مشکل من و همسرم و طولانی شدن قهر

[eli_h1986]

سلام

خیلی اوضاع زندگیم بهم ریخته

من و همسرم 4 سال ذوست بودیم خیلی همدیگرو دوست داشتیم. اسفند پارسال عقد کردیم

به محض اینکه عقد کردیم مادر شوهرم که زن فوق العاده با سیاستیه شروع کرد به اختلاف انداختن بین منو شوهرم. سر مسائل خیلی الکی. من هفته ای 2بار باهاش تماس میگرفتم اما مدام شکایتمو به شوهرم میکرد که زنت به من زنگ نمیزنه من که اینهمه دوستش دارم. شوهرمم باهام دعوا میکرد که من از ماانم شرمنده ام نباید یه زنگ بهش بزنی؟؟

3ماهه پیش بخاطر یه زنگ مادر شوهرم باهام دعوا کرد چند روز بعدشم با شوهرم دعوا کرد که چرا باهاش نرفتیم خونه فامیلش شوهرمم با من دعوا کرد. دعوا بالا گرفت و مامانم درگیر شد با شوهرم.

1 هفته قهر بودیم تا مامانم تماس گرفت با مامانش اومدن بدون دخالت پدرا . هرچی تونست بار مامانم کرد مامانمم جوابشو داد به حالت قهر رفت اما رسید خونه باهم آشتی کردیم. مامانم بد کینه ای ازش گرفت و جوابه اس هاشو نداد .

آشتیمون فقط 1هفته دووم داشت دوباره سر زنگ به مامانشو قیمت تیوی دعوامون شد. 2روز بعدش دوستم زنگید بهش برای پادرمیونی ولی تا تونست پشت سر منو خانوادم حرف زد منم بهش گفتم گمشو از زندگیم.

20 روز شده بود نه من بهش زنگ زدم نه اون نه خانوادش پدرم مجبورم کرد مهرو بزارم اجرا. حدودا 50 روز شده بود که احضاریه رسیده بود دستش بهم اس داد و کلی تهدیدم کرد که باید بیای نصف مهرو ببخشی بعدشم طلاق. منم سعی کردم باهاش دعوا نکنمو بهش گفتم نمیکنم اینکارو

چند روزی گذشت تو اون مدتم همش میگفت طلاقت نمیدم باید بیای خونه بابام زندگی کنی. یه شب سعی کردم باهاش حضوری حرف بزنم کلی برام شرط گذاشت که باید بیای خونه بابام بی عروسی خانوادتم دیگه نمیخوام ببینم مهرتم میکنی 14تا . منم قبول نکرد از پیشم که رفت دوباره بهم زنگ زد که راضیم کنه منم قبول نردمو دوباره از هم بیخبر شدیم

2روز بعدش دادگاه مهر بود نرفت از اونروز همش باهم دعوا داریم با اس میگه تکلیفمونو قانون مشخص میکنه. میگه 5 سال دیگه طلاقت میدم.ازت متنفرم. با اینکه حکم براش اومده بازم تجدید نظر نزده .

بهش میگم بیا پس طلاقم بده حالا که نمیخوای زندگی کنیم میگه تو برو اقدام کن من نمیرم. میگه فکر کردی چی دادگاه 5 تا سکه ماهی ربع سکه برام میبره میگم تو که میدونی برو پس اقدام کن برای طلاق میگه نمیرم.

حتی تهدیدم میکنه دادخواست طلاق میدما

یه وقتایی هم میگه همه این اساتو که به مامانم بد گفتیو نفرینش میکنی به وقتش به بابات نشون میدم. میگم وقتش کی؟؟ ما که میخوایم طلاق بگیریم دیگه چه نیازی به این کاراست هیچی نمیگه

من واقعا نمیفهمم چی تو سرشه. اصلا نمیدونم چکار کنم. خواهش میکنم کمکم کنید. عروسیم قرار بود دیروز باشه اما همه چی خراب شد. من تو سن 28 سالگی خیلی برام سخته طلاق. اصلا تکلیفمو نمیدونم.....

[eli_h1986]

چرا کسی جواب نمیده؟؟؟؟؟؟؟

[رزا]

سلام
راستش من به آخر متن شما که رسیدم که نوشتید 28 سالتونه یکم شوک شدم !! چون این رفتارها از یک خانمی که نزدیک به 30 سالشه بعیده...

من نفهمیدم شما دقیقا چه طور مشاوره ای و راهنمایی میخوایید!!!

اگر برات سخته که تو این ست طلاق بگیری پس چرا رفتی مهرت رو اجرا گذاشتی؟؟؟ خداییش چه فکری بجز طلاق تو سرت بود که رفتی دادگاه؟؟اونم تو شراسطی که به قول خودت نزدیک

عروسیت بود!!

