چرا من نمیتونم یه زندگی عادی داشته باشم؟

[دلسا]

سلام
دیگه خجالت میکشم که بیام بازم تاپیک ایجاد کنمو بازم حرفای تکراری رو بگم. اینجا بهترین جاییه که میتونم حرفامو بیان کنم و درددل کنم. اینقدر راهکار میخونم پای عمل که میرسه استپ میکنم.

این روزا پر از درد و رنجم. همش به شوهرم بر نمیگرده. حدود 90% به خودم و درونم برمیگرده ولی نمیتونم هیچی رو از خودم دور کنم.
تست افسردگی بک رو زدم، افسردگی وخیم داشتم. یه سگ سیاه افسردگی دارم که همش باهامه. فکر کنم اون کلیپه سگ سیاه افسردگی رو درباره من ساختن.
من حتی نمیتونم یک لحظه هم ذهنم رو آروم کنم. همش مشوشه.
همه چیز از اونروز شروع شد که گوشی همسرم دست دخترم بود داشت کلیپاشو میدید یهو یه کلیپ بد رو گذاشت، شوهرم مثل فنر از جاش پرید و گوشی رو از دست دخترم گرفت ولی من حالم بد شد. خیلی بد. حتی بهش اعتراض نکردم، داد نزدم و با دخترم به بهانه خرید زدیم بیرون از خونه. انگار بیغیرت شدم. بعد که برگشتیم فقط بهش گفتم گوشیتو نده دست دخترمون.
شب ازم خواست رابطه داشته باشیم ولی کاش نداشتم. حین رابطه همش ایراد میگیره. میگه نمیدونم تو دیگه چی هستی یا اشکال های کار خودشو به من ربط میده. منم یا باید بگم باشه تو درست میگی یا سکوت کنم. نه اون لذت برد نه من!! اصلا نمیدونم چرا خواست باهام رابطه داشته باشه. اون که خودشو جای دیگه خالی می کنه. به این فکر نمیکنه که منم یه زنم و با این حرفاش روح منو نابود می کنه.
یک ماهی میشد که اصلا دستش هم بهم نخورده بود. اگر برم سمتش یا خسته است و خوابش میاد یا دستشو میکشه از زیر دستم این حرکتش از فحش هم واسم بدتره. دارم با احساسم مبارزه می کنم. نمیخوام دوستش داشته باشم چون غیر از درد هیچی واسم نداشته. دلم بهش سیاه شده. حس می کنم اصلا دوستش ندارم. بود و نبودش توی خونه واسم مهم نیست. وقتی میاد شوری واسش ندارم. حتی از پای سیستم بلند هم نمیشم.
چند مدتی هم هست که بیشتر از ما کناره می گیره. بیرون رفتناش بیشتر شده صبح از 7 میره اداره فقط میاد یه ناهار میخوره میره یا خونه مادرش یا با دوستاش بیرون نمیاد تا ساعت 11 به بعد شب.

اگر زن و شوهر باید روزای سخت کنار هم باشن، روزای خوش هم باید باشن دیگه. چرا همش خستگیشو میاره خونه؟ وقتی هم که حالش خوبه یا بیرونه یا خونه مادرش.

[zendegiye movafagh]

سلام عزیزم
خبری ازت نبود نگرانت بودیم
من هر چی فکر می کنم حفظ زندگیت اونم با کیفیت خوب همین یه راه حل رو داره
که با همسرت صمیمی بشی جو خونه رو شاد کنی بگی بخندی رابطه جنسیتون رو بهتر کنی( می دونم ازش ناراحتی ولی یه مدت باید این راهو پیش بگیری تا رفتار همسرت تغییر کنه )
تو اینترنت بچرخ سرچ کن اگه احساس می کنی رابطتون لذت نداره دنبال راهکارش بگرد روشهای مختلف و .... بگردی پیدا می کنی

[khaleghezey]

درود بانو

آموزش مسائل جنسی و زناشویی,ازدواج,مشاوره, پایگاه اطلاع رسانی تنظیم خانواده

آموزش جنسی و زناشوئی -سلامت خانواده • گروه آموزشی تنظیم خانواده

لطفا مطالعه کنید.

در مورد فیلمی که توی گوشی همسرتان دیدید.شاید درست نباشه بگم ولی توی بعضی گوشی های مردانه یا لب تاپ یا کامپیوترشان هست.برای ما مردها چندان چیز عجیبی نیست واینم بگم اینکه به تعداد کم هست دلیلی بر این نمیشه که ازشون استفاده میشه.خود من توی اینترنتم مسنجری هستش که تا دلت بخواد از اینجور فیلم ها بصورت زنده پخش میشه ولی دلیلی نداره ازشون استفاده کنم.

