونه ولی اخلاقش تو رویاهای من اونجوریه که من میخام. چه کنم با روان پریشونم که داره در به در دنبال این آدم میگرده. آدمی که وجود نداره . یا هست ولی یا فقط ظاهرش شبیه اونه یا فقط اخلاقیاتش.

[SOGAND.]

منم دوست ندارم موقعیت های زندگیمو از دست بدم اگه میخواستم که اینجا تاپیک باز نمی کردم. ولی با دلم چه کنم که حتی یه ذره با این آقای خواستگار جدید نیست. حتی وقتی باهاش حرف میزدم گاهی به زور لبخند میزدم که ناراحت نشه. حتی دلم نمیخاد یه بار دیگه ببینمش یا صداشو بشنوم. اون آدم بدی نبود ظاهر آراسته و مرتب داشت بسیار خوش مشرب و خونگرم بود ولی من فکر میکنم ایشون آدم من نیست. من هیچ تمایلی به ادامه آشنایی ندارم. از طرفی به خودم میگم اینو رد کردی اگه به خواستگار بعدی هم حسی نداشتی چی؟ تا کجا میخای اینجوری ادامه بدی؟ من یه ذهنیت از همسر ایده آلم تو ذهنم ساختم و همو رو با اون مقایسه میکنم. این ذهنیتی که تو ذهنم شکل گرفته کسی نیست جز همون خواستگار قبلی. البته ظاهرش همونه ولی اخلاقش تو رویاهای من اونجوریه که من میخام. چه کنم با روان پریشونم که داره در به در دنبال این آدم میگرده. آدمی که وجود نداره . یا هست ولی یا فقط ظاهرش شبیه اونه یا فقط اخلاقیاتش.

عزیز دلم به این فکر کن اگه باهاش ازدواج می کردی و بعد می فهمیدی بهت حسی نداره چی بهت می گذشت؟؟می تونی یک سرچی بکنی تو همین تالار موارد زیادی وجود داره..

من اگه جای تو بودم خدا رو شکر می کردم که وارد یک ازدواج که توش علاقه یک طرفست نشدم..در مورد این که هیچ حسی نداشتی خوب کاری کردی ردش کردی.راستش منم خودم

همین مشکلو دارم و تا حالا نشده ذره ای به کسی علاقه پیدا کنم واسه همین فقط از روی منطق تصمیم می گیرم و یکم کار سخت میشه..

حتی شده که همون اول نظرم مثبت بوده و به دلایلی نظرم برگشته ولی پیش مشاوره که رفتم تاکید کرد که اشتباه نکردم و گفت مطمئن باش بلاخره

کسی پیدا میشه که نظرت بهش مثبت باشه و باقی بمونه..

اما در مورد تو اول باید ایده ال ذهنتو پاک کنی بعد شروع به بررسی خواستگار کنی..

امیدوارم هرچی به صلاحته اتفاق بیفته

[Kimia7]

ببين عزيزم
اون اقا شايد در نگاه اول به دلتون نشستن اما شايد اگر بيشتر رفت و امد مي كردين و نامزد مي شدين مي ديدين اصلا اون چيزي كه شما مي خواين نيستن
شما ميگيد يه تصوير خيالي از اون اقا درست كرديد و عاشقش شديد و دنبال اون تصوير خيالي توي دنياي واقعي مي گرديد
شما به اون خواستگار احساس پيدا نكرديد بلكه عاشق تصورات ذهني خودتو شدي يكم فكر كن مگر مي شود ادم در عرض يك ماه به كسي احساس پيدا كنه
بايد سعي كني از رويا و خيال بياي بيرون
مگر ادم چقدر فرصت زندگي پيدا مي كنه كه نصفش هم بخواد تو خواب و خيال بگذرونه
مطمئن باش اگر به خودت نياي روزي مي رسه كه افسوس اين فرصت هاي از دست رفته رو مي خوري شما تا ابد جوون و زيبا نمي موني سنت كه بالا بره خواستگار هاتم كمتر مي شن و در نهايت ميرسي به سني كه ديگه كمتر كسي برات پيدا ميشه و تو مي موني و تنهايي و اون تصوير خيالي كه هميشه همراهت خواهد بود

[محمد هم دل]

منم با یکی این کارو کردم ولی مجبور بودم چون ایمان داشتم که اگه باهاش ازدواج کنم حتما بدبختش می کنم ولی اون اصلا نمی تونست منطقی فک کنه و همش میگفت اخلاقت خوبه
در صورتی که اون دو سه مورد خوب دیده بود و چشمشو دیگه بسته بود و فقط میگفت تو بهترینی در صورتی که اشتباه میکرد
ضمنا کس دیگه ایم با من همین کارو کرد کسی که دوسش داشتم ولی گفت به من علاقه ای نداره ولی بعد از هفت هشت ماه تلاش خودمو کردم و تونستم فراموشش کنم
شما سعی کن هرچی که شما رو به یاد اون آقا میندازه رو از بین ببری
دوم تلاش کن که دلتو از یادش خالی کنی و این کارو با توکل به خدا انجام بده
سوم تلاش کن تا نقاط قوت و اخلاق های خوب خواستگار جدیدتو تو ذهنت تجسم کنی و حسابی برسیشون کنی
ضمنا شاید این خواستگار جدید خوب نباشه و شاید بخوای ردش کنی پس تلاش نکن بگی عاشقشی فقط باید تلاشت برای شناخت باشه شاید لازم باشه ردش کنی

[footer]

به نظر من شما امادگی ازدواج رو ندارید.
فعلا صبر کنید