آیا ازدواج از روی دلسوزی و وابستگی کار درستی است ؟

[تکنیکال]

سلام دوستان. من مردی 36 ساله هستم و حدود 2 ساله که با یک دختر 33 ساله دوست هستم. این دختر در زندگی مشکلات بسیار زیادی داشته هم مشکلات مالی هم مشکلات خانوادگی و هم مشکلات روحی(اعتماد به نفس به شدت پایین). در طول مدت دوستی من کمک های زیادی بهش کردم تا تونست زندگیشو یک مقدار جمع کنه. حالا یک مقدار وضعش ثابت شده و داره درسشو ادامه می ده و از نظر مالی هم میتونه زندگیشو اداره کنه ولی مشکل اینه که به شدت به من وابسته شده. خودش میگه که عاشق منه ولی راستش من خیلی مطمئن نیستم که واقعا عاشق باشه و فکر می کنم بیشتر شدیدا وابسته است ولی خوب فکر می کنم کمی احساس هم وجود داره. برای هرکاری میاد پیش من و انگار فکر میکنه بدون من نمیتونه زندگیشو بچرحونه ولی اصلا اینطور نیست و من فقط باهاش حرف میزنم و کمکش میکنم یک تصمیم بگیره و بعدش خودش کارشو راه میاندازه ( تازه الان خیلی بهتر شده که ایطوریه ). در مورد من هم خوب شاید من هم کمی بهش وابسته شدم ولی فکر می کنم اون اصلا زن مورد دلخواهم نیست. یک کم احساس هست ولی فکر نکنم عشق باشه. از طرفی بعد از این همه مدت یک کم سخته همینجوری ولش کنم. توی این مدت دوسالی که با من بود زندگیشو از یک نابسامانی کامل به یک حالت تقریبا پایدار رسوند. مثل یک پرنده زخمی که شما خوبش کرده باشی و حالا حالش خوب شده و نمی خواد از پیش شما بره و شما هم که بعضی وقتا فکر می کنی این پرنده مورد دلخواه من نیست ولی من این همه مدت باهاش بودم و از کجا به کجا رسوندمش و حالا برای من هم سخته که یکدفعه ولش کنم و برم پرنده دلخواهم را که شاید نیازی هم به من نداشته باشه بیارم. از طرفی هم میترسم اگر ازدواج کنم همیشه فکر کنم این فرد مورد دلخواه من نبود و مطمئن نیستم ازدواج عاقبت خوبی داشته باشه. خلاصه که بدجوری گیر کردم و واقعاً موندم که چکار کنم. اگر کسی تجربه مشابهی داره میتونه خیلی کمک کنه. ممنون.

[sara503]

سلام آقای تکنیکال عزیز
شما مگه به ایشون قول ازدواج دادین که الان تو دوراهی گیر کردین؟
خانواده هاتون در جریان هستن؟
ضمن اینکه برای ازدواج ملاک و معیار خودتون رو در نظر بگیرید و تصمیم بگیرید نه ملاک نفر مقابل چون بعدا پشیمون نمیشید خودتون رو در الویت قرار بدید چون امکان سرد شدن د رآینده از طرف شما هست و اون خانوم بیشتر از الان که نه بشنوه ضربه خواهد خورد

[abi.bikaran]

سلام
همون روزی که نقش یه ناجی رو بازی کردین اولین قدم اشتباه رو برداشتین پس الان هم باید پای عواقبش وای سین!
شما هیچ مسئولیتی در قبال اون دختر خانم نداشتین لازم نبود دایه مهربانتر از مادر بشین این دختر خانم اگه اینقدر مشکلاتش حاد بود به جای روی اوردن
به رابطه اشتباه وپذیرش اشتباه شما باید میرفت پیش یه مشاور تا مشکلاتش برطرف کنه.
الان هم خواهشن بدون دلسوزی وعذاب وجدان این رابطه رو تموم کنید خیلی منطقی وجدی ومحکم باهاش صحبت کنید وبگین که مناسب هم نیستین
بگین که قصدتون از اول هم فقط کمک بوده گر چه اشتباه بود ولی کاریش نمیشه کرد باید تا این وابستگی بیشتر نشده این رابطه رو تموم کنید
تا بیشتر از این دختر خانم از لحاظ روحی و احساسی صدمه نبینه!
شک نکنید ازدواج از سر دلسوزی و وابستگی به شکست می انجامد!!!