رفتار شما درست و اتفاقا اینم باید بگم اصولا شاید باورت نشه ولی هر مرد دیگه ای هم بود احتمالا از همسرش درخواست رابطه جنسی میکرد یکجور عذرخواهی حساب میشه این رفتار مردها البته بصورت غیر مستقیم(دلیلش چیه نمیدونم)!! این حرکتش عادیه البته بعنوان یه مرد دارم اینو مینویسم

ایراد گرفتن در رابطه بنظرم بهتره توی سایت هایی که بالاب رایتان قرار دادم مطالعه کنید و نظر شخصی بنده اینه میخواد ضعف های خودشو پوشش بده.

در مورد رابطه جنسی قبلا هم نوشتم رابطه جنسی برای مردها متفاوته با شما بانوان برای شما بیشتر از جنبه لذت فیزیکیش لذت احساسی و عشق و علاقه ای که بوجود میاد باارزشه و مهمه و برای همین به رابطه بیشتر عاشقانه نگاه میکنید که خوب برمیگرده با ذات زنانه ای که دارید برعکس ما مردها.
از نظر مردها داشتن رابطه جنسی ربطی به این نداره قهرید یا مشکل دارید باهم یا نمیدونم ابراز علاقه نکدردی یا ازش دلخورید یا مسائل دیگه.این رابطه از نظر مردها مثل یه جزیره خودمختاره که برای خودش تصمیم میگیره و در زمان خودش ربطی هم نداره به این موضوع که رابطه شما دونفر در آن زمان چگونه هستش.یه مرد وقتی رابطه میخواد یعنی رابطه میخواد به همین راحتی!!!مقدمه چینی نداره مثل شما بانوان

در مورد دیر اومدن یا خانه مادرش رفتن اونم از دیدگاه یه مرد نشاندهنده تمایل به فاصله گرفتن از خانه و قرار گرفتن در جمعه هایی که از بودن درش لذت میبرن.همانند رفتن به باشگاه رفتن پیش مادرشان و بودن در کنار دوستانشان.بنظر بجای اینکه منفعلانه برخورد کنید از پتانسیل بالایی که دراید بعنوان همسر و فرزند دلبندتان برای جذب شوهرتان بطرف خانه استفاده کنید.

خراب کردن کار ینداره این درست کردنه که سخته و نیاز داره به فردی متخصص باهوش و با مهارت های لازم.همراه با رفتار قاطعانه و جراتمندانه همراه با احترام و سرشار از احترام زنانه.
دوست داشتی بگو در مورد رفتار مردها مطالبی هست در تایپکت قرار بدم

[بی نهایت]

سلام دوست گرامی

زمانی که یک مرد بیشتر وقتش را بیرون از خانه سپری می کند یعنی اینکه خانه محل امن و آرامش او نیست.

فکر می کنی وقتی به استقبال همسرت نمی روی و از پشت سیستم تکان نمی خوری کدام شاهکار را رقم زدی؟

فقط و فقط او را از خودت دور می کنی.

- - - Updated - - -

همان طور که از عنوان تاپیکتون معلومه دنبال یک زندگی باآرامشی هستی.

برای ساختن چنین زندگیی احتیاج به صبر و گذشت فراوان است

.رابطه خواستنش در نتیجه عکس العمل صبورانه شما در مقابل اشتباهش بوده و خواسته بهتون نزدیک بشه .شایدم یه جور تشکر

.علاقه مندی های همسرتون رو شناسایی کنید.ایرادهایی که در رابطه جنسی به شما می گیره را جدی بگیرید و سعی در همراه شدن با ایشون داشته باشید.

[Nargesjoon]

به نظر میاد شما توی یه مسابقه هستید مسابقه بی توجهی
تا وقتی یکی تسلیم نشه این مسابقه تموم نمیشه
شما بهش هیچ توجهی نمیکنه چون بی توجهی میبینی اون هم به شما بی توجهی میکنه چون بی توجهی میبینه
تنها راه حل اینکه مسابقه تموم شه اینه که وقتی هردو سرحال هستید یه صحبت اساسی باهمدیگه بکنید که بیشتر به همدیگه احترام بذارید بیشتر به همدیگه توجه کنید بیشتر به همدیگه محبت کنید
وقتی خونه مادرش میره تو هم همراهش بری وقتی با دوستاش میره بیرون تو هم همراهش بری
رابطتون رو درست کنید
خالقزی درست گفت گمونم هدفش عذرخواهی بود که ازت رابطه خواست منظورش این بود من حواسم به تو هست نه اون فیلم بد
لعنت به سازنده های فیلم که باعث میشن کسی از زندگیش لذت نبره چون مدام درحال مقایسه همسرش با اون فیلم هست
تنفرانگیزترین کار از نظر من دیدن همین فیلماست چون دقیقا زندگی دونفره رو خراب میکنه

[سرگشته دوست]

