نحوه مقابله با افراد منفی باف و شکاک یا کاملا بدبین بخصوص اعضای خانواده

[کاربر19]

سلام دوستای عزیز
نمیدونم چقدر اطرافتون با ادمهای منفی باف و بدبین سروکله میزنید
کمک میخوام از کسایی که از پس اینجور ادمها و رفتارهای تاثیر گذارشون روی ادم بر اومدن

من متاسفانه خانواده منفی بافی دارم بخصوص مادر و خواهرام ، از خواهرام فرار کنم ،از مادرم که نمیتونم ،بخصوص که ادم حساسی هستم ، هم مادرم هم خاهرام به شدت منفی باف و بدبین هستن و من حساس و تاپیر پذیر ،حتی اگه تاپیرپذیر هم نباشی باید راه مقابله با این ادها رو بدونیم ،بخصوص زمانیکه از ادم عیب یا نقطه ضعفی سراغ دارن ،مادر و خواهر من واسه خودشون خیلی با اعتماد به نفس و خوشبین هستن (جالبیش هم همین اعتماد به نفسشونه )ولی برای بقیه یا الان منظورم خودمه نه ،چکار باید کرد با این ادمها که کمترین اثر روی ادم داشته باشن؟
پیشاپیش ممنونم از همگی

[کاربر19]

واقعا شما هیچکدوم ادم منفی باف و بدبین ندیدید یا نداشتید ؟

[mercin]

با سلام و احترام.

عنوان پستتون از شکایت از "بدبینی خواهر و مادر" تون حکایت میکنه ولی از توضیحاتتون(مادر و خواهر من واسه خودشون خیلی با اعتماد به نفس و خوشبین هستن، ولی برای بقیه یا الان منظورم خودمه نه.) اینطور برمیاد که شما با مشکل اعتماد به نفس روبرو هستید و این خودتونین که نسبت به خودتون چندان خوشبین نیستید و با نقد و یا به طور کلی اظهارنظر دیگران مشکل دارید.


راه حل تون رو تو جلسات تخصصی مشاوره با موضوع «اعتماد به نفس» جستجو کنید. مشاوره با کارشناس هایی واقع بین و امین که نقاط قوتتون رو بهتون یادآوری می کنن و درجهت تقویت نقاط ضعفتون، پیشنهاد های سازنده ارائه میدن.


نادیده گرفتن مشکلات کوچیکمون این پتانسیل رو دارن که به مرور به بزرگترین بحران ها دچارمون کنن و برعکس، تلاش برای حل شون این پتانسیل رو دارن که در کنارشون بسیاری مسائل دیگه هم حل بشن و دنیای مارو زیر و رو کنن. موفق باشید.

[کاربر19]

با سلام و احترام.

عنوان پستتون از شکایت از "بدبینی خواهر و مادر" تون حکایت میکنه ولی از توضیحاتتون(مادر و خواهر من واسه خودشون خیلی با اعتماد به نفس و خوشبین هستن، ولی برای بقیه یا الان منظورم خودمه نه.) اینطور برمیاد که شما با مشکل اعتماد به نفس روبرو هستید و این خودتونین که نسبت به خودتون چندان خوشبین نیستید و با نقد و یا به طور کلی اظهارنظر دیگران مشکل دارید.


راه حل تون رو تو جلسات تخصصی مشاوره با موضوع «اعتماد به نفس» جستجو کنید. مشاوره با کارشناس هایی واقع بین و امین که نقاط قوتتون رو بهتون یادآوری می کنن و درجهت تقویت نقاط ضعفتون، پیشنهاد های سازنده ارائه میدن.


نادیده گرفتن مشکلات کوچیکمون این پتانسیل رو دارن که به مرور به بزرگترین بحران ها دچارمون کنن و برعکس، تلاش برای حل شون این پتانسیل رو دارن که در کنارشون بسیاری مسائل دیگه هم حل بشن و دنیای مارو زیر و رو کنن. موفق باشید.

شما درست میفرمایید و تقویت اعتماد به نفس مهمه اما بدبینی ادمهای بدبین و منفی بافی اونها رو نمیشه با اعتماد به نفس حل کرد ، من هرچقدر به هودم مطمین باشم ادم بدبین ازارم میده ،ادم منفی باف میتونه اوقاتمو تلخ کنه
درمان بدبینی ؟ اونها صد در صد بدبین هستن

[meinoush]

خودت که یه راهنمایی خوب کردی
اینکه یه کارایی بکنی براشون که خوشحال شن
البته باید ببنی چه کارایی
مثلا ممکنه اطلاعات مربوط به رسیدگی به پوست و زیبایی باشه که موقتا شادشون کنه !

