قانعم کنید که جواب رد بدهم...

[elham.e]

سلام

نمیدونم از کجا شروع کنم.24 سالمه،از لحاظ مذهبی در حد متوسط هستم و کارمندمو فوق لیسانس.

برای زندگی آینده ام خیلی معیارها داشتم.اخلاق خوب،هم کفو بودن مذهبی،فرهنگی ،حداقل خونه داشته باشن،تحصیلات و کارشون هم در حد متعادل(تعصب خاصی ندارم.کما اینکه ترجیح میدادم حداقل لیسانس باشن و کارمند)

من خیلی از خواستگارامو به هوای نداشتن حتی یکی از موارد بالا در همون یکی دو جلسه اول رد میکردم.

تا اینکه با یه آقایی آشنا شدم.ایشون فروشنده بودن و من مشتریشون.یه روز از من شماره منزل رو خواستن و ...

خواستگاری اومدن با خانوادشون.خانواده من از اول با شرایط ایشون مشکل داشتن.شرایط ایشون:دیپلمه-فروشنده-وضع مالیه خانوادشون از ما پایینتره-از نظر مذهبی از من کمتر معتقدن (البته توی برخی زمینه ها)-خوش اخلاق-تک فرزند-فوق العاده مهربون-با احساس-رفیق باز نیستن و شدیدا خانواده دوست .

با ایشون به هرحال 4 ماه رفت و آمد داشتیم و آشنا شدیم،نمیدونم چی شد که با این شرایط که با معیارهام فرق میکرد کنار اومدم.مثلا قبلا یکی به من میگفت بشین بهم برمیخورد که چرا بهم نگفتن بفرمایید بشینید و میگفتم آدم بی شخصیتیه،در حالیکه ایشون کلا از اول تو خطاب میکردن منو،حتی فعل هاشون مفرده گاهی اوقات وقتی مادرمو خطاب قرار میدن،اما نمیدونم چرا میگم این چیزا مهم نیست..خانواده من به خاطررضایت من پیش اومدن.محرم کردیم و ....بعد از یک هفته من احساس کردم مادر ایشون شدیدا دخالت میکنن توی همه چی.حتی به بردن و نبردن ماهواره توی خونمون نظر میدادن.

نامزدم در مقابل شکایت من میگفتن بذار بریم سر خونه زندگیه خودمون.به کسی اجازه دخالت نمیدم.اما نمیتونست.ایشون انقدر مهربون بودن که نمیتونستن به مادرشون بگن نکن و ایشون رو ناراحت کنن.این نتونستن نه گفتن یکی از موارد بد ایشون بود.بیش از حد دل رحم بودن و دوست نداشتن کسی ازشون ناراحت بشه.

الان ما جدا شدیم.یه ماهه.اما دوباره سر یه ماجرایی دوباره توی راهی قرار گرفتیم که دوباره تصمیم بگیرم.میدونم ایشون به درد من نمیخوره اما همه چی یه برداشته ،میترسم کسی به مهربونیه ایشون پیدا نکنم.یه جمع بندی میکنم،دوستان راهنمایی کنن.فقط تو دلتون نخندین که این ویژگی ها اصلا ادامه دادن نداره و تابلو هست که باید رد کنم ایشون رو،فقط برام تحلیل کنید هم جنبه خوب هم جنبه بد ویژگی هاشونو.

1-خیلی خوب با خانومها هم حس میشن،چون از بچگی با مادرشون بودن و خیلی دوست ندارن،پس تو جمع پسرا نبودن و خوب بلدن احساسی چه جوری برخورد کنن با خانوما .این منو نگران میکنه که نکنه دو روز دیگه با یه نفر دیگه با حضور من باز هم حس بشه.

2-به واسطه کارشون خیلی با خانومها در ارتباطن و باز به واسطه فروش خیلی آدم شوخ و خوش مشربی هستن تو مغازه با مشتریان و همه از صحبت و خرید از ایشون لذت میبرن!!