دلساجان!
فکرمی کنم شما هنوزتصمیمتان رانگرفتیدکه زندگی راادامه بدهیدیانه .عزیزم باخودت روراست باش ببین می تونی همسرت رابااشتباهات گذشته اش بپذیری یانه .یک باربشین درست حسابی فکرکن وتصمیمت راسفت ومحکم وقرص واساسی برای ادامه ی عمرت بگیر.یاباهمین شوهربااشتباهات ....گذشته اش یانه؟اگرتصمیم گرفتی که ببخشیش خب قشنگ درست ببخشش نه نصفه نیمه کینه رابریزدور.رابطه جنسی منظم ومرتب باهاش داشته باش این یه وظیفه است واصطلاحابهش می گن تمکین .البته که زن هم کلی انرژی می گیرد واندورفین درمغزش منتشرمی شودوازافسردگی نجات پیدامی کند.
به قول معروف شماهنوزنمی دونیدباخودت چندچندی .خواهشاسریعترتصمیم قاطعت رابگیریاسفت ومحکم زندگی راحفظ کن یاجداشو.خودت راازاین برزخی که برای خودت ساختی نجات بده.یاعلی همین الآن یه کاغذبرداروشروع کن مزیتهاومعایب ادامه ی این رابطه وقطعش رابنویس وتصمیم بگیر

[دلسا]

من هر چی فکر می کنم حفظ زندگیت اونم با کیفیت خوب همین یه راه حل رو داره
که با همسرت صمیمی بشی جو خونه رو شاد کنی بگی بخندی رابطه جنسیتون رو بهتر کنی( می دونم ازش ناراحتی ولی یه مدت باید این راهو پیش بگیری تا رفتار همسرت تغییر کنه )

منم دوست دارم باهاش صمیمی بشم ولی انگار یه دیوار محکم بینمونه که نمیذاره. اون نمیخواد یا شاید من بلد نیستم نمیدونم. این روزا که اصلا نمیتونم محبت کنم یا اهمیت بدم. عصبی ام. دوست دارم بهش پرخاش کنم.

- - - Updated - - -

درود بانو


در مورد فیلمی که توی گوشی همسرتان دیدید.شاید درست نباشه بگم ولی توی بعضی گوشی های مردانه یا لب تاپ یا کامپیوترشان هست.برای ما مردها چندان چیز عجیبی نیست واینم بگم اینکه به تعداد کم هست دلیلی بر این نمیشه که ازشون استفاده میشه.


در مورد دیر اومدن یا خانه مادرش رفتن اونم از دیدگاه یه مرد نشاندهنده تمایل به فاصله گرفتن از خانه و قرار گرفتن در جمعه هایی که از بودن درش لذت میبرن.همانند رفتن به باشگاه رفتن پیش مادرشان و بودن در کنار دوستانشان.بنظر بجای اینکه منفعلانه برخورد کنید از پتانسیل بالایی که دراید بعنوان همسر و فرزند دلبندتان برای جذب شوهرتان بطرف خانه استفاده کنید.

ممنونم. منم میدونم توی شبکه های اجتماعی این کلیپا رد و بدل میشن واسه خود من هم فرستاده میشه ولی میتونم بعد یه بار نگاه کردن پاکش کنم. من مشکلم داشتن اون فیلم توی گوشیش نیست. مشکل ما فراتر از این حرفاس. اون از این وضعیت راضیه. نمیذاره بهش بد بگذره.

- - - Updated - - -

سلام دوست گرامی

زمانی که یک مرد بیشتر وقتش را بیرون از خانه سپری می کند یعنی اینکه خانه محل امن و آرامش او نیست.

فکر می کنی وقتی به استقبال همسرت نمی روی و از پشت سیستم تکان نمی خوری کدام شاهکار را رقم زدی؟

فقط و فقط او را از خودت دور می کنی.

- - - Updated - - -

همان طور که از عنوان تاپیکتون معلومه دنبال یک زندگی باآرامشی هستی.

برای ساختن چنین زندگیی احتیاج به صبر و گذشت فراوان است

.رابطه خواستنش در نتیجه عکس العمل صبورانه شما در مقابل اشتباهش بوده و خواسته بهتون نزدیک بشه .شایدم یه جور تشکر

.علاقه مندی های همسرتون رو شناسایی کنید.ایرادهایی که در رابطه جنسی به شما می گیره را جدی بگیرید و سعی در همراه شدن با ایشون داشته باشید.

اون لحظه ای که میاد خونه میدونم که باید بم جلوش ولی یه نیروی خیلی قوی منو سرجام مینشونه. نمیذاره بلند بشم. توی اون لحظه تمام بدیهاش یادم میاد. قدرنشناسی هاش، خیانت هاش، بی توجهی هاش، توجه زیادش به بعضیا و...