[شیدا.]

رابطه شما تو این دو سال چطور بوده؟ فقط کاری؟

یا این که رابطه عاطفی داشتید؟ با هم بیرون می رفتید. حرفها و قولهای امیدوارکننده بهش می زدید؟ احتمالا رابطه فیزیکی و تماس جسمی داشتید؟

[تکنیکال]

نه من هیچوقت هیچ قولی نه بطور ضمنی نه صریح ندادم. نه خانواده ها اصلا در جریان نیستند. میشه گفت که رابطه ما تو این دو سال عاطفی بوده. وقتی من ناراحت می بینمش روی من تاثیر زیادی میگذاره و من هم ناراحت میشم و دلم میخواد که کمکش کنم. با هم زیاد بیرون میریم و زیاد حرف میزنیم و بیشتر حرفهامونم اینه که اون چیکار باید بکنه. رابطه جسمی هم تا حدی داریم ولی رابطه جنسی نداریم یعنی اون نمی خواد که داشته باشیم.

[sara503]

نه من هیچوقت هیچ قولی نه بطور ضمنی نه صریح ندادم. نه خانواده ها اصلا در جریان نیستند. میشه گفت که رابطه ما تو این دو سال عاطفی بوده. وقتی من ناراحت می بینمش روی من تاثیر زیادی میگذاره و من هم ناراحت میشم و دلم میخواد که کمکش کنم. با هم زیاد بیرون میریم و زیاد حرف میزنیم و بیشتر حرفهامونم اینه که اون چیکار باید بکنه. رابطه جسمی هم تا حدی داریم ولی رابطه جنسی نداریم یعنی اون نمی خواد که داشته باشیم.

شما که هیچ قولی ندادی پس هیچگونه تعهدی هم بهش نداری،اینجور که گفتی یه دوستی خیلی قوی داشتید باهم که از رابطه خواهروبرادری هم صمیمی تر بوده ،دوستی ک بخاطر هم همه کاری کردین تا مشکلات همدیگه رو کمتر کنید خصوصا شما،به نظر منم سعی کنید این رابطه رو زودتر تموم کنید تا اون خانوم بیشتر ازین وابسته نشه ،الان وابستس ممکنه دلبسته هم بشه و کارت سخت تر میشه،غیر مستقیم این مساله رو پیش ببر یه جوری که گوشی دستش بیاد که رابطه فقط رابطه دوستیه نه چیزی بیشتر،ببینید زندگی بحث یه روز دو روز نیست که بخوای از سر دلسوزی باکسی بری زیر یه سقف ،ممکنه این ترحم بعدا از بین ببره پس با یه تصمیم اشتباه زندگی جفتتون رو خراب نکن چه بسا کسی پیدا بشه که دوستش داشته باشه و به خاطر خودش باهاش زندگی کنه نه از روی ترحم ،براش جداشدن سخت خواهد بود ولی همونطوری که تا الان کمکش کردی روی این موضوع هم میتونی کمکش کنی،انشاالله تصمیم درست و منطقی بگیری
موفق باشی

[شیدا.]

سارا جان
شما دیگه چرا؟

این آقا می خواد خودش را گول بزنه و می گه هیچی نبوده. دو سال با ایشون خوش گذرونده و حالا می خواد عوضش کنه.
یه مدل بالاتر بگیره.

با یه خانمی دو سال رابطه عاطفی داشته باشی، با هم زیاد بیرون برید و تماس جسمی هم داشته باشید و تماس جنسی هم فقط چون خانم رد کرده ندارند، وگرنه در این زمینه هم کوتاهی نمی کردند.