به نظرم زیاد تو دست و پاشون نباش که حرفاشونو نشنوی
تا حد ممکن روی قابلیت های خودت تمرکز کن تا پرورششون بدی و بعدا اگه خواستی ازدواج کنی یا نکنی بتونی کاملا مستقل باشی

درست نفهمیدم اما اگه منظورت از نقطه ضعف اینه که تحقیرت می کنن و زخم زبون می زنن مطمن باش کسی که دیگری رو اینطوری تخریب می کنه اعتماد به نفس خوبی نداره خودش . اما قدرت تخریب بالایی داره

موسیقی هم خوبه گوش بده
می تونی با موبایلت گوش بدی
من که دیگه دارم اینکارو می کنم

می تونی بدون گوشی هم گوش بدی

موقتی راه های ارامش واسه خودت پیدا کن
دراز مدت هم روی قابلیت های خودت کار کن که بتونی از نظر مالی فکری و احساسی مستقل شی حتی اگه هم خودت نخوای اما بتونی به راحتی به تنهایی زندگی کنی

اون چیزایی که بهت می گن و ناراحتت می کنه همون ضعفات میشه که باید راجع بهشون کار کنی تا بی حس شی بهشون

اینجا هم می تونی تاپیک خصوصی بزنی قاعدتا

[mercin]

خب من یه دوست بسیار بدبین داشتم. یه دوستی که مدتی تو خوابگاه باهاش هم اتاق بودم و هنوز همکلاسی هستیم. مثلا خرید که میرفتیم، موقع برگشت که ماشین مسیرمون سخت پیدا میشد، همش نگران بود که شب بشه و راهمون ندن و من همش میگفتم بیخیااال، امشب که 2 تا دخترو بیرون در نمیذارن...تا فردا هم خدا بزرگه


یا تا لحظه ی آخر صدور کارت آزمون ها نگران این بود که حوزه امتحان کجاست و اگه بلدش نباشیم چی؟!! و من به شوخی بهش میگفتم هیچی به آزمون نمرسیم و از چند ساعت سر جلسه نشستن راحت میشیم


یا خودشو دست کم میگرفت و من بهش اعتماد به نفس میدادم. نکات مثبتشو یادش میاوردم و بهش تذکر میدادم که همه ی آدمها نقاط ضعف خودشونو دارن. در کنار اینها مدل موهاشو عوض کردم، بهش تذکر دادم که خوش سلیقه و شیک بودن، بیشتر از اینکه ذاتی باشه، نیازمند یادگیری اصول و قواعد خاص خودشه و کمی به سلیقه ش تو لباس پوشیدن و شناخت نیازهای خودش، جهت دادم. از تغییراتی که داشت دونه دونه ایجاد میشد خوشحال بودو همش میگفت خوشبحالت که اینقد قوی و بیخیالی...


درحالیکه هرچند من زیاد از لفظ «بیخیال» استفاده میکنم ولی خودمو به هیچ وجه آدم بیخیالی نمیدونم. یه مثال میزنم. برای یه آزمون از ماهها قبل آماده میشم، روز قبل از آزمون ترجیحاً میرم باشگاه که شب نسبتاً خسته باشم و زود خوابم ببره، سر ساعت میخوابم و اگه خونه نباشم که مامانم بیدارم کنه، آلارمم رو تو 3 تا تایم به فاصله ی 5 دقیقه کوک میکنم که حتی اگه تو خواب رِم باشم هم (!) حداقل یدونه از اون کوکها بیدارم کنه. و فردا صبحش اگه به هر دلیلی به آزمون نرسم، مطمئن خواهم بود که حکمتی تو این اتفاق بوده و ذره ای ناراحت نمیشم و میگم بیخیال...


من 4 ماه با این دوست زندگی کردم ولی نه تنها ازش تاثیر منفی نگرفتم، که روش و روی خودم هم(!) تاثیر مثبت گذاشتم. میدونید چرا؟! چون من وقتی میدیدم رفیقم پر از موج منفیه، ناچار بودم موج مثبت بیشتری به اطرافمون بفرستم تا جو زندگیمون اگه گاهی مثبت نبود، حداقل خنثی باشه. بیشتر متوجه نقاط قوتش میکردمش و اون استقبال میکرد!! و استقبالش به من انرژی میداد! الان یه آدم نسبتاً بدبین که هنوز کم و بیش، غر زدن از ویژگی های بارزش محسوب میشه و نسبتاً به اکثر آدمها شکاکه، نسبت به من یه ذهنیت مثبت و یه عالمه حس خوب داره! یه اتفاق خوب که براش میافته زنگ میزنه برام تعریف میکنه که به اصطلاح باهام شریکش شده باشه! میدونید چه حس خوبیه؟! بازتاب اون تلاش و حس خوب در نهایت به زندگی خودِ آدم برمیگرده. خوشبختانه این دوستم چند ماهه به کمک یه مشاور مشغول درمان هستن. یکشنبه بعد مدتها دیدمش و واقعاً تغییر رو احساس کردم!