چندشب پیش توی خواب دیدم که روابط بسیار عالی داریم. خیلی خواب خوبی بود. با صدای خودش بیدار میشدم که میخواست واسه صبحونه تخم مرغ نیمرو کنم براش. صبحونه شو آماده می کنم، ناهار، شام، اتو کردن لباس، حتی ماشینش رو هم واسش میشورم. اون یه تشکر خشک و خالی و زبونی هم نمیکنه. واقعا از دست قدرنشناسیش ناراحت میشم و این ناراحتی ها تلمبار میشن رو هم و یه حسی میشه مثل الان. من حتی نمیدونم باید درباره چی باید باهاش حرف بزنم. همش میترسم نکنه یه چیزی بگم ناراحتو عصبی بشه در نتیجه سکوت ...
ایرادایی که توی رابطه میگیره اصلا مربوط به من نیست. تاپیک همینجوریش هم مشکوک به بند 22 اگر بخوام ایرادشو بگم که درست نیست ولی تا جایی که میتونم سعی می کنم بهانه دستش ندم.

- - - Updated - - -

به نظر میاد شما توی یه مسابقه هستید مسابقه بی توجهی
تا وقتی یکی تسلیم نشه این مسابقه تموم نمیشه
شما بهش هیچ توجهی نمیکنه چون بی توجهی میبینی اون هم به شما بی توجهی میکنه چون بی توجهی میبینه
تنها راه حل اینکه مسابقه تموم شه اینه که وقتی هردو سرحال هستید یه صحبت اساسی باهمدیگه بکنید که بیشتر به همدیگه احترام بذارید بیشتر به همدیگه توجه کنید بیشتر به همدیگه محبت کنید
وقتی خونه مادرش میره تو هم همراهش بری وقتی با دوستاش میره بیرون تو هم همراهش بری
رابطتون رو درست کنید

وواقعا شبیه مسابقه است و در آخر من بازنده هستم. این روزا نمیتونم بهش توجه کنم منم نیاز دارم یکی حرفامو بشنوه. یکی بهم توجه کنه. یکی نوازشم کنه. من توی دنیای مجازی دارم دنبال محبت و توجه می گردم. توی گروه های اجتماعی، شوخی با این و اون، سربه سر گذاشتن با بقیه. این شده تفریح من که لذتی برام نداره فقط گذران وقته.
خونه مادرش منم باهاش میرم. ولی اونجا به همه توجه داره الا من! ترجیح میدم اونجا کمتر بدم بخاطر شرایط خونه اونها. با زن داداشش صمیمیه و این منو ناراحت می کنه که چرا حرفی با من نداره ولی با اون داره.
همین خونه زن داداشش بودن که موقع عقد ما حرفایی زده بودن و دعای بد کرده بودن. چون میخواستن خواهرش با همسر من ازدواج کنه. (کاش همون اتفاق افتاده بود). واسه خاطر همین هیچوقت دلم با جاریم صاف نمیشه. دوست ندارم از اختلافاتمون خبر دار بشه ولی حرفایی که مربوط به زندگی ماست رو همسرم بهش میگه و من باید از زبون اون بشنوم. ... مثال زیاده ولی یادآوریشون دردناکه واسم.

- - - Updated - - -

دلساجان!
فکرمی کنم شما هنوزتصمیمتان رانگرفتیدکه زندگی راادامه بدهیدیانه .عزیزم باخودت روراست باش ببین می تونی همسرت رابااشتباهات گذشته اش بپذیری یانه .یک باربشین درست حسابی فکرکن وتصمیمت راسفت ومحکم وقرص واساسی برای ادامه ی عمرت بگیر.یاباهمین شوهربااشتباهات ....گذشته اش یانه؟اگرتصمیم گرفتی که ببخشیش خب قشنگ درست ببخشش نه نصفه نیمه کینه رابریزدور.رابطه جنسی منظم ومرتب باهاش داشته باش این یه وظیفه است واصطلاحابهش می گن تمکین .البته که زن هم کلی انرژی می گیرد واندورفین درمغزش منتشرمی شودوازافسردگی نجات پیدامی کند.
به قول معروف شماهنوزنمی دونیدباخودت چندچندی .خواهشاسریعترتصمیم قاطعت رابگیریاسفت ومحکم زندگی راحفظ کن یاجداشو.خودت راازاین برزخی که برای خودت ساختی نجات بده.یاعلی همین الآن یه کاغذبرداروشروع کن مزیتهاومعایب ادامه ی این رابطه وقطعش رابنویس وتصمیم بگیر

درسته. من نمیدونم باید بمونم یا برم. به ادامه این زندگی شک دارم. نمیدونم چه کری درسته چه کاری غلط. پای دخترم هم درمیونه.
درست میگید من نصفه نیمه اونو بخشیدم اگر یه محبتی یا رفتار یا حرف دلگرم کننده ای ازش می دیدم راحت تر میتونستم همه چی رو فراموش کنم و ببخشمش ولی بخشیدن آدمی که یه ذره محبت نداره و یه سره در حال ایراد گرفتن و کوچیک کردن منه خیلی سخته.
-----------