3-"نه" نمیتونن بگن.درحالیکه من همیشه نظرات منفیمو سریع اعلام میکنم بهشون و بارها گفتم که با نظرم مخالفت کن،مگه میشه با همه چی موافق باشی(میترسم انقدر هیچی نگه و مخالفتهاشو نگه تا یهو همه اشو بریزه بیرون!!)

4-فوق العاده نصیحت پذیر به نظر میان،حس میکنم در آینده ممکنه با هر بادی تکون بخورن.اوایل حس میکردم انعطاف پذیرن ،هرچی گفتم انجام دادن و توی اخلاقشون تغییر ایجاد کردن(اون مواردیو که من دوست نداشتم) و فکر میکردم چه عالیه،اما الان حس میکنم ممکنه مشکل ساز بشه در آینده،نکنه خیلی از این قبول کردن ها فقط برای بله گرفتن باشه و بعدش بشه همون آدم سابق!!

5-با توجه به اینکه مادرشون حق مسلم خودشون میدونن که نصیحت کنن مارو،(چون معتقدن بچه ها چند دفعه ازدواج کردن،تجربه ندارن،ما باید کمکشون کنیم)میترسم نصیحت کردن ایشون و حرف شنوی نامزدم کار دستم بده.این موضوع برام مهمه چون من خودم آدم مستقلی هستم و اصلا دوست ندارم کسی حتی راجع به نوع چیدمان خونم نظر بده!!!فقط خودمو شوهرم.

6-ایشون چند دفعه دیدم که توی خیابون که باهم هستیم چشمشون بیراهه میره!!!بهشون گفتم اما میگن اصلا دقت نمیکنن،فقط نگاهشون میفته!!!

7- توی جدا شدن اولمون بعد از اینکه راجع به اتفاقات گذشته صحبت میکردیم،و من گلایه میکردم ، ایشون اصلا هیچ دفاعی از کارا و یا سکوتهایی که کردن نداشتن،من حتی انتظار داشتم بگن" حق با مادرم بود،منم سکوت کردم"،اینطوری حداقل مطمین میشدم میدونه داره چیکار میکنه،اما الان حس میکنم برای هیچ کاریش دلیل نداره،نکنه برای انتخاب منم دلیل نداشته باشه!!!

[maedeh120]

سلام
به نظر من خیلی از مواردی که ذکر کردی طبیعیه .....
همه دختر پسر ها از خانواده هاشون حرف شنوی دارن ....
خود من گاهی بی منظور نگاهم میچرخه اصلا هم دلیل خاصی نداره .....
با توجه به صحبت هاتون من فکر میکنم ایشون پدر ندارن و با مادرشون هستند به خاطر این هم هست که شما فرمودید خانوم هارو خوب میفهمن .... الان ماشااله همه پسرا همه چیرو خوب میفهمن فقط بعضیاشون نمیخوان به روی خودشون بیارن .....
نصیحت پذیرم که اگثر ادما تا وقتی کسی رو دوست دارن میشن بنده اون ادم .....گاهی اوقات موقت گاهی اوقات دایمی این مسائل معمولا تا نری زیر یه سقف مشخص نمیشه ....
اما درباره فروشنده بودنش که رفت و امد دختر زیاده لغزشش خیلی احتمال داره ...بعضی دختر ها هستن دور از جون تمام خانومای تالار برای اینکه تخفیف بگیرن یا هر مسئله دیگه از هزار ترفند استفاده میکنن ...
به هرحال خودت بهتر میدونی ....