بنظرم اول خودتون رو اصلاح کنید و به خودتون ایمان بیارید و عشق بورزید. بعد تمرین کنید آدم تاثیرگذاری باشید. هیچ وقت خودتون رو پیش کسی نقد نکنید. مطمئن زندگی و رفتار کنید. حتی اگه واقعاً مطمئن نبودید. کم کم مطمئن میشید. مردم شمارو همونطور که خودتون رو بهشون عرضه میکنید میشناسن. خیلی جسارت میخواد که کسی به تیپ و قیافه ی یه آدم آراسته که چپ و راست تو آیینه برای خودش ژست میگیره، ایراد بگیره. اگه براتون امثال این مسائل اتفاق افتاد باهاشون برخورد کنید. کم کم حد خودشون رو میشناسن. شاید زمان ببره ولی شدنیه. و همه ی اینها مال زمانیه که شما قبلش به کمک یه مشاور اعتماد به نفستون رو ترمیم کنید و به خودتون ایمان داشته باشید. بعد میتونید حدود دیگرانو بهشون تفهیم کنید. موفق باشید.

[khaleghezey]

درود بانو

با سپاس از دوستان

میشه چنتا مثال بزنید در مورد صحبت هایی که میکنن
بنظر خودت علت اینکه صحبت های مادرت و خواهرت روی شما تاثیر منفی میزاره چیه

تاوقتی خوشبختی ما گره به چیزی یا کسی می خوره ، ما باید دنبال آن کس و چیز بدویم و التماس کنیم که همانجایی بروند که ما می خواهیم. در حالیکه در پاسخ من تاکید کرده ام باید روی افکار و ذهن خود کار کنید. ما نمی توانیم آدمهای دنیا را آنطور که می خواهیم و آن هم در کوتاه مدت چنان تغییر دهیم که رفتارشان طبق میل ما باشد.
تو اهمیت را از بیرون خودت کم کن و به خودت اهمیت بده. مثالی می زنم خوب توجه کن:
اگر شما گردنبند طلایی گرانبها و اصلی داشته باشی. خیلی به حرف دوستات که با پوزخند میگویند بدلی هست توجه نخواهی کرد. چون قیمت واقعی در دل خود این طلاست. لذا ارزش آن درون آنست و با تعریف کردن و توجه کردن دیگران هیچ ربطی ندارد. و اگر هم دیگران نپذیرند و از آن تعریف نکنند، از ارزش این طلا کم نمی شود یا طلا از چشم شما نمی افتد.
اما اگر شما شک داشته باشید که این گردنبند طلاست، و مرتب در چشم این و اون به دنبال ارزش آن باشی. با هر متلک ، خنده و بی توجهی به خودت و این گردنبند شک می کنی. کافیست که ارزش واقعی این گردنبند را بدانی تا خودت قیمتش را دانسته و دنبال تعریف و توجه های دیگران به آن نباشی.
البته این یک مثال است. ولی نکته ای که مهم است ، این است که طبق پاسخهای قبلی ( که امیدوارم این بار به قصد عمل کردن به آن فکر کنی)، شما لازم است ارزش واقعی خودت را بدونی، ( حالا می خواهد مادر شوهر توجه و صحبت و ... با شما داشته باشد یا نه). اما رفتار شما نیز با آنها تابع ارزشها و معیارهای خودت هست. اگر شما فردی خود ساخته و خودانگیخته باشید. می توانید طبق معیاری که درست می دانید رابطه مودبانه ای با آنها داشته باشید. ولی خیلی برای اخمها و بی توجهی ها اصلا ارزش قائل نباشی . از طرفی هم آنقدر ضعیف نباشی که تحت تاثیرات آنها فراموش کنی که ارزشهایت چیست و واکنشهایی شبیه خود آنها به آنها نشان دهی.
تمام این مطالب با فرض اینست که شما خوب مطلق و آنها بد مطلق باشند.( که بنده به این مطلق ها زیاد اعتقاد ندارم) و عقیده دارم اگر شما بتوانید طبق شناخت خود و ارزشهای درونی خود درست رفتار کنید به مرور شاهد تغییرات مثبتی در زندگی خود خواهید بود.

نقل قول از جناب مدیر

بنظر من بشخصه وقتی خودتو باور کنی خودتو قبول داشته باشی درسته تاثیر داره صحبت های دیگران ولی وقتی میدانی که داری درست عمل میکنی اونوقت تاثیر صحبت های دیگران در شما خیلی کم و یا بی تاثیر میشه.
مثل داستان اون غورباقه ها که توی چاله انداختن همشون را تا بیان بیرون همشون خسته میشدن چون کلی تماشگر اون بالا بود و پشت سر هم میگتن نمیتونید بیاید بالا الان لیز میخورید میوفتید ته گودال ولی یک غورباقه موفق شد میدونی واسه چی؟چون کر بود و چیزی نمیشینید و فکر میکرد دارن تشویقش میکنن تا تلاششو بیشتر کنه

از سنگ ریزه هایی که طرفت پرت میکنن برای خودت یه پل درست کن بانو