اون به خانواده من سال به سال هم سر نمیزنه، مادرم پادرد و کمر درد شدید گرفت فقط واسه اولین بار اومد تو یه سلام کرد و رفت که رفت. حتی حالش رو هم نپرسید ولی خودش انتظار داره که هر روز هر روز ما بریم خونه مادرش.
دلم خیلی واسه یه آغوش گرم و یه نوازش تنگ شده. منم یه زنم و پر از نیاز ولی اون نمیفهمه. دیشب خیلی دلم هواشو کرده بود ولی افسوس که اون تنهایی رو ترجیح میده

[zendegiye movafagh]

آخه اینطوری که نمیشه شما زندگیتونو کردید میدون جنگ اونم جنگ خاموش
اون اشتباه می کنه تا پشیمون میشه و میاد سمت شما شما یادتون می افته ازش دلگیرید می خواهید تلافی کنید و این روند همچنان ادامه داره
اونم یه رباط نم خواد که کارها رو انجام بده و ماشین بشوره و غذا بپزه
اونم می خواد بگه بخنده با شما که همسرشی و اگه پیشقدم نمی شه شما پیشقدم شو
فقط می یای حرفتو می زنی و در میری
اصلا حتی یه بار هم نیومدی بگی من با ذوق و شوق از شیرین زبونی دخترم برای همسرم تعریف کردم
شد بگی ؟ نه
چرا ؟
چون انجام ندادی
یا حالشو نداری یا هی بهانه میاری یه دیوار بین ما کشیدن
پاشو زشته اینقد بهانه نیار همه تو زندگیشون مشکل دارن اما دنبال راه حلن نه فقط یه جا که بیان درددل کنن و برن

[دلسا]

آخه اینطوری که نمیشه شما زندگیتونو کردید میدون جنگ اونم جنگ خاموش
اون اشتباه می کنه تا پشیمون میشه و میاد سمت شما شما یادتون می افته ازش دلگیرید می خواهید تلافی کنید و این روند همچنان ادامه داره
اونم یه رباط نم خواد که کارها رو انجام بده و ماشین بشوره و غذا بپزه
اونم می خواد بگه بخنده با شما که همسرشی و اگه پیشقدم نمی شه شما پیشقدم شو
فقط می یای حرفتو می زنی و در میری
اصلا حتی یه بار هم نیومدی بگی من با ذوق و شوق از شیرین زبونی دخترم برای همسرم تعریف کردم
شد بگی ؟ نه
چرا ؟
چون انجام ندادی
یا حالشو نداری یا هی بهانه میاری یه دیوار بین ما کشیدن
پاشو زشته اینقد بهانه نیار همه تو زندگیشون مشکل دارن اما دنبال راه حلن نه فقط یه جا که بیان درددل کنن و برن

ممنونم از حرفاتون. اینجوریا هم نیست که خیلی بی سر و صدا باشم. از شیرین کاری های دخترمون واسش تعریف می کنم خوشش میاد. دخترمون رو دیگه خیلی دوست داره.
من منتظر معجزه ام که یا یه ورد که زندگیمو واسم رویایی کنه و خودم هم چیزو سپردم به دست قضا و قدر .
از اول ماه محرم تا الان شاید به لطف چهل شب دعا باشه، خیلی آروم ترم. محبت بی چشمداشت رو دارم تمرین می کنم.
یه وقتایی مثل الان کم میارم و میام می نویسم که حالم بدتر نشه.
یکی دو روز قبل محرم مادر شوهرم اومده اینجا. از همون شب شوهرم با مادرش توی یه اتاق می خوابه و من و دخترم یه اتاق دیگه. دو سه شب اول که اصلا نمیذاشت ما بریم اونجا بخوابیم. شبای بعدش هم که می رفتم رختخوابشو اونورتر می برد. منم دیدم که فقط دخترم اینجوری اذیت میشه که باید با روشنایی اتاق خواب بره باز اومدیم اتاق خودمون. روز به روز دورتر میشیم. گاهی ازش متنفر میشم. گاهی دلخور و گاهی هم احساس می کنم هنوز دوستش دارم. یه شب واسش پیام دادم که دوست دارم پیشت باشم ...، جواب نداد و گرفت خوابید. فرداش توی موقعیتی بهش گفتم چرا دیشب جواب پیاممو ندادی! گفت خسته بودم و سریع موضوع رو کشوند طرف مادرش که چیزی نگم. دیشب هم ازش خواستم که پیشش باشم ولی بازم گفت که خسته ام و حالم خوش نیست. وقتی بهم نه میگه صدای شکستن قلبم رو خودم می شنوم. واسم سخته که بازم درخواست کنم و نه بشنوم. اگر واقعا هم حالش خوش نباشه من حس می کنم داره بهانه می گیره.
میدونم از من و بودن با من خوشش نمیاد ولی نمیخوام قبول کنم.