[نیم پز]

اتفاقا باید به اتفاقهای کوچیک دقت کنی تو شرایطت جوری بوده که درگیر احساس مردی نشدی و برای همین ناخوداگاه به کسی که یکم محبت داشته دلبسته شدی
تصمیمت و انتخاب ایشون بوی احساسی بودن میده بپا

[ayine]

به نظر من اختلافات شما زياده..يه وقتايي آدم يكي به دلش ميشينه و به اصطلاح چشماشو ميبنده و نميبينه كه طرف چقدر از معيارهارو نداره و يه جورايي دل ميبنده اما وقتي زمان بگذره و جلو بره سر اختلافاتي كه پيش مياد تمام معيارهات مياد جلوي چشمات و تازه ميفهمي اين اون آدمي نبوده كه هميشه دوست داشتي باهاش زندگي كني و اينجاست كه اختلافات بيشتر و بيشتر ميشه..اينكه ميگي ايشون بيشتر با خانماست و رفيق نداره زيادم خوب نيست چون يه آدم بايد متعادل باشه نه فقط يه بعدو در نظر بگيره...اينكه ميگي ايشون نميتونه با مادرش مخالفت ميكنه چون از سر محبت و مهربونيشون هست به نظرم اينجوري نيست چون اينطور كه معلومه ايشون جز آدم هاي مهرطلب هستن و به خاطر خصوصيات خودشون هست كه مخالفت نميكنن چون حس ميكنه اگر مخالفت كنه ديگه مورد توجه مادرش نيست...خيلي موردهاي ديگه تو ارتباط شما با ايشون هست..

[elham.e]

مرسی از همفکریتون دوستان.

پدر هم دارن،اما کلا منزلشون زن سالاریه.میدونید من با خودم فکر میکنم که شاید برای زندگی خیلی چیزای مهمتر لازم باشه.از بعد از اینکه با ایشون آشنا شدم حس میکنم شاید معیارهام قدیم اشتباه بوده.میگم شاید دارم الکی بزرگ میکنم همه چیو .حرف شمارو هم قبول دارم، من با کسی نبودم و شاید این محبت شدیدی که ایشون توی این 4 ماه داشتن بهم باعث شده چشمامو ببندم.اما واقعا وقتی کنارم هستن احساس آرامش میکنم.مشکلاتم یادم میره.اصلا دوست ندارم احساسی برخورد کنم.فقط با خودم میگم شاید این احساس ارامش یه مورد خیلی مهم باشه برای زندگی که نتونم پیش کسی دیگه پیداش کنم.شاید با خیلی چیزا راحت بشه کنار اومد.اینکه میگن اصلا به حرف مامانشون نیستن و فقط تا وقتی خونه خانوادمون هستیم باید این شرایط رو تحمل کنیم،با خودم فکر میکنم شاید واقعا جدا بشیم همینطور باشه و مشکل پیش نیاد.خودشون الان میگن اگر دوبار بریم خونه مامان اینا در آینده و شما ناراحت بشی از برخوردشون به جای هفته ایی دو بار هفته ایی یه بار میریم اگر باز ناراحت شدی کمترش میکنیم.اینا چیزای خوبی نیست؟اینا نمیتونه نکات مثبت باشه.نمیدونم.این مطالب همدردیو که میخونم واقعا نگران میشم.اگر ایشونم یهو بزنن زیر همه حرفاشون و تنهام بذارن دیگه هیچی ندارم که به زندگی باهاشون امیدوار باشم.

خاله قزی و مصباح الهدی و بقیه دوستان نیستن همفکری بدن و از تجربیاتشون بهم بگن

[elham.e]

دوستان کسی همفکری نمیده؟یه کم برام حرف بزنید.بگید چی درسته و چی غلط.خسته شدم از بس تنهایی فکر کردم.

[maedeh120]

این چیزایی که میگی درسته ارامش خیلی خوبه
من فقط از کار ایشون یکم میترسم ......

[Maah]

چرا فکر میکنی شاید هیچ کس دیگه ای نتونه شما رو خوشحال کنه و بهتون حس آرامش بده؟

اکثر دخترهایی که توی شرایط مشابه شما هستند، مثل شما فکر میکنند. ولی خودت ببین، به تعداد همین دخترها، پسری وجود داشته که بلد بوده چجوری حرف بزنه و رفتار کنه که دل طرف مقابلش رو ببره. مطمئن باش بازم از این پسرا پیدا میشه

[Nilofar mordab]

