با عرض سلام و خسته نباشیدمن دختری 35 ساله هستم .فوق لیسانس ،مذهبی ، هنرمند ، تا حدی زیبا که خیلی کمتر از سنم نشان میدهم ...و با خانواده خوب و مذهبی و ساکن یکی از مناطق تهران...
اینکه چرا با این ویژگی ها که تقریبا ایده آل اغلب پسرهاست ، تاکنون مجرد مانده ام باور کنید خودم در حیرتم!!!!!!!!! راستش تاکنون خواستگارانی داشته ام که هر کدام که مرا پسندید از او خوشم نیامد و برعکس هر کدام را که من پسندیدم ، او از من خوشش نیامد...
باورکنید دیگر کلافه شده ام ..از طرفی تازگیها نمیدانم چرا با هر که (مردان 40 به بالا)جلسه اول صحبت میکنم..به جلسات بعدی کشیده نمیشود..از آن جنس دخترهایی نیستم که برای یافتن همسر وارد رابطه دوستی با آقایان شوم...اصلا این کار را ضدعقل می دانم... از آنطرف هم شغلی دائمی تاکنون نداشته ام که در برخورد با آقایان باشد و در واقع بتوانم در جامعه دیده شوم...
راستش وقتی خودم را با دوستان متاهلم مقایسه میکنم میبینم انصافا از خیلی جهات شرایطم از آنها بهتر است ولی آنها با زرنگی و سیاست توانستند مورد مطلوبشان را بیابند ...اما من همچنان نتوانستم گلیم خود را از آب بیرون بکشم.. بخدا دیگر کلافه شده ام ...
خواهش میکنم بمن بگویید ایراد کارم کجاست؟ باور کنید دیگر خسته شده ام...انگیزه ای برای زندگی ندارم تا کی باید صبر کنم؟ خواهش میکنم صادقانه بگویید آیا امیدی به ازدواج من هست؟ حاضرم هر کاری کنم تا زودتر بتوانم ازدواج کنم...
خودم فکر میکنم مشکل اساسی من در طرز فکرم بوده...همیشه فکر میکردم که ازدواج مثل مرگ و زندگی هر انسان صد در صد دست خداست... و اوست که تقدیر دو نفر را بهم گره میزند.. پس ما در هر جای دنیا که باشیم وقتش که برسد بالاخره قسمتمان خواهد رسید... و خداست که سبب ساز است و با واسطه هایش بالاخره دو نفر را بهم میرساند... اما حال که در هر گوشه از اینترنت سرک میکشم میبینم که مشاوران میگویند دختر نباید نقش منفعل داشته باشد و باید دیده شود..خودم فکر میکنم مشکل اساسی من همان دیده نشدنم تاکنون بوده....
اما حالا برای این دیده شدن چه باید بکنم... من در برخی محیطهای زنانه تدریس کرده ام .... اما خانم ها و همکاران خانم وقتی میخواهند دختری را برای پسر نزدیکشان در نظر بگیرند خیلی به سن اهمیت میدهند...آنها حتی به دختر همسن یا یکی دو سال بزرگتر راضی نمیشوند...
من بارها موردهایی داشتم که چون سنم از پسر کمی بیشتر بوده مرا نخواستند...بحدی که دیگر امیدی به مکانهای زنانه ندارم... حال نمیدانم چگونه خودم را در مکان کاری مردان قرار دهم و چگونه خود را در مکانی قرار دهم که مرد مجرد مطلوب من در آنجا یافت شود ؟؟
راستش یکبار در سایت همسریابی شرکت کردم اما احساس امنیت نکردم... و بیرون آمدم ... آیا میتوان به این سایتهااعتماد کرد ؟؟؟ به تازگی با سایتی آشنا شده ام که برای ثبت نام 110 هزار تومان ابتدا میخواهند و برای هر بار مشاوره و دیدار هم پولی دیگر طلب میکنند... گویا خیلی از مراحل آنها حضوری است و باید دختر و پسر همدیگر را در مکان موسسه ببینند و با آگاهی خانواده ها باشد....
باور کنید اگر بدانم که قطعا این موسسه میتواند برایم همسر خوب و مناسب را پیدا کند حاضرم چند برابرش را بپردازم ولی از نظر شما واقعا میشود به آنها اعتماد کرد؟؟؟؟ آیا واقعا مشاوره ای در کار هست؟
متاسفانه تاکنون صحبت با مشاوران حاذق را در مورد چگونگی همسریابی ام مورد نیاز نمیدیدم...اما حال دریافتم که اگر قبلتر از اینها با مشاوری دلسوز صحبت میکردم بالاخره با توجه به سنم و شرایطم میتوانست راهی پیش پایم بگذارد.... افسوس... من 40 راه همسریابی را هم در سایت شما خواندم ولی خواهش میکنم با توجه به سن و شرایطم بمن مشاوره بدهید..از لطف شما بینهایت سپاسگذارم...موفق باشید
علاقه مندی ها (Bookmarks)