- - - Updated - - -

آخه اینطوری که نمیشه شما زندگیتونو کردید میدون جنگ اونم جنگ خاموش
اون اشتباه می کنه تا پشیمون میشه و میاد سمت شما شما یادتون می افته ازش دلگیرید می خواهید تلافی کنید و این روند همچنان ادامه داره
اونم یه رباط نم خواد که کارها رو انجام بده و ماشین بشوره و غذا بپزه
اونم می خواد بگه بخنده با شما که همسرشی و اگه پیشقدم نمی شه شما پیشقدم شو
فقط می یای حرفتو می زنی و در میری
اصلا حتی یه بار هم نیومدی بگی من با ذوق و شوق از شیرین زبونی دخترم برای همسرم تعریف کردم
شد بگی ؟ نه
چرا ؟
چون انجام ندادی
یا حالشو نداری یا هی بهانه میاری یه دیوار بین ما کشیدن
پاشو زشته اینقد بهانه نیار همه تو زندگیشون مشکل دارن اما دنبال راه حلن نه فقط یه جا که بیان درددل کنن و برن

ممنونم از حرفاتون. اینجوریا هم نیست که خیلی بی سر و صدا باشم. از شیرین کاری های دخترمون واسش تعریف می کنم خوشش میاد. دخترمون رو دیگه خیلی دوست داره.
من منتظر معجزه ام که یا یه ورد که زندگیمو واسم رویایی کنه و خودم هم چیزو سپردم به دست قضا و قدر .
از اول ماه محرم تا الان شاید به لطف چهل شب دعا باشه، خیلی آروم ترم. محبت بی چشمداشت رو دارم تمرین می کنم.
یه وقتایی مثل الان کم میارم و میام می نویسم که حالم بدتر نشه.
یکی دو روز قبل محرم مادر شوهرم اومده اینجا. از همون شب شوهرم با مادرش توی یه اتاق می خوابه و من و دخترم یه اتاق دیگه. دو سه شب اول که اصلا نمیذاشت ما بریم اونجا بخوابیم. شبای بعدش هم که می رفتم رختخوابشو اونورتر می برد. منم دیدم که فقط دخترم اینجوری اذیت میشه که باید با روشنایی اتاق خواب بره باز اومدیم اتاق خودمون. روز به روز دورتر میشیم. گاهی ازش متنفر میشم. گاهی دلخور و گاهی هم احساس می کنم هنوز دوستش دارم. یه شب واسش پیام دادم که دوست دارم پیشت باشم ...، جواب نداد و گرفت خوابید. فرداش توی موقعیتی بهش گفتم چرا دیشب جواب پیاممو ندادی! گفت خسته بودم و سریع موضوع رو کشوند طرف مادرش که چیزی نگم. دیشب هم ازش خواستم که پیشش باشم ولی بازم گفت که خسته ام و حالم خوش نیست. وقتی بهم نه میگه صدای شکستن قلبم رو خودم می شنوم. واسم سخته که بازم درخواست کنم و نه بشنوم. اگر واقعا هم حالش خوش نباشه من حس می کنم داره بهانه می گیره.
میدونم از من و بودن با من خوشش نمیاد ولی نمیخوام قبول کنم.

[khaleghezey]

درود بانو دلسای گرامی

مطالبی که نوشتی و درد دلی که میکنی واقعا درک میکنم و کاملا احساس میکنم چقدر داری اذیت میشی و اینکه توقع زیادی نیست هر دختری ازدواج میکنه برای اینکه کنار شریک زندگیش احساس بهتری داشته باشه وگرنه خانه پدرش میماند و دلیلی نداشت ازدواج کنه.

چندوقته به این نتیجه رسیدم زندگی متاهلی و مشترک واقعا بدرد جامعه ما نمیخوره چون بلد نیستیم اجتماعی باشیم بلد نیستیم به دیگران احترام بزاریم و حقوقشان را محترم بشماریم یاد نگرفتیم کار گروهی انجام بدیم کنار همدیگه اگه دقت کنی حتی توی ورزش هم ایران توی ورزش های انفرادیه که مدال میاره نه گروهی اگرم میبینی مدالی میاره توی ورزشی مثل والیبال بخاطر تلاش بسیار زیاد بازیکن هاش و تفکر حرفه ای مربی خارجیشه.واقعا یاد نداریم و جایی هم نیست شوربختانه آموزش بده که درست زندگی کردن را یاد بگیریم نه خانواده نه تلویزیون میلی!نه اموزش و پروش نه جامعه خودت باید دنبالش بری تا یاد بگیری!!