حالا می گه زن مورد نظر من نیست و نمی خوامش ....

شما می گید قول ندادی، اشکالی نداره؟
قول را حتما باید روی برگه بنویسند و هفت تا مرد عاقل و بالغ زیرش را امضا کنند که بشه قول؟

[sara503]

شیدا جان حرف شما قبول من حرف شمارو قبول دارم ولی این آقا میگه ازروی دلسوزی ازدواج کنم ،به نظرت اگه به این رابطه ادامه بده ولی آخرش بگه نمیخوامت خوبه؟؟؟؟؟؟؟؟؟تنها کسی که این وسط ضربه میخوره اون دختر بیچارس،من میگم رابطه رو تموم کنه چرا که با طرز فکری که الان داره و حس میکنه از روی ترحم باهاشه و شاید با همین حس باهاش ازدواج کنه به نظر شما اون دختر خوشبخت میشه یا میتونه خوشبختش کنه؟؟؟؟مگر اینکه حس دوست داشتن رو در خودش بیدارکنه با خودش مسائل رو سبک سنگین کنه و بدور از احساسات تصمیم بگیره

[شیدا.]

سارا جان،

نباید ازدواج کنند.
ولی کاری که این آقا کرده هم اصلا قابل توجیه نیست و درست نیست که می گن بهش کمک کردم حالا چطوری ولش کنم؟

مطمئن باشید حرف ازدواج حداقل به شکل ضمنی بوده.
وگرنه الان چرا این آقا فکر می کنند که "چطور به اون خانم بگن که نمی خوان باهاش ازدواج کنند"؟

مگه شما با هر کس کار می کنی
یا کمکش می کنی
یا همکاری
یا همسایه ای
یا ...
بعد از یه مدت باید بهش اطلاع بدی که باهاش ازدواج نمی کنی!!
تا حرف ازدواج نباشه که این موضوع معنی پیدا نمی کنه.

اصولا آقایون وقتی می خوان بزنن زیرش یه طوری موضوع را تعریف می کنند که آدم فکر می کنه اسم کوچیک طرف را هم نمی دونن.
و یکی تو خیابون اشتباهی بهش گیر داده بیا ازدواج کنیم !

ازدواجشون غلطه
اما توجیه نکنند و این بازی را با کس دیگه ای نکنند
برای یافتن ریشه های این رفتارشون و درمان به روانشناس مراجعه کنند
رفتار غلطشون را با این توجیهات رواج ندهند و به بقیه القا نکنند که عادیه

ایشون یه آدم داغون و مشکل دار را گیر آورده
نیاز خود قهرمان انگاریش را باهاش ارضا کرده
اعتماد به نفس خودش را بالا برده (که بله من هم مرد هستم و توانایی کمک به دیگران را دارم و .... )
حالا هم می خواد ولش کنه

مطمئن باشید اون دختر داغون تر از قبل می شه.
تنها کاری که شما کردید یه آسیب و ضربه، به شرایط بد اون خانم زدید و وضعیتش را بدتر کردید.
دستتون درد نکنه.
لطفا دست از این اقدامات بشردوستانه بردارید.

[رزا]

سلام...

هم شما و هم اون خانم به اندازه ای بالغ بودید که هم خانم بفهمن نباید برای مشکلات خانوادگی و شخصیشون از یک مرد نامحرم کمک بگیرن و هم شما که نباید وارد یک فاز احساسی

میشدید اونم به مدت دو سال....

شما آقای کم سن و سالی نیستید که ادامه این رابطه عاطفی رو به حساب هیجانات بگذاریم...

من حس میکنم شما دنبال موقعیت بهتری هستید و فکر میکنید بهتر از این خانم باید تو زندگی شما باشه..همینقدر که تا این سن مجرد موندید تا حدی گویای این مساله هست...

شما چطور با این خانم آشناشدید که راحت این خانم به شما اعتماد کرده؟

اصلا ایشون تابحال درباره ازدواج با شما صحبت کرده؟