شعر حافظ

[mobin31080]

سلام

هر وقت دلم میگره حافظ میخونم. گفتم با هم بخونیم. برای همین این تایپیک رو استارت زدم .

هم بخونید و لذت ببرید و هم مشارکت کنید تا دیگر دوستان استفاده کنند.



آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا شود که گوشه چشمی به ما کنند

دردم نهفته به ز طبیبان مدعی
باشد که از خزانه غیبم دوا کنند

معشوق چون نقاب ز رخ در نمی‌کشد
هر کس حکایتی به تصور چرا کنند

چون حسن عاقبت نه به رندی و زاهدیست
آن به که کار خود به عنایت رها کنند

می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند

حافظ دوام وصل میسر نمی‌شود
شاهان کم التفات به حال گدا کنند

[آنیتا123]

درود

چه فکر خوبی

دوش می آمد و رخساره برافروخته بود

تا کجا باز دل غمزده ای سوخته بود

رسم عاشق کشی و شیوه شهرآشوبی

جامه ای بود که بر قامت او دوخته بود

[ida bahrami]

ای نسیم سحر آرمگه یار کجاست
منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست
شب تار است و ره وادی ایمن در پیش
آتش طور کجا موعد دیدار کجاست
هر که آمد به جهان نقش خرابی دارد
در خرابات بگویید که هشیار کجاست
آن کس است اهل بشارت که اشارت داند
نکته ها هست بسی محرم اسرار کجاست
هر سر موی مرا با تو هزاران کار است
ما کجاییم و ملامت گر بی کار کجاست...

[mobin31080]

ابر آذاری برآمد باد نوروزی وزید
وجه می می‌خواهم و مطرب که می‌گوید رسید

شاهدان در جلوه و من شرمسار کیسه‌ام
بار عشق و مفلسی صعب است می‌باید کشید

قحط جود است آبروی خود نمی‌باید فروخت
باده و گل از بهای خرقه می‌باید خرید

دامنی گر چاک شد در عالم رندی چه باک
جامه‌ای در نیک نامی نیز می‌باید درید

تیر عاشق کش ندانم بر دل حافظ که زد
این قدر دانم که از شعر ترش خون می‌چکید

[hafez2014]

سلام دوستان.
خیلی‌ تاپیک جالبی‌ میشه. من عاشق شعر‌های حافظ هستم. نمیدونم اینو شنیدین یا نه.



چرخ بر هم زنم ار غیر مرادم گردد من نه آنم که زبونی کشم از چرخ فلک


ادامه بدید دوستان.

[محمد هم دل]

این شعر حافظ مطمعنم برای امام حسینه

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

بی مزد بود منت هر خدمتی که کردم
یارب مباد کس را مخدوم بی عنایت

رندان تشنه لب را آبی نمی دهد کس
گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا
سرها بریده بینی بی جرمو بی جنایت

چشمت به غمزه مارا خون خوردو می پسندی
جانا روا نباشد خون ریز را حمایت

در این شب سیاهم گم گشته راه مقصود
از گوشه ای برون آی ای کوکب هدایت

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود ((حضرت زینب))
زنهار از این بیابان وین راه بی نهایت

و در پایان میگه

عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
قران بخوانی از بر در چارده روایت

به نظر منظورش همون تفسیر چارده معصومه
من که با این شعر حافظ خیلی حال کردم

[ida bahrami]

دو سال پیش که میخواستم یه تصمیم مهم بگیرم حافظ باز کردم ..... خیلی واضح بهم گفت ....
ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش
از بس که دست میگزم و آه می کشم آتش زدم چو گل به تن لخت لخت خویش
دوشم ز بلبلی چه خوش آمد که می سرود گل گوش پهن کرده ز شاخ درخت خویش
کای دل تو شاد باش که ان یار تند خو بسیار تند روی نشیند ز بخت خویش
خواهی که سخت و سست جهان بر تو بگذرد بگذر ز عهد سست و سخن های سخت خویش
وقت است کز فراق تو وز سوز اندرون آتش در افکنم به همه رخت و پخت خویش
حافظ اگر مراد میسر شدی مدام جمشید نیز دور نماندی ز تخت خویش

[hafez2014]

سلام دوستان

این شعر حافظ خیلی‌ لطیف حال غریبا‌ن دور از وطن رو توصیف کرده.
نماز شام غریبا‌ن چو گریه آغازم به مویه‌های غریبانه قصّه پردازم

به یاد یار و دیار آنچنان بگریم باز که از جهان ر‌ه و رسم سفر براندازم
من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم

به جز صبا و شمالم نمی‌شناسد کس عزیز من که به جز باد نیست دمسازم

[ida bahrami]

این شعرو همیشه برای مادرم میخونم.....برای صبورترین و مهربون ترین و فداکارترین انسان زندگیم...............

مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

خرابم می‌کند هر دم فریب چشم جادویت
پس از چندین شکیبایی شبی یا رب توان دیدن
که شمع دیده افروزیم در محراب ابرویت
سواد لوح بینش را عزیز از بهر آن دارم
که جان را نسخه‌ای باشد ز لوح خال هندویت
تو گر خواهی که جاویدان جهان یک سر بیارایی
صبا را گو که بردارد زمانی برقع از رویت
و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی
برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت
من و باد صبا مسکین دو سرگردان بی‌حاصل
من از افسون چشمت مست و او از بوی گیسویت
زهی همت که حافظ راست از دنیی و از عقبی
نیاید هیچ در چشمش بجز خاک سر کویت

[mobin31080]

غزل بسیار زیبا و پرمعنایی هست. من واقعا دوستش دارم و خیلی وقتا زیر لب زمزمه میکنم. توی هر بیتش کلی نکته نهفته داره. امیدوارم دوستان با دقت بخونند و لذت ببرن.