اگرم قبلا زندگی ها بهتر بود و کمتر طلاق بود نه اینکه خوشبخت بودن نه این تفکر غلطه چون خانوم ها یاد گرفته بودن که سازگاری داشته باشن و واقعیت ها و داشته هایشان را میپذیرفتند مثل اینکه بخوای ماکارونی درست کنی ولی گوشت نداشته باشی میشه سویا را جایگزین گوشت کرد.ما یه خانواده پرجمعیت هستیم وقتی دقت میکنم رفتار خواهرهای بزرگ خودمو با خواهرهای کوچیکم به نکته جالبی میرسم اینکه چقدر اخلاقهای خواهرهای بزرگم به مادر خدابیامرزم رفته و خواهرهای کوچیکم کمتر و امروزی تر هستند البته تفکر امروزی تر.من خودم با کار کردن خانوم ها صددرصد موافقم ولی کاری باشه در شان و منزلتشان و اینکه به زندگیشان آسیب نرسه.ولی اگه بخوام واقعیت را بگم و خانومی ازم بپرسه برم سر کار بهش میگم تا وقتی مجبوری اینکار را انجام نده به هیچ عنوان!نه بخاطر اینکه شایستگی و لیاقتش را نداری نه اصلا و ابدا به این خاطر که 1.حقوقت خرج خانواده میشه و آخرسر چیزی برای خودت نمیمانه 2.هیچ تغییری توی خانواده اتفاق نمیوفته و اینکه دلت را بخوای به این خوش کنی شوهرت درکت میکنه بچه هات درکت میکنن و کمکت میکنن و میبیننن چقدر تحت فشار هستی و اینکه در دوره ماهانه قرار داری و بیشتر بهت توجه کنن با اینکه استحقاق و لیاقتش را دار یولی اتفاق نمیوفته مگر در موراد بسیار خاص!
زندگی متاهلی همینه برای بقیه هم بهتر از این نیست فقط فرقش اینه که قدیما خانومها بیشتر سازگاری داشتن ولی الان دخترها و همسران امروزی تر شدن و به حقوقشان آشناتر شدن که نتیجش شده طلاق بیشتر توی جامعه هر 3یا نهایت 4تا ازدواج یکی میشه طلاق.این وسط باید بدانید که در آقایان هیچ تغییر خاصی اتفاق نیافتاده تقریبا همان مردان نسل قدیم هستند گرچه امروزی تر شدن ولی تغییر در رفتار و نگرششان نیافتاده.این وسط تنها خانومها هستند که دارن ضرر میکنن و بعضی هاشونم ترجیح میدن ازدواج نکنن و مجرد باقی بمانن.

نظر بالا نظر شخصی خودمه و با اینکه واقعیت داره ولی دوست ندارم اینجحوری نگاه کنم.ترجیح میدم خوشبین باشم

حالا نظر اصلی وقتی دقت میکنم میبینم واقعا حق با نوشته بانو فرشته مهربان هستش در مورد نداشتن انتظار.
مورد دیگه هم بنظر من بشخصه نداشتن مهارت و ندیدن آموزش مردان در دوران مجردی هستش بخصوص در منزل و اینکه شوربختانه پدرهای نسل قدیم توی این مورد خاص ابراز علاقه و تشکر کردن از همسر یکمقدار خساست بخرج میدادن.
و در اخر اینو فراموش نکن مردهای ایرانی در هر سنی باشن مامانی هستن با هر موقعیت اجتماعی و تحصیلی و درامدی و تیپ و قیافه و شخصیتی به مادرشان بیش از اندازه وابسته هستن.بزار برای خودشان خوش باشن مادر و پسر خیلی کاری به کارشان نداشته باش حرص هم نخور.بجاش استراحت کن و عشقت را در این موقعیتی که داری به فرزندت منتقل کن و انرژی دوباره کسب کن برای اینکه دوباره بری به جنگ اژدهایی که شوربختانه هم شما و هم شوهرت دارید بزرگش میکنید با کارهای نادرست و اشتباهی که انجام میدید(اژدهای طلاق)

پ.ن:شاید امروز آخرین روزی باشه که نفس میکشم و زنده ام آخرین روزی که همسرمو در اغوش میگیرم و میبنیمش دخترمو بغل میکنم و میبوسمش و خنده هاشو نظاره میکنم مهم نیست دیروز چی شده هرچی بود تمام شد و رفت مهم امروزه و اینکه قدرشو میدونم.(جادوی زندگی من)

- - - Updated - - -

درود بانو دلسای گرامی

مطالبی که نوشتی و درد دلی که میکنی واقعا درک میکنم و کاملا احساس میکنم چقدر داری اذیت میشی و اینکه توقع زیادی نیست هر دختری ازدواج میکنه برای اینکه کنار شریک زندگیش احساس بهتری داشته باشه وگرنه خانه پدرش میماند و دلیلی نداشت ازدواج کنه.

چندوقته به این نتیجه رسیدم زندگی متاهلی و مشترک واقعا بدرد جامعه ما نمیخوره چون بلد نیستیم اجتماعی باشیم بلد نیستیم به دیگران احترام بزاریم و حقوقشان را محترم بشماریم یاد نگرفتیم کار گروهی انجام بدیم کنار همدیگه اگه دقت کنی حتی توی ورزش هم ایران توی ورزش های انفرادیه که مدال میاره نه گروهی اگرم میبینی مدالی میاره توی ورزشی مثل والیبال بخاطر تلاش بسیار زیاد بازیکن هاش و تفکر حرفه ای مربی خارجیشه.واقعا یاد نداریم و جایی هم نیست شوربختانه آموزش بده که درست زندگی کردن را یاد بگیریم نه خانواده نه تلویزیون میلی!نه اموزش و پروش نه جامعه خودت باید دنبالش بری تا یاد بگیری!!