وقتی به همسرت میگی برو گمشو از زندگیم توقع داشتی چکاری برات انجام بده؟؟

[eli_h1986]

سلام رزا جون.
من درسته 28 سالمه اما خوب تجربه زندگی و برخورد با شوهرو نداشتم. ما قبل این به هم به چشم دوست نگاه میکردیم میتونم بگم یجورایی هم من هم اون نتونستیم خودمونو با شرایط ازدواج وقف بدیم.
من طلاق نمیخواستم و نمیخوام. مهرو گذاشتم اجرا به اصرار پدرم خودم از ته دل راضی نبودم 1 ماهی میشد نبودم هیچ جوری نمیتونستم ازش دفاع کنمو جلو پدرمو بگیرم. پدرمم قصدش تنبیه بود ولی الان به جرات میگم اشتباه کردم.
من بهش گفتم برو گمشو آخه اوضاع روحیم بهم ریخته بود حرفای خیلی بدی پشت سرم زده بود به دوستم گفته بود فقط طلاق. منم خیلی برام سنگین بود حرفاش اینطوری بهش گفتم.

الان واقعا نمیدونم چکار کنم هیچ جوری نه حاضره منو ببینه نه باهام حرف بزنه کلا نه میگه طلاقت میدم نه میگه زندگی میکنم.
منم هر از گاهی بهش اس میدادم که بیا با بابام صحبت کن بیا درستش کن میگفت دیگه چیزی از این زندگی نمونده همه حرمتا از بین رفته
اما حدس خودم اینه که روی برگشتنو صحبت با بابامو نداره
شایدم من اشتباه میکنمو واقعا ازم متنفره
الان من چکار کنم تا همه چی درست شه؟؟ بین حرفای خانوادم که دیگه نمیخوانش بین علاقه خودم تنفر اون گیر کردم.
نمیدونم چکار کنم برگرده یا کلا چه تصمیمی بگیرم

[رزا]

تا حدی حق با همسرته که میگه حرمت ها از بین رفته...

الان همسرت عصبانیه و اعتمادش رو نسبت به شما از دست داده ...با خودش فکر میکنه الان که زنم تو دوران عقد رفته مهرش رو اجرا گذاشته از کجا معلوم که دو فردا روز یازم اینکار رو نکنه؟؟

متاسفانه شما به مادر همسرت هم میدون دادی تا حرف و حدیث ها پشت سر شما بیشتر بشه...

شما اولین کاری که میکنید اینه که فعلا یک مدت همسرت رو به حال خودش بذار بزار فکراش رو جمع و جور کنه بذار عصبانیتش فروکش کنه تا تصمیم درستی بگیره

اینکه همسرت اقدامی برای طلاق نمیکنه شاید یکی از دلایلش دوشت داشتن شما باشه که نمیخواد ازت جدا بشه پس فعلا باهاش در تماس نباش تا باهات لجبازی نکنه..بعدا که یک مقدار

به خودش اومد بهش بگو که از روی عصبانیت اینکار رو کردی و ته دلت راضی نبود..دلش رو به دست بیار و اعتمادش رو جلب کن..

درسته که پدر شما براتون محترمه امااین رو بدون که شما باقی عمرت رو میخوای با همسرت بگذرونی پس همسرت رو بذار تو اولویت ..الان همسر شما احساس میکنه غرورش جریحه دار

شده با این دادگاه بازی شما که البته حق هم داره پس دردش رو التیام بده ...فعلا ازش نخواه بیاد و با پدرت صحبت کنه اصلا تحت فشار قرارش نده ....

شما شکایتت رو پس گرفتی؟

(شما در 24 ساعت فقط میتونید 3 پست بگذارید)

[eli_h1986]

نه پس نگرفتم هنوز چون اون رفته من جرات ندارم بگم بیخیال دادگاه بشین
خانوادم هر روز دارن شاکی تر میشن که ازش خبری نیست تا میگم نباید مهرو میزاشتیم اجرا باهام دعوا میکنن
به خدا بد شرایطی دارم چون شوهرم پشتم نیست زبونم کوتاهه
پرونده الان اگه تجدید نزنه میره تو مرحله اجرایی اما من نمیخوام اجراییش کنم.
اگرم تجدید بزنه تو فکر اینم که فعلا مختومش کنم چون پرسیدم که بعدا میشه اجراش کرد از ادامه.
میخوام بهش ثابت بشه دنباله مهر نبودم بارها بهش گفتم اما باور نمیکنه

[anoosh]

سلام
راستش من به آخر متن شما که رسیدم که نوشتید 28 سالتونه یکم شوک شدم !! چون این رفتارها از یک خانمی که نزدیک به 30 سالشه بعیده...