الهام خانم دوست عزیز من فکرمیکنم بخاطر اولین رابطه با جنس مخالف و همین راحت برخوردکردن ایشون باعصپث شده شما جذب ایشون بشید و احساسی برخورد کنید دوستان خیلی درست فرمودند شاید الان تو اوج احساسات بگی معیارام مهم نیست ولی فردا توی زندگی مشترک تا یه جا با ناملایمات برخورد کردید یه جا که باب میلتون نبود یا اخلاق این آقا تو ذوقتون خورد خودتونو سرزنش میکنید و میگید اگه کسی رو انتخاب کرده بودم که معیارامو داشت این زندگیم نبود و این سرزنش کردن خودتون باعث میشه از همسر و زندگی مشترک دلزده میشید و اون موقع است که کاراز کار گذشته. من با صحبتای شما برداشتم از شخصیت شما و این آقا این بود که شخصیتهاتون درتضاد همدیگه است ایشون رو فردی منفعل دیدم و شما دارای شخصیتی جراتمند هستید و سازگاری شخصیتتون باهم کمه و به مشکل برمیخورید اگر ایشون بقیه معیارای شما رو داشتن انگیزه کافی برای سعی در تغییر شخصیت و تبدیل کردن ایشون به فردی جراتمند رو داشتید ولی الان که ایشون معیارای شما رو ندارن و فقط از لحاظ احساسی با ایشون درگیر شدید انگیزه ای برای تغییر ایشون ندارید و ترسی که برای از دست دادن این ارامش دارید منجرمیشه شماهم به اخلاق ایشون گرایش پیدا کنید و تبدیل بخ فردی منفعل شوید که زندگی دو فرد منفعل هم باهم مشکلات زیادی را خواهد داشت و بزرگترین مشکل چنین زندگیهای اداره خانه و خانواده به بیرون از خانه و به دست بزرگترها و موجب دخالت دیگران در زندگیتان میشود. امیدوارم فرصت یه انتخاب دیگه رو به خودتون بدید و برای ایندتون بیشتر تلاش کنید و صبورتر باشید .موفق باشید

[فرشته اردیبهشت]

سلام الهام عزیز

گاهی قضیه بر عکس میشه کسی میاد کاملا هم کفو و مناسب با شخصیت و همه چی تموم ولی دریغ از یک ذره احساس که برات ایجاد بشه یجورایی کنارش ارامش نداری

گاهی کسی رو میبینی بدون اینکه معیارات رو داشته باشه بدون اینکه هم کفو باشین احساس میکنی برات جذابه و اینجا قضیه برات یکم خطر ناک میشه

که خب هیچ کدوم از دوحالت بالا برا ازدواج مناسب نیستن
الهام جان شما خیلی باهم فاصله دارین نمیدونم درسته که مدرکش دیپلمه ولی ایا اهل مطالعه هم هست ؟ این برات مهمه؟
بعدا نمیخوایی ادامه تحصیل بدی ؟ اگه بخوایی پایین بودن مدرک ایشون یه مانعه چون خیلی بینتون فاصله ایجاد میشه همینطوری هم خیلی فاصله دارین

اصلا گاهی به ذهنت خطور میکنه که ازش سری؟ این میتونه یه زندگی رو خراب کنه
بعدا که احساساتت تعدیل شد با خودت نمیگی که چرا با این فرد ازدواج کردم؟

میدونی؟ در کل بهتره که مرد بالاتر از زن باشه حالا از هر لحاظ حداقلش اینه برابر باشن
من خدایی نکرده نمیگن ایشون پایین ترن ولی طبق پارامترهای جامعه مدرکشون از شما پایین تره از نظر اعتقادات مثل شما نیست
اینکه میگی فروشنده است یعن شغل نداره ولی شما دارین ( منظورت اینه که برا کسی فروشندگی میکنه دیگه؟ یا خودش مغازه داره؟)

بهر حال اول قضیه باید پشتوانه عقلی برا انتخابت داشته باشی بعد احساسی و عاطفی .
بهر حال با خودت فکر کن اگه این حسو بهش نداشتی چی باعث میشد شمارو به خودش جذب کنه؟چرا انتخابش میکردی؟