معتاد شديد تلويزيون شدم، زندگيم بي معنا و مسخره شده

[پرنده غريب]

سلام دوستان
شايد موضومع تاپيكم رو مسخره بدونيد و لي اين مسئله معضل بزرگي برام شده.من ٢٠ سالمه، يك سال و نيمه ازدواج كردم.شوهرم دانش اموزه به خاطر همين خانواده شوهرم خرج زندگيمون رو ميدن.همين دانش اموز بودن شوهرم باعث شد كه من يك سال اول ازدواجم ٩٠٪ خونه مادرشوهرم اينا باشم، در حاليكه خودمون خونه داريم.ولي چون خونمون دور از خونه مادرشوهرم ايناست به خاطر خرج بنزين نميتونستيم زياد بريم خونمون( خارج از كشور زندگي ميكنم و قيمت بنزين زياد ارزون نيست و حانواده شوهرم هم اقتصادي هستند). خلاصه اين كه وقتي خونه مادرشوهرم بودم كم برنامه هاي مورد علاقم رو ميديدم و همش اونا اخبار ميديدند طوري كه فكر ميكنم اين باعث شد عقده تلويزيون بگيرم.الان بالاخره بعد از يك سال و خوردهاي دارم دانشگاه ميرم و ديگه بيكار نيستم ولي الان بدبختي بزرگم همين شده. همش تلوزيون بعضي برنامه ها رو شايد دو سه بار ديده باشم ولي بازم ميشينم ميبينم.بعضي وقتا اصلا از اون برنامه خوشم نمي ياد واي باز مي بينمش.طوري شدم كه از خواب پا ميشم اگر كلاس ندارم مستقيم تلويزيون روشن ميكنم.از دانشگاه برميگردم تا ميرسك خونه ميشينم رو مبل تلويزيون ميبينم. احساس ميكنم يك جورايي فراره از كاراي خونه.بعضي وقتا، در حقيقت بيشتر وقتا ظرفا تا بعد از ظهر روز بعد ميمونه چون ظرفا رو نگه ميدارم تا شب بشورم ، شب خوابم ميگيره نميشورم، خوب صبح هم كه يا دانشگاه يا تلويزيون.بعد تصميم ميگيرم كارام رو بكنم. حالم داره از خودم به هم ميخوره. شوهرم هم اعصابش خورد ميشه ميبينه من هيچ كاري نمي كنم فقط رو مبل لم دادم. حالم داره از خودم به هم ميخوره. هر روز ميگم نه ديگه امروز كار دارم بذار به كارام برسم ولي باز هم همون اش و همون كاسه.
اگر كمي طولاني شد ببخشيد ولي واقعا از اين حالت خسته شدم و به كمكتون احتياج دارم (اگر اشتباه تايپي دارم ببخشيد اخه با موبايل دارم تايپ ميكنم و كمي سخته)

[پرنده غريب]

كسي كمكم نمي كنه؟

[صبا_2009]

سلام خانمی

چطوریایی؟

خوشحال شدم که میری دانشگاه

راهکار من ایننه که اولا کارات رو نگذار بمونه و با هم انجام بدی مثلا همه ظرفات رو همون موقع بشور و نگذار جمع بشه. حتی اگر دانشگاه داری، زودتر غداتو بخور و همون موقع بشورف حتی یه بشقاب یا یه استکان. اینجوری از ظرف شستن خسته نمیشی.

دوم: صبح ها بجای اینکه همون اول پاشی تلویزیون رو روشن کنی، بجاش یه کار دیگه اول انجام بده مثلا ایمیلت رو چک کن. یا یک صفحه درس بخون، یا یه کتاب بخون، بعد بگو بعد از اون یه صفحه می رم سراغ تی وی. بعد از یه هفته یه صفحه ت رو بکن دو صفحه یا مثلا نرمش کن یا ... و همین جوری بیشترش کن.

بعضی روزا هم که میبینی خیلی کار داری و اصلا نباید تی وی ببینی، مثلا صبح که شوهرت داره میره کنترل تی وی یا کابلش رو بگذار تو کیفش که با خودش ببره اینجوری دیگه مجبوری تی وی نبینی

بعدشم بیا اینجا بگو کدوم یکی از این راهکارها واست جواب داد. البته همش رو اجرا کن. همش جواب میده.

[پرنده غريب]

سلام صبا جان،
مرسي كه مثل هميشه كمكم مي كني.ولي من نميدونم چم سده.احساس ميكنم خستم و حوصله هيچ كاري رو ندارم.يك احساس خلأ مي كنم.انگيزه اي ندارم واسه كار كردم.اصلا از ازدواج و زندگي زناشويي خسته شدم.حتى نمازم تقصير تلويزيون داره دير ميشه.
نن واقعا احتياج به كمك دارم زندگي زناشوييم ديگه شيريني نداره و اصلا هيچ لذتي نميبرم. من واقعا كمك مي خوام خيلي تنها و خستم. داشتم به مامانم شكايت ميكردم از اين كه اين خونه ي كوچولو رو تنبليم مي ياد تميز كنم.مامانم ميگفت تو بايد خجالت بكشي همچين حرفي رو ميزني ببين اين خارجي ها پيرن و عين چي كار مي كنن. واقعا راستش رو هم ميگه انجا اين پيرها رو ميبينم مثل چي فعالند ولي من يكذره راه ميرم كمر درد ميگيرم و مي خوام بشينم.از خودم و تنبليم خستم، نمي دونم چيكار كنم.

[mari1]

امیدوارم از حرفم ناراحت نشی ولی به نظرم شما داری دچار افسردگی میشی چون حوصله هیچ کاری رو نداری و از زندگیت خسته شدی.. اینم بگم که تا شما نخواین کسی نمی تونه کمکی کنه. ما راهکار میدیم ولی این شما هستین که باید عمل کنید. یکی از بهترین کارهایی که روحیه ادمو عوض میکنه شرکت در کلاس های ورزشی و استخر رفتن با دوستانه.شما اگه روزایی که خونه هستین صبح برین باشگاه مطمعنم بعدش که میاین خونه کلی انرژی مثبت میگیرین. زندگیتون الان دچار یکنواختی(تماشای تلوزیون) شده.. چندتا برنامه جدید گروهی پیدا کنید که حتی اگه اوایلش حوصله رفتن رو نداشتین به اجبار دوستاتون برین. و از همه مهم تر اینه که به خودتون انرژی منفی ندین.این که همش تکرار کنین که خسته شدم ازین شرایط و میخوام تغییر کنم ولی عملا کاری نکنید و مثل قبل رفتار کنید و هی بگید نمیشه ذهن و جسم شما عادت میکنه به این قضیه. نمیدونم به نیروی ذهن چقدر اعتقاد دارید ولی هرچه که در سر شما بگذره همان در زندگیتون اتفاق میفته.شما هر روز به خودتون بگید میخوام تغییرات مثبت کنم و من میتونم و برین دنبال فعالیت. اونوقت بعد یک ماه میبینید که چه دختر اکتیوی شدین.(فقط خواهشا واژه نمیشه و نمیتونم رو از ذهن و زبانتان بیرون کنید)
موفق باشید.