دختری را برای ازدواج دوست دارم چکار کنم؟!(این حس عجیب!)

[kambiz619]

سلام

من یه پسر 21 ساله که عاشق یه دختر 17 ساله هستم
وقتی 20 سالم بود بهش پیشنهاد دادم که اونو از صمیم قلب دوستش دارم و برای ازدواج میخوامش و ازش خواستم که اگه دوستم داره منتظرم بمونه تا وقتی موقعیت ازدواج رو پیدا کردم ولی جواب ایشون منفی و ناامید کننده بود
دوره سختی رو سپری کردم و غرورم بدجور شکست ولی نتونستم فراموشش کنم و هنوزم که هنوزه دوستش دارم
خداشاهده علاقه من به این دختر از سر هوس نیست چون من فقط اونو میخوام نمیتونم عاشق دختر دیگه ای بشم
الان من یه ترم دیگه کارشناسی تمومم و اون دوم دبیرستانه... خوشبختانه خدمت هم معاف شدم
دلم میخواد یه بار دیگه پیش برم ولی میترسم اینبار با نه گفتنش نابودم کنه!
نمیخوام بیش ازین کشش بدم نمیخوام درد دل کنم
سوالم اینه چطور پیش برم که نتیجه بگیرم حاضرم صبر کنم هرکاری کنم که بهش برسم نمیخوام از دستش بدم چون دوستش دارم
فقط اومدم اینجا که راهکار درست رو به من نشون بدید..

در ضمن کساییکه که میخواین جواب بدید
نه منطقی جواب بدید نه احساسی
یه چیزی ما بین این دو
یه جوابی که هم از عقل و هم از احساس پیروی کنه!

[رزا]

سلام

آقا کامبیز این چندمین تاپیک شما درباره این موضوعه؟؟

تا جایی که من میدونم سومیشه و شما باز همون حرف های تکراری که من دختر خانمی رو میخوام بهش پیشنهاد دادم که منتظرم بمونه و ایشون قبول نکردن...!!!

شما خودت باشی منتظر کسیکه تکلیفش معلوم نیست می مونی؟؟

من مشکلی با پیشنهاد شما ندارم اما بهتر نیست اول خودت رو آماده برای ازدواج بکنی بعد از کسی بخوای که بخاطرت صبر کنه؟؟

شما فعلا درست تموم نشده...سرکار هم که نمیری...هیچ سرمایه ای هم که نداری مطمئن باش صد هزار بار دیگه هم بری و پیشنهاد بدی میگه: نه !!!

یکم دست نگه دار..حساب نشده و از روی احساسات تصمیم نگیر

[مدیرهمدردی]

سوالم اینه چطور پیش برم که نتیجه بگیرم حاضرم صبر کنم هرکاری کنم که بهش برسم نمیخوام از دستش بدم چون دوستش دارم
فقط اومدم اینجا که راهکار درست رو به من نشون بدید..

با سلام
احساس شما کاملا قابل درک هست.
2 نکته:
یکم »:
دوست داشتن شرط لازم برای ازدواج دختر و پسر هست، اما شرط کافی نیست. یعنی پس از دوست داشتن اقداماتی جهت شناخت و بررسی و تناسب معیارها باید انجام شود.


دوم »:
اگر می خواهید دیگران باور کنند که بحث هوس نیست و ازدواج هست ، فقط با اینکه ادعا کنی هوس نیست باور نمی کنند.
برای باور. باید به صورت علنی، رسمی و مصمم از طریق خانواده خواستگاری کنید تا به این وسیله ضمن اینکه ثابت کنید که مصمیم و قطعی خواستگار هستید و ادعا نمی کنید شرایط را برای طرفین فراهم کنید که در کنار دوست داشتن ها، معیارها را هم ارزیابی کنید.

اگر به هر دلیل نمی توانید خواستگاری رسمی کنید، باید بدانید این مسئله بیشتر یک هوس هست و بی خیالش شوید.
همچنین اگر خواستگاری رسمی هم کردید به معنای این نیست که ایشون باید همسر شما بشوند. بلکه هر دو طرف باید معیارها را بررسی کنید و اگر تطابق داشت زن و شوهر می شوید.

در ضمن کساییکه که میخواین جواب بدید
نه منطقی جواب بدید نه احساسی
یه چیزی ما بین این دو
یه جوابی که هم از عقل و هم از احساس پیروی کنه!

این قصار شما هم نوبر هست.
شرط بگذاریم که چگونه راهنمایی کنند.
بسیار بسیار پیش می آید که اصلا احساس و عقل دو جهت خلاف هم را پیشنهاد می دهند.

الان احساس شما می گوید با این خانم ازدواج کن. (البته اگر احساس شما خیلی کودک و نابالغ باشد که اصلا ازدواج را هم راضی نیست و می گوید با او فقط حرف بزن، کافی شاپ برو و پیامک رد و بدل کن به بهانه ازدواج)
ولی منطق می گوید تنها دوست داشتن کافی نیست ، باید بررسی کرد انتخابی انجام داد که این دوست داشتن مستمر باشد.
حالا اگر شما خواستگاری کردید و بررسی کردید معیارهایتان با هم تطابق داشت خوش به حالتان می شود و احساس و منطقتان کیف خواهند کرد.