اگرم قبلا زندگی ها بهتر بود و کمتر طلاق بود نه اینکه خوشبخت بودن نه این تفکر غلطه چون خانوم ها یاد گرفته بودن که سازگاری داشته باشن و واقعیت ها و داشته هایشان را میپذیرفتند مثل اینکه بخوای ماکارونی درست کنی ولی گوشت نداشته باشی میشه سویا را جایگزین گوشت کرد.ما یه خانواده پرجمعیت هستیم وقتی دقت میکنم رفتار خواهرهای بزرگ خودمو با خواهرهای کوچیکم به نکته جالبی میرسم اینکه چقدر اخلاقهای خواهرهای بزرگم به مادر خدابیامرزم رفته و خواهرهای کوچیکم کمتر و امروزی تر هستند البته تفکر امروزی تر.من خودم با کار کردن خانوم ها صددرصد موافقم ولی کاری باشه در شان و منزلتشان و اینکه به زندگیشان آسیب نرسه.ولی اگه بخوام واقعیت را بگم و خانومی ازم بپرسه برم سر کار بهش میگم تا وقتی مجبوری اینکار را انجام نده به هیچ عنوان!نه بخاطر اینکه شایستگی و لیاقتش را نداری نه اصلا و ابدا به این خاطر که 1.حقوقت خرج خانواده میشه و آخرسر چیزی برای خودت نمیمانه 2.هیچ تغییری توی خانواده اتفاق نمیوفته و اینکه دلت را بخوای به این خوش کنی شوهرت درکت میکنه بچه هات درکت میکنن و کمکت میکنن و میبیننن چقدر تحت فشار هستی و اینکه در دوره ماهانه قرار داری و بیشتر بهت توجه کنن با اینکه استحقاق و لیاقتش را دار یولی اتفاق نمیوفته مگر در موراد بسیار خاص!
زندگی متاهلی همینه برای بقیه هم بهتر از این نیست فقط فرقش اینه که قدیما خانومها بیشتر سازگاری داشتن ولی الان دخترها و همسران امروزی تر شدن و به حقوقشان آشناتر شدن که نتیجش شده طلاق بیشتر توی جامعه هر 3یا نهایت 4تا ازدواج یکی میشه طلاق.این وسط باید بدانید که در آقایان هیچ تغییر خاصی اتفاق نیافتاده تقریبا همان مردان نسل قدیم هستند گرچه امروزی تر شدن ولی تغییر در رفتار و نگرششان نیافتاده.این وسط تنها خانومها هستند که دارن ضرر میکنن و بعضی هاشونم ترجیح میدن ازدواج نکنن و مجرد باقی بمانن.

نظر بالا نظر شخصی خودمه و با اینکه واقعیت داره ولی دوست ندارم اینجحوری نگاه کنم.ترجیح میدم خوشبین باشم

حالا نظر اصلی وقتی دقت میکنم میبینم واقعا حق با نوشته بانو فرشته مهربان هستش در مورد نداشتن انتظار.
مورد دیگه هم بنظر من بشخصه نداشتن مهارت و ندیدن آموزش مردان در دوران مجردی هستش بخصوص در منزل و اینکه شوربختانه پدرهای نسل قدیم توی این مورد خاص ابراز علاقه و تشکر کردن از همسر یکمقدار خساست بخرج میدادن.
و در اخر اینو فراموش نکن مردهای ایرانی در هر سنی باشن مامانی هستن با هر موقعیت اجتماعی و تحصیلی و درامدی و تیپ و قیافه و شخصیتی به مادرشان بیش از اندازه وابسته هستن.بزار برای خودشان خوش باشن مادر و پسر خیلی کاری به کارشان نداشته باش حرص هم نخور.بجاش استراحت کن و عشقت را در این موقعیتی که داری به فرزندت منتقل کن و انرژی دوباره کسب کن برای اینکه دوباره بری به جنگ اژدهایی که شوربختانه هم شما و هم شوهرت دارید بزرگش میکنید با کارهای نادرست و اشتباهی که انجام میدید(اژدهای طلاق)

پ.ن:شاید امروز آخرین روزی باشه که نفس میکشم و زنده ام آخرین روزی که همسرمو در اغوش میگیرم و میبنیمش دخترمو بغل میکنم و میبوسمش و خنده هاشو نظاره میکنم مهم نیست دیروز چی شده هرچی بود تمام شد و رفت مهم امروزه و اینکه قدرشو میدونم.(جادوی زندگی من)