خانم رزا اینکه شما میفرمایید کاملا درسته و از یک دختر در این سن این مسائل بعیده ولی آیا میدونید چرا؟
کاملا واضحه که نه تنها خود ایشون بلکه پدر و مادرشون هم از تجربه کافی برخوردار نیستن.
----------------------------------------
اینکه مهریتو بزار اجرا تا شوهرت تنبیه بشه راه حل یک مرد با تجربه نیست. راه حل یک بچه 18 ساله هست. من از خانواده شما تعجب میکنم که نه تنها نمیتونن در جهت بهبود روابط کاری بکنن بلکه دارن فقط در جهت تخریب این ازدواج میرن و متاسفانه تا حدود زیادی هم موفق به این کار شدن.
آیا پدر شما فکر کرده که با اجرا گذاشتن مهریه داماد میاد به دست و پاش میوفته؟ زهی خیال باطل.


((به دلیل بی تجربگی شدید پدرتون یک سوال شخصی برام پیش اومده: آیا شما فرزند اول خانواده هستید؟ یا لا اقل دختر اول؟))

[eli_h1986]

بله من دختر اولم. متاسفانه همیشه بچه های اول قربانین.
و جالبه که از کاری که کردن اصلا پشیمونم نیستن نه پدرم نه مادرم.اطرافیانم تشویقشون میکنن

من الان نمیدونم واقعا چکار کنم به خدا این وسط من فقط دارم میسوزم

[رزا]

شما تا زمانیکه شکایتت رو پس نگیری همسرت هیچ قدمی برای آشتی با شما برنمیداره مطمئن باش

[anoosh]

بله من دختر اولم. متاسفانه همیشه بچه های اول قربانین.
و جالبه که از کاری که کردن اصلا پشیمونم نیستن نه پدرم نه مادرم.اطرافیانم تشویقشون میکنن

من الان نمیدونم واقعا چکار کنم به خدا این وسط من فقط دارم میسوزم

البته شاید اساتید بهتر بتونن راهنمایی کنن ولی من بر اساس تجربیاتی که از دوستانم داشتم و به دید یک مرد شاید بتونم راهنمایی کنم ولی شرایط برای هرکس متفاوته.

اولا که نباید زیر بار به اجرا گذاشتن مهریه میرفتید که خیلی کار غلطی بوده و متاسفانه همسرتون رو انداخته رو دنده لج.
حالا باید ببینید که چقدر میخواید زندگیتونو حفظ کنید؟
تنها راه بازگشت به این زندگی از نظر من فقط اینه که به همسرتون ثابت کنید اون رو بیشتر از هر کس دیگه دوست دارید و بدون اون نمیتونید زندگی کنید.
دو تجربه از همین مشکلات ناشی از بیتجربگی خانواده زن رو من در ازدواج دوستم و دختر خالم دیدم (هر دو مورد دختر اول بودند)در مورد دوستم در نهایت دوستم یک خواسته از زنش داشت( معمولا مردها برای اینکه عشقه همسرشون رو بسنجن این رو در نهایت مطرح خواهند کرد که یا خانوادت یا من تا ببینن واقعا همسرشون چقدر اون رو میخواد. متاسفانه در مورد دوستم همسرش قبول نکرد و کار به طلاق کشید.
ولی در مورد دوم دختر خاله من قبول کرد و ما و حتی پدر و مادرش یکسال هیچ ارتباطی با دخترشون نداشتن.خیلی به خانواده خالم سخت گذشت ولی مردها با زنها یک تفاوت اساسی دارند. مردها فراموش میکنند ولی زنها معمولا چیزی رو فراموش نمیکنند. مردها اگر همسرشون بهشون محبت کنه بدیهای گذشته رو فراموش میکنند. و در حال حاضر (تنها بعد از یکسال) خاله و شوهرخالم یک رابطه کاملا خوب با داماد و دخترشون دارن. دامادشون حالا هیچ مشکلی نداره تو مراسماشون کاملا در خدمتشون هم هست.
البته کار دختر خالم سنگدلی بود ولی تنها راه حفظ زندگیش بود. وقتی راه دیگه ای وجود نداره انتخابی هم نیست. البته من نمیگم حتما اینکارو بکن این جواب میده و...
باید ببینی شرایط خودت و همسرت چیه...
بازم میگم من فقط 2 تا تجربه رو گفتم از زندگیهایی که به اخر خط رسیده بودن. شاید راه حل بهتری هم دوستان بتونن ارائه بدن ولی این راه حل آخره. هرچند متاسفانه شرایط شما هم بیشتر به مرحله اخر